Δεκέμβρης 1944 (17)

Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά. Ο Φιντέλ είναι αθάνατος

Έφοδος στις Μονκάδες τ’ Ουρανού!: Fidel vivirá para siempre! Fidel es inmortal! - Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά! Ο Φιντέλ είναι αθάνατος!
Φιδέλ: Ένα σύγγραμμα περί ηθικής και δυο μεγάλα αρχίδια στην υπηρεσία της ανθρωπότητας (Ντανιέλ Τσαβαρία)
* Φιντέλ: Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης
* Πάμπλο Νερούδα: Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούνε * Νικολάς Γκιγιέν: Φιντέλ, καλημέρα! (3 ποιήματα)
* Ντανιέλ Τσαβαρία: Η Μεγάλη Κουβανική Επανάσταση και τα Ουτοπικά Αρχίδια του Φιδέλ * Ντανιέλ Τσαβαρία: Ο ενεργειακός βαμπιρισμός του Φιδέλ * Ραούλ Τόρες: Καλπάζοντας με τον Φιντέλ − Τραγούδι μεταφρασμένο - Video * Χουάν Χέλμαν: Φιντέλ, το άλογο (video)


Κάρλος Πουέμπλα - Τρία τραγούδια μεταφρασμένα που συνάδουν με τη μελωδία:
* Και τους πρόφτασε ο Φιντέλ (Y en eso llego Fidel) − 4 Video − Aπαγγελία Νερούδα * Δεν έχεις πεθάνει Καμίλο (Canto A Camilo) * Ως τη νίκη Κομαντάντε (Hasta siempre Comandante)
* Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα: Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση και μέχρι τις μέρες μας ‒ Με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ ‒ Εκλογικό σύστημα & Εκλογές - Ασφάλεια - Εκπαίδευση - Υγεία (88 ΦΩΤΟ) * Φιντέλ

Σάββατο 6 Απριλίου 2019

Μπάμπης Ζαφειράτος: Ρόκε Δάλτον - Η Μπουρζουαζία - Επειδή το Ελ Σαλβαδόρ του 1970 πολύ λίγο απέχει από την Ελλάδα του 2019, ενώ η αστική του τάξη καθόλου

(Πηγή φωτό: http://imgurl.info/)
Εκείνοι που ψηφίζουνε στο Ελ Σαλβαδόρ
για το λαοπρόβλητο Πρόεδρο των ΗΠΑ
Εκείνοι που εδώ δεν έχουνε πατρίδα ούτε θεό
παρά μονάχα ένα αγρόκτημα
και στο οποίο αγρόκτημα ήρθαν Αμερικάνοι

να στήσουν κάτι φάμπρικες
*
Ρόκε Δάλτον − Η Μπουρζουαζία
Μετάφραση – Σημειώσεις – Επιμέλεια
Πρώτη δημοσίευση: Κατιούσα, 5 Απρ. 2019
(Πηγή φωτό: http://imgurl.info/ – Αρχείο Οικογένειας Δάλτον)

Η Μπουρζουαζία
Ρόκε Δάλτον

Εκείνοι που παράγουν αγουαρδιέντε
κι έπειτα λένε πως δεν συντρέχει λόγος ν’ αυξηθεί ο μισθός
των αγροτών
γιατί ό,τι πάρουν θα το κάνουν αγουαρδιέντε.
Εκείνοι που με την οικογένειά τους
μιλάνε μόνο Αγγλικά
ανάμεσα σε πίνακες του
Dubuffet κρύσταλλα Βοημίας
και φωτογραφίες μεγέθους φυσικού
με φοράδες φερμένες από Κεντάκι και Βιέννη
και μας χρεώνουν καθημερινά με ιδρώτα κι αίμα
όταν ξυπνάνε για τη θλιβερή ρουτίνα τους
σε τούτη εδώ τη χώρα των άπλυτων Ινδιάνων
μακριά πολύ από Νέα Υόρκη και Παρίσι.

Εκείνοι που έχουν κατανοήσει πως Χριστός
άμα το καλοεξετάσεις
ήταν πραγματικά ο Αντίχριστος
(με όλα αυτά τα αγαπάτε αλλήλους
χωρίς διάκριση ανάμεσα σε ασκεπείς και καθώς πρέπει
και τ’ άλλα τα ωραία για τους πρώτους συνωμότες Χριστιανούς
μέσα στις κατακόμβες
για τον ξεσηκωμό ενάντια στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
και για το ψάρι ολόιδιο με το σφυροδρέπανο)
και πως ο αληθινός Χριστός γεννήθηκε σε τούτο τον αιώνα
κι ονομαζότανε Αδόλφος Χίτλερ.
Εκείνοι που ψηφίζουνε στο Ελ Σαλβαδόρ
για το λαοπρόβλητο Πρόεδρο των ΗΠΑ.
Εκείνοι που συντελούν στη δυστυχία και στον υποσιτισμό
παράγουν τυφλούς και φθισικούς
και στη συνέχεια χτίζουν
νοσοκομεία για φθισικούς και κέντρα αποκατάστασης τυφλών
για να μπορέσουν να τα εκμεταλλευτούν
σε πείσμα της φυματίωσης και της τύφλωσης.
Εκείνοι που εδώ δεν έχουνε πατρίδα ούτε θεό
παρά μονάχα ένα αγρόκτημα
που οριοθετείται απ’ τη Γουατεμάλα βορειοδυτικά απ’ την Ονδούρα βόρεια
νοτιοανατολικά από τον κόλπο Φονσέκα και τη Νικαράγουα
και νότια από τον Ειρηνικό Ωκεανό
και στο οποίο αγρόκτημα ήρθαν Αμερικάνοι
να στήσουν κάτι φάμπρικες
κι όπου σιγά-σιγά εμφανίζονται
πόλεις και κωμοπόλεις και χωριά και συνοικίες
φίσκα από ζώα που δουλεύουν
και ζώα πάνοπλα σαν τους αστακούς που δεν δουλεύουν
αλλά φροντίζουν να κρατούν στη θέση τους
τα άλλα ζώα που δουλεύουν.
Εκείνοι που λένε σε γιατρούς και δικηγόρους κι αρχιτέκτονες
και σε αγρονόμους και οικονομολόγους και μηχανικούς
ότι όποιος τ’ ωραίο δέντρο πλησιάσει σκιά ωραία θ’ απολαύσει
και κάθε χρόνο πρέπει να υπάρχει ένας Ποινικός Κώδικας πιο αποτελεσματικός
και ξενοδοχεία και καζίνα όπως αυτά στο Μαϊάμι
και πλάνα πενταετή όπως αυτά του Πουέρτο Ρίκο
και πολιτιστικές επιχειρήσεις
συγκροτημένες για να εξαλείψουν τη μπλε σφραγίδα απ’ το κωλομέρι
των διακεκριμένων κυρίων και κυριών
και έργα αρδευτικά που μεταφέρουνε το λιγοστό νεράκι του λαού
κατ’ αποκλειστικότητα στη γη όπου ευδοκιμεί
αυτό τ
ωραίο ραβδί που την ωραία σκιά του δίνει
σ’ εκείνους προπαντός που δεν θα είναι πρόθυμοι
να δώσουνε νερό σ’ έναν θεόφτωχο ή ξυπόλητο.
Εκείνοι που για να έχουν ελευθερία του Τύπου
και συνταγματικά δικαιώματα
αγοράζουν εφημερίδες και ραδιόφωνα και τηλεοπτικούς σταθμούς
με όλα τους τα σέα και δημοσιογράφους κι εκφωνητές κι εικονολήπτες
και αγοράζουνε το Σύνταγμα και σύμπασα
τη Νομοθετική και τη Δικαστική Εξουσία.
Εκείνοι που για να κοιμούνται με ασφάλεια
δεν πληρώνουν τους σερένους της συνοικίας και της γειτονιάς
αλλά απευθείας το Γενικό Επιτελείο
των Ενόπλων Δυνάμεων.
Εκείνοι που
πραγματικά
έχουν να χάσουνε τα πάντα.

Παράνομα Ποιήματα, 1980
Πρώτη ελληνική μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 14 Ιανουαρίου 2019
Το ισπανικό κείμενο, στο τέλος
(
El texto en español, después de las notas)

*
Σημειώσεις
Ο Ρόκε Δάλτον από τον Χεράρδο Γόμες

Ρόκε Δάλτον: Γεννήθηκε στο Σαν Σαλβαδόρ στις 14 Μαΐου 1935. Δολοφονήθηκε στις 10 Μαΐου 1975. Ο άνθρωπος της πένας και του όπλου. Ο άνθρωπος που κατά τον Εδουάρδο Γκαλεάνο «ήταν ικανός να κάνει μέχρι και τις πέτρες να γελάνε». Ικανός να χαρίζει χαμόγελα, αλλά και να μας θυμίζει τα βάσανα του λαού του. Έφτασα στην επανάσταση μέσω της ποίησης, θα πει ο ίδιος.
*
Η Μπουρζουαζία: Από τη συλλογή Παράνομα Ποιήματα και την τελευταία ενότητά της υπό τον τίτλο: Ποιήματα για να ζεις και να το καλοσκέφτεσαι. Πρωτότυπος τίτλος La Gran Burguesía (Μεγαλοαστική τάξη). Προηγείται το ποίημά La Pequeña BurguesíaΜικροαστοί. Θα δημοσιευτεί και αυτό λίαν προσεχώς στην Κατιούσα, σε ένα μικρό αντιπροσωπευτικό ανθολόγιο για τον σπουδαίο, πρόωρα χαμένο, μπρεχτικό Λατινοαμερικάνο ποιητή.
*
Αγουαρδιέντε (Λ. Α.): Στην Ισπανία, anis. Λικέρ παραγόμενο από τους σπόρους του γλυκάνισου.
Για Αγουαρδιέντε βλέπε από Κατιούσα το μεγάλο συνθετικό ποίημα του Νικολάς Γκιγιέν: Δυτικές Ινδίες ΕΠΕ (West Indies Ltd.)
ΔΥΤΙΚΕΣ ΙΝΔΙΕΣ! Καρύδες, καπνό κι αγουαρδιέντε πουλάνε…
Εδώ είναι σκουρόχρωμοι άνθρωποι που πάντα γελάνε,
συντηρητικοί και φιλελεύθεροι
με τα ζώα και τα ζαχαροκάλαμα τη ζωή τους περνάνε·
κι ενώ συχνά άφθονο χρήμα κυλάει
αυτός ο κόσμος μόνο ζόρια τραβάει.
(Οι πρώτοι στίχοι του ποιήματος)
*
Όποιος τ’ ωραίο δέντρο πλησιάσει, σκιά ωραία θ’ απολαύσει quien a buen árbol (δέντρο) se arrima, buena sombra le cobija: Δον Κιχώτης (Κεφάλαιο XXXII).
Πρόκειται για μια από τις τρεις ρήσεις που χρησιμοποιεί ο Σάντσο, μιλώντας με έναν «εκκλησιαστικό», για να περιγράψει τη σχέση του με τον ιππότη της ελεεινής μορφής, και για να κολακέψει ταυτόχρονα το «αφεντικό του»:
Εγώ είμαι απ’ αυτούς που λένε «πήγαινε με τους καλούς και θα γίνεις σαν κι αυτούς» και είμαι ένας από αυτούς που μένουν «όχι μ’ όποιον θα γεννήσουν, αλλά μ’ όποιον θα βοσκήσουν», και από αυτούς που λένε πως «όποιος τ’ ωραίο δέντρο πλησιάσει, σκιά ωραία θ’ απολαύσει». Έχω βρει έναν καλό άνθρωπο και έχω περάσει πολλούς μήνες στη συντροφιά του και οφείλω να είμαι σαν κι αυτόν. Θεού θέλοντος· και βίβα του και βίβα μου, γιατί ούτε σ’ αυτόν θα λείψουν οι αυτοκρατορίες για να τις διοικήσει, ούτε σ’ εμένα τα νησιά για να τα κυβερνήσω. (Μτφρ.: Μπ. Ζ.)
Σ.τ.Μ.: Ο Δον Κιχώτης έχει υποσχεθεί ένα ολόκληρο νησί στον Σάντσο Πάντσα!
(Το απόσπασμα: https://cvc.cervantes.es/literatura/clasicos/quijote/edicion/parte2/cap32/default.htm)
Επιμύθιο, όπως το παραδίδει ο Θερβάντες κι όπως το χρησιμοποιεί κι ο Δάλτον: αν θες να αναρριχηθείς κοινωνικά, κοίτα που (ή ποιον) θ’ ακουμπήσεις!
Ο Δάλτον αντί της λέξης árbol (δέντρο) χρησιμοποιεί τη λέξη palo: ραβδί, μπαστούνι, κοντάρι, στύλος, αλλά και δέντρο στη Λατινική Αμερική, κάνοντας, με τη μικρή αυτή παραλλαγή, το λογοπαίγνιό του: «στη γη όπου ευδοκιμεί / εκείνο τ’ ωραίο ραβδί που την ωραία σκιά του δίνει» ─εξού και η μεταφραστική προσέγγιση στης εξουσίας το ραβδί.
*
Να δώσουνε νερό σ’ έναν θεόφτωχο ή ξυπόλητο. Στο ισπανικό: dar vela en el entierro a tanto hediondo y a tanto descalzo ─ να δώσουνε κερί στην κηδεία ενός τόσο βρόμικου ή ξυπόλητου.
Έκφραση προερχόμενη από το έθιμο να δίνει κεριά η οικογένεια του νεκρού στους φίλους του που παρίστανται στην κηδεία ή στην αγρυπνία για τον νεκρό. Άρα κάποιος που δεν πρέπει να παρευρίσκεται εκεί, ως μη ευπρόσδεκτος, δεν θα πάρει το κερί του.
*
Σερένοι ─ Serenos: Σώμα νυχτερινών συνοικιακών φρουρών (νυχτερινή αστυνομία) του Ελ Σαλβαδόρ. Cuerpo de SerenosΣώμα των Γαλήνιων. Τη δεκαετία 2000-2010 απορροφήθηκε από την δημοτική αστυνομία.
*
Από Μποτίλια, με σύντομο βιογραφικό: Ρόκε Δάλτον
*

(Πηγή φωτό: http://www.franciscohenriquez.com)

La Gran Burguesía
Roque Dalton

Los que producen el aguardiente
y luego dicen que no hay que aumentar el sueldo
a los campesinos
porque todo se lo van a gastar en aguardiente.
Los que en la vida familiar
hablan exclusivamente en inglés
entre cuadros de Dubuffet y cristales de Bohemia
y fotografías tamaño natural
de yeguas traídas de Kentucky y de Viena
y nos cobran diariamente en sudor y sangre
su doloroso despertar cotidiano
en este país de indios sucios
tan lejos de New York y París.
Los que han comprendido que Cristo
si se miran bien las cosas
fue realmente el Anticristo
(por todo eso de amaos los unos a los otros
sin distinguir entre los pelados y la gente decente
y ésto de los cristianos primitivos conspirando
en la complicidad de las catacumbas
y de la agitatión contra el Imperio Romano
y el pez tan parecido al martillo y la hoz)
y que el verdadero Cristo nació en este siglo
y se llamó Adolfo Hitler.
Los que votan en El Salvador
por el Presidente electo de los Estados Unidos.
Los que propician la miseria y la desnutrición
que produce a los tísicos y a los ciegos
y luego construyen
hospitales tisiológicos y centros de rehabilitación de ciego
para poderlos explotar
a pesar de la tuberculosis y la ceguera.
Los que no tienen patria ni natión aquí
sin sólo una finca
que limita al noroeste con Guatemala al Norte con Honduras
al Sureste con el Golfo de Fonseca y Nicaragua
y al Sur con el Océano Pacífico
en la cual finca los americanos han venido
a montar algunas fábricas
y en donde poco a poco han ido surgiendo
ciudades pueblos villas y cantones
llenas de brutos que trabajan
y de brutos armados hasta los dientes que no trabajan
pero mantienen en su puesto
a los brutos que trabajan.
Los que dicen a los médicos y a los abogados y a los arquitectos
y a los agrónomos y a los economistas y a los ingenieros
que quien a buen palo se arrima buena sombra lo cobija
y que hay que hacer cada año Códigos Penales más drásticos
y hoteles y casinos iguales a los de Miami
y planes quinquenales iguales a los de Puerto Rico
y operaciones civilizadoras
consistentes en eliminarles la mancha azul del culo
a los distinguidos señores y señoras
y regadios que llevan la poquita agua de todos
exclusivamente hacia la tierra donde crece
ese buen palo que tan buena sombra dá
sobre todo a quienes no estan profesionalmente dispuestos
a dar vela en el entierro a tanto hediondo y a tanto descalzo.
Los que para tener libertad de prensa
y derechos constitucionales
compararon diarios y radios y plantas de TV
con todo y periodistas y locutores y camarógrafos
y compraron la constitutión política con todo y
Asamblea Legislativa y Corte Supreme de Justicia.
Los que para dormir seguros
no pagan al sereno de la cuadra ο del barrio
sino directamente al Estado Mayor Conjunto
de las Fuerzas Armadas.
Los que
efectivamente
tienen todo que perder.

Poemas Clandestinos, 1980

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.