Δημήτρης Κουτσουμπας: Ανασχετική δύναμη στην ακροδεξιά δεν μπορεί να είναι αυτός ο οποίος αποκαλεί τον Ορμπάν αποκρουστικό, και σωστά, ενώ τον Τραμπ που τον στήριξε η Κου Κλουξ Κλαν, "διαβολικά καλό"

Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στην εφημερίδα «Τα νέα Σαββατοκύριακο»

Σάββατο 24/11/2018 - 11:54

Συνέντευξη στο δημοσιογράφο Δημήτρη Μανιάτη, που δημοσιεύεται σήμερα στην εφημερίδα «Τα Νέα Σαββατοκύριακο», έδωσε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσουμπας.

Ακολουθεί η συνέντευξη:

«Αύριο κορυφώνονται οι πολλές και πολυεπίπεδες εκδηλώσεις του Κόμματος για τα εκατό χρόνια ζωής και δράσης του. Κάνοντας έναν πρώτο απολογισμό πού στοχεύατε πολιτικά; Tελικώς το καταφέρατε;

Πράγματι, η αυριανή εκδήλωση είναι η κορύφωση μιας πλούσιας πολύμορφης δραστηριότητας που ξεδιπλώθηκε σε όλη τη χώρα τα τελευταία πέντε χρόνια. Και νομίζω πως ναι, τα καταφέραμε! Καταφέραμε να τιμήσουμε τους επώνυμους και ανώνυμους αυτής της 100χρονης πορείας, όλους όσοι στάθηκαν αλύγιστοι, κατέθεσαν κάθε θυσία στον αγώνα για να ξημερώσει ένα καλύτερο μέλλον για τις νέες γενιές. Καταφέραμε να ζωντανέψουμε σημαντικές πλευρές αυτής της ιστορίας, μέσα από τη δημιουργία ενός πρωτότυπου καλλιτεχνικού, πολιτιστικού, εκδοτικού υλικού, το οποίο μπορεί να χρησιμεύσει ως σημείο αναφοράς όχι μόνο για τους κομμουνιστές, αλλά και για κάθε άνθρωπο που θέλει να μάθει για την ιστορία του ΚΚΕ, για τη σύγχρονη ιστορία αυτού του τόπου και να δει κάτω από το μαύρο πέπλο του αντικομμουνισμού, της παραχάραξης της ιστορίας του λαού μας, της συκοφάντησης των πιο ηρωικών αγώνων του. Κυρίως καταφέραμε να μελετήσουμε συλλογικά την ιστορία του Κόμματος, καρπός της οποίας είναι η έκδοση αυτές τις μέρες των 4 τόμων του δοκιμίου ιστορίας περιόδου 1918 - 1949.

Τι διαφοροποιεί το ΚΚΕ από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, κοιτώντας προς τα πίσω και στο παρόν τα 100 αυτά χρόνια;

Με την ίδρυση του ΚΚΕ χαράχτηκε η βασική διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο κόμμα της εργατικής τάξης και στα κόμματα των εκμεταλλευτών, του κεφαλαίου. Αυτή η γραμμή δεν ξεθώριασε ποτέ, παρά τις κάθε φορά προσπάθειες του συστήματος να βάλει μπροστά στο λαό ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές, όπως συμβαίνει σήμερα με το "πρόοδος - συντήρηση". Μόνο που πρόοδος δεν είναι ούτε τα κοινωνικά μερίσματα ούτε τα συσσίτια ούτε οι πλειστηριασμοί ούτε φυσικά οι διάσπαρτες ΝΑΤΟικές βάσεις, που εκτός των άλλων στοχοποιούν τη χώρα μας. Πρόοδος σήμερα, που η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν φτάσει σε απίστευτα επίπεδα, είναι η δουλειά για όλους, η ολόπλευρη μόρφωση, ο πολιτισμός, ο αθλητισμός, η ζωή σε ένα ανθρώπινο περιβάλλον, χωρίς φτώχεια και πολέμους. Πρόοδος τελικά δεν είναι ο καπιταλισμός, αλλά ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός.

Προχωρήσατε όλο αυτό το διάστημα και πριν σε αναστοχασμό πάνω σε πλευρές της Ιστορίας, της Πολιτικής σας, στο πώς βλέπετε πρόσωπα που διαδραμάτισαν ρόλο κομβικό π.χ. Βελουχιώτης, Ζαχαριάδης, Κολιγιάννης κτλ. Μήπως η αποκατάσταση προσώπων είναι η αντίστροφη όψη από την καταδίκη τους, όπως προηγήθηκε; Έχουμε δικαίωμα σήμερα να αποκαθιστούμε κάποιον που έπαιξε ρόλο και λειτούργησε μέσα σε συγκεκριμένο πλαίσιο;

Το ΚΚΕ έχει καθήκον απέναντι στην ακριβοπληρωμένη σε αίμα και θυσίες εκατόχρονη ιστορία του, αλλά και απέναντι στις σημερινές και τις μέλλουσες γενιές, να βγάζει συμπεράσματα που εξοπλίζουν τον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση της εργατικής τάξης και των φτωχών αυτοαπασχολούμενων. Γι' αυτό μελετά επιστημονικά την ιστορία του, αποτιμά τη διαδρομή του με σεβασμό, αλλά χωρίς "συναισθηματισμό". Σε αυτό το πλαίσιο εξετάζει τη δράση και τη συμβολή των ηγετικών προσώπων, δίχως να τα αποσπά από τις συνθήκες της εποχής τους και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Δεν αποδίδουμε στους ηγέτες μυθικές ιδιότητες, ούτε τους αποτιμούμε αφοριστικά και ισοπεδωτικά. Όμως, είναι καθήκον μας να διορθώσουμε αδικίες και λάθη που έγιναν σ' αυτή την δύσκολη και μεγάλη πορεία μας στο διάβα ενός αιώνα.

Είστε από τα λιγοστά ΚΚ διεθνώς που επιμένετε στη ΜΛ επεξεργασία και στην στρατηγική στόχευση του Σοσιαλισμού - Κομμουνισμού. Τι πήγε στραβά με τους άλλους, ή νιώθετε πολύ μόνοι;

Στην Ευρώπη, με άλλα 28 Κομμουνιστικά, Εργατικά Κόμματα, συγκροτήσαμε την "Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Πρωτοβουλία", που στη Διακήρυξή της αναφέρεται στον επιστημονικό σοσιαλισμό. Αυτές τις μέρες φιλοξενούμε στην Αθήνα την 20ή Διεθνή Συνάντηση των ΚΚ και από τα 90 περίπου κόμματα που συμμετέχουν, το μεγαλύτερο μέρος δηλώνει πως στηρίζεται στον μαρξισμό - λενινισμό, έχει στρατηγική στόχευση το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Μέσα από δυσκολίες αναπτύσσεται κοινή δράση και το ΚΚΕ εκπληρώνει σημαντικό ρόλο που αναγνωρίζεται πλατιά. Για μοναξιά μιλάνε οι αντίπαλοί του. Το ζήτημα, ωστόσο, βρίσκεται αλλού: Δεν φτάνει να δηλώνεις κάτι, αλλά να το αποδεικνύεις. Το ΚΚΕ έχει μελετήσει συλλογικά την Ιστορία τη δική του και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, το σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε στην ΕΣΣΔ. Έχει αντλήσει συμπεράσματα από λάθη κι αδυναμίες κι έχει καταφέρει να χαράξει μια σύγχρονη στρατηγική, που να ανταποκρίνεται στο χαρακτήρα της εποχής μας. Με ικανοποίηση παρατηρούμε πως σ' αυτόν το δρόμο βαδίζουν κι άλλα Κομμουνιστικά κι Εργατικά Κόμματα.

Μήπως δεν εμπνέει πια το όραμα του Κομμουνισμού και πρέπει να δούμε πιο ρεαλιστικές πλευρές;

Ρεαλισμός και αναγκαιότητα είναι πάνω από όλα να συμβαδίζει η ζωή και η ευημερία με την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας. Ο λαός και η νεολαία να απολαμβάνουν σύγχρονες ανάγκες. Κι όχι το ρολόι να γυρίζει πίσω. Δηλαδή, οι νέες γενιές να ζουν με χειρότερους όρους από τις παλιότερες, γιατί στο όνομα του ρεαλισμού διαγράφονται δικαιώματα και κατακτήσεις, έχουμε εμπλακεί σε νέους πολεμικούς κινδύνους. Αυτός βέβαια είναι ο ρεαλισμός του κεφαλαίου που βαφτίζει ρεαλιστικό μόνο ό,τι το συμφέρει.

Τι απαντάτε σε αυτούς που λένε πως έπρεπε να βάλετε νερό στο κρασί σας σήμερα και να ηγηθείτε μεγάλης πολιτικής συμμαχίας δυνάμεων κατά των πολιτικών λιτότητας;

Αυτοί πάντως που έβαλαν νερό στο κρασί τους, για να ηγηθούν μεγάλων δήθεν πολιτικών συμμαχιών, ούτε τέτοιες συμμαχίες έφτιαξαν ούτε τους έμεινε και καθόλου κρασί στο ποτήρι, αλλά στα αζήτητα κατέληξαν κι άλλοι ενσωματώθηκαν και μεταλλάχτηκαν πλήρως. Η πολιτική συμμαχιών του ΚΚΕ, η πρόταση του για τη συγκρότηση μιας μεγάλης κοινωνικής συμμαχίας, μπορεί να ενώσει την εργατική τάξη, να συσπειρώσει τα λαϊκά στρώματα, τη λαϊκή πλειοψηφία. Το ΚΚΕ συμμετέχει σ΄ αυτή, μέσω των μελών του, το ίδιο μπορούν να κάνουν και οι πολιτικές δυνάμεις που υπονοείτε. Αυτή η συμμαχία μπορεί να βάζει εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, να έχει και κατακτήσεις, γιατί κινείται σε κατεύθυνση ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους, ενάντια στην καπιταλιστική σημερινή βαρβαρότητα.

Τελικά με παράδειγμα τον ΣΥΡΙΖΑ εν Ελλάδι, τι συνέβη και ένα κόμμα του 3% έφτασε να κυβερνά; Μήπως ο Τρίτος Δρόμος, παραμένει δημοφιλής σε κόσμο;

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ακολούθησε ούτε τον πρώτο ούτε τον δεύτερο ούτε τον τρίτο δρόμο. Ακολούθησε το δρόμο, όπως ο ίδιος έχει πει, της "αναγκαίας προσαρμογής", προσαρμογής δηλαδή στα συμφέροντα του κεφαλαίου θα συμπληρώναμε εμείς, το γνωστό από τις αρχές του προηγούμενο αιώνα, ως δρόμο της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας, η οποία πρόδωσε το εργατικό κίνημα. Κι έγινε η "χρήσιμη αριστερά" για το σύστημα, αυτή που μπορεί να κάνει πιο αποτελεσματικά ό,τι δεν μπορεί να κάνει η "δεξιά", όπως έλεγε και ο Ιταλός μεγαλοβιομήχανος Ανιέλι.

Ποια είναι για εσάς η βασική επίπτωση της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στις λαϊκές μάζες;

Η απάντηση βρίσκεται στο "έργο" που έχει να επιδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ στο κεφάλαιο, δηλαδή να υλοποιεί τις απαιτήσεις του με τις λιγότερες λαϊκές αντιδράσεις. Ποιος χαμήλωσε ακόμα περισσότερο τις απαιτήσεις του κόσμου; Ποιος θέλει καθηλωμένο το εργατικό - λαϊκό κίνημα να παλεύει μέσα στα όρια του συστήματος, με στόχους στα όρια του εφικτού, δηλαδή στα όρια της φτώχειας; Ποιος άλλος με κάθε ευκαιρία ξεπλένει τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ; Πρόσφατα ο ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε και στη δικαίωση του μνημονίων. Αυτή είναι η μεγαλύτερη προσβολή απέναντι σε όλους όσοι τα προηγούμενα χρόνια πάλεψαν, εναντιώθηκαν στα αντεργατικά μέτρα, υπερασπίστηκαν τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους.

Μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ανασχετική δύναμη στην ακροδεξιά παλινόρθωση εντός Ευρώπης; Αλήθεια, η τελευταία, πώς προέκυψε;

Ανασχετική δύναμη στην ακροδεξιά δεν μπορεί να είναι αυτός ο οποίος αποκαλεί τον Ορμπάν αποκρουστικό και σωστά, ενώ τον Τραμπ που τον στήριξε η Κου Κλουξ Κλαν, "διαβολικά καλό". Αυτός που τον ενοχλεί η ξενοφοβική ρητορική του Σαλβίνι, αλλά συγκυβερνά με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ και διατηρεί το αίσχος της Μόριας. Που ποζάρει με τους ναζιστές της ΧΑ στο Καστελόριζο και έχει τη βασική ευθύνη για την απαράδεκτη καθυστέρηση της δίκης της ΧΑ, με συνέπεια οι ναζιστές εγκληματίες να κυκλοφορούν ελεύθεροι. Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να είναι αυτός που έχει γίνει ο πιο καλός ο μαθητής της ΕΕ, που έχει επίσημη ιδεολογία της τον αντικομμουνισμό, ο σημαιοφόρος του ΝΑΤΟ και των συμφερόντων του κεφαλαίου, το οποίο και ενισχύει τέτοιες αντιδραστικές δυνάμεις. Μοναδική δύναμη ανάσχεσης της ακροδεξιάς είναι το δυνάμωμα της αντικαπιταλιστικής πάλης, η ενίσχυση του εργατικού κινήματος, της κοινωνικής συμμαχίας, η ισχυροποίηση του ΚΚΕ.

Πού θέλετε να βρίσκεται το ΚΚΕ στα 101 χρόνια του; Σε τι καλείτε το λαό;

Εγκαινιάζουμε το νέο αιώνα έχοντας βάλει ψηλά τον πήχη, να γίνει το Κόμμα μας πιο ικανό, ώστε να συμβάλει στον αντιμονοπωλιακό - αντικαπιταλιστικό αγώνα, στην πάλη κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, για να έρθει πραγματικά ο λαός στην εξουσία. Απευθυνόμαστε σε όλους εκείνους που, παρά τις επιμέρους διαφωνίες τους, κατανοούν ότι η μαχητική στάση του ΚΚΕ ήταν πραγματική ασπίδα προστασίας. Ότι τα πράγματα θα ήταν χειρότερα χωρίς το ΚΚΕ. Όλους αυτούς τους καλούμε να πάρουν τη θέση τους στο κίνημα, στους αγώνες, να συμπορευτούν με τους κομμουνιστές. Για να ανοίξει ο δρόμος για ένα πραγματικά ευτυχισμένο αύριο με ειρήνη, ευημερία, ελευθερία, ισότητα».

902