ΕΡΝΣΤ ΤΕΛΜΑΝ, Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΟΥ
Σάββατο 28/1 στις 15.00
και
ΕΡΝΣΤ ΤΕΛΜΑΝ, Ο ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΟΥ
Κυριακή 29/1 στις 15.00
Αφιέρωμα στον μεγάλο Γερμανό Κομμουνιστή, ηγέτη στην πάλη κατά του φασισμού
ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema
*
*
ΕΡΝΣΤ ΤΕΛΜΑΝ
του βραβευμένου σκηνοθέτη
KURT MAETZIG
«Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού»
«Βραβείο ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ»
Karlovy Vary International Film Festival 1956
KURT MAETZIG
«Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού»
«Βραβείο ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ»
Karlovy Vary International Film Festival 1956
*
ΕΡΝΣΤ ΤΕΛΜΑΝ
ΑΦΙΕΡΩΜΑ - NEW STAR
ΑΦΙΕΡΩΜΑ - NEW STAR
«Η ιστορία της ζωής μας είναι σκληρή, γι’ αυτό απαιτεί ολοκληρωμένο ανθρώπινο χαρακτήρα... Το να είσαι στρατιώτης της επανάστασης σημαίνει: να δείχνεις σ’ όλες τις καταστάσεις απεριόριστη αφοσίωση στην πίστη της υπόθεσής μας, μια αφοσίωση που δοκιμάζεται στη ζωή και στο θάνατο, σημαίνει να κρατάς απόλυτα το λόγο σου, πεποίθηση, αγωνιστικό θάρρος και αγωνιστική δύναμη».
*
 |
| DDR-Plakat Ernst Thälmann - Sohn seiner Klasse (1954) (Πηγή) |
Ernst Thälmann, Sohn seiner Klasse (1954)
Λαϊκή Δημοκρατία Γερμανίας. Έγχρωμο, 124 λεπτά
Ιστορική βιογραφία του Ερνστ Τέλμαν, που ξεκινάει τις πρώτες μέρες του Νοέμβρη του 1918 στο δυτικό μέτωπο του Α’ Παγκοσμίου πολέμου. Ο Τέλμαν, ένας νεαρός στρατιώτης, θέλει να πάρει μέρος στις συγκρούσεις που γίνονται στο Αμβούργο στο πλευρό των συντρόφων του. Δεδομένου ότι η επανάσταση απειλείται από την προδοσία των δεξιών Σοσιαλδημοκρατών και από τον κατακερματισμό της εργατικής τάξης, προσπαθεί επίμονα να ενώσει τους εργάτες.
Οι δυο μέρες της ένοπλης πάλης, οι δυο μέρες της Σοβιετικής εξουσίας στα προλεταριακά προάστια του Αμβούργου είναι μια από τις πιο ένδοξες σελίδες μέσα στην ιστορία του επαναστατικού αγώνα της εργατικής τάξης όχι μονάχα της Γερμανίας, μα ολόκληρου του κόσμου.
*
Σκηνοθεσία: Κουρτ Μέτσιγκ
Σενάριο: Βίλι Μπρέντελ, Μίκαελ Τσέσνο-Χελ
Φωτογραφία: Καρλ Πλίντσνερ
Μοντάζ: Λένα Νόιμαν
Μουσική: Βίλχελμ Νέεφ
Πρωταγωνιστούν: Γκούντερ Σίμον, Χανς-Πέτερ Μινέτι, Εριχ Φραντς
Διανομή: New Star
*
 |
| DDR-Plakat Ernst Thälmann - Führer seiner Klasse (1955) (Πηγή) |
Ernst Thalmann - Fuhrer seiner Klasse (1955)
Λαϊκή Δημοκρατία Γερμανίας, 140’
Σύνοψη
Η δεύτερη ταινία για τον Έρνστ Τέλμαν περιλαμβάνει το χρονικό διάστημα μεταξύ του 1930 μέχρι και τη δολοφονία του Τέλμαν το 1944. Δείχνει τη μάχη του Τέλμαν για την επίτευξη ενός ενιαίου μετώπου με όλους τους Γερμανούς εργάτες κατά του Εθνικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, τη σύλληψή του μετά τη κατάληψη της εξουσίας από τον Χίτλερ και τα έντεκα χρόνια της φυλάκισής του, κατά τη διάρκεια των οποίων προσκολλάται αταλάντευτα τις πεποιθήσεις του μέχρι το θάνατό του. Μια προσπάθεια από την πλευρά των συντρόφων του για να τον απελευθερώσουν τελειώνει καταστροφικά, και μια διεφθαρμένη προσφορά της ελευθερίας από τον ίδιο τον Γκέρινγκ έχει σαν αποτέλεσμα την άρνηση του Τέλμαν. Επίσης, γίνεται μάρτυρας του πως η γενναία συναδέλφος Aenne Jansen, που βρισκόταν στη φυλακή των γυναικών απέναντι από εκείνον, χάνει με τραγικό τρόπο τη ζωή της κατά τη διάρκεια μιας βομβαρδιστικής επιδρομής. Ο δεύτερος βασικός χαρακτήρας της ταινίας είναι ο σύζυγός της Aenne Fiete Jansen, ο οποίος έχει ήδη αποδείξει την πίστη του στον Τέλμαν, ως φίλος και μαχητής στη πρώτη ταινία. Ως διοικητής του Τάγματος του Τέλμαν, πολεμάει στην Ισπανία στο πλευρό του λαού και αργότερα στις τάξεις του Κόκκινου Στρατού προς την ταχεία λήξη του πολέμου κατά του φασισμού.
Η ταινία πραγματεύεται τη ζωή του ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας, Ερνστ Τέλμαν από το 1930 μέχρι το θάνατό του το 1944. Με ανάλαφρες σκηνές παρουσιάζεται κυρίως το πολιτικό έργο του ηγέτη του κόμματος.
Ο Τέλμαν στις αρχές της δεκαετίας του 1930, ζει σε ένα δωμάτιο ενός τυπικού βερολινέζικου σπιτιού που του υπενοικιάζουν οι σύντροφοί του Φίτε Γιάνζεν και η έγκυος σύζυγός του Άννε. Ο Φίτε ήταν πολλά χρόνια στη φυλακή. Η Άννε δραστηριοποιείται πολιτικά ως μέλος της Κομμουνιστικής Νεολαίας του ΚΚΓ. Και τα τρία άτομα παρουσιάζονται ως χαρισματικές και ιδεολογικά συγκροτημένες προσωπικότητες που δεν μπορούν ακόμα και μέσα από οικονομικές δυσκολίες και διωγμούς να ξεφύγουν από την πορεία τους.
Ο Τέλμαν ταξιδεύει αδιάκοπα. Ως βουλευτής του Ράιχσταγκ (γερμανικό κοινοβούλιο) επισκέπτεται τους απεργούς εργάτες στο Βερολίνο, στην περιοχή Μάνσφελντερ και στην κοιλάδα του Ρουρ. Στην περιοχή του Μάνσφελντερ, συναντά μπλόκο της αστυνομίας οι οποίοι εμποδίζουν τους γεωργούς να μεταφέρουν τρόφιμα στους απεργούς εργάτες των ορυχείων και εν τέλει διώχνει την αστυνομία. Παρευρίσκεται σε μια κηδεία απεργών οι οποίοι πυροβολήθηκαν και θεωρεί υποκριτική τη στάση των εκπροσώπων των σωματείων.
Όταν οι ιδιοκτήτες των ορυχείων ζητούν απ’ τους εργάτες μείωση μισθών με αφορμή την οικονομική κρίση, ο Τελμαν τους καλεί σε απεργία. Τελικά αφού δημιουργείται ένα μέτωπο εργατών, πραγματοποιείται μια τεράστια διαδήλωση, στην οποία οι διαδηλωτές τραγουδούν το τραγούδι της αλληλεγγύης του Μπρεχτ.
Η ηγεσία του Τελμαν θεωρείται απειλή από το σοσιαλδημοκρατικο κόμμα, όπως και οι δεξιοί και οι εθνικοσοσιαλιστές τον βλέπουν ως βασικό εχθρό τους αφού εμποδίζει την άνοδο τους και την πολεμική τους πολιτική.
Το 1930 κάνει μια πύρινη ομιλία στο Ράιχσταγκ ενάντια στο υπάρχον πολιτικό σύστημα που καταπιέζει τους εργαζόμενους και προετοιμάζεται για έναν νέο παγκόσμιο πόλεμο. Ενάντια σ’ αυτό, παρουσιάζει το «πρόγραμμα της εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης» και εξυμνεί την απελευθέρωση του εργαζόμενου λαού στη Σοβιετική Ένωση. Παρά την κλιμάκωση της κρίσης, το ΣΔΚΓ αρνείται το αίτημα του Τέλμαν για ενιαίο μέτωπο με τους κομμουνιστές.
Ο Καρλ Σέβερινγκ, σοσιαλδημοκράτης υπουργός εσωτερικών της Πρωσίας, αρνείται το αίτημα των συντρόφων του για έναν αγώνα ενάντια στον επικείμενο φασισμό και χάνει τη θέση του κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος στην Πρωσία.
Ο Τέλμαν ενθαρρύνει την Αννε και τον Φίτε ώστε να αντέξουν τον αγώνα. Τους προσφέρει ένα από τα αριστουργήματα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, το μυθιστόρημα «πώς δενότανε τ’ατσάλι» του σοβιετικού συγγραφέα Νικολάι Οστρόφσκι, το οποίο διηγείται τον αγώνα για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας, το πιο ωραίο ιδανικό του κόσμου. Η Άννε εμπνέεται απ’ αυτό.
Μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους εθνικοσοσιαλιστές και τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ, ο Φίτε πρέπει να κρυφτεί. Η Άννε μένει πίσω με το παιδί της και συμμετέχει στην αντίσταση μοιράζοντας προκηρύξεις. Οι σοσιαλδημοκράτες δεν μπορούν ακόμα να αποφασίσουν για τον αγώνα ενάντια στον Χίτλερ και ψηφίζουν το πρόγραμμα εξωτερικής πολιτικής του νέου καγκελαρίου.
Ο Τέλμαν συλλαμβάνεται και φυλακίζεται. Όπως και πολλοί άλλοι ενεργοί σοσιαλδημοκράτες και κομμουνιστές όπως ο Ντίρχαγκεν συλλαμβάνονται από τα τάγματα εφόδου και βασανίζονται.
Τις τελευταίες μέρες του πολέμου ο Φίτε στέλνεται στη Γερμανία από τον Βάλτερ Ούλμπριχτ, ο οποίος βρισκόταν στη Μόσχα εξόριστος και διεύθυνε τα γραφεία του ΚΚΓ, για να αναγκάσει περικυκλωμένους γερμανούς στρατιώτες να παραδοθούν και μ’αυτόν τον τρόπο να σώσει 60.000 ζωές. Το κατάφερε παρόλο που μερικοί ξεροκέφαλοι αξιωματικοί θέλουν να πολεμήσουν μέχρι και τον τελευταίο άντρα και δε διστάζουν να πυροβολήσουν σοβιετικούς βουλευτές.
Ο Ντίρχαγκεν οργανώνει την αυτοαπελευθέρωση των κρατουμένων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης, εν όψει της άφιξης του Κόκκινου Στρατού. Στη συνέχεια συναντά τον Φίτε Γιάνσεν και αγκαλιάζονται σαν αγωνιστές από την ίδια τάξη που το μόνο που τους χωρίζει είναι η κομματική τους ταυτότητα. Η χειραψία τους γίνεται ως εκ τούτου σύμβολο ενάντια στις προκαταλήψεις για τη διαίρεση της εργατικής τάξης.
Ο Τέλμαν τελικά εκτελείται από το ναζιστικό καθεστώς. Πηγαίνει στο θάνατο με φόντο μια κόκκινη σημαία και με την ελπίδα ότι έζησε όπως ο πρωταγωνιστής στο «πώς δενότανε τ’ατσάλι» δίνοντας όλες τις δυνάμεις του για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Kurt Maetzig
Σενάριο: Willi Bredel, Michael Tschesno-Hell
Μουσική: Wilhelm Neef
Φωτογραφία: Horst E. Brandt, Karl Plintzner
Μοντάζ: Lena Neumann
Σχεδιασμός Παραγωγής: Otto Erdmann, Willy Schiller
Κοστούμια: Gerhard Kaddatz
Πρωταγωνιστούν:
Günther Simon ως Ernst Thälmann, Michel Piccoli ως Rouger, Fritz Diez ως Adolf Hitler, Hans-Peter Minetti ως Fiete Jansen, Karla Runkehl ως Änne Jansen, Paul R. Henker ως Robert Dirhagen, Hans Wehrl ως Wilhelm Pieck, Karl Brenk ως Walter Ulbricht, Gerd Wehr ως Wilhelm Florin, Walter Martin ως Hermann Matern, Theo Shall ως Marcel Cachin, Georges Stanesc ως Georgi Dimitroff, Nikolai Kryuchkov ως Sowjetischer Panzeroberst, Carla Hoffmann ως Rosa Thälmann, Angela Brunner ως Irma Thälmann
Michel Piccoli (27 Δεκεμβρίου 1925)
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην οικογένεια ενός μουσικού, πέρασε τα πρώτα χρόνια της καριέρας του εμφανιζόμενος τόσο στη σκηνή και στην οθόνη, ως επί το πλείστον σε υποστηρικτικούς ρόλους. Η σημαντική ανακάλυψή του ήρθε μετά την «Περιφρόνηση» του Jean-Luc Godard (1963), ακολούθησαν περίπου 100 ταινίες, που κυμαίνονταν από art-house ταινίες αλλά και πιο εμπορικές αργότερα Κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών για την ταινί «Ένα άλμα στο σκοτάδι» (1980) το 1980, κέρδισε την ασημένια Αρκούδα στο Βερολίνο για την ταινία «Strange Affair» (1981) το 1982.
Βιογραφία
Ο Κουρτ Μέτσιγκ γεννήθηκε στο Βερολίνο στις 25 Ιανουαρίου του 1911 και ήταν γερμανός σκηνοθέτης που είχε σημαντική επίδραση στη κινηματογραφική βιομηχανία της Ανατολικής Γερμανίας. Ήταν ένας από του πιο αξιοσέβαστους σκηνοθέτες στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία. Σπούδασε χημεία και πολιτική οικονομία στο Μόναχο και κοινωνιολογία,ψυχολογία και νομική για ένα χρόνο στη Σορβόννη. Στα τέλη του 1920 ο Μέτσιγκ δούλεψε με τον πατέρα του στο εργοστάσιο παραγωγής ταινιών και απέκτησε εμπειρία σε όλους τους τομείς δημιουργίας ταινίας. Ξεκίνησε τα πρώτα του έργα το 1932 και 3 χρόνια αργότερα έφτιαξε το δικό του εργαστήρι καρτούν όπου έφτιαχνε τίτλους για ταινίες μικρού μήκους. Τελείωσε τη διατριβή του το 1935 με τίτλο «τα οικονομικά ενός ιδρύματος αντιγραφής ταινιών». Δούλεψε σε διάφορες ταινίες και έδινε μαθήματα τεχνικής και ταινίες με προβληματικό ήχο και εικόνα. Παρόλα αυτά η άδεια εργασίας του ανακλήθηκε με βάση τους νόμους της Νυρεμβέργης το 1937 εξαιτίας της εβραϊκής καταγωγής της μητέρας του.
Η πρώτη του ταινία ήταν «ο γάμος στις σκιές» το 1947. Μια ταινία που προσέλκυσε πάνω από 12 εκατομμύρια θεατές. Συνολικά έχει κάνει πάνω από 30 ταινίες μέχρι την συνταξιοδότηση του το 1976 και πήρε 8 βραβεία για τις ταινίες του σε διάφορα φεστιβάλ κινηματογράφου. Πέθανε 8 Αυγούστου του 2012 σε ηλικία 101 ετών.
*
Ήταν μέλος της κριτικής επιτροπής στο Φεστιβάλ Κινηματογραφικό του Βερολίνου το 1983.
Σπούδασε Χημεία, Διοίκηση Επιχειρήσεων και Πολιτικής Οικονομίας. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι.
Το 1932 άρχισε να κάνει την πρακτική του με διάφορους σκηνοθέτες.
Το 1934 η καριέρα του στην κινηματογραφική βιομηχανία περιορίστηκε από το ναζιστικό καθεστώς επειδή η μητέρα του ήταν εβραϊκής καταγωγής.
Η μητέρα του ήταν από μια πλούσια οικογένεια εμπόρων τσαγιού από το Αμβούργο και τη Δανία.
Ο πατέρας του είχε ένα εργαστήριο ταινιών όπου παρήγαγαν το υλικό των προβολών.
Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στο Μόναχο, λόγω των περιορισμένων ευκαιριών στη βιομηχανία των ταινιών εξαιτίας του ναζιστικού, ήταν σε θέση να αυξήσει την εμπειρία του από την εργασία στο εργαστήριο ταινιών του πατέρα του.
Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής εποχής, ήταν σε θέση να συνεχίσει να συμμετέχει στη βιομηχανία ταινιών από το να πάρει θέσεις εργασίας με διάφορες επιχειρήσεις στο Βερολίνο, ως ειδικός στην τεχνολογία ταινιών και φωτοχημείας.
Το 1944 εντάχθηκε στο υπόγειο Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα.
Ήταν μέλος της filmaktiv, που συμμετείχε στην ίδρυση της ΔΕΦΑ.
Έγινε ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής της ΔΕΦΑ το 1946.
Ήταν καθηγητής σκηνοθεσίας στην Ακαδημία Κινηματογράφου στο Potsdam-Babelsberg.
Η ταινία του "Ehe im Schatten" (1947) έγινε η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους που θα προβάλλονταν και στις τέσσερεις κατεχόμενες ζώνες της Γερμανίας.
Ήταν μέλος της Ακαδημίας Τεχνών της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας.
Ήταν ο πρώτος πρόεδρος του νεοσύστατης Ακαδημίας Κινηματογράφου στο Potsdam-Babelsberg, όπου ήταν καθηγητής σκηνοθεσίας.
Το 1974, εξελέγη αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας των Εταιρειών Κινηματογράφου. Το 1979, τρία χρόνια μετά την αποχώρησή της από τη σκηνοθεσία, εξελέγη επίτιμος πρόεδρος ζωής.
Φιλμογραφία
The Unchained Camera (TV episode) - Himself, 1995
Addio, piccola mia - Mann im Hörsaal, 1979
Man Against Man - Director, 1976
Januskopf - Director, 1972
Aus unserer Zeit - Director, 1970
Die Fahne von Kriwoj Rog - Director, 1967
Das Mädchen auf dem Brett - Director, 1967
The Rabbit Is Me - Director, Writer, 1965
Preludio 11 - Director, 1964
An französischen Kaminen - Director, 1962
Der Schatten - Director, 1961
Der Traum des Hauptmann Loy - Director, 1961
Septemberliebe - Director, 1961
First Spaceship on Venus - Director, 1960
Das Lied der Matrosen - Director, 1958
Vergeßt mir meine Traudel nicht - Director, 1957
Castles and Cottages - Director, 1957
Das Stacheltier - Wahlfilm mit Kurt Maetzig - Director, 1957
Ernst Thälmann - Führer seiner Klasse - Director, 1955
Ernst Thälmann - Sohn seiner Klasse - Director, 1954
Roman einer jungen Ehe - Director, 1952
Die Sonnenbrucks - Writer, 1951
Familie Benthin - Director, 1950
Die Buntkarierten - Director, 1949
Marriage in the Shadows - Director, 1947
Berlin im Aufbau (documentary short) - Director, 1946
Leipziger Messe 1946 (documentary short) - Director, 1946
Addio, piccola mia - Mann im Hörsaal, 1979
Man Against Man - Director, 1976
Januskopf - Director, 1972
Aus unserer Zeit - Director, 1970
Die Fahne von Kriwoj Rog - Director, 1967
Das Mädchen auf dem Brett - Director, 1967
The Rabbit Is Me - Director, Writer, 1965
Preludio 11 - Director, 1964
An französischen Kaminen - Director, 1962
Der Schatten - Director, 1961
Der Traum des Hauptmann Loy - Director, 1961
Septemberliebe - Director, 1961
First Spaceship on Venus - Director, 1960
Das Lied der Matrosen - Director, 1958
Vergeßt mir meine Traudel nicht - Director, 1957
Castles and Cottages - Director, 1957
Das Stacheltier - Wahlfilm mit Kurt Maetzig - Director, 1957
Ernst Thälmann - Führer seiner Klasse - Director, 1955
Ernst Thälmann - Sohn seiner Klasse - Director, 1954
Roman einer jungen Ehe - Director, 1952
Die Sonnenbrucks - Writer, 1951
Familie Benthin - Director, 1950
Die Buntkarierten - Director, 1949
Marriage in the Shadows - Director, 1947
Berlin im Aufbau (documentary short) - Director, 1946
Leipziger Messe 1946 (documentary short) - Director, 1946
*
Ερνστ Τέλμαν
1933. Στον απόηχο του εμπρησμού του Γερμανικού Κοινοβουλίου-Ράιχσταγκ (προβοκάτσια των Ναζί που αποδόθηκε στους κομμουνιστές) και δύο μέρες πριν τις βουλευτικές εκλογές συλλαμβάνεται ο ηγέτης του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος Ερνστ Τέλμαν. Η σύλληψή του δεν ανακοινώθηκε αμέσως από τον φόβο που θα είχε ο αντίκτυπος της σύλληψής του στις λαϊκές μάζες, ενόψει μάλιστα και των εκλογών. Μετά τη σύλληψή του, ο Έρνστ Τέλμαν βίωσε την πιο τραγική περίοδο της ζωής του στα ναζιστικά
μπουντρούμια και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι ναζί απέφευγαν συστηματικά να κοινοποιούν τον εκάστοτε τόπο κράτησής του ακόμη και στην ίδια του την οικογένεια. Η απομόνωση στην οποία τον υποχρέωσαν συνοδεύτηκε με βασανιστήρια και ταπεινώσεις που αποσκοπούσαν να του σπάσουν το ηθικό, να τον αναγκάσουν να προδώσει τους συντρόφους του και να ομολογήσει εγκλήματα που δε διέπραξε.
Η σύλληψη του Ερνστ Τέλμαν και, πολύ περισσότερο, οι ειδήσεις για τα βασανιστήρια στα οποία τον υπέβαλαν οι ναζί διαδόθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο. Εκατομμύρια εργάτες ξεσηκώθηκαν για να υπερασπιστούν τον ηγέτη των Γερμανών κομμουνιστών. Εκατομμύρια ήσαν οι άνθρωποι, που απαίτησαν από τη γερμανική κυβέρνηση να τον απελευθερώσει. Χιλιάδες επιτροπές υπεράσπισης του Τέλμαν δημιουργήθηκαν. Τεράστιες διαδηλώσεις προλεταριακής αλληλεγγύης πλημμύρισαν τους δρόμους της Μόσχας, του Παρισιού, της Πράγας, του Λονδίνου, της Νέας Υόρκης και άλλων μεγαλουπόλεων του πλανήτη. Για την απελευθέρωση του Τέλμαν κινητοποιήθηκαν οι σπουδαιότεροι εκπρόσωποι της διανόησης σε Ευρώπη και Αμερική.
Ερνστ Τέλμαν
Στις 18.8.1944 δολοφονήθηκε στο στρατόπεδο του Μπούχενβαλτ με απευθείας εντολή του Χίτλερ ο μεγάλος επαναστάτης κομμουνιστής ηγέτης και αρχηγός του ΚΚ Γερμανίας Έρνστ Τέλμαν, ο αγαπημένος Τέντυ του γερμανικού λαού.
Ο Έρνστ Τέλμαν γεννήθηκε στις16.4.1886 στο Αμβούργο και έμεινε για πολλά χρόνια στις χιτλερικές φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όταν πληροφορήθηκε την επίθεση της χιτλερικής Γερμανίας ενάντια στη Σοβιετική Ένωση του Στάλιν δεν αμφέβαλε ποτέ, ότι ο χιτλερικός στρατός θα ηττηθεί.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία της κόρης του Ίρμα που τον επισκέφθηκε το καλοκαίρι του ΄41 στις φυλακές του Ανοβέρου, λίγο μετά την επίθεση της χιτλερικής Γερμανίας στη Σοβιετική Ένωση, ο Τέλμαν απαντώντας στον απόλυτα σίγουρο για τη νίκη της Γερμανίας υπάλληλο των φυλακών («διεξάγουμε έναν κεραυνοβόλο πόλεμο ενάντια στους ρώσους, σε λίγες μέρες θα είμαστε στη Μόσχα») είπε ότι «ο Στάλιν θα συντρίψει το Χίτλερ» για να συνεχίσει: «Τα φασιστικά στρατεύματα θα τερματίσουν την ύπαρξή τους στη Σοβιετική Ένωση... Ολόκληρος ο σοβιετικός λαός θα αγωνιστεί ωσότου απελευθερωθεί η σοβιετική χώρα... Ο κεραυνοβόλος πόλεμός σας θα τελειώσει στη Σοβιετική Ένωση με την πλήρη συντριβή σας. Δεν θα συμπεριφέροσταν με τέτοια υπεροψία αν γνωρίζατε τους σοβιετικούς εργάτες, αν γνωρίζατε πως ζει ένας λαός που είναι απελευθερωμένος από τον καπιταλισμό. Ο σοβιετικός λαός, κάθε άνθρωπος στη Σοβιετική Ένωση έχει πολλά να χάσει, γιατί ολόκληρη η χώρα ανήκει στο λαό... Αντίθετα τι έχει ο γερμανικός λαός; Φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μια χούφτα κερδοσκόπων του πολέμου κυριαρχούν το λαό μας».
Η γυναίκα του Τέλμαν, Ρόζα είχε διηγηθεί ότι «ο Τέλμαν δεν αμφέβαλε καμιά στιγμή, ότι η Σοβιετική Ένωση θα νικήσει τη φασιστική Γερμανία... Επιπλέον ο Τέλμαν έκφραζε τη βαθιά πεποίθησή του, ότι η γερμανική εργατική τάξη θα ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των προλετάριων όλου του κόσμου».
Ο Τέλμαν έλεγε: «η ιστορία της ζωής μας είναι σκληρή, γι’ αυτό απαιτεί ολοκληρωμένο ανθρώπινο χαρακτήρα... Το να είσαι στρατιώτης της επανάστασης σημαίνει: να δείχνεις σ’ όλες τις καταστάσεις απεριόριστη αφοσίωση στην πίστη της υπόθεσής μας, μια αφοσίωση που δοκιμάζεται στη ζωή και στο θάνατο, σημαίνει να κρατάς απόλυτα το λόγο σου, πεποίθηση, αγωνιστικό θάρρος και αγωνιστική δύναμη.
Ερνστ Τέλμαν
Σε μια περίοδο όπου οι ιαχές του πολέμου ξανακούγονται και οι ιμπεριαλιστές ξαναζωντανεύουν τα πολεμικά σενάρια, ο Ερνστ Τέλμαν θα πρέπει να αναδειχθεί και πάλι παράδειγμα αγωνιστικής, αντιφασιστικής, αντιπολεμικής πάλης.
Είναι απαραίτητο να τονιστεί ξεκάθαρα ότι ο Τέλμαν είναι από τους πιο διαυγείς ηγέτες του γερμανικού προλεταριάτου, «ένας από τους καλύτερους αρχηγούς του διεθνούς προλεταριάτου, εξαιρετικά χρήσιμος για την εργαζόμενη ανθρωπότητα» (Συνομιλία με ξένους δημοσιογράφους, Άπαντα Δημητρόφ).
Γεννήθηκε σ’ ένα περιβάλλον εργατικό στις 16 Απριλίου του 1886 στο Αμβούργο, όπου και δοκίμασε από τα μικρά του χρόνια την καπιταλιστική εκμετάλλευση. Από το 1893 έως το 1900 φοίτησε στο λαϊκό σχολείο και στη συνέχεια δούλεψε ως το 1923 εργάτης μεταφορών. Νέος ακόμη συνδικαλίστηκε και το 1903 γίνεται μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας (ΣΔΚΓ) και το 1904 οργανώνεται στο συνδικάτο μεταφορών. Εκεί, ανάμεσα στους λιμενεργάτες του Αμβούργου πήρε όχι μόνο το πρώτο βάπτισμα του ταξικού αντιμιλιταριστικού αγώνα, αλλά και ανέδειξε την προσωπικότητα και την αγωνιστικότητά του σαν άνθρωπος της επαναστατικής δράσης, μαχητής της επαναστατικής πτέρυγας της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας.
O Τέλμαν εργάστηκε επί 22 χρόνια ανάμεσα στους προλετάριους. Τον συναντούσε κανείς ακόμη στις εργατικές συνοικίες του Βερολίνου, ανάμεσα στους ανθρακωρύχους της Ρουρ, περιβάλλον όπου σφυρηλατήθηκαν οι ιδιότητες του προλετάριου αγωνιστή λενινιστικού τύπου, η αγάπη του για την εργατική τάξη, η σεμνότητα, η επιθυμία να διδαχθεί από τις μάζες και μετά να τις διδάξει και να τις καθοδηγήσει.
Τις παραμονές του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου ο Ερνστ έδωσε μάχες ενάντια στη φιλοπόλεμη γραμμή Λέγκιεν, η οποία αποτυπώνεται στη συνεδρίαση της σοσιαλδημοκρατικής κοινοβουλευτικής ομάδας, που υποστήριζε τον πόλεμο.
Ακολούθησε στα σπουδαιότατα ζητήματα της ταξικής πάλης τη γραμμή του Κ. Λίμπκνεχτ και της Ρ. Λούξεμπουργκ και άλλων ηγετών της γερμανικής αριστεράς. Την επιστράτευσή του στο Δυτικό Μέτωπο την αντιμετώπισε με την επαναστατική του δράση, οπότε και διώχθηκε.
Στα 1918, στην επανάσταση του Νοέμβρη που αποτέλεσε έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα όλων εκείνων των επαναστατικών γεγονότων που ακολούθησαν την Oκτωβριανή επανάσταση, συμμετείχε σαν μέλος της Aριστερής πτέρυγας του Ανεξάρτητου Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Γερμανίας (ΑΣΔΚΓ).
Το 1920 η πτέρυγα αυτή συγχωνεύεται με το Κ.Κ. Γερμανίας και ειδικότερα η οργάνωση Αμβούργου, της οποίας επικεφαλής είναι ο Τέλμαν. Τα επόμενα χρόνια βρίσκεται στην ηγεσία του κόμματος. Το 1923 η Γερμανία γνώρισε μια εξαιρετικά ανεβασμένη ταξική πάλη.
Η επίθεση της Γαλλίας στις αρχές του 1929 στο Ρουρ, δημιουργεί σοβαρή πολιτική κρίση, η οποία επαναστατικοποιεί τους εργάτες. Το Κ.Κ. Γερμανίας και η Κ.Δ. είναι σύμφωνοι ότι στη Γερμανία υπάρχει επαναστατική κατάσταση. Το Μάη οι κομμουνιστές οργανώνουν απεργίες στο Ρουρ και τον Αύγουστο το Γενικό Συμβούλιο των Επιτροπών της επιχείρησης που βρισκόταν κάτω από «κομμουνιστική επιρροή», κήρυξε απεργία. Η εξέγερση απλώνεται. Στις 23 Oκτώβρη εξεγέρθηκαν οι εργάτες στο Αμβούργο. Εκεί ο Τέλμαν αναλαμβάνει καθοδηγητικό ρόλο. Οι εργάτες πάλαιψαν ηρωικά αλλά όντας απομονωμένοι συντρίφτηκαν τελικά, όπως και όλο το κίνημα. Χιλιάδες εργάτες φυλακίστηκαν. Η προδοσία της δεξιάς σοσιαλδημοκρατίας οδήγησε την επανάσταση στην ήττα, αλλά ταυτόχρονα ενθάρρυνε και το φασισμό. Αυτή η δράση του, αλλά και η διαγραφή της «αριστερίστικης» και διεφθαρμένης καθοδήγησης Φίσερ-Μάσλοφ, οδηγεί τον Τέλμαν να λάβει θέση στην καθοδόγηση του κόμματος.
Ο Τέλμαν Έβγαλε συμπεράσματα από το μεγάλο Oκτώβρη, διακήρυξε ότι «το αποφασιστικό ερώτημα για το διεθνές εργατικό κίνημα είναι η θέση απέναντι στη δικτατορία του προλεταριάτου στη Σοβιετική Ένωση. Εδώ χωρίζονται τα πνεύματα και πρέπει να χωρίζονται».
«Η θέση απέναντι στη Σοβιετική Ένωση δίνει την αποφασιστική απάντηση στο ερώτημα, σε ποιο στρατόπεδο ανήκει κανείς στα ζητήματα που αφορούν τη γερμανική πολιτική στο στρατόπεδο της επανάστασης ή της αντεπανάστασης». (Reden und lufsätse zur Greschichte... τομ. 1).
Ερνστ Τέλμαν
Στα τέλη του 1925 εκλέγεται πρόεδρος της Κ.Ε του Κ.Κ.Γ., επιμένοντας στη μπολσεβικοποίηση του κόμματος και την εφαρμογή της μαρξιστικο-λενινιστικής γραμμής. Δεν έτρεφε αυταπάτες για τις μεταρρυθμίσεις, για το αστικό κοινοβούλιο και την αστική δημοκρατία. Έδωσε ιδεολογικοπολιτικές μάχες, που τον ανέδειξαν και στην καθοδήγηση της Κομμουνιστικής Διεθνούς.
Από το 1924 γίνεται μέλος του προεδρείου της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κ.Δ. και ένας από τους αναπληρωτές του προέδρου. Πήρε μέρος σε όλες τις διαδικασίες (συνέδρια, ολομέλειες) από το 1926 έως το 1932.
Επίσης, από το 1924 αντιπροσώπευσε το Κ.Κ. Γερμανίας στη γερμανική Βουλή (Ράιχσταγκ) και στη συνέχεια έθεσε υποψηφιότητα για τη θέση του προέδρου της χώρας. Συνέβαλε στις εκλογικές επιτυχίες του κόμματος, ειδικότερα σε μια περίοδο που ο ναζισμός τραβούσε το δρόμο προς την εξουσία. (Το 1932 ο κομμουνιστής υποψήφιος Τέλμαν συγκέντρωσε περί τις 5.000.000 ψήφους, 15%).
Είναι η περίοδος της οικονομικής κρίσης, που για τη Γερμανία είχε καταστρεπτικές συνέπειες. Η θέση του γερμανικού καπιταλισμού έγινε ακόμη πιο δύσκολη, εξαιτίας των όρων της Συνθήκης των Βερσαλιών μετά την ήττα στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το Κ.Κ. Γερμανίας με επικεφαλής το Ε. Τέλμαν μαζί με την κόκκινη συνδικαλιστική αντιπολίτευση τόνιζαν την παραφροσύνη της πολιτικής της ταξικής συνεργασίας που ακολουθούσε το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και τα συνδικάτα του και έκαναν επανειλημμένες εισηγήσεις για συγκρότηση ενός ενιαίου μετώπου όλων των εργατικών δυνάμεων, με βάση ένα πρόγραμμα δραστήριου αντιφασιστικού αγώνα.
Ο εμπρησμός του Ράιχσταγκ
Η σύλληψη
Επιφανείς άντρες, λογοτέχνες, ηγέτες του εργατικού κινήματος ενώνουν τη φωνή τους για την απελευθέρωσή του.
O Α. Μπαρμπύς, στην έκκλησή του αναφέρει: «Για να αποφύγουμε τα απειλούμενα εγκλήματα του φασισμού, πρέπει να στραφούμε ενεργά ενάντια στα σημερινά του εγκλήματα, πρέπει να υψώσουμε τη φωνή μας ενάντια στα εγκλήματα που προετοιμάζει αλλού, ενάντια σε ανθρώπους που είναι ταξικά μας αδέλφια. O Τέλμαν είναι ένας από αυτούς... Η ζωή του είναι κομμάτι της δικιάς μας ζωής, και ο αρχηγός των Γερμανών επαναστατών είναι σύντροφος όλων μας... Σύντροφοι εργάτες, η μεγάλη μας φωνή μπορεί να ακουστεί ως το Βερολίνο. Σταματήστε τον απειλούμενο κίνδυνο, που απειλεί τον Τέλμαν, το παγκόσμιο προλεταριάτο, την επανάσταση...
Αποσπάστε το θύμα αυτό από το καθεστώς των δολοφόνων, του οποίου θύματα θα γίνετε αύριο εσείς, αν επιτρέψετε να γίνει αυτό!».
Αυτή η πραγματικότητα φαίνεται ότι οδηγεί στην αναβολή της δολοφονίας του.
Η ναζιστική αστυνομία αποφεύγει συστηματικά να αναφέρει τον τόπο κράτησής του. Από το 1937 έως το 1943 βρισκόταν στις φυλακές του Ανόβερου. Εκεί τον βρίσκει η βάρβαρη γερμανική επίθεση ενάντια στην ΕΣΣΔ.
Αποφασίζεται η μετακίνησή του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπουχενβάλντ, τον Αύγουστο του 1944. Δεν είχε καλά-καλά φτάσει με τους φρουρούς του και τον τουφεκίσανε στο κρεματόριο, με διαταγή του Χίμλερ και του Χίτλερ. Αλλά και αυτή την εκτέλεσή του προσπάθησαν να την κρατήσουν κρυφή. Μίλησαν μετά από εβδομάδες για θάνατο από βομβαρδισμό.
Φοβούνταν να πούνε ποιος διέταξε την εκτέλεση, όπως φοβούνταν να δικάσουν τον Tέλμαν ή να πουν στους εργαζόμενους τι απέγινε ο Tέλμαν.
O κομμμουνιστής ηγέτης έπρεπε να ξεχαστεί. Όμως είχαν κάνει λάθος στο λογαριασμό τους.
ΕΡΝΣΤ ΤΕΛΜΑΝ
«Όταν εμείς οι κομμουνιστές πάρουμε την εξουσία, θα περάσουμε δια πυρός και σιδήρου το φασισμό στη Γερμανία. Όταν πάρουμε το πηδάλιο του κράτους, είμαστε αποφασισμένοι να μην αφήσουμε ποτέ πια να φύγει η εξουσία από τα χέρια μας! Όπου κυβερνούν κομμουνιστές, εκεί δεν υπάρχει καμιά κρίση, καμιά δουλεία, καμιά φιλοπόλεμη πολιτική!
Είμαστε αποφασισμένοι να μετατρέψουμε αυτή τη χώρα σε χώρα της σοσιαλιστικής εργασίας και της σοσιαλιστικής ανόδου. Τα εργοστάσια θα τα βάλουμε σε λειτουργία, αλλά χωρίς καπιταλιστές. Τα ορυχεία, τα τσιφλίκια, τα ναυπηγεία, τη ναυτιλία θα τα μεταβιβάσουμε στην κυριότητα του συνόλου του εργαζόμενου λαού, κάτω από την ηγεμονία του προλεταριάτου!
Θα διώξουμε τους καπιταλιστές χωρίς αποζημίωση. Θα ελευθερώσουμε τους τσιφλικάδες από τη δυστυχία τους χωρίς αποζημίωση, μοιράζοντας ένα μέρος της ιδιοκτησίας τους στη μάζα των ακτημόνων χωρικών και μετατρέποντας ένα άλλο μέρος σε σοσιαλιστικά αγροκτήματα του προλεταριακού κράτους».
Η Ίρμα Τέλμαν θυμάται τον πατέρα της
 |
| Πάρκο Ερνστ Τέλμαν, Βερολίνο |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.