Εκδήλωση στη Νομική Σχολή: «Οι θέσεις του ΚΚΕ στον αντίποδα της αντιδραστικής πολιτικής στη δικαιοσύνη - Το παράδειγμα της δίκης της Χρυσής Αυγής» ─ Δημήτρης Κουτσούμπας: Μήνυμα ανυποχώρητης πάλης για το δίκιο του λαού (7 VIDEO)

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗ ΝΟΜΙΚΗ

Στέλνουμε μήνυμα ανυποχώρητης πάλης για το δίκιο του λαού - Σαλπίζουμε προσκλητήριο μάχης για την ενίσχυση του ΚΚΕ παντού

Πέμπτη 04/04/2019 - 19:28 - Ενημέρωση: Παρασκευή 05/04/2019 - 09:14

Εκδήλωση με θέμα «Οι θέσεις του ΚΚΕ στον αντίποδα της αντιδραστικής πολιτικής στη δικαιοσύνη - Το παράδειγμα της δίκης της Χρυσής Αυγής» διοργάνωσαν το απόγευμα της Πέμπτης στη Νομική Σχολή η ΤΟ Δικαιοσύνης της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ και οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στη Νομική Σχολή Αθηνών.

Κεντρικός ομιλητής στη συγκέντρωση ήταν ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας. Η εκδήλωση συνεχίστηκε με χαιρετισμό από τον Δημήτρη Σταθόπουλο, υποψήφιο ευρωβουλευτή, συνταξιούχο Εφέτη Διοικητικών Δικαστηρίων:

*

Στη συνέχεια, ακολούθησαν παρεμβάσεις, συγκεκριμένα: Για τη δίκη της ΧΑ από τον Αντώνη Αντανασιώτη, υπεύθυνο του Τμήματος Λαϊκών Ελευθεριών και Δικαιοσύνης της ΚΕ του ΚΚΕ, συνήγορο Πολιτικής Αγωγής του κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ:

*

Για τη νομοθεσία της ΕΕ , από τον Λευτέρη Νικολάου – Αλαβάνο, υποψήφιο ευρωβουλευτή, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ:

*

Για το σύνταγμα και το δίκαιο στο σοσιαλισμό, από τον Μάκη Παπαδόπουλο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ:

*

Για τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας από την Μαρίνα Λαβράνου, μέλος του Τμήματος Λαϊκών Ελευθεριών και Δικαιοσύνης της ΚΕ του ΚΚΕ, δικηγόρο:

*

Η εκδήλωση έκλεισε με παρέμβαση της Έλλης Σταυροπούλου, φοιτήτριας, Γραμματέα της ΤΟ ΝΟΠΕ της ΚΝΕ:

*

Το άνοιγμα της εκδήλωσης έκανε η Κατερίνα Γεράκη, Γραμματέας της ΤΟ Δικαιοσύνης της ΚΟ Αττικής, η οποία σημείωσε ότι οι εξελίξεις στη Δικαιοσύνη και οι θέσεις του ΚΚΕ είναι κριτήριο ψήφου, υπογραμμίζουν την ανάγκη ευρύτερης συσπείρωσης γύρω απ' την πολιτική του.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν η Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Γ. Τούσσας και ο Γ. Μανουσογιαννάκης, μέλη της ΚΕ, οι βουλευτές του ΚΚΕ Γ. Λαμπρούλης και Λιάνα Κανέλλη. Ακόμα, μεταξύ άλλων η Αργυρώ Χουδετσανάκη, συνταξιούχος εισαγγελέας Εφετών, και η Ευθυμία Κοτορλού, συνταξιούχος εφέτης δικαστής πολιτικών δικαστηρίων, ο Αγ. Παπανεοφύτου, καθηγητής πανεπιστημίου, ο ηθοποιός και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στον δήμο της Αθήνας Δ. Τζουμάκης, ο Κ. Παπασωτηρίου, υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος Βορείου Τομέα Αττικής.

Η ομιλία του Δ. Κουτσούμπα

Στην ομιλία του, ο Δημήτρης Κουτσούμπας τόνισε:

«Συντρόφισσες και σύντροφοι,

φίλες και φίλοι,

Απέναντι από τη συνδικαλιστική μαφία της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, που θέλει να διοργανώσει ένα ακόμα συνέδριο - παρωδία, με νόθους αντιπροσώπους και ιδιοκτήτες Ανωνύμων Εταιρειών, αυτή τη φορά στη Ρόδο, βρέθηκαν ξανά οι ζωντανές δυνάμεις του ταξικού εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι από τα σωματεία και τις Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.

Απαιτούν να πραγματοποιηθεί πραγματικό εργατικό συνέδριο.

Αυτό δεν μπορεί να το χωνέψει ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, που μιλά για δήθεν "τραμπουκισμούς του ΠΑΜΕ", ούτε η ΝΔ που τα στελέχη της στη ΓΣΕΕ επιτίθενται με χυδαίο τρόπο στο ΚΚΕ.

Είναι λογικό όλοι αυτοί να υπερασπίζονται την ηγεσία της ΓΣΕΕ, γιατί τόσα χρόνια ήταν το δεξί τους χέρι στην υλοποίηση της αντεργατικής πολιτικής.

Οι εργαζόμενοι όμως χρειάζεται να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους να έχουν οργανώσεις ανεξάρτητες από την παρέμβαση της εργοδοσίας και του κράτους. Να αψηφήσουν τις απειλές και τους εκβιασμούς της συνδικαλιστικής μαφίας, της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ. Και αυτό κάνουν!

Βρισκόμαστε όλοι στο πλευρό τους, όλοι οι εργαζόμενοι της χώρας μας βρίσκονται στο πλευρό τους.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

φίλες και φίλοι,

Εδώ, από τη Νομική της Αθήνας όπου σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο, την περίοδο της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας στη χώρα μας, το Φλεβάρη του 1973, οι φοιτητές, με τη σημαντική συμβολή των δυνάμεων της ΚΝΕ και της Αντι-ΕΦΕΕ τότε, σήκωσαν το ανάστημά τους, αψηφώντας τη βία και την τρομοκρατία της χούντας και έδωσαν όρκο αγώνα για την ανατροπή της, στέλνουμε μήνυμα ανυποχώρητης πάλης για το δίκιο του λαού, για την Ελλάδα και την Ευρώπη του σοσιαλισμού. Σαλπίζουμε προσκλητήριο μάχης για την ενίσχυση του ΚΚΕ παντού, ώστε στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις περισσότεροι εργάτες, υπάλληλοι, άνεργοι, φτωχοί αυτοαπασχολούμενοι, επιστήμονες, φοιτητές να φτάσουν στην κάλπη με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές και τις βουλευτικές εκλογές, της "Λαϊκής Συσπείρωσης" στις τοπικές εκλογές, όπως και της Πανσπουδαστικής στις φοιτητικές εκλογές.

Όποια κυβέρνηση, με πυρήνα έναν από τους δύο, κι αν προκύψει στις βουλευτικές εκλογές, που ούτως ή άλλως θα γίνουν μέχρι τις αρχές Οκτώβρη το αργότερο, θα πιάσει το νήμα της αντιλαϊκής πολιτικής, από κει που το άφησε η προηγούμενη γιατί κάθε τέτοια κυβέρνηση, όποια σύνθεση, όποιο όνομα κι αν έχει, αντικειμενικά θα είναι εχθρική για το λαό και τα δικαιώματά του. Ακριβώς γιατί, όλο και πιο εχθρικό για τους λαούς γίνεται το σύστημα της εκμετάλλευσης.

Την επόμενη μέρα, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ:

- Θα διατηρήσουν τα ματωμένα πλεονάσματα μέχρι το 2060 φορτώνοντας στο λαό ένα χρέος που δεν το δημιούργησε ο ίδιος, αλλά η στήριξη του κεφαλαίου.

- Θα διατηρήσουν όλους τους μνημονιακούς νόμους. Γιατί για αυτούς τα μνημόνια δεν έχουν ημερομηνία λήξης, είναι εργαλεία που υπηρετούν τα κέρδη των λίγων.

- Θα εφαρμόσουν μία προς μία τις αντιλαϊκές κατευθύνσεις της Κομισιόν, αυτές που συνδιαμορφώνουν οι κυβερνήσεις της ΕΕ, με κριτήριο την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Γι' αυτό τσακίζουν το λαό και τα δικαιώματά του.

- Θα απογειώσουν τους πλειστηριασμούς γιατί το τραπεζικό τους σύστημα είναι ευάλωτο και χρειάζεται, λένε, στήριξη. Αντί να στηρίζουν το λαό, στηρίζουν τους τραπεζίτες.

- Θα κρατήσουν και οι δυο ψηλά όχι την ελληνική σημαία, όπως λένε, αλλά τη σημαία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή, μεγαλώνοντας τους κινδύνους για το λαό μας. Γιατί αυτό απαιτεί ο στόχος της γεωστρατηγικής αναβάθμισης, τον οποίο υπηρετούν και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα.

Οι αντιλαϊκές κατευθύνσεις, η πολιτική μνημονίου διαρκείας, δεν αποτελούν ελληνική πρωτοτυπία. Οι ιδιωτικοποιήσεις, η φορολογική αφαίμαξη του λαού, η κατεδάφιση ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η περικοπή των κρατικών δαπανών κοινωνικής πολιτικής, εφαρμόζονται σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ για να ανακάμψουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Η ίδια η ζωή αποδεικνύει ότι η ΕΕ δε γίνεται φιλολαϊκή γιατί είναι μια ένωση κρατών που εκφράζει και στηρίζει τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Άρα λοιπόν, το ερώτημα για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα είναι ένα:

Απέναντι στην άρχουσα τάξη και την ΕΕ που τη στηρίζει, απέναντι σε τέτοιου είδους αστικές κυβερνήσεις, σαν του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, ποιος θα είναι αντιπολίτευση; Ποιος μπορεί να οργανώσει τη λαϊκή αντεπίθεση;

- Μήπως το ΚΙΝΑΛ - ΠΑΣΟΚ, το οποίο περιμένει πού θα κάτσει η εκλογική μπίλια για να δει σε ποιο κυβερνητικό σχήμα θα κολλήσει ξανά;

- Μήπως το οπορτουνιστικό συνονθύλευμα που εστιάζει στο ζήτημα της αλλαγής νομίσματος, αφήνοντας στο απυρόβλητο το σημερινό σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης;

- `Η μήπως η ναζιστική εγκληματική ΧΑ, αυτά τα τσιράκια του συστήματος, οι υπόδικοι εγκληματίες, οι πολιτικοί απόγονοι των βασανιστών της χούντας και των δοσίλογων της κατοχής που πουλάνε ψευτοπατριωτισμό σε έναν λαό αγανακτισμένο από αυτό το πολιτικό και οικονομικό σύστημα;

Ένα σύστημα που θρέφει και τους χρυσαυγίτες για να του κάνουν παιχνίδι, να περνάει τα σχέδιά του ενάντια στα πραγματικά συμφέροντα του λαού μας.

Απέναντι λοιπόν σ' αυτήν την κυβέρνηση και σε κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση, αντιπολίτευση πραγματική ήταν, είναι και θα είναι μόνο το ΚΚΕ. Αποφασισμένο, μαχητικό, για να υπερασπιστεί τα λαϊκά συμφέροντα, αφού αυτήν τη στιγμή, δεν έχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις μιας πραγματικής φιλολαϊκής διακυβέρνησης, για να έρθει η εργατική τάξη, ο λαός στην εξουσία.

Γι' αυτό χρειάζεται ένα ισχυρό ΚΚΕ στη Βουλή και το λαό. Γι' αυτό χρειάζεται επίσης ισχυρό ΚΚΕ απέναντι στην ΕΕ, με μια ισχυρή παρουσία στο Ευρωκοινοβούλιο, για να γίνει πιο δυνατό το ΟΧΙ του λαού στην ΕΕ του κεφαλαίου.

Θα είναι μήνυμα, μέσα κι έξω από την ΕΕ, μήνυμα σε όλους τους λαούς, στα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα που δίνουν τη δική τους μάχη στις χώρες τους.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

φίλες και φίλοι,

Οι εξελίξεις που βιώσαμε τα τελευταία χρόνια, τόσο οι γενικότερες, όσο και αυτές που αφορούν ειδικότερα το δίκαιο και τη Δικαιοσύνη, δείχνουν ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζοντας την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, εξυπηρετεί -και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο- τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Γι’ αυτό τσακίζει τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, πλήττει και τους ίδιους τους εργαζόμενους στο χώρο της Δικαιοσύνης.

Ο στόχος της αστικής τάξης για την ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς της, τα οποία συνδέονται στενά με την επιδίωξη της υποταγής ευρύτερων εργατικών και λαϊκών στρωμάτων σ’ αυτόν, είτε με το “καρότο” είτε με το “μαστίγιο”, απαιτεί τη διαμόρφωση του κατάλληλου νομοθετικού και θεσμικού πλαισίου. Αυτόν το στόχο υπηρετούν μια σειρά αλλαγές και αναδιαρθρώσεις στο δίκαιο και την απονομή της Δικαιοσύνης, όλα τα προηγούμενα χρόνια. Πρόκειται για μέτρα και μεταρρυθμίσεις σε αντιλαϊκή-αντιδραστική κατεύθυνση. Είτε αυτά έχουν άμεσο δημοσιονομικό χαρακτήρα, ώστε να φορτώσουν τα σπασμένα της καπιταλιστικής κρίσης στους εργαζόμενους, είτε -και αυτό είναι το ιδιαίτερα σημαντικό κατά τη γνώμη μας- αποτελούν διακηρυγμένες, εδώ και δεκαετίες, επιδιώξεις του κεφαλαίου, του ΣΕΒ και της ΕΕ. Το πλήγμα, για παράδειγμα, στο απεργιακό δικαίωμα, που επέφερε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου, αποτελούσε διακαή πόθο της εργοδοσίας, την ικανοποίηση του οποίου απαιτούσε διαχρονικά.

Γι' αυτό και δεν έχουν καμία βάση, οι θεωρίες που διαδίδονται από διάφορες πλευρές, ιδίως από κυβερνητικά στελέχη, ότι έχουμε τάχα να κάνουμε, με ένα προσωρινό δίκαιο “έκτακτης ανάγκης”, ή όπως αλλιώς το ονομάζουν. Είναι νομοθετικά μέτρα που ήρθαν για να μείνουν, αν δεν τα ακυρώσουν οι εργαζόμενοι και ο λαός με την πάλη τους.

Το αντιδραστικό νομοθετικό οπλοστάσιο καταστολής και οι μηχανισμοί επιβολής του, τόσο στο εσωτερικό όσο και σε επίπεδο ΕΕ, παραμένουν αναλλοίωτα και σε ορισμένες περιπτώσεις ενισχύονται. Όπως, με το γνωστό ιδιώνυμο:

- ενάντια σε όσους αγωνίζονται κατά των πλειστηριασμών,

- τη διατήρηση του τρομονόμου,

- των διατάξεων για τη λήψη και επεξεργασία του DNΑ,

Που δίνουν τη δυνατότητα στις διωκτικές αρχές, να τυλίγουν ακόμη και αθώους ανθρώπους σε μια κόλλα χαρτί. Όπως με τη γνωστή υπόθεση της Ηριάνας, για την οποία η κυβέρνηση έχυνε κροκοδείλια δάκρυα, αλλά απέρριψε τις τροπολογίες του Κόμματός μας και για την κατάργηση του τρομονόμου και τη θέσπιση, όσον αφορά το DNA, κάποιων στοιχειωδών δικονομικών εγγυήσεων για την προστασία των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου.

Και βέβαια, με την προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας σε όλους τους αντιδραστικούς θεσμούς, όπως την ευρωεισαγγελία, την ευρωαστυνομία κλπ., και τις Οδηγίες της ΕΕ στα πλαίσια του αντιδραστικού "Χώρου Ελευθερίας Ασφάλειας και Δικαιοσύνης", τις οποίες η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ενσωματώνει με πρωτοφανή ταχύτητα και συνέπεια.

Το δίκαιο, με λίγα λόγια, προσαρμόζεται στις βαθύτερες στοχεύσεις και τις σύγχρονες ανάγκες της αστικής τάξης, τις αποτυπώνει αλλά και τις κατοχυρώνει.

Οπωσδήποτε, φίλες και φίλοι, ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα της τελευταίας περιόδου, είναι η προωθούμενη από την κυβέρνηση συνταγματική αναθεώρηση. Όπως ήδη επισημάναμε ως Κόμμα με την τοποθέτησή μας στη Βουλή, αλλά και ευρύτερα με τις παρεμβάσεις μας στη σχετική δημόσια συζήτηση που άνοιξε, ο κεντρικός και βαθύτερος στόχος των κυβερνητικών προτάσεων, είναι η διασφάλιση της σταθερότητας του αστικού πολιτικού συστήματος τόσο από εσωτερικές αναταράξεις, όσο και από κλυδωνισμούς που μπορεί να προέλθουν από τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Στο στρατηγικό αυτό στόχο φάνηκε ότι συμπλέουν, παρά τις δευτερεύουσες διαφορές τους, και η ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα. Συμφωνούν δηλαδή, για παράδειγμα, στην αναθεώρηση μιας σειράς άρθρων που εξασφαλίζουν την πολιτική και κυβερνητική σταθερότητα, όπως την αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Bουλής.

Γι’ αυτό και είναι κάλπικες οι θορυβώδεις οι διαφωνίες τους, που κρύβουν τη στρατηγική σύγκλισή τους. Παράλληλα, η περίφημη "προοδευτικότητα" των προτεινόμενων διατάξεων που διαφημίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, πουλώντας για άλλη μια φορά φύκια για μεταξωτές κορδέλες, είναι τόσο ρηχή που δεν οδηγεί ούτε καν σε μια σειρά υπερώριμους, αστικούς εκσυγχρονισμούς, που έχουν θεσπιστεί ακόμη και σε άλλα αστικά κράτη, εδώ και δεκαετίες, όπως:

• την ολοκληρωτική κατάργηση του άρθρου 86 περί ευθύνης υπουργών,
• την καθιέρωση της απλής και ανόθευτης αναλογικής,
• τον πλήρη διαχωρισμό κράτους - εκκλησίας,
• την κατάργηση της διαδικασίας διορισμού από την κυβέρνηση της ηγεσίας της Δικαιοσύνης.

Στον αντίποδα των κυβερνητικών προτάσεων, το Κόμμα μας κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις, και ως προτάσεις πάλης του λαϊκού κινήματος, οι οποίες, απορρίφθηκαν από το ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ.

Προτάσεις:

• για την απαγόρευση εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας,
• την κατοχύρωση ως πάγιου εκλογικού συστήματος της απλής και ανόθευτης αναλογικής,
• την κατάργηση του άρθρου 48 για την κατάσταση πολιορκίας,
• τον πλήρη διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους,
• την εξασφάλιση του απορρήτου της προσωπικής ζωής και
• την απαγόρευση της συλλογής και επεξεργασίας στοιχείων που αφορούν τη συνδικαλιστική και πολιτική δράση,
• την κατοχύρωση χωρίς περιορισμούς των ελεύθερων συλλογικών συμβάσεων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα,
• την κατάργηση της συνταγματικής απαγόρευσης για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων,
• την εκλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από ευρύτερο εκλεκτορικό σώμα, για να χαλαρώσει κάπως ο ασφυκτικός εναγκαλισμός με την εκάστοτε κυβέρνηση που διορίζει την ηγεσία της και μέσω αυτής βεβαίως, ελέγχει όλους τους κρίσιμους κρίκους της.
• Τη ριζική αλλαγή του άρθρου 86, ώστε να αρθούν όλα τα εμπόδια και να διώκονται οι υπουργοί όπως όλοι οι πολίτες.
• Επίσης, την κατοχύρωση της υποχρέωσης του κράτους να εξασφαλίζει τους αναγκαίους οικονομικούς πόρους στους ΟΤΑ,
• την κατάργηση των προνομίων του ξένου και εφοπλιστικού κεφαλαίου κ.ά.

Ασφαλώς δεν έχουμε αυταπάτες ότι στο πλαίσιο της σημερινής αστικής εξουσίας μπορεί να υπάρξει προοδευτικό Σύνταγμα. Όμως ο λαός έχει το δικαίωμα να παλεύει, να γίνει πραγματικά κυρίαρχος, να πάρει στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας. Έχει τη δύναμη να επιβάλει το δικό του Σύνταγμα, όταν το θελήσει.

Φυσικά, φίλες και φίλοι, οι αλλαγές στο δίκαιο, επιβάλλουν, αντίστοιχες αναδιαρθρώσεις και στο σύστημα απονομής της Δικαιοσύνης. Έτσι, κατά τα τελευταία χρόνια, προωθήθηκαν και συνεχίζουν να προωθούνται, σοβαρές αλλαγές σε όλα τα είδη δικαιοδοσίας των δικαστηρίων, στην αστική, τη διοικητική αλλά και πρόσφατα την ποινική δίκη. Αλλαγές, που έχουν στόχο, την πιο αποτελεσματική προσαρμογή της Δικαιοσύνης στις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου, τη γρήγορη και αποτελεσματική επίλυση των διαφορών του, τη διευκόλυνση των κερδοφόρων επενδύσεών του. Αλλαγές που θεσπίστηκαν αλλά και εφαρμόστηκαν στην πράξη το προηγούμενο διάστημα, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους ισχυρούς διαδίκους, τους μεγαλοεπιχειρηματίες, τους τραπεζίτες κ.ά. σε βάρος αντίστοιχα, των πιο αδύναμων, των εργαζόμενων, των συνταξιούχων, των φτωχών αυτοαπασχολούμενων κ.ά., κάνοντας ακόμη πιο απροκάλυπτα ταξικό τον χαρακτήρα της Δικαιοσύνης.

Τέτοιες είναι αυτές, στο νέο αντιδραστικό Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, με τη διευκόλυνση των μαζικών κατασχέσεων και πλειστηριασμών, με την αποδυνάμωση της άμυνας του οφειλέτη στην αναγκαστική εκτέλεση σε όφελος κυρίως των τραπεζών, αλλά και την κατάργηση της ζωντανής μαρτυρικής απόδειξης στο ακροατήριο του δικαστηρίου, παράλληλα με την προώθηση διαφόρων μορφών εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών, δηλαδή ιδιωτικοποίησης της Δικαιοσύνης όπως είναι η ιδιωτική διαμεσολάβηση, ακόμη και με υποχρεωτικό χαρακτήρα.

Κι εδώ πρέπει να θυμίσουμε ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αθέτησε άλλη μια υπόσχεση που είχε δώσει ως αντιπολίτευση, για την κατάργησή του σχεδίου τότε του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας που τον αποκαλούσε μάλιστα εκτρωματικό. Αντί γι’ αυτήν, έφερε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς. Κι αντί για τη "σεισάχθεια" που επαγγελλόταν, προχώρησε στη νομοθετική συρρίκνωση της προστασίας της πρώτης κατοικίας για να αρπάζεται πιο εύκολα από τις τράπεζες η λαϊκή περιουσία, αλλά και στον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, με την καθιέρωση της λεγόμενης "πιλοτικής" δίκης για υποθέσεις με γενικότερο πολιτικό - κοινωνικό ενδιαφέρον όπως π.χ. οι προσφυγές κατά των αντιασφαλιστικών νόμων μετατρέποντας τα κατώτερα δικαστήρια σε διεκπεραιωτές της νομολογίας του ΣτΕ, όπως και αυτές που δρομολογούνται στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας σήμερα, με βάση τα σχέδια που έδωσε πρόσφατα η κυβέρνηση στη διαβούλευση με την εισαγωγή αμερικανόπνευστων, αντιδραστικών θεσμών, όπως αυτών της ποινικής διαταγής, της διαπραγμάτευσης και της συναλλαγής, που ανατρέπουν βασικές αρχές της ποινικής δίκης και δικαιώματα του κατηγορουμένου. Ευνοούν μόνο τους οικονομικά ισχυρούς και λειτουργούν εκβιαστικά για τους αδύναμους και άδικα διωκόμενους. Ενώ ταυτόχρονα, προωθούνται μια σειρά επικίνδυνες και αντιδραστικές διατάξεις που θα χρησιμοποιηθούν, για την ένταση της καταστολής ενάντια στο εργατικό λαϊκό κίνημα, όπως οι νέες διατάξεις για το αδίκημα της διατάραξης της κοινής ειρήνης. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές γίνονται στο όνομα της επιτάχυνσης της απονομής της Δικαιοσύνης.

Φυσικά το πρόβλημα είναι υπαρκτό, όσον αφορά τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, που αναγκάζονται να προσφύγουν σε αυτήν, ελπίζοντας να βρουν το δίκιο τους, προσπαθώντας να υπερασπιστούν ό,τι έχει απομείνει από τα δικαιώματά τους. Το πρόβλημα αυτό, πρέπει να αντιμετωπιστεί, όχι με την επιβολή πρόσθετων δικονομικών εμποδίων, για την πρόσβασή τους στη Δικαιοσύνη. Αλλά πρώτ’ απ’ όλα, με:

• την κάλυψη των μεγάλων κενών, κυρίως σε δικαστικούς υπαλλήλους αλλά και δικαστές,
• την αντιμετώπιση των κτιριακών προβλημάτων

- και τη βελτίωση γενικότερα της υλικοτεχνικής υποδομής των δικαστηρίων.

Από την άλλη μεριά, η καθυστέρηση δεν ισχύει για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, που έχουν πολυτελείς διαδικασίες για την επίλυση των διαφορών τους ή για την κήρυξη μιας απεργίας παράνομης ή και καταχρηστικής. Γι’ αυτούς, προβλέπονται και εφαρμόζονται διαδικασίες fast-track, όπως για τις στρατηγικές επενδύσεις κλπ. Εξασφαλίζονται δικάσιμοι, ακόμα και μέσα στην ίδια μέρα για να κηρυχθεί η απεργία ως παράνομη.

Και βέβαια, αφού μιλάμε για καθυστέρηση της Δικαιοσύνης, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στο παράδειγμα της δίκης της ναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής, με την ευκαιρία και των 4 ετών που συμπληρώνονται σε λίγες μέρες από την έναρξή της. Τη βασική ευθύνη για τη μέχρι τώρα καθυστέρηση της δίκης και το γεγονός ότι δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, την έχει η κυβέρνηση. Αν είχε πάρει από την αρχή, τα αναγκαία μέτρα για την επιτάχυνσή της, όπως η αποκλειστική απασχόληση των μελών του δικαστηρίου και η διεξαγωγή της στο Εφετείο της Αθήνας, όπως είχε επανειλημμένα ζητήσει η πολιτική αγωγή, και ήταν πράγματι εφικτά, όπως αποδεικνύεται σήμερα, η εξέλιξη θα ήταν διαφορετική. Στην δίκη άλλωστε, ανεξάρτητα από το όποιο αποτέλεσμα, αναδείχθηκε ο εγκληματικός και ναζιστικός της χαρακτήρας.

Ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, σοκαριστικά στοιχεία και λεπτομέρειες για τη δράση και της μεθόδους της, ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, ενάντια σε αγωνιστές και αντιφασίστες, σε ανυπεράσπιστους πρόσφυγες και μετανάστες, για να χύνουν το δηλητήριο του αντικομμουνισμού, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας.

Φίλες και φίλοι,

Μας προβληματίζει ιδιαίτερα το γεγονός, ότι στο σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα, που έδωσε η κυβέρνηση στη διαβούλευση, περιλαμβάνεται διάταξη, με βάση την οποία, τα όρια των ποινών για το αδίκημα της διεύθυνσης της εγκληματικής οργάνωσης, για το οποίο έχει παραπεμφθεί και δικάζεται η ηγεσία της Χρυσής Αυγής, μειώνονται σημαντικά. Διάταξη, που αν τελικά ισχύσει -γιατί προς το παρόν ο υπουργός Δικαιοσύνης αναγκάστηκε να κρατήσει αποστάσεις μετά το σάλο που δημιουργήθηκε- θα αποτελέσει αντικειμενικά δώρο της κυβέρνησης σ’ αυτήν τη ναζιστική εγκληματική οργάνωση. Και βεβαίως η υπόθεση βρίσκεται στα χέρια της δικαιοσύνης σε δημόσια δίκη.

Ο ελληνικός λαός όμως και όλοι μας, έχουμε διαμορφώσει γνώμη και άποψη, παρακολουθώντας τη δίκη των δολοφόνων του Παύλου Φύσσα, των μεταναστών, τις εγκληματικές επιθέσεις εναντίον κομμουνιστών συνδικαλιστών αγωνιστών. Ήδη από τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας, αλλά και των υπολοίπων μαρτύρων, κυρίως όμως των εγγράφων που αναγνώστηκαν, αναδεικνύονται με τρόπο πολύ ξεκάθαρο, και ο ναζιστικός χαρακτήρας και η εγκληματική δράση αυτής της οργάνωσης και της ηγεσίας της.

Δεν μπορεί να ερμηνεύσει κανένας διαφορετικά το γεγονός, ότι ο επικεφαλής της ΧΑ κόμπαζε δημόσια ότι είναι «η σπορά των ηττημένων του 1945», ότι είναι «οι εθνικοσοσιαλιστές, οι φασίστες»(!!!) ή ότι ο υπαρχηγός του και κοινοβουλευτικός τους εκπρόσωπος αλληλογραφεί με τον επικεφαλής των βαλκανικών ναζιστικών SS, ή άλλα ηγετικά στελέχη τους να λένε στη Νίκαια ότι «ό,τι κινείται σφάζεται».

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Φίλες και φίλοι,

Πολύς λόγος έγινε, αρκετές φορές το προηγούμενο διάστημα -και εξακολουθεί να γίνεται- και για τη λεγόμενη ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης για τις κυβερνητικές παρεμβάσεις στο έργο της, για το ρόλο της κ. Θάνου, τις δηλώσεις του κ. Πολάκη κλπ. Μια κόντρα που ανοίγει συχνά, ανάμεσα, κυρίως στην αξιωματική αντιπολίτευση και την κυβέρνηση, με αφορμή συνήθως το χειρισμό κάποιων υποθέσεων με ιδιαίτερη οικονομική και πολιτική βαρύτητα, που έχουν και την οσμή σκανδάλων, όπως πρόσφατα αυτή της "Novartis" ή λίγο παλιότερα της αδειοδότησης των τηλεοπτικών καναλιών.

Η ίδια βέβαια αντιπαράθεση, θυμόμαστε να εκτυλίσσεται, όταν, στη θέση της σημερινής κυβέρνησης, ήταν η σημερινή αντιπολίτευση και τούμπαλιν. Απλώς οι ρόλοι άλλαξαν και η υποκρισία ξεχείλισε.

Από την πλευρά μας, έχουμε τονίσει επανειλημμένα -και επιβεβαιωνόμαστε συνεχώς- ότι η Δικαιοσύνη, ποτέ στο παρελθόν δεν ήταν, δεν είναι σήμερα, ούτε μπορεί να είναι στο μέλλον, πραγματικά ανεξάρτητη, από την εκάστοτε κυβέρνηση, τον υπόλοιπο κρατικό μηχανισμό και τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Γιατί η Δικαιοσύνη είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει τη νομοθεσία που αποφασίζει η εκτελεστική εξουσία, να εφαρμόζει τα διάφορα μνημόνια και τους αντιλαϊκούς νόμους. Γιατί η ηγεσία της, διορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση, κάτι άλλωστε για το οποίο συμφωνούν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Αλλά και γιατί, η Δικαιοσύνη, αποτελεί θεσμό του αστικού κράτους και παίζει θεσμικά, το δικό της ρόλο στο πλαίσιο του ενιαίου καταμερισμού αρμοδιοτήτων αυτού του κράτους με τελικό πάντα στόχο, την επιβολή του "δικαίου" της άρχουσας τάξης, δηλαδή της τάξης των καπιταλιστών.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει, ότι ταυτίζουμε τους δικαστές, με το ρόλο που επιτελεί η Δικαιοσύνη στο υπάρχον σύστημα, οι οποίοι εργάζονται συχνά σε αντίξοες συνθήκες και βιώνουν κι αυτοί με έναν τρόπο τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής. Βεβαίως, και οι δικαστές δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Όμως, είναι διαφορετικό πράγμα οι επιθέσεις, συχνά προσωπικές και χυδαίες που δέχονται, από κάποιους επιχειρηματίες, από ΜΜΕ αλλά και πολιτικές δυνάμεις, για ιδιοτελή οικονομικά και μικροκομματικά συμφέροντα, και μέσα από τις οποίες προσπαθούν να επιβάλουν ωμά στη Δικαιοσύνη τις επιλογές τους, οι οποίες πρέπει να είναι φυσικά απόλυτα καταδικαστέες

Και είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα, ο αναγκαίος σχολιασμός και η κριτική αποφάσεων της Δικαιοσύνης, που γίνεται στη βάση αρχών, από τη σκοπιά της υπεράσπισης των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων, απέναντι σε δικαστικές αποφάσεις, οι οποίες εφαρμόζουν ή ερμηνεύουν ακόμη χειρότερα το υπάρχον αντιλαϊκό νομοθετικό πλαίσιο. Και υπάρχει δυστυχώς πληθώρα τέτοιων αποφάσεων όπως είναι η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, που εξυπηρετεί μια διαχρονική στόχευση των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων στον κλάδο του εμπορίου και συνολικότερα, ή η λίγο παλιότερη του Αρείου Πάγου, για την απόδοση δόλου στους δανειολήπτες για τον υπερδανεισμό τους, με αποτέλεσμα τη μαζική απόρριψη των αιτήσεών τους για την ένταξή τους στο νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, που αποτελεί προκλητική παρέμβαση υπέρ των Τραπεζών. Όπως βέβαια και η συνέχιση της κήρυξης των απεργιών από τα δικαστήρια, ως παράνομων ή και καταχρηστικών, σε συντριπτικό ποσοστό.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση της "COSCO" στον Πειραιά, όπου κηρύχτηκαν και οι 4 απεργίες των εργαζομένων παράνομες ή ακόμη, η απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης, σε βάρος του ευρωβουλευτή του Κόμματος Σ. Ζαριανόπουλου, για τη δήθεν συκοφάντηση ναζιστών υποδίκων βουλευτών της ΧΑ, που περιλαμβάνει επικίνδυνες σκέψεις και αιτιολογίες. Για να μη μιλήσουμε φυσικά, για την άδικη απόφαση του Εφετείου της Λάρισας, στη γνωστή στο πανελλήνιο υπόθεση της καθαρίστριας από το Βόλο, που προκάλεσε έντονα το λαϊκό αίσθημα. Όπως επίσης, η ανάδειξη του αντικειμενικά αντιλαϊκού ρόλου που επιτελεί η Δικαιοσύνη, δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να αξιοποιούμε και την παραμικρή χαραμάδα που υπάρχει, για τη νομική υπεράσπιση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων.

Εμείς καλούμε τους δικαστές που αφουγκράζονται τις αγωνίες και τα βάσανα του λαού μας, να μη στέκονται απέναντι στο λαό και το κίνημά του. Να εξαντλούν κάθε περιθώριο που τους αφήνει το σημερινό αντεργατικό και αντιλαϊκό πλαίσιο.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

φίλες και φίλοι,

Η ανάγκη να προωθηθούν μέτρα για τη στήριξη της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, που αποτελεί προτεραιότητα της σημερινής κυβέρνησης, -όπως βέβαια και της ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων- αποκτά επιτακτικό και επείγοντα χαρακτήρα.

Από την άλλη μεριά, τα περιθώρια ελιγμών και "παραχωρήσεων", για τη χειραγώγηση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων δεν είναι απεριόριστα. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, να εφαρμόσει την κλασική συνταγή της σοσιαλδημοκρατίας και να χρησιμοποιήσει περισσότερο το "καρότο" παρά το "μαστίγιο", για την προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής, ώστε να ενσωματώνει πιο εύκολα εργατικές και λαϊκές δυνάμεις, ικανότητα η οποία εκτιμάται και επιβραβεύεται, ιδιαίτερα από τα αφεντικά της.

Η αλήθεια είναι, ότι η καταστολή του αστικού κράτους κλιμακώθηκε επί των ημερών της. Είναι γνωστά τα γεγονότα, με τις επικίνδυνες ρίψεις χημικών και χειροβομβίδων κρότου-λάμψης σε βάρος διαδηλωτών, όπως πρόσφατα των εκπαιδευτικών, οι διώξεις των αγροτών στη Θεσσαλία, η άγρια καταστολή στην αντιπολεμική κινητοποίηση και την αποκαθήλωση του αγάλματος του Αμερικανού μακελάρη Τρούμαν στην Αθήνα, η επέμβαση κατασταλτικών δυνάμεων σε καταυλισμούς προσφύγων. Όπως και στις διαμαρτυρίες ενάντια στη δημιουργία νέων ΧΥΤΑ, αλλά και η συζήτηση για την άρση του πανεπιστημιακού ασύλου.

Οι υποκριτικές και ανέξοδες καταδίκες της καταστολής, από διάφορα κυβερνητικά στελέχη, δεν μπορούν να κρύψουν το κύριο:

Όταν το κεφάλαιο και το αστικό σύστημα το χρειάστηκε, η κυβέρνηση έδειξε αποφασιστικότητα, ταχύτητα και αντιλαϊκά αντανακλαστικά.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

φίλες και φίλοι,

Οι εξελίξεις στην οικονομία, οι αλλαγές στο δίκαιο και τη Δικαιοσύνη, επιδρούν και σε τελευταία ανάλυση προσδιορίζουν τις εξελίξεις και στα νομικά επαγγέλματα σε όλες τις κατηγορίες εργαζομένων σε αυτήν, ιδιαίτερα τους δικηγόρους, τους συμβολαιογράφους, τους δικαστικούς επιμελητές αλλά αφορά και τους δικαστικούς υπαλλήλους και συνολικά τους εργαζόμενους στις δομές της. Η επίδραση αυτή, επηρεάζει την κοινωνική διαστρωμάτωση στο χώρο, τη διαδικασία συγκέντρωσης της ύλης των νομικών υπηρεσιών, τις συνθήκες άσκησης του επαγγέλματός τους, το βιοτικό τους επίπεδο,τη διαμόρφωση της συνείδησής τους, ως εφαρμοστές του δικαίου της κυρίαρχης τάξης.

Στο χώρο της δικηγορίας, που αποτελεί και την πιο πολυπληθή και αντιπροσωπευτική κατηγορία του χώρου, εντείνεται η ταξική διαστρωμάτωση.

Με τα μέτρα για τη λεγόμενη απελευθέρωση του δικηγορικού επαγγέλματος, (κατάργηση ελάχιστης αμοιβής και τοπικής αρμοδιότητας, δυνατότητα διαφήμισης κλπ.), που ψηφίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια, και ενσωματώθηκαν στον τελευταίο Κώδικα Δικηγόρων προωθείται η συγκέντρωση της ύλης των νομικών υπηρεσιών, μέσω κυρίως της κατοχύρωσης του κερδοφόρου μοντέλου της μεγάλης δικηγορικής εταιρείας. Αυτή θα μπορεί να έχει στην πράξη -και πολύ πιθανά και τυπικά με μια νέα δέσμη μέτρων "απελευθέρωσης"- κεφαλαιουχικό χαρακτήρα και να παρέχει είτε μόνο νομικές υπηρεσίες, είτε ένα ευρύτερο πακέτο νομικο-οικονομικών υπηρεσιών, να είναι δηλαδή πολυεπαγγελματική.

Σε αυτήν θα απασχολούνται όχι μόνο δικηγόροι, αλλά και λογιστές, φοροτεχνικοί, δικαστικοί επιμελητές κλπ. Με αυτόν τον τρόπο, θα εξασφαλίζονται, πιο γρήγορες και αποτελεσματικές νομικές υπηρεσίες στο κεφάλαιο. Ήδη, λειτουργούν στην πράξη, αρκετές δικηγορικές εταιρείες, ως εισπρακτικές τραπεζών κλπ.

Η διαδικασία αυτή, σε συνδυασμό με την αύξηση της δυσκολίας πρόσβασης του λαού στη Δικαιοσύνη, τη φοροληστεία κλπ., θα οδηγήσει, σε μαζικότερη υπαλληλοποίηση με χειρότερους όρους δικηγόρων αλλά και νομικών, χωρίς τη δικηγορική ιδιότητα. Χρησιμοποιείται, απ΄ όσο έμαθα, και στον δικό σας χώρο, η ίδια ορολογία για τα παρα- νομικά επαγγέλματα ή πιο μοντέρνα, στα αγγλικά paralegal. Παράλληλα, θα συμβάλει στον εξοβελισμό από το επάγγελμα, με πιο γρήγορους ρυθμούς, μεγαλύτερου αριθμού αυτοαπασχολούμενων δικηγόρων. Βεβαίως, δεν αποκλείεται, η πορεία αυτή να μην είναι ευθύγραμμη και ένα μικρό μέρος από αυτούς να μπορέσει να λειτουργήσει "δορυφορικά" σε μεγάλες δικηγορικές εταιρείες ή να απασχοληθεί, έστω προσωρινά, σε κάποια νέα πεδία δικηγορικής δραστηριότητας, που δεν είναι ιδιαίτερα κερδοφόρα π.χ. του υπεύθυνου για την εφαρμογή του Κανονισμού της Προστασίας των Προσωπικών Δεδομένων. Αυτό όμως, δεν αναιρεί την παραπάνω γενική τάση.

Επιπλέον, προωθούνται ρυθμίσεις για το λεγόμενο "αποπληθωρισμό" του επαγγέλματος, στο πλαίσιο και της γενικότερης αντιδραστικής κατεύθυνσης για αποσύνδεση πτυχίου-επαγγέλματος, με πιο αυστηρές εξετάσεις για την απόκτηση της άδειας επαγγέλματος, εισαγωγή υποχρεωτικών σεμιναρίων κλπ. Μέτρα στα οποία μάλιστα πρωτοστατούν οι ηγεσίες των δικηγορικών συλλόγων.

Οι ασκούμενοι δικηγόροι, γίνονται αντικείμενο ακόμη μεγαλύτερης εκμετάλλευσης από την εργοδοσία. Μετατρέπονται όλο και περισσότερο, σε φτηνό και ανακυκλούμενο υπαλληλικό προσωπικό, σε όφελος των μεγάλων δικηγορικών εταιρειών και μεγαλογραφείων, αλλά και για την κάλυψη κενών στον κρατικό μηχανισμό και άλλους δημόσιους φορείς. Θεωρούμε ότι είναι επιτακτική πλέον η ανάγκη για την κατάργηση της άσκησης και την ένταξή της σε ένα αναβαθμισμένο πρόγραμμα σπουδών και το πτυχίο, να είναι η μόνη προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος.

Επιδεινώνονται ιδιαίτερα επίσης, οι μισθολογικοί και εργασιακοί όροι της απασχόλησης των μισθωτών δικηγόρων με πενιχρούς μισθούς και εξαντλητικά ωράρια, χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα, τα οποία πρέπει επιτέλους να κατοχυρωθούν. Αντικειμενικά δημιουργείται η ανάγκη στους μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους δικηγόρους με τα χαμηλότερα εισοδήματα αλλά και στα πιο φτωχά τμήματα από τα άλλα νομικά επαγγέλματα, που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα, με τη φοροληστεία και την επίθεση με τον αντιασφαλιστικό νόμο Κατρούγκαλου, να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.

Μέσα από διακριτές μορφές συνδικαλιστικής οργάνωσης, να συμπορευτούν με το ταξικό εργατικό κίνημα. Σήμερα, συμβάλλοντας στην ανατροπή της αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής, με τον αγώνα και τη διάθεση των γνώσεων και των υπηρεσιών τους στις ανάγκες του κινήματος. Αλλά και αύριο, στα πλαίσια της εργατικής εξουσίας, όπου οι δικηγόροι και γενικότερα οι νομικοί, θα μπορούν να ωφεληθούν:

• Από την παροχή υψηλού επιπέδου και δωρεάν ή πολύ φτηνών κοινωνικών παροχών,
• την απόλαυση ελεύθερου και δημιουργικού χρόνου,
• την επιστημονική και πρακτική συμβολή τους στην έρευνα,
• την εμπέδωση και εμβάθυνση της σοσιαλιστικής νομιμότητας, για την υπεράσπιση του δίκιου και της ευημερίας του λαού.

Οι εξελίξεις στο χώρο, οι επιβεβαιωμένες θέσεις του Κόμματός μας και η στάση της κυβέρνησης και των άλλων δυνάμεων, απέναντι στα ζωτικά προβλήματά τους μπορεί να είναι για τους εργαζόμενους στη Δικαιοσύνη, τους μισθωτούς και τους αυτοαπασχολούμενους με τα χαμηλότερα εισοδήματα, τους ασκούμενους, όπως και τους φοιτητές της Νομικής, ένα πρόσθετο κριτήριο ψήφου στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Τους καλούμε και από αυτό το βήμα, να μην ψάχνουν τις διαφορές ανάμεσα στα άλλα κόμματα. Να ξεπεράσουν τις πλαστές διαχωριστικές γραμμές, όπως "πρόοδος ή συντήρηση" που πλασάρει ο ΣΥΡΙΖΑ και "υπευθυνότητα ή λαϊκισμός" που προβάλλει η ΝΔ. Να γκρεμίσουν τη ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή από την τρίτη θέση και να κάνουν οι ίδιοι αποφασιστικά την πραγματική διαφορά, υπερψηφίζοντας παντού το ΚΚΕ.

Ισχυρό ΚΚΕ λοιπόν παντού, σε όλες τις κάλπες, σε όλες τις μάχες που έχουμε μπροστά μας. Για να πάρουμε πίσω όλα όσα χάσαμε τα προηγούμενα χρόνια, για να βάλουμε στο επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες μας για να πάρουν εκδίκηση τα όνειρά μας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

φίλες και φίλοι,

Ανοίγουμε τα πανιά μας στο δεύτερο αιώνα ζωής και δράσης του Κόμματός μας! Συνεχίζουμε ανυποχώρητα τον αγώνα μας, πιο ώριμα, πιο δυνατά, πιο μαζικά, μέχρι την τελική νίκη! Για την Ελλάδα και την Ευρώπη του σοσιαλισμού. Για την οριστική κατάργηση του συστήματος της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο»!

902