Από την 81η στην 84η με την ίδια σημαδεμένη τράπουλα σε παίζουν. Και τα εξάσφαιρα του κεφαλαίου στο τραπέζι

Κι απ' την καλή κι απ' την ανάποδη

Αντιλαϊκή «κανονικότητα»

Οι ανακοινώσεις του πρωθυπουργού από το βήμα της ΔΕΘ, αλλά και η αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ για το «ποιος τρώει από τα έτοιμα» του άλλου, είναι αποκαλυπτικές για το τι έχει να περιμένει ο λαός από την περιβόητη ανάπτυξη για λογαριασμό του κεφαλαίου και την «κανονικότητα» της επόμενης μέρας.

• Φοροαπαλλαγές
• εισφοροαπαλλαγές
• νέα προκλητικά προνόμια στους επιχειρηματικούς ομίλους
• παραπέρα χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα,
• προσπάθεια να βάλουν τα σωματεία στο γύψο...

Αυτά είναι το «λίπασμα» της καπιταλιστικής κερδοφορίας, και αυτό σπεύδει η κυβέρνηση ΝΔ να τους προσφέρει και με το παραπάνω.

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα θα συνεχίσουν να πληρώνουν με θυσίες χωρίς τέλος τους στόχους του κεφαλαίου, ενώ οι υποσχέσεις για ανακούφιση είναι απάτη, όπως δηλαδή ακριβώς συνέβαινε και τα προηγούμενα χρόνια με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

• Είτε οι στόχοι του κεφαλαίου αφορούν την προσέλκυση «επενδυτών» πάνω στα αποκαΐδια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων
• είτε αφορούν το στόχο των μικρότερων πρωτογενών πλεονασμάτων,

ώστε να βρεθεί περισσότερος «δημοσιονομικός χώρος» για τη στήριξη της κερδοφορίας τους, είναι δεδομένο ότι ο λαός θα πληρώσει το λογαριασμό με την απαρέγκλιτη διατήρηση και εφαρμογή των μέτρων του «μεταμνημονιακού» μνημονίου.

Η κυβέρνηση της ΝΔ με τις εξαγγελίες της σπεύδει να επιβεβαιώσει ότι συμπλήρωμα αυτής της πολιτικής και όχι κάποιο υποτιθέμενο αντίβαρό της είναι και τα ψίχουλα για το λαό, τα μέτρα για τη διαχείριση της φτώχειας, που καμία σχέση δεν έχουν με την ουσιαστική ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων από την αντιλαϊκή πολιτική.

• Γι' αυτό και ο πρόεδρος της ΝΔ φτάνει από το βήμα της ΔΕΘ να παρουσιάζει ως «επίτευγμα» εξαγγελίες όπως π.χ. ότι κανένα από τα επιδόματα της φτώχειας δεν θα καταργηθεί το επόμενο διάστημα.
• Γι' αυτό και η αμηχανία του ΣΥΡΙΖΑ, που κατηγορεί τη ΝΔ ότι τάχα κάνει... κοινωνική πολιτική «τρώγοντας» από τα έτοιμα που της άφησε η δική του κυβέρνηση.

Αλλά, αλήθεια, γιατί τσακώνονται;

• Για μέτρα όπως π.χ. την ελάχιστη μείωση του ΕΝΦΙΑ που τάχα θα καταργούνταν,
• για το ότι το αφορολόγητο που έχει ήδη πιάσει πάτο δεν θα μειωθεί παραπέρα,
• για τις 120 δόσεις, ώστε τα υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά να πληρώσουν μέχρι και το τελευταίο ευρώ από τα χρέη που φορτώθηκαν στα χρόνια της κρίσης...

Αυτά και άλλα παρόμοια ψίχουλα, που την ίδια στιγμή εξανεμίζονται από το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, από τόσα κι άλλα τόσα μέτρα, όπως π.χ.

• τις αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ,
• το χέρι που βάζει βαθιά στην τσέπη ο λαός για Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία,
• τον μέσο μισθό που έχει καθηλωθεί στο -25% σε σχέση με το 2011,

βαφτίζει «δίκαιη κατανομή» και «ανάπτυξη για όλους» η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως προηγουμένως βαφτίζονταν «δίκαιη ανάπτυξη» από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Ξανά και ξανά, δηλαδή, επιβεβαιώνεται ότι η ανάπτυξη που επαγγέλλονται ούτε για όλους είναι ούτε βιώσιμη ούτε δίκαιη, αλλά βαθιά ταξική.

Αποδεικνύεται επίσης πόσο ψεύτικη ήταν η διαχωριστική γραμμή που έστησαν προεκλογικά σε σχέση με το

• ποιος εγγυάται την καπιταλιστική ανάπτυξη καλύτερα και το
• ποιος προασπίζεται την πολιτική διαχείρισης της φτώχειας.

Οι «νεοφιλελεύθεροι» της ΝΔ

• δεν έχουν κανένα πρόβλημα να διατηρούν και να υλοποιούν τέτοια μέτρα για την εξασφάλιση της «κοινωνικής συνοχής», ίδια με αυτά που υλοποιούσαν και εξήγγειλλαν οι «αριστεροί» του ΣΥΡΙΖΑ.

Όπως και αυτοί του ΣΥΡΙΖΑ

• δεν είχαν κανένα πρόβλημα στο όνομα της «ανάπτυξης» να διατηρούν και να προωθούν πολιτικές ιδιωτικοποιήσεων, «απελευθερώσεων» κλάδων της οικονομίας και αντεργατικά μέτρα.

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα

• δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από την ανάπτυξη για λογαριασμό του κεφαλαίου, κι
• ούτε μπορούν να δεχτούν να βάλουν στο «ζύγι» της καπιταλιστικής κερδοφορίας τις ανάγκες τους.

Έχουν τη δύναμη

• να περάσουν στην αντεπίθεση,
• να διεκδικήσουν την ικανοποίησή τους

στοχεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά του.

• Η πρώτη μαζική, ενωτική, ταξική απάντηση που έδωσαν χιλιάδες εργαζόμενοι, στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ το Σάββατο, δείχνει το δρόμο της διεκδίκησης για ζωή με δικαιώματα, κόντρα σε αυτήν την πολιτική.

Ριζοσπάστης - Η Άποψη μας, 10/9/2019