ΣύμΠλευση Δεινοκρατίας: Όταν η Wonder Woman των «θεσμών» πίνει νερό στο όνομα των «Ωνάσηδων» ➽ Θανάσημος Παφίλης: Η «Πλεύση Ελευθερίας» έχει αναλάβει τον βρώμικο ρόλο της προβοκάτσιας και συκοφαντίας εναντίον του ΚΚΕ ➽ Ό,τι κινείται και ό,τι παλεύεται έχει τη σφραγίδα του ΚΚΕ (VIDEO)

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΦΙΛΗΣ

Η «Πλεύση Ελευθερίας» έχει αναλάβει τον βρώμικο ρόλο της προβοκάτσιας και συκοφαντίας εναντίον του ΚΚΕ - Ό,τι κινείται και ό,τι παλεύεται έχει τη σφραγίδα του ΚΚΕ

(Για Wonder Woman βλ. κάτω)

Πέμπτη 13/02/2025 - 22:04

Στο -ακόμα ένα- αντι-ΚΚΕ ντελίριο και στην ανήθικη επίθεση της Ζωής Κωνσταντοπούλου απάντησε ο Θανάσης Παφίλης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, στο πλαίσιο της συνεδρίασης της Ολομέλειας της Βουλής για το νομοσχέδιο του υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας. 

Μετά από τη χυδαία λασπολογία της προέδρου της «Πλεύσης Ελευθερίας», όπου επανέλαβε πως το «ΚΚΕ στηρίζει την ΝΔ» και είναι «συστημικό κόμμα» κάνοντας και προσωπικές επιθέσεις στον βουλευτή του ΚΚΕ, Γιώργο Λαμπρούλη, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ αποκάλυψε μέσα από μια σειρά παραδείγματα τον «βρώμικο ρόλο της προβοκάτσιας και συκοφαντίας» που έχει αναλάβει απέναντι στο Κομμουνιστικό Κόμμα. 

Όπως είπε, πιο συγκεκριμένα, αρχικά το ΚΚΕ δεν κάνει «μονταζιέρες», αλλά, όπως είπε χαρακτηριστικά, βγάζει το μακιγιάζ που παρουσιάζει η ίδια η Ζ. Κωνσταντοπούλου στον λαό. Σε αυτό το σημείο, υπενθύμισε ορισμένα στιγμιότυπα από τη θητεία της Κωνσταντοπούλου ως προέδρου της Βουλής την περίοδο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, όταν, για παράδειγμα, «έβαζε φρένο» σε συνεδριάσεις αν δεν ήταν παρόντες και οι καταδικασμένοι εγκληματίες φασίστες της Χρυσής Αυγής. Υπενθύμισε, επίσης, και όλες εκείνες τις Προτάσεις Νόμου που είχε καταθέσει την περίοδο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ το ΚΚΕ και ως διά μαγείας εξαφανίστηκαν για την κατάργηση των μνημονίων ή για τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Ο Θ. Παφίλης κατηγόρησε την πρόεδρο της «Πλεύσης» και για τα περίεργα, ανήθικα και βρώμικα υπονοούμενα που άφησε σε -άλλη μία από τις πολλές- τηλεοπτική της εμφάνιση για τον βουλευτή του ΚΚΕ και αντιπρόεδρο της Βουλής Γιώργο Λαμπρούλη ότι τάχα «τα έχει κάνει πλακάκι με τον Γεωργιάδη», ενώ η ίδια η πραγματικότητα και οι πλείστες φορές που έχει συγκρουστεί ο βουλευτής του ΚΚΕ με τον υπουργό της ΝΔ αποδεικνύουν το ακριβώς αντίθετο, με τον Θ. Παφίλη να αναφέρει ενδεικτικά ότι ο βουλευτής του ΚΚΕ έχει κάνει 146 ερωτήσεις στον Γεωργιάδη!

Επισήμανε ότι η «Πλεύση Ελευθερίας» που παρουσιάζεται ως δήθεν αντισυστημική, δεν έχει βγάλει άχνα για τις λυκοσυμμαχίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, ενώ έχει ψηφίσει περίπου τα μισά από τα νομοσχέδια της ΝΔ. 

Σημείωσε ότι η οργανωμένη προβοκάτσια, η ανήθικη επίθεση που κάνει η Ζ. Κωνσταντοπούλου στο ΚΚΕ σχετίζεται με τη ριζικά διαφορετική αντίληψη ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι αυτό που παλεύει να κινητοποιήσει τον λαό, υπενθυμίζοντας ότι το ΚΚΕ ήταν αυτό που από την πρώτη στιγμή κάλεσε τον λαό να βγει στον δρόμο και να ζητήσει να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι και να παλέψει ενάντια στη συγκάλυψη και στις πραγματικές αιτίες που προκάλεσαν το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη. 

Αναφορικά με τα περί δήθεν μάχης που δίνει η «Πλεύση» ενάντια στην αστική δημοκρατία... ο Θ. Παφίλης είπε καυστικά ότι αυτή δεν «γκρεμίζεται» με τους λόγους στη Βουλή, αλλά με τη λαϊκή κινητοποίηση. 

Τέλος, υπογράμμισε ότι το ΚΚΕ κάθε άλλο παρά ενσωματωμένο στο σύστημα Κόμμα είναι, καθώς, αντίθετα, «ό,τι κινείται και ό,τι παλεύεται έχει τη σφραγίδα του ΚΚΕ!». 

902

Όταν η Wonder Woman των «θεσμών» πίνει νερό στο όνομα των «Ωνάσηδων»…

Φωτό επάνω: Eurokinissi

Πέμπτη 13/02/2025 - 20:22

Τις τελευταίες μέρες, εκτός από τις γνωστές φαιδρότητες απέναντι στο ΚΚΕ, έχει ενταθεί η προσπάθεια της Ζωής Κωνσταντοπούλου να αναδειχθεί ταυτόχρονα ως η απόλυτη υπερασπίστρια και θεματοφύλακας των «θεσμών» και ως «αντισυστημική». Αντιφατικό, γιατί είναι πραγματικά να απορεί κανείς πώς γίνεται να αυτοχαρακτηρίζεται «αντισυστημικό» ένα …«Ωνάσειο» κόμμα, που το παίζουν τα «συστημικά» κανάλια από το πρωί μέχρι το βράδυ, που έχει ψηφίσει δεκάδες νομοσχέδια της «δολοφονικής» ΝΔ, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τον νόμο για την ίδρυση «Ωνάσειων σχολείων» ή αλλιώς τον νόμο που διαχωρίζει τους μαθητές σε έχοντες και μη έχοντες, σε «καλούς» και σε «κακούς», που ψήφισε την επιβολή διδάκτρων σε προπτυχιακά προγράμματα σπουδών στα Πανεπιστήμια, που ψήφισε «παρών» σε άρθρο νομοσχεδίου της κυβέρνησης που ανοίγει την πόρτα για δουλειά έως τα 74 (!) μέσω των κατάπτυστων προγραμμάτων πείνας του ΟΑΕΔ και τόσα άλλα…

Εκτός, όμως, από αυτή την εξόφθαλμη αντίφαση, που μαρτυρά πως «κάποιο λάκκο έχει η φάβα», δεν μπορεί να κρυφτεί η προσπάθεια που κάνει να επιβάλει μία αντίληψη ότι όλα όσα ζούμε είναι μία «εξαίρεση» από αυτά που μπορεί να προσφέρει το σύστημα, ότι μία ενδεχόμενη, διαφορετική διαχειριστική προσέγγιση, που θα αποκαταστήσει τη λειτουργία των «θεσμών» και του κράτους, θα επαναφέρει το επίπεδο της «δημοκρατίας» και θα κάνει δίκαιο το βαθιά ταξικό και άδικο σύστημα.

Η «τυπολατρία» της Ζωής Κωνσταντοπούλου δεν φαίνεται να αφορά το κόμμα της. Η ίδια κράτησε την έδρα στη Β' Θεσσαλονίκης προκειμένου να εκλεγεί ο σύντροφός της στην Α' Αθήνας, η ίδια πρόσφατα πρότεινε σε κάποιο πρωινό πάνελ τον πατέρα της για πρόεδρο της δημοκρατίας...

Τι συγκαλύπτει η Ζωή Κωνσταντοπούλου; Ότι οι θεσμοί, το αστικό κράτος και οι μηχανισμοί του δημιουργήθηκαν για να υπηρετούν ένα συγκεκριμένο οικοδόμημα. Υπάρχουν, για να εξασφαλίζουν ότι αυτό θα συνεχίσει να κυριαρχεί. Δουλεύουν προς την κατεύθυνση που διασφαλίζει ότι η εξουσία της αστικής τάξης, των λίγων, των πλουσίων, των «Ωνάσηδων» θα παραμένει ανέγγιχτη! Λειτουργούν, για να συνεχιστεί η εκμεταλλευτική σχέση μεταξύ εξουσιαστών και εξουσιαζόμενων, εκμεταλλευτών και εκμεταλλευόμενων. Όπως έχει αποδειχτεί πολλάκις, στα «δύσκολα» αυτή η σχέση εξουσίας και θεσμών είναι που οφείλει περιφρουρεί το σύστημα, δηλαδή την καπιταλιστική εξουσία και ιδιοκτησία.

Η σύγχυση που επιχειρεί να δημιουργήσει στις συνειδήσεις, ειδικά νέων ανθρώπων, είναι μία υπερπολύτιμη υπηρεσία. Ειδικά σε μία περίοδο που μπορεί να γίνει αντιληπτό από ευρύτερα τμήματα του λαού και της νεολαίας ότι κράτος και κεφάλαιο συμπλέουν πάνω στην υπεράσπιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας και γεννούν τραγωδίες και «Τέμπη».

Φυσικά, «οι φίλοι στα δύσκολα φαίνονται». Και οι όρκοι πίστης σε ένα σύστημα που καταδυναστεύει τη λαϊκή πλειοψηφία αναθερμαίνονται, όταν διακρίνεται η δυνατότητα η αμφισβήτηση να μετατραπεί σε κάτι βαθύτερο, να στραφεί απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο, την ΕΕ, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που τους υπηρετούν. Δοκιμάζονται και αποδεικνύονται ισχυροί, όταν τα θεμέλιά του κλονίζονται και αναπτύσσεται μία γενικότερη αντίληψη ότι κάτι πολύ σάπιο υπάρχει στο σύστημα και τους θεσμούς του.

Γιατί η αλήθεια είναι ότι το έγκλημα των Τεμπών και η επιχειρούμενη συγκάλυψη από το πρώτο λεπτό της σύγκρουσης των τρένων έχει αποκαλύψει τον ρόλο των «θεσμών» του αστικού κράτους, που δεν είναι ούτε κατ’ εξαίρεση ούτε κατά παρέκκλιση στο πλευρό των ενόχων. Είναι κατά γράμμα και κατά κανόνα στυλοβάτες μίας συγκεκριμένης πολιτικής, που κοστολογεί την ανθρώπινη ζωή. Αυτή η αντιλαϊκή «νομιμότητα» οδήγησε και στο έγκλημα των Τεμπών. Γι’ αυτό, οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση δεν είναι καθόλου αθώα και σίγουρα δεν είναι προς την κατεύθυνση της απόδοσης πραγματικής δικαιοσύνης.

Η υπεράσπιση των «θεσμών» είναι υπεράσπιση του συστήματος. Είναι ένας όρκος πίστης στην υποτιθέμενη παντοτινή κυριαρχία του. Είναι μία δήλωση υπεράσπισης της ξεπερασμένης παρακμής, που δηλητηριάζει τις ζωές και το μέλλον μας. Η υποτιθέμενη αποκατάστασή τους δεν έχει να κάνει με κανένα αίσθημα δικαίου, αντίθετα το εκμεταλλεύεται, για να το απονευρώσει. Πατάει πάνω στην αγανάκτηση και την οργή της νεολαίας και του λαού, εκμεταλλεύεται τον συναισθηματισμό και τη συγκίνηση που γεννάει σε όλους η σπαραχτική φωνή που ψάχνει για οξυγόνο, η αγωνιώδης ανάγκη να μπορούμε να ανασάνουμε. Και αυτή την οργή και την αγανάκτηση, αυτήν τη συγκινησιακή φόρτιση και την ανάγκη να ελπίζουμε, τη γειώνει και την ενσωματώνει μέσα στους «θεσμούς» που η εξουσία και η κυριαρχία των λίγων δημιούργησε. Φουντώνει την αδιέξοδη προσδοκία -που θα συντριβεί αργά ή γρήγορα- ότι η σωστή λειτουργία των «θεσμών» είναι αυτή που θα φέρει αποτέλεσμα, ότι αυτή είναι η απάντηση στα επίμονα ερωτήματα γιατί το σύστημα γεννά τραγωδίες.

Έτσι εξηγείται και η επίθεση απέναντι στο ΚΚΕ. Γιατί το ΚΚΕ είναι το μόνο Κόμμα που αμφισβητεί το άδικο, εκμεταλλευτικό σύστημα και τους θεσμούς του. Αποκαλύπτει ότι το κράτος είναι το αστικό κράτος, το κράτος των εκμεταλλευτών, για να επιβάλουν την κυριαρχία τους και τα συμφέροντά τους στις μάζες των καταπιεσμένων. Φανερώνει τον ρόλο των «θεσμών» ως συστατικά στην εγκληματική πολιτική των κυβερνήσεων και φυσικά τους αμφισβητεί ως αυτό που πραγματικά είναι χωρίς να επιδιώκει το φτιασίδωμά τους. 

Είναι προφανές ότι γι’ αυτόν τον λόγο ζορίζεται η συγκεκριμένη και γι’ αυτόν τον λόγο θα συνεχίζει να ζορίζεται. Έχει αναλάβει έναν ρόλο «θεσμολάγνας εξαγνίστριας» που το ΚΚΕ αποκαλύπτει.

Γιατί το ΚΚΕ θέλει να αποδοθούν όλες οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες για το έγκλημα στα Τέμπη, να πληρώσουν οι υπεύθυνοι. Άλλωστε, το ΚΚΕ έχει καταθέσει στον Άρειο Πάγο το πόρισμά του, που καταλογίζει συγκεκριμένες πολιτικές και ποινικές ευθύνες σε υπουργούς της σημερινής και προηγούμενων κυβερνήσεων, σε αντίθεση με άλλα κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ και η Πλεύση Ελευθερίας, που δεν κατέθεσαν καν πόρισμα.

Γι’ αυτό γίναμε η φωνή των νεκρών και βγήκαμε από την πρώτη στιγμή στους δρόμους! Γι’ αυτό δείχνουμε εμπιστοσύνη στο εργατικό-λαϊκό κίνημα. Γιατί αν δε βγαίναμε στους δρόμους, αν δεν προκήρυσσε το ΠΑΜΕ απεργία, κόντρα στις ξεφτιλισμένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ, δε θα ξεκινούσε το …«ξεμπάζωμα» λίγες ημέρες μετά το έγκλημα. Εμείς χτυπήσαμε το πρώτο «ντόμινο», αποφασίζοντας ότι έχει νόημα, ότι είναι στο χέρι μας το έγκλημα αυτό να μην ξεχαστεί, να μη συγκαλυφθεί. Ότι δεν πρέπει να σιωπήσουμε, όπως μας καλούσαν στην αρχή ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, η Πλεύση Ελευθερίας κ.ά., που μιλούσαν για «ατύχημα», για «βουβές διαμαρτυρίες» και να «μην υπάρξει κρίση στο πολιτικό σύστημα»... Εμείς τους σβήσαμε το αυτάρεσκο χαμόγελο! Εμείς θέσαμε τις ερωτήσεις που πρέπει να απαντηθούν, με πιο βασική: Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας; Γι’ αυτό διεκδικούμε να ζήσουμε, όχι να πεθάνουμε …νόμιμα. Θέλουμε φως, δε μας αρκεί να φύγουν μερικές σκιές! Και το φως είναι να ζεις κάθε λεπτό που έχεις στον πλανήτη αυτόν ασφαλής και δημιουργικός… Εκεί που τα κέρδη των λίγων δεν θα είναι επιλέξιμα, αλλά θα είναι οι ανάγκες και οι ζωές μας!

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου μπορεί να συνεχίσει να υπερασπίζεται τους «θεσμούς» και το σύστημα που τους δημιούργησε, τους «Ωνάσηδες» και τους λοιπούς «καρχαρίες». Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να παλεύει για την κοινωνική πρόοδο, που σημαίνει να ανατραπούν οι «Ωνάσηδες» από τους θρόνους τους…

Υ.Γ. Ψάχνοντας να βρούμε κάποια δραστηριότητα συνδικαλιστή του κόμματος της κας Κωνσταντοπούλου, δυσκολευτήκαμε να βρούμε συνδικαλιστή αλλά όχι παράδειγμα... Η ευρωβουλευτής της Πλεύσης Ελευθερίας, Μαρία Ζαχαρία, όντας μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, αρνήθηκε να στηρίξει την πρόταση για παμπειραϊκή κινητοποίηση στο πλάι των λιμενεργατών της Cosco, στο μπλοκάρισμα φορτίου με πολεμικό υλικό με προορισμό το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ... Είδες η Ζωή;

902