Του φτωχού Μπ. Μπ. από τα μαύρα δάση (10.2.1898 - 14.8.1956) και του οσίου Μαραμπού από τα χίλια πέλαγα (11.1.1910 - 10.2.1975)

Μπέρτολτ Μπρεχτ

10 Φεβ.1898, Άουγκσμπουργκ Βαυαρίας ‒ 14 Αυγ. 1956, Ανατολικό Βερολίνο

Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 14.VIII.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)

 

Μπέρτολτ Μπρεχτ
ΣΑΝ ΠΛΑΚΩΣΑΝ ΟΙ ΤΡΟΜΕΡΟΙ ΛΗΣΤΕΣ

Σαν πλάκωσαν οι τρομεροί ληστές, αλιά μου,
την πόρτα εγώ τους είχα διάπλατα ήδη ανοίξει·
τους άκουσα που μου φωνάξαν τ’ όνομά μου
και βγήκα να τους δω έξω, δίχως άλλη νύξη.

Και πριν καλά-καλά λεχθεί έστω και μια λέξη,
την αρμαθιά με τα κλειδιά έτρεξα να φέρω·
νομίμως όλα εκτελεστήκαν, και είχε τρέξει
και η τήρηση των τύπων ‒ τούτο μόνο ξέρω.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
Η βαβυλωνιακή σύγχυση των λέξεων και άλλα 499 ποιήματα
(GUTENBERG, Αθήνα, 2014, σ. 264)

*

 

 

Νίκος Καββαδίας

11 Ιαν. 1910, Χαρμπίν Μαντζουρίας ‒ 10 Φεβ. 1975, Αθήνα

Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 7.V.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)

Νίκος Καββαδίας
FRESCO

Ο Fra Giovanni σιωπηλός οδήγαε τη γραφίδα.
Το αγγελικό του πρόσωπο χυμένο Στη σπουδή.
Ορθός ο δούλος δίπλα σας, μακρύς σα νεροφίδα,
έτριβε τ' άγια χρώματα σε πέτρινο γουδί.

Όργανο, σε ξεχάσανε σε ποια κλειστή ροτόντα,
που δεν την ελειτούργησε λιβάνι και παπάς;
Από νωρίς ξεχάστηκες τους βιαστικούς ρωτώντας.
Όθε αγαπάς νυχτώθηκες, μπαίνεις και δε χτυπάς.

Σκουφί, σωκάρδι βυσσινί φορώ, μακρύ στιλέτο.
Χρυσόβουλη βαστάω γραφή κι ένα πουγκί φλουριά.
Σκύβεις, κοιτάζεις το νερό που ρέει στο καναλέτο,
Γυρνάς, διώχνεις το δούλο σου και σβήνεις τα κεριά.

Άσχημος είμαι. Αμαρτωλός σε φρέσκο του Ανωνύμου,
χυμένο είναι το μάτι μου με χτύπημα σφυριού,
το αυτί κομμένο, κι έχασα μια νύχτα τη φωνή μου
στη ναυμαχία του Μισιριού.

Κι αυτός, ωραίος όπως εσύ, ψηλός, porca miseria!
το σχήμα του κρύβει λαμπρή πολεμική στολή.
Χαϊδεύει τα δύο χέρια σου, τα ευλογημένα χέρια,
πέφτει το ράσο του, ο σταυρός γλιστράει και σε φιλεί.
*
Με το καράβι του Θησέα σ' αφήσαμε στη Νάξο.
Γυμνή, μ' ένα στα πόδια σου θαλασσινό σκουτί.
Σε ποιες σπηλιές εκρύφτηκες και πώς να σε φωνάξω;
Κοστάρω κι όλο με τραβάει μακριά το καραντί.
*
Ένα κοπάδι ελέφαντες, μαϊμούδες και καμήλες
σου κουβαλούσαν σε μακρύ ποντόνι τα προικιά.
Μα τα 'πιε ανεμορούφουλας απέξω από τις Μύλες
και ξέστρωσες το νυφικό κρεβάτι σου Θιακιά.

Sydney 1955

ΤΡΑΒΕΡΣΟ (ΚΕΔΡΟΣ 1977, σ. 13-14)

* * *