Ο ιός του θεού (καπιταλισμού) — Σήμερα σπίτι, αλλά αύριο (όσοι επιβιώσουμε) στο δρόμο! — Ποια καραντίνα; Καραμπίνα χρειάζεται! — Ο λαός να βάλει το χέρι του!

Θα πάει κι αυτός, σίγουρα, όπως ήρθε. Και κάνουμε υπομονή, ναι.

Μα ως πότε θα υπομένουμε, όταν ο ρυθμός εξάπλωσης κάθε νέου ιού είναι αντιστρόφως ανάλογος του ρυθμού με τον οποίον ξεχαρβαλώνουν τη δημόσια υγεία;

Όταν η επίταξη των ιδιωτικών κλινικών βλάπτει σοβαρά την υγιή(!) επιχειρηματικότητα;

Όταν στη χώρα μας υπάρχουν 550 κρεβάτια ΜΕΘ, ενώ σύμφωνα με τον ΠΟΥ έπρεπε να είναι 3.500;

Όταν... ω Άδωνι, ώ Ξανθέ, ω Κουρουμπλή, ω Κρεμαστινέ, ω Κακλαμάνη, ω Σούρλα... ω και τούτων όμοιοι!

Η Βρετανία έχει μειώσει τις νοσοκομειακές κλίνες της κατά σχεδόν 160.000 από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 —ω, πρωτοπόρα lady Μάργκαρετ!

Η Ιταλία, σε μία δεκαετία, με κυβερνήσεις κεντροαριστεροδέξιες έχει περικόψει 37.000.000.000 ευρώ στη δημόσια Υγεία, έχει μειώσει κατά 70.000 κλίνες την περίθαλψη στα δημόσια νοσοκομεία, έχει κλείσει 359 κλινικές, στον ιταλικό Νότο αντιστοιχούν 2,82 κλίνες ανά 1000 κατοίκους, σε σύγκριση με 3,37 στο Βορρά... ω ευρωκομμουνισμέ!

ΝΕΟ είναι, σίγουρα, αυτό που ζούμε, αλλά στο πολύ εγγύς μέλλον θα είναι εντελώς ΠΡΩ-ΤΟ-ΓΝΩ-ΡΟ

Κοντολογίς: Ατομική ευθύνη (μόνο); ή κοινωνική υποχρέωση (πρωτίστως);

Καλή συνέχεια

Με (δημόσια) υγεία

Με δύναμη πάλι και πάλη.

Με πάλη ταξική.

Hasta La Poesía De La Revolución

Μπ. Ζ., Μάρτης 2020