ΗΠΑ: Περί καλού και κακού προέδρου ή Τραμπάλα στις πλάτες των λαών

Δικέφαλο, βόρειο, αμερικάνικο τέρας μεγάλο

δημοκράτη σκουφί στο ’να κεφάλι, ρεπούμπλικα στ’ άλλο·

δικέφαλο μεν, αλλά και στα δυο τα μυαλά άντε βρες τα,

τι κι αν τσαμπουνάν για προόδους, συμμαχίες και τα ρέστα.

Νικολάς Γκιγιέν (1902-1989), Εθνικός ποιητής της Κούβας
Αηδόνια και Μπαζούκας

(Μτφρ.: Μπάμπης Ζαφειράτος)

*

ΗΠΑ - ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ

Ορκίστηκε προμηνύοντας όξυνση των αντιθέσεων

H νέα κυβέρνηση στην Ουάσιγκτον, διακηρύσσει αλλαγές που αναμένεται να προωθήσει σε νευραλγικούς τομείς της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής, με βασικό μέλημα την καλύτερη εξυπηρέτηση των μονοπωλίων και της αστικής τάξης που εκπροσωπεί.

Οι προεκλογικές θέσεις του Ντόναλντ Τραμπ, π.χ. για αύξηση «καλών θέσεων εργασίας» και επαναδιαπραγμάτευση σημαντικών εμπορικών συμφωνιών ανάμεσα σε ΗΠΑ και άλλες δυνάμεις (π.χ. συμφωνία ΤΤΡ με χώρες Ασίας - Ειρηνικού και NAFTA με τις άλλες χώρες της Βόρειας Αμερικής), επιδίωξαν και πέτυχαν τη ρυμούλκηση ενός κρίσιμου αριθμού ψηφοφόρων σε πολιτείες - κλειδιά που του έδωσαν και την εκλογική νίκη.

Ιδιαίτερα σε πόλεις όπως το Ντιτρόιτ, που ήταν κάποτε η καρδιά των αμερικανικών μονοπωλίων παραγωγής αυτοκινήτων και κατέληξε πρόπερσι να χρεοκοπήσει, με δραματικές επιπτώσεις για τον τοπικό πληθυσμό. Δεν είναι τυχαίο πως ο Τραμπ επανέλαβε αυτή τη θέση - κλειδί, της δημιουργίας δηλαδή νέων θέσεων εργασίας, την Παρασκευή και μετά την ορκωμοσία του, στην πρώτη ομιλία του, πατώντας, βεβαίως, σε υπαρκτά ζητήματα...

Ωστόσο, ο απώτερος στόχος τέτοιων υποσχέσεων δεν είναι απλώς η διατήρηση των εργοστασίων «στο εσωτερικό των ΗΠΑ», αλλά η εξασφάλιση της προώθησης των συμφερόντων τεράστιων βιομηχανικών μονοπωλίων, ενώ ο Τραμπ, που αυτοπροβάλλεται ως άνθρωπος του λαού, αντιτίθεται ουσιαστικά στην αύξηση των κατώτατων ωρομισθίων, που σε πραγματικούς όρους είναι καθηλωμένα από το 1973.

Ο ίδιος έχει, επιπλέον, υποσχεθεί σημαντικές αλλαγές στις σχέσεις με παραδοσιακούς συμμάχους των ΗΠΑ, εντός ΝΑΤΟ, ή με την ΕΕ, και έχει δώσει σημάδια για πιθανή «στροφή» στις σχέσεις με τη Ρωσία ή ακόμη μεγαλύτερη σύσφιξη των σχέσεων με τη Βρετανία, που φαίνεται πως χαράζει επί του παρόντος αποφασιστικά γραμμή αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Πάντως, η όξυνση των αντιθέσεων στο εσωτερικό, δείχνει πως θα συνεχιστούν για αρκετό διάστημα. Αυτό τουλάχιστον διαφάνηκε προχτές βράδυ από τις βίαιες συγκρούσεις υποστηρικτών και αντίπαλων του Τραμπ στους δρόμους της Ουάσιγκτον, μερικά τετράγωνα από τον κεντρικό χώρο της ορκωμοσίας.

Ο προηγούμενος...

Σε κάθε περίπτωση, ο Τραμπ δείχνει διατεθειμένος να επιχειρήσει ξαναμοίρασμα της τράπουλας σε πολλά επίπεδα με τα ίδια «σημαδεμένα» χαρτιά υπέρ των μονοπωλίων και της αστικής τάξης. Οπως ακριβώς είχε κάνει και ο προκάτοχός του, Μπαράκ Ομπάμα, και αυτές τις μέρες προβλήθηκε ως οραματιστής Πρόεδρος που... δυστυχώς φεύγει.

Ο Ομπάμα, που πλασαρίστηκε ως ο ανανεωτής πρώτος Αφροαμερικανός Πρόεδρος και βραβεύτηκε με το Νόμπελ Ειρήνης δίκη προθέσεων, πριν καν αναλάβει προεδρικά καθήκοντα, εξυπηρέτησε και αυτός τα ίδια συμφέροντα με άλλες μεθόδους και τακτικές. Υπηρέτησε, δηλαδή, πιστά το καπιταλιστικό σύστημα, συνέχισε τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ιδιαίτερα σε Μέση Ανατολή και Κεντρική Ασία, αλλά και Ανατολική Ευρώπη, για τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων στο σφοδρό ανταγωνισμό για αγορές, ενεργειακούς πόρους, τους δρόμους μεταφοράς τους, για σφαίρες επιρροής.

Ο Ομπάμα προώθησε, επιπλέον, ανατροπές κυβερνήσεων σε Βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή με τη λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη», συμβάλλοντας στο φούντωμα της «Αλ Κάιντα» και του «Ισλαμικού Κράτους». Παράλληλα, εξωράισε την καπιταλιστική βαρβαρότητα της φτωχοποίησης εκατομμυρίων Αμερικανών και τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις ως αντίβαρο στην αύξηση της ανεργίας που προκάλεσε η καπιταλιστική κρίση του 2008, που παρέλαβε από την πρώτη θητεία της κυβέρνησής του.

Δ. Ο.

Το παραμύθι της «προστασίας» του λαού

Καπιταλιστική ανάπτυξη που τάχα θα ωφελήσει και το λαό και θα θέσει «την Αμερική πάνω από όλα, θα την κάνει σπουδαία ξανά», πως και «επαναφορά» του ελέγχου της εξουσίας «πίσω στο λαό» ήταν το παραμύθι που πλάσαρε ο Ντόναλντ Τραμπ στην πρώτη ομιλία του ως Πρόεδρος.Copyright 2017 The Associated Χαρακτηριστικό στιγμιότυπο από την τελετή ορκωμοσίας του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ (από δεξιά) και του αντιπροέδρου Μάικ Πενς (από αριστερά)

Ο μεγιστάνας καμώθηκε τον «αγωνιστή του λαού» και τον εγγυητή ανάκτησης του διεθνούς κύρους και της ισχύος των ΗΠΑ, ενώ την ίδια ώρα επέκρινε τις προηγούμενες κυβερνήσεις που έδωσαν «τρισεκατομμύρια δολάρια για την προστασία ξένων συνόρων και όχι για τα σύνορα της Αμερικής». Διαβεβαίωσε πως είναι έτοιμος «να ενώσει όλο τον κόσμο», για να εξαλειφθεί η ισλαμική τρομοκρατία, ανοίγοντας την πόρτα για κλιμάκωση παλιών επεμβάσεων ή την εξαπόλυση νέων...

Υπογράμμισε πως θα επαναδιαπραγματευτεί συμφωνίες προς όφελος των αμερικανικών μονοπωλίων που στήριξαν την εκλογή του και έκλεισε το μάτι σε μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες, επαναλαμβάνοντας την υπόσχεσή του για εκσυγχρονισμό των υποδομών της χώρας. Είπε σε χαρακτηριστικό σημείο της ομιλίας του:

«Θα κτίσουμε νέους δρόμους, νέες γέφυρες, νέα αεροδρόμια, σήραγγες, σιδηροδρόμους σε αυτό το μεγάλο έθνος. Θα ανοικοδομήσουμε τη χώρα, θα χρησιμοποιήσουμε αμερικανικά εργατικά χέρια. Θα ακολουθήσουμε δύο απλούς κανόνες: Από τους Αμερικάνους και με τους Αμερικάνους. Αγόρασε αμερικανικά κάνε προσλήψεις με αμερικάνικο τρόπο. Είναι δικαίωμα κάθε έθνους να βάζει πρώτο το δικό του συμφέρον!»

Με άλλα λόγια, ο Τραμπ αξιοποίησε το υπαρκτό πρόβλημα και των πεπαλαιωμένων υποδομών και της ανεργίας για να συσπειρώσει γύρω του ένα μέρος των Αμερικανών εργαζομένων.

Από την άλλη, δεν ξέχασε και τα μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στους τομείς της εξερεύνησης του Διαστήματος, της τεχνολογίας και της επιστήμης, λέγοντας: «Θα ξεκλειδώσουμε το Διάστημα και θα επωφεληθούμε από τα επιτεύγματα τεχνολογίας στο μέλλον».

Και κατέληξε, λέγοντας:

«Εσείς ποτέ δεν θα αγνοηθείτε ξανά στο μέλλον! Η φωνή σας, οι ελπίδες και τα όνειρά σας θα καθορίσουν το δικό μας αμερικανικό πεπρωμένο. Από κοινού θα καταστήσουμε τις ΗΠΑ σπουδαίες ξανά. Θα καταστήσουμε την Αμερική περήφανη και πιο ασφαλή ξανά!».

Ο Τραμπ προσπάθησε ακολούθως να δείξει πως δεν μένει μόνον στα λόγια. Ελάχιστη ώρα μετά την ορκωμοσία του, κάθισε στο οβάλ γραφείο και υπέγραψε προεδρικά διατάγματα κυρίως για ζητήματα εσωτερικής πολιτικής, ενώ το τελευταίο 48ωρο και ιδιαίτερα από αύριο Δευτέρα αναμένεται να προωθήσει την υπογραφή και άλλων δεκάδων προεδρικών διαταγμάτων.

Σε εκκρεμότητα ο διορισμός των περισσότερων υπουργών...

Copyright 2017 The Associated
Χαρακτηριστικό στιγμιότυπο από την τελετή ορκωμοσίας του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ (από δεξιά) και του αντιπροέδρου Μάικ Πενς (από αριστερά)

Εάν εξαιρέσει κανείς τους στρατηγούς ε.α. Τζον Κέλι (που αναλαμβάνει υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας) και Τζέιμς Μάτις (που αναλαμβάνει υπουργός Αμυνας), κανείς άλλος υπουργός δεν είχε πάρει έως την Παρασκευή την έγκριση του διορισμού του από τη Γερουσία!

Οι βασικοί λόγοι σχετίζονται με τις συνεχιζόμενες, πολυεπίπεδες ενδοαστικές κόντρες που αντανακλώνται σαφώς και στο Κογκρέσο και οι οποίες έχουν καθυστερήσει σημαντικά την έγκριση του διορισμού του 80% του υπουργικού συμβουλίου.

Οι κόντρες αυτές γίνονται από Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους ενάντια στη νέα κυβέρνηση. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση «εισπράττει» παράλληλα και το αποτέλεσμα των διαφωνιών που έχουν ξεσπάσει τα τελευταία χρόνια εντός του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, ανάμεσα σε «μετριοπαθείς» και ακροδεξιούς του λεγόμενου «κόμματος του τσαγιού».

Πολλοί Αμερικανοί πολιτικοί σχολιαστές σημειώνουν πως οι γερουσιαστές (Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί) έκαναν «δύσκολη τη ζωή» στις ακροάσεις των περισσότερων υπουργών, περνώντας από κόσκινο δηλώσεις που είχαν κάνει στο παρελθόν για διάφορα θέματα, αλλά και τα προσωπικά περιουσιακά και φορολογικά τους στοιχεία. Από χίλια κύματα πέρασε ιδιαίτερα η περίπτωση του υποψήφιου υπουργού Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον, μεταξύ άλλων, και λόγω των σχέσεων που είχε αναπτύξει με τη ρωσική κυβέρνηση, όταν διατελούσε πρόεδρος της πετρελαϊκής «Exxon Mobil». Ο Τίλερσον, λένε οι πληροφορίες από το Κογκρέσο, στην καλύτερη περίπτωση θα πετύχει έγκριση του διορισμού του το νωρίτερο στα μέσα της βδομάδας.

Ενδιαμέσως, η μετάβαση εξουσίας από την παλιά στη νέα κυβέρνηση θα εξακολουθήσει να γίνεται μέσω περίπου 50 ανώτερων κυβερνητικών αξιωματούχων, κυρίως υφυπουργών, που θα αναλάβουν τη διεκπεραίωση κρατικών υποθέσεων μέχρι την έγκριση του διορισμού των νέων υπουργών.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Κυριακή, 22/1/2017