Σκιες
Ω ψυχή, πουλί που δεν ξέρει
και πετά σε μέρες που επιτρέπεται το κυνήγι.
(Γιώργος Μαρκόπουλος, Διαβάσεις Πεζών)
Στα κοιλώματα της νύχτας
κουλουριασμένες σε χαρτόκουτα
–δωμάτια που περίσσεψαν
απ’ τις συσκευασμένες μας ανέσεις
Στα φανάρια των δρόμων
Στα φανάρια των δρόμων
–πράσινο της απόγνωσης
–πίσω απ’ τη λάμψη ενός βεγγαλικού
Θρηνούν αδάκρυτες
Ανοίγουνε ολημερίς
Θρηνούν αδάκρυτες
Ανοίγουνε ολημερίς
στον ύπνο μας λαγούμια
Αλήθεια, πόσο γρήγορα γεμίζουμε
Αλήθεια, πόσο γρήγορα γεμίζουμε
τους αφιλόξενους διαδρόμους της Ευρώπης
Μάιος 2002
Μάιος 2002
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.