Δεκέμβρης 1944 (17)

Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά. Ο Φιντέλ είναι αθάνατος

Έφοδος στις Μονκάδες τ’ Ουρανού!: Fidel vivirá para siempre! Fidel es inmortal! - Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά! Ο Φιντέλ είναι αθάνατος!
Φιδέλ: Ένα σύγγραμμα περί ηθικής και δυο μεγάλα αρχίδια στην υπηρεσία της ανθρωπότητας (Ντανιέλ Τσαβαρία)
* Φιντέλ: Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης
* Πάμπλο Νερούδα: Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούνε * Νικολάς Γκιγιέν: Φιντέλ, καλημέρα! (3 ποιήματα)
* Ντανιέλ Τσαβαρία: Η Μεγάλη Κουβανική Επανάσταση και τα Ουτοπικά Αρχίδια του Φιδέλ * Ντανιέλ Τσαβαρία: Ο ενεργειακός βαμπιρισμός του Φιδέλ * Ραούλ Τόρες: Καλπάζοντας με τον Φιντέλ − Τραγούδι μεταφρασμένο - Video * Χουάν Χέλμαν: Φιντέλ, το άλογο (video)


Κάρλος Πουέμπλα - Τρία τραγούδια μεταφρασμένα που συνάδουν με τη μελωδία:
* Και τους πρόφτασε ο Φιντέλ (Y en eso llego Fidel) − 4 Video − Aπαγγελία Νερούδα * Δεν έχεις πεθάνει Καμίλο (Canto A Camilo) * Ως τη νίκη Κομαντάντε (Hasta siempre Comandante)
* Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα: Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση και μέχρι τις μέρες μας ‒ Με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ ‒ Εκλογικό σύστημα & Εκλογές - Ασφάλεια - Εκπαίδευση - Υγεία (88 ΦΩΤΟ) * Φιντέλ

Δευτέρα 20 Απριλίου 2015

20 Απριλίου 1914: Η σφαγή του Λάντλοου και ο Γούντυ Γκάθρυ (VIDEO)

Το εξώφυλλο του μηνιαίου περιοδικού "Οι Μάζες" (1911-1917), τεύχος Ιουνίου 1914, με θέμα τη σφαγή του Λάντλοου.

20 Απριλίου
1914 Η Σφαγή του Λάντλοου. Η Εθνική Φρουρά της Πολιτείας του Κολοράντο των ΗΠΑ ανοίγει πυρ κατά απεργών ανθρακωρύχων στην πόλη Λάντλοου, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 16 εργάτες, ανάμεσά τους και ο ελληνικής καταγωγής συνδικαλιστής Λούης Τίκας.

Βλέπε το μεγάλο αφιέρωμα της Μποτίλιας (26/11/2014), με αφορμή την ταινία για τον Λούη Τίκα:
Από όπου και ο Γούντυ Γκάθρυ

Οι ομοιότητες στις σχέσεις επιχειρηματιών – κράτους απέναντι σε εργατικές κινητοποιήσεις, όπως αυτή της χαλυβουργίας στη χώρα μας το περασμένο διάστημα, δεν οφείλονται... στη φαντασία του συγγραφέα.
Woodrow Wilson "Γούντυ" Guthrie 
(Όκεμαχ, Οκλαχόμα, 14 Ιουλίου 1912 - Νέα Υόρκη, 3 Οκτωβρίου 1967)
Ίσως γι αυτό, ιδιαίτερα την Πρωτομαγιά, τούτη η ιστορία λέγεται και ακούγεται με ενδιαφέρον. Μαζί με το τραγούδι, που πολλά χρόνια μετά έγραψε για τη σφαγή ο Woody Guthrie, να τη συνοδεύει…



Woody Guthrie, Ludlow Massacre
Ήταν νωρίς την άνοιξη, και είχαμε απεργία / Μας οδήγησαν εμάς τους ανθρακωρύχους έξω από τα σπίτια μας / Έξω από τα σπίτια που ανήκουν στην Εταιρεία / Και στήσαμε σκηνές στο Ludlow.
Ανησύχησα πολύ για τα παιδιά μου /στρατιώτες φρουρούν την γέφυρα του σιδηροδρόμου/ Κάθε λίγο μια σφαίρα μπορεί να πετάξει / Σαν χαλίκι που το κλωτσάω με το πόδι μου.
Ήμασταν τόσο φοβισμένοι ότι μπορεί να σκοτώσουν τα παιδιά μας / Έτσι σκάψαμε μια σπηλιά εφτά πόδια βαθιά / Και κουβαλήσαμε τους μικρότερους και τις έγκυες γυναίκες / κάτω στη σπηλιά για να κοιμηθούνε.
Την ίδια νύχτα οι στρατιώτες σας παραμονεύαν / Μέχρι όλοι εμείς οι ανθρακωρύχοι να έχουμε κοιμηθεί / Ώστε να μπορέσετε να τρυπώσετε κρυφά στον καταυλισμό / Και να ποτίσετε τις σκηνές μας με κηροζίνη.
Ώστε να μπορέσετε να ανάψετε ένα σπίρτο και μέσα στην πυρκαγιά που ξεκίνησε / να τράβηξετε τη σκανδάλη στα όπλα σας /Έκανα να τρέξω για τα παιδιά , αλλά το τείχος φωτιάς με σταμάτησε / Δεκατρία παιδιά έχασαν τη ζωή τους από τα όπλα σας.
Μετέφερα την κουβέρτα μου μέχρι τη γωνία σε ένα συρμάτινο φράχτη / Παρακολούθησα τις φλόγες μέχρι η φωτιά να σβήσει / Βοήθησα μερικούς ανθρώπους να μαζέψουν ότι τους είχε απομείνει / Ενώ οι σφαίρες σας, μας σκότωναν ολόγυρα.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ το βλέμμα στα πρόσωπα / Των ανδρών και των γυναικών εκείνη τη φοβερή μέρα / Όταν σταθήκαμε γύρω για να γίνουν οι κηδείες / Και στείλαμε τα πτώματα των νεκρών μας μακριά.
Είπαμε στον κυβερνήτη του Κολοράντο να καλέσει τον Πρόεδρο / «Πες του να ανακαλέσει την Εθνική Φρουρά του» / Όμως, η Εθνική Φρουρά ανήκε στον Κυβερνήτη / Έτσι, δεν το προσπάθησε και πολύ σκληρά.
Οι γυναίκες μας από το Trinidad μάζεψαν μερικές πατάτες/ Τις πήγαν μέχρι Walsenburg σε ένα μικρό καλάθι/ Τις πούλησαν και μας έφεραν πίσω κάποια όπλα/ Και έβαλαν ένα όπλο στο κάθε χέρι.
Οι στρατιώτες πήδηξαν σε ένα σύρμα / Δεν ήξεραν ότι είχαμε αυτά τα όπλα / Και οι ανθρακωρύχοι «με τους κόκκινους λαιμούς» τους θέρισαν / Θα έπρεπε να μπορούσατε να δείτε αυτά τα καημένα τα παιδιά πως έτρεξαν.
Πήραμε λίγο τσιμέντο και κλείσαμε τη σπηλιά μέχρι πάνω/ Εκείνη που μέσα της σκοτώσατε δεκατρία παιδιά/ Είπα, «ζήτω η Ένωση Ανθρακωρύχων» / Και μετά έκρυψα το πρόσωπό μου και έκλαψα…
______________


2 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά, σύντροφε. Ένα μικρό απόσπασμα μόνο από το σχετικό αφιέρωμα.

      Με δύναμη ξανά, πάλι και πάλη

      Διαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.