ΚΚΕ: Η πορεία της Κομματικής οικοδόμησης από το 21ο στο 22ο Συνέδριο του Κόμματος — Αποτελέσματα - συμπεράσματα - επισημάνσεις, ως στοιχεία που δυναμώνουν τις προϋποθέσεις να γίνει το Κόμμα οδηγητής του εργατικού κινήματος, οργανωτής της αντικαπιταλιστικής - αντιμονοπωλιακής συμμαχίας

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

Η πορεία της Κομματικής οικοδόμησης από το 21ο στο 22ο Συνέδριο του Κόμματος

Αποτελέσματα - συμπεράσματα - επισημάνσεις, ως στοιχεία που δυναμώνουν τις προϋποθέσεις να γίνει το Κόμμα οδηγητής του εργατικού κινήματος, οργανωτής της αντικαπιταλιστικής - αντιμονοπωλιακής συμμαχίας

Συνεδρίασε η ΚΕ του ΚΚΕ στις 21 Γενάρη 2025 και εξέτασε την πορεία της κομματικής οικοδόμησης από το 21ο στο 22ο Συνέδριο του Κόμματος.

Η πλούσια συζήτηση που ακολούθησε στη βάση της αναλυτικής εισήγησης του ΠΓ προς την ΚΕ, η οποία ψηφίστηκε ομόφωνα, κατέληξε στη συγκεκριμένη Απόφαση:

1. Το ζήτημα της κομματικής οικοδόμησης δεν το αντιμετωπίζουμε στενά, με βάση μόνο τα ποσοτικά στοιχεία της ανάπτυξης, αλλά ως ένα πολυπαραγοντικό ζήτημα που έχει να κάνει με το επίπεδο της ιδεολογικοπολιτικής παρέμβασης και καθοδήγησης των Οργανώσεων, το επίπεδο της λειτουργίας τους, την παρέμβασή τους στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στο κίνημα των αυτοαπασχολούμενων αγροτών και ΕΒΕ, την πορεία ανάπτυξης της ΚΝΕ, την αλλαγή συσχετισμών στο κίνημα και στις υπόλοιπες πολιτικές μάχες, την διάταξη των κομματικών δυνάμεων και στελεχών, την ποιότητα της καθοδηγητικής δουλειάς, την κοινωνική, ηλικιακή, φύλου, σύνθεση των στρατολογιών κ.ο.κ.

Η ΚΕ αντιμετωπίζει συνδυασμένα, ενιαία, χωρίς αποσπασματικότητα τα ζητήματα αυτά, κάνοντας προσπάθεια να προσδιορίσει τους όρους που θα κάνουν δυνατή την ολόπλευρη ιδεολογική - πολιτική - οργανωτική ισχυροποίηση του ΚΚΕ, στις σύγχρονες συνθήκες, ως Κόμμα «παντός καιρού» που σε οποιεσδήποτε συνθήκες της ταξικής πάλης παλεύει για τη συγκέντρωση δυνάμεων, με στόχο την επαναστατική εργατική εξουσία, για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση.

2. Η κομματική δύναμη πανελλαδικά ανάμεσα στο 21ο και 22ο Συνέδριο καταγράφει νέα μικρή, αλλά διακριτή άνοδο. Με καλή ποιότητα των στρατολογιών που έγιναν αυτή την τετραετία: Και από την άποψη της κοινωνικής σύνθεσης, δηλαδή η στρατολογία μισθωτών εργατών και εργατριών να βρίσκεται πάνω από το 50% των στρατολογιών, ενώ από την ΚΝΕ οι στρατολογίες που έγιναν ήταν πάνω από το 50%. Ηλικιακά μέχρι 40 χρονών οι στρατολογίες ήταν πάνω από 70% και γυναίκες που εντάχθηκαν στο Κόμμα ήταν πάνω από 40%.

Στην ποιοτική και ποσοτική βελτίωση των στρατολογιών νέων μελών βοήθησαν σημαντικά οι κύκλοι αυτομόρφωσης και οι σχολές δόκιμων κομματικών μελών. Αποδείχτηκε ότι σωστά είχαμε προβλέψει στο νέο Καταστατικό, τα καθοδηγητικά όργανα να εξασφαλίζουν κύκλους αυτομόρφωσης και σχολές δόκιμων μελών. Η πείρα επιβεβαιώνει την αναγκαιότητα αυτής της καταστατικής πρόβλεψης. Επίσης επιβεβαιώνεται ότι επέδρασαν θετικά οι κύκλοι μαθημάτων σε οπαδούς, που ως μορφή πρέπει να γενικευτεί από όλες τις Κομματικές Οργανώσεις.

Η συνολική κοινωνική σύνθεση του Κόμματος διαμορφώνεται θετικά με βάση τους στόχους μας. Υπάρχει ουσιαστική βελτίωση στη συνολική εργατική σύνθεση του Κόμματος και πιάστηκε ο στόχος του 21ου Συνεδρίου, έως το τέλος του 2024 οι μισθωτοί να είναι απόλυτη πλειοψηφία πάνω από 50% στην κοινωνική σύνθεση του Κόμματος. Σήμερα οι μισθωτοί εργάτες είναι το 50,80% των μελών του Κόμματος πανελλαδικά, σε σχέση με 46,64% που ήταν στο 21ο Συνέδριο.

Να συνεχίσουμε βελτιώνοντας ακόμα περισσότερο την κοινωνική σύνθεση του Κόμματος. Φυσικά, το θετικό αυτό αποτέλεσμα, δεν πρέπει να μας εφησυχάσει. Ιδιαίτερη σημασία έχει πλέον η βελτίωση της σύνθεσης και μέσα σε αυτό το 50,8% της εργατικής τάξης ρίχνοντας βάρος ιδιαίτερα στο βιομηχανικό προλεταριάτο και στις καινοτόμες επιχειρήσεις νέων τεχνολογιών.

Αυτά τα 4 χρόνια διαμορφώθηκαν προϋποθέσεις να συγκροτηθούν ορισμένες νέες κλαδικές Τομεακές Επιτροπές (ΤΕ) όπως οι ΤΕ Μεταποίησης, Ενέργειας, Μετάλλου, Φαρμάκου, Χρηματοοικονομικού στην ΚΟ Αττικής ή στην Κ. Μακεδονία οι ΤΕ Πληροφορικής, Κατασκευών, Μεταφορών - Ενέργειας. Η πρόοδος που υπάρχει στη συγκέντρωση κομματικών δυνάμεων σε ορισμένους κλάδους και κρίσιμους χώρους δουλειάς είναι αποτέλεσμα συνδυασμένης δουλειάς, κυρίως σε νοσοκομεία, αεροδρόμια, νέες τεχνολογίες, ορισμένους χώρους της Μεταποίησης κλπ. Ομως, η πρόοδος που έχουμε πετύχει είναι αναντίστοιχη με τις ανάγκες να οικοδομηθεί το Κόμμα και να αποκτήσει γερές Οργανώσεις σε κρίσιμους χώρους και κλάδους στρατηγικής σημασίας. Εξακολουθούμε να έχουμε ελλάχιστες δυνάμεις σε χώρους Μεταφορών, Ενέργειας, μεγάλα εργοστάσια και ομίλους στο Μέταλλο, στα Τρόφιμα, καθώς και σε μεγάλα ξενοδοχεία και σε μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ.

Σε αυτό το διάστημα δεν καταφέραμε η Βοηθητική Επιτροπή της ΚΕ που συγκροτήσαμε για την κομματική οικοδόμηση σε μεγάλους κλάδους και χώρους δουλειάς να κάνει κάποια ουσιαστικά βήματα. Χρειάζεται να επιμείνουμε.

Στασιμότητα ως μικρή μείωση έχουμε στους ΕΒΕ και τους αγρότες. Η στοιχειώδης ανανέωση κομματικών δυνάμεων σε αγρότες και ΕΒΕ αυτοαπασχολούμενους βιοπαλαιστές, χωρίς να αλλάζει τον εργατικό χαρακτήρα του Κόμματος, είναι προϋπόθεση για την παρέμβαση στο κίνημά τους σε κατεύθυνση αντιμονοπωλιακή, στη διαμόρφωση της αντίστοιχης κοινωνικής συμμαχίας.

3. Η ηλικιακή σύνθεση του Κόμματος βελτιώθηκε κι άλλο: Από 18 έως 50 χρονών είναι σήμερα το 53,06% των κομματικών μελών. Ομως, η ηλικιακή κατηγορία κάτω των 30 χρονών στο Κόμμα έχει μείωση κατά 2,87% από το 2020 και πρέπει «να χτυπήσει καμπανάκι». Ενδειξη ότι πρέπει περισσότερο να ασχοληθούμε με την προετοιμασία των μελών της ΚΝΕ να γίνονται κομματικά μέλη, αλλά σχετίζεται άμεσα και με την ανάπτυξη και μαζικοποίηση της ΚΝΕ πανελλαδικά και πιο ειδικά σε ορισμένες περιοχές.

Οι γυναίκες στο Κόμμα είναι το 37,07% (αύξηση 2,22%). Η βελτίωση της συμμετοχής γυναικών στο Κόμμα είναι αποτέλεσμα νέων στρατολογιών και κοριτσιών από την ΚΝΕ αλλά και από το γυναικείο ριζοσπαστικό κίνημα που γίνονται κομματικά μέλη. Ομως, το γενικό ποσοστό είναι πίσω από το ποσοστό συμμετοχής γυναικών στον οικονομικά ενεργό πληθυσμό, ειδικότερα στους μισθωτούς. Επίσης, κρύβει τη μεγάλη ανομοιογένεια από περιοχή σε περιοχή.

Η κομματική ηλικία έχει διαμορφωθεί ως εξής: Οργανωμένοι μέχρι το 1990 είναι το 30,08% των μελών. Από το 1991 έως το 2012 είναι το 32,58%. Από το 2013 έως το 2024 είναι το 37,41%. Είναι χαρακτηριστικό ότι το μεγαλύτερο μερίδιο έχει η κομματική ηλικία έως το πολύ 10 χρόνια, ενώ το 69,76%, η μεγάλη δηλαδή πλειοψηφία, δεν έχει σχεδόν καμία πείρα από τη διαπάλη με τον οπορτουνισμό, με εξαίρεση ίσως την περίοδο 2012-2015 και άλλες επιμέρους μικρότερες «κρίσεις» της περιόδου 1991-2012.

4. Η τάση που πρέπει να ενισχυθεί στη διάταξη των ΚΟΒ και των κομματικών μελών είναι η συγκρότηση και μορφοποίηση ΚΟΒ κατά εργοστάσιο, επιχείρηση, όμιλο. Να περιοριστούν οι Κλαδικές ΚΟΒ που καλύπτουν μεγάλη γεωγραφική έκταση και έχουν ανομοιογένεια κλαδική, που η σύνθεσή τους δεν εξασφαλίζει τη συγκρότηση κομματικών πυρήνων σε εργασιακούς χώρους του κλάδου που ιεραρχεί. Βέβαια, οφείλουμε να απαντήσουμε στο γεγονός ότι υπάρχει μεγάλη τέτοια μάζα που αν και δεν έχουν μεγάλη συγκέντρωση, εντούτοις ως «σκόρπιοι» μισθωτοί είναι πολλοί - κυρίως στο εμπόριο και στον επισιτισμό - και πρέπει να σκεφτούμε πώς και πού θα εντάσσονται, π.χ. σε εδαφικές ΚΟΒ, αλλά και με τι αντικείμενο δράσης κλπ. Σε έναν αριθμό Κλαδικών ΚΟΒ το πρόβλημα εκφράζεται στην αμορφία καθοδήγησης κάθε κομματικού μέλους για τον χώρο δουλειάς του, που σε αρκετές περιπτώσεις καλύπτεται πίσω από τη συνδικαλιστική δράση. Οι δείκτες της κομματικής ιδεολογικής- πολιτικής δουλειάς είναι περιορισμένοι. Φυσικά, με διαφορετικό τρόπο, το φαινόμενο αυτό παρατηρείται και στις Εδαφικές Οργανώσεις.

Η κατεύθυνση που θέτουμε, για δημιουργία επιχειρησιακών ΚΟΒ και ΚΟΒ ομίλων απαιτεί πλήρη συνειδητοποίηση πως μια τέτοια προσπάθεια, απαιτεί μεγαλύτερη βοήθεια και στήριξη στην ΚΟΒ. Δεν είναι δύσκολο να μετατραπεί σε Κομματική Ομάδα του επιχειρησιακού σωματείου, να στενέψει το περιεχόμενό της, να γίνει πιο συνδικαλιστική η λειτουργία της. Το σωστό οργανωτικό μέτρο θα πρέπει να συνδυαστεί με μέτρα συγκεκριμένης ενίσχυσης της ιδεολογικής - πολιτικής λειτουργίας και συζήτησης στην ΚΟΒ, να μη «σπάει» η δράση της στο πολύ επιμέρους, στο όνομα μάλιστα της εξιδίκευσης.

Παραμένει ως πρόβλημα ότι αρκετές Εδαφικές ΚΟΒ, επίσης, καλύπτουν μεγάλη γεωγραφική έκταση, κάποιες είναι σε μεγάλους δήμους, ενώ άλλες είναι υπαίθρου με λίγα μέλη και διάσπαρτα. Τα όποια περιθώρια βελτίωσης της οργανωτικής δομής δεν πρόκειται να αποδώσουν, αν δεν εξασφαλίσουμε ότι κάθε κομματικό μέλος σε αυτές τις ΚΟΒ θα καθοδηγείται και θα έχει συγκεκριμένα καθήκοντα στο πλαίσιο της ΚΟΒ.

Επισημαίνουμε ότι όποιες οργανωτικές αλλαγές και προσαρμογές απαιτούνται να γίνουν, να εξεταστούν προσεκτικά με κύριο έναν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό που θα περιλαμβάνει γνώση των οικονομικών εξελίξεων (όσο είναι δυνατό), της συγκέντρωσης εργατικού δυναμικού, τη διάθεση και διάταξη στελεχών και την επιλογή κατάλληλου οργανωτικού σχήματος συγκρότησης και καθοδήγησης των διαθέσιμων κομματικών δυνάμεων, για να επιτελέσουν το βασικό τους καθήκον, να στρατολογήσουν και να οικοδομήσουν το Κόμμα στον χώρο ευθύνης τους.

Οι ΚΟΒ που έχουμε, αυτές που θα αναδιατάξουμε και όσες νέες συγκροτούμε να προσέξουμε ώστε το περιεχόμενο της δουλειάς τους να μην περιορίζεται στη διεκπεραίωση της τρέχουσας κομματικής προπαγάνδας, ούτε τα κομματικά μέλη να τρέχουν από ενέργεια σε ενέργεια, οι ίδιοι και οι ίδιοι συνεχώς.

Σε κάθε περίπτωση μας απασχολεί σε ποιο βαθμό τα καθοδηγητικά όργανα, οι κομματικές ομάδες και οι ΚΟΒ έχουν σταθερό προσανατολισμό να παρεμβαίνουν με ευθύνη, πρωτοβουλία και αποφασιστικότητα για την ανάπτυξη της εργατικής και λαϊκής πάλης, αντίστασης και διεκδίκησης, σε ζωντανή επαφή με τους εργαζόμενους, τις οικογένειές τους. Εχοντας επίγνωση ότι υπάρχουν πολλοί χώροι δουλειάς, ακόμα και κλάδοι, που αυτά τα χαρακτηριστικά και ο σχεδιασμός είναι πολύ αδύναμα, εάν όχι ανύπαρκτα.

5. Συνοψίζοντας τα βασικά προβλήματα που πρέπει και μπορούμε να αντιμετωπίσουμε, επισημαίνουμε τα εξής:

Παραμένει ως πρόβλημα το γεγονός ότι οι στόχοι οργανωτικής ισχυροποίησης σε μεγάλο βαθμό είναι αποσπασμένοι από την ιδεολογικοπολιτική ισχυροποίηση, αποτελούν ακόμα ένα «παράλληλο καθήκον». Αυτό εκφράζεται στη λίγο ως πολύ τυπική δουλειά με το Πρόγραμμα και το Καταστατικό του Κόμματος. Εκφράζεται στο γεγονός ότι από αρκετά όργανα και ΚΟΒ δύσκολα έρχεται εικόνα από την ιδεολογικοπολιτική διαπάλη στον χώρο δράσης τους με βάση τη στρατηγική μας. Εκφράζεται επίσης στο γεγονός ότι σε έναν αριθμό ΚΟΒ η κομματική επιρροή είναι «συνδικαλιστικοποιημένη».

Παρότι στις Κομματικές Οργανώσεις υπάρχει ιδεολογική - πολιτική συμφωνία με τη στρατηγική μας, εντούτοις η ΚΕ επισημαίνει ότι η ουσιαστική συμφωνία πρέπει να εκφραστεί κυρίως:

• Με την επεξεργασία του περιεχομένου, την ουσιαστική σύνδεση της ιδεολογικής, μορφωτικής δουλειάς με το περιεχόμενο της καθημερινής δράσης όλων των Οργανώσεων του Κόμματος και της ΚΝΕ.
• Με την καθημερινή αντιμετώπιση στην καθοδηγητική δουλειά των οργάνων των Γραφείων Περιοχής, των Τομεακών Επιτροπών και των Γραφείων των ΚΟΒ, καθώς και των Τμημάτων της ΚΕ, των βοηθητικών επιτροπών των ΚΟ Περιοχής, διαφόρων λαθεμένων αντιλήψεων σχετικά με τη σωστή κατά τα άλλα ανάγκη πλατιάς προβολής της στρατηγικής μας διεξόδου όσο γίνεται πιο εκλαϊκευτικά, που δεν θα εκχυδαΐζει όμως το επιστημονικό περιεχόμενό της ή θα συσκοτίζει την ουσία της.
• Με την ένταξη του συνόλου των πλευρών της κομμουνιστικής μορφωτικής δουλειάς, όπως η αξιοποίηση και διάδοση του «Ριζοσπάστη», του «Οδηγητή», της ΚΟΜΕΠ, των εκδόσεων του Κόμματος, των συστημάτων εσωκομματικής μόρφωσης κλπ. στο ενιαίο, μόνιμο πρόγραμμα της καθημερινής δράσης των Οργανώσεων.
• Με την ουσιαστική καθοδηγητική βοήθεια προς την ΚΝΕ, σε μια περίοδο που έχουν αυξηθεί οι απαιτήσεις, ιδιαίτερα σε σχέση με τη δουλειά της αφομοίωσης των νέων μελών που περιλαμβάνει και την κατανόηση των κριτηρίων στρατολογίας. Εκφράσεις αυτού του προβλήματος είναι και ο ρυθμός των διαγραφών σε σχέση με τις στρατολογίες και οι διάφορες εξαρτήσεις που μπορεί και να προϋπάρχουν της πρότασης στρατολογίας, ή η επικρατούσα «απογοήτευση λόγω αρνητικού συσχετισμού», ή η συνδικαλιστικοποίηση της παρέμβασης των μελών της ΚΝΕ, κυρίως στους χώρους των ΑΕΙ.

6. Μια από τις βασικές αιτίες για τα παραπάνω, πρέπει να την αναζητήσουμε στο γεγονός ότι ο μεγαλύτερος όγκος της δουλειάς είναι οργανωμένος «από τα πάνω». Από αυτή την άποψη είναι ευθύνη της ΚΕ, των Τμημάτων της, των Γραφείων Περιοχής να δώσουμε μεγαλύτερο βάρος στην ενίσχυση της δουλειάς, του σχεδιασμού, των δράσεων από τα κάτω, από την ίδια την ΚΟΒ, βοηθώντας αποφασιστικά σε αυτή την κατεύθυνση, έτσι ώστε να συνειδητοποιούν όλα τα μέλη καλύτερα τις χρεώσεις τους, το «άνοιγμα» στον περίγυρό τους, την υποχρέωση να έχει αυτή η δράση αποτελέσματα στη στρατολογία νέων μελών και στην οικοδόμηση Οργανώσεων. Εδώ εκφράζονται αρκετές δυσκολίες, αντικειμενικά, αλλά κυρίως ζητήματα μη κατανόησης, αφομοίωσης, ακόμα και συγχύσεων που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Επισημαίνοντας αυτά δεν εννοούμε η ΚΕ, τα παραπάνω όργανα να υποκαθιστούν τη δουλειά των παρακάτω οργάνων, οργανώνοντας τα ίδια τη δουλειά ή παρεμβαίνοντας, αντί να συμβάλλουν στην ουσιαστική βοήθεια, ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική. Το πρόβλημα εκφράζεται κυρίως στην ποιότητα και σταθερότητα των δεσμών που διαμορφώνουμε με τον πολιτικό περίγυρο του Κόμματος όπως μορφοποιείται στο επίπεδο των ΚΟΒ και των κομματικών ομάδων, στη διάταξη και διάθεση δυνάμεων στους κλάδους και στις επιχειρήσεις που ιεραρχούμε. Αν αυτά δεν αντιμετωπίζονται ενιαία, συχνά η δουλειά μας θα μένει στον «αέρα», δεν θα δημιουργείται υποδομή, επαφή, κομματικός πυρήνας. Εδώ πρέπει να στρέψει η ΚΕ την προσοχή της.

Σήμερα, σε όλες τις ΚΟ Περιοχής υπάρχει πρόοδος στην καταγραφή και επεξεργασία του χώρου ευθύνης. Εχει διαμορφωθεί ο «οργανωτικός χάρτης», γνωρίζουμε καλύτερα τι έχουμε και πού, ως κομματική υποδομή. Αδύνατο στοιχείο που αφορά την καθοδηγητική δουλειά είναι ότι δεν εξασφαλίζουμε στο να εντάσσονται οργανικά στον πολιτικό σχεδιασμό πρωτοβουλίες που να υποστηρίζουν την οικοδόμηση και τη στρατολογία. Οι στόχοι οργανωτικής ισχυροποίησης σε μεγάλο βαθμό είναι αποσπασμένοι από την ιδεολογικοπολιτική ισχυροποίηση, αποτελούν ακόμα «παράλληλο» καθήκον.

Η πρόοδος που έχει επιτευχθεί στις ΚΟ να καταπιαστούν με την επεξεργασία θέσεων γύρω από μεγάλα και σημαντικά ζητήματα για τα οποία χρειάστηκε να οργανώσουν τη δράση τους αυτοτελώς και στο κίνημα, δεν βρίσκει τη συνέχειά της σε έναν ενιαίο και κυρίως μακρόπνοο σχεδιασμό που να δένεται με την επεξεργασία στόχων για την οικοδόμηση και στρατολογία.

7. Η ιδεολογική δουλειά με το Πρόγραμμα και το Καταστατικό για τη στρατολογία στο Κόμμα, δεν είναι τυπική. Αυτά τα κείμενα είναι η βάση, που απαντούν αν και πώς αλλάζει ο κόσμος, γιατί η εργατική τάξη είναι η μόνη επαναστατική δύναμη, τι Κόμμα είναι το ΚΚΕ, γιατί έχει τις συγκεκριμένες αρχές συγκρότησης και λειτουργίας. Από αυτή τη σκοπιά η ουσιαστική συζήτηση με τα υποψήφια κομματικά μέλη δεν μπορεί να είναι ένας τυπικός έλεγχος, εάν τα διάβασαν και εάν συμφωνούν με αυτά. Είναι αντικείμενο συστηματικής συζήτησης και ουσιαστικής κατανόησης, ατομικής προετοιμασίας αλλά και οργανωμένης συμμετοχής σε δραστηριότητες που ενισχύουν τις προϋποθέσεις να οργανωθούν σωστά και να αφομοιωθούν πιο εύκολα στην κομματική ζωή και δράση. Αυτά λίγο συζητιούνται στα όργανα ως ξεχωριστά θέματα. Τα περισσότερα στριμώχνονται στον έλεγχο ιδιαίτερα στον κρίκο των Τομεακών Γραφείων. Στα Γραφεία Περιοχής ανοίγουν μόνο όταν συζητιούνται οι τρίμηνες οργανωτικές καταστάσεις.

Συνολικά, κρίσιμο ζήτημα είναι η δουλειά με το ίδιο το Πρόγραμμα του Κόμματος, η οποία έχει και μια αυτοτέλεια. Ας σκεφτούμε, για παράδειγμα, σε πόσο κόσμο διακινούμε το Πρόγραμμα του Κόμματος, ανοίγουμε συζήτηση μαζί του, αυτοτελώς για αυτό, ιδιαίτερα στα τρία βασικά στοιχεία του, όπως είναι η επανάσταση, η συγκέντρωση δυνάμεων για αυτήν, ο σοσιαλισμός και η οικοδόμησή του. Αυτή τη συζήτηση δεν μπορεί να τη λύσει η επεξεργασία που κάνει ένα όργανο με βάση φυσικά τη στρατηγική μας, για ένα ειδικό θέμα, η οποία είναι οπωσδήποτε και αναγκαία και απαραίτητη, όπως π.χ. για την αντιπλημμυρική προστασία, την Ενέργεια, τις υποδομές. Ολα αυτά είναι πολύ αναγκαία για την στήριξη της προσπάθειας, ώστε να επεξεργάζονται τους στόχους πάλης με βάση τη γενική στρατηγική μας θέση, να αναδεικνύεται η ανωτερότητα του σοσιαλιστικού τρόπου παραγωγής, για την επίλυση βασικών προβλημάτων. Εμείς ταυτόχρονα και παράλληλα πρέπει να προβληματιστούμε περισσότερο πώς θα φέρουμε και στο επίκεντρο της συζήτησης, στην καθημερινή μας δουλειά, για το τι κίνημα χρειάζεται, για να ανατραπεί η επιρροή της σοσιαλδημοκρατίας και του αστικού εκσυγχρονισμού, να κυριαρχήσει η ταξική ιδεολογικά χειραφέτηση απέναντι στους μηχανισμούς της καπιταλιστικής εξουσίας, να συνειδητοποιηθεί η αναγκαιότητα και οι προϋποθέσεις της σοσιαλιστικής επανάστασης. Αυτό απαιτεί διαρκή και συστηματική προσπάθεια σε καθημερινή βάση με αφετηρία τα κρίσιμα ζητήματα της ταξικής πάλης και της πείρας της. Να μας απασχολήσει δηλαδή, πώς οι ΚΟΒ θα συζητάνε συχνά τουλάχιστον με έναν περίγυρο την πείρα ενός αγώνα που έγινε, πόσο αναδεικνύουμε τα αντικειμενικά όρια στο πλαίσιο του καπιταλισμού, το πώς δεν αντιμετωπίζουμε στενά με όρους προπαγάνδας αλλά ανοίγουμε την ίδια ώρα ζητήματα για το τι σημαίνει να νικάει πραγματικά η εργατική τάξη σε έναν αγώνα, ποιες προϋποθέσεις υπάρχουν γι' αυτό σήμερα κλπ. σε τελευταία ανάλυση περισσότερη δουλειά με την ουσία του Προγράμματος του Κόμματος.

8. Χρειάζεται ταυτόχρονα να επικεντρώσουμε περισσότερο στα ζητήματα ποιότητας ζωής της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων (όπως Υγεία, Εκπαίδευση, λαϊκή στέγη, διατροφή, περιβάλλον), τα ζητήματα που αφορούν τον ελεύθερο χρόνο της εργατικής-λαϊκής οικογένειας, ως ποσότητα και ως περιεχόμενο κλπ. Η ιδεολογική - πολιτική αντεπίθεση του Κόμματος για τη διαμόρφωση κριτηρίου αντίληψης της αντικειμενικής πραγματικότητας, την υπεράσπιση της ουσίας του ανθρώπου, ζητήματα που άνοιξαν με ιδιαίτερη σφοδρότητα με αφορμή τις θεωρίες περί απροσδιοριστίας φύλου, αλλεπάλληλης φυλομετάβασης, άφυλου κλπ, την υπεράσπιση του κοινωνικού χαρακτήρα της μητρότητας, του ρόλου των γονιών κλπ. Αυτά παραμένουν ως στοιχείο της διαπάλης ανεξάρτητα αν βρίσκονται στην επικαιρότητα, αφού η αμφισβήτηση διαπερνά το σύνολο των κοινωνικών δραστηριοτήτων, όλο το εποικοδόμημα.

Από όλα αυτά τα ιδεολογικά μέτωπα απέναντι στην αστική προπαγάνδα που εμφανίζεται με «προοδευτικό», «κοινωνικό ανατρεπτικό» προσωπείο, θα κριθεί το κέρδισμα νέων με την κομμουνιστική ιδεολογία και το Πρόγραμμά μας, με την αναγκαιότητα να οργανωθούν στο Κόμμα.

Η θετική προβολή της αγωνιστικής στάσης ζωής, των θετικών στοιχείων του εργατικού - λαϊκού πολιτισμού, που καλλιεργεί το ενδιαφέρον για όλες τις τέχνες, τον πολιτισμό, τη γνώση, το διάβασμα, αποτελούν οργανικά στοιχεία σταθερής παρέμβασης και πεδίο δράσης των Κομματικών Οργανώσεων και όχι επετειακές, αποσπασματικές πρωτοβουλίες.

Σε αυτό τον τομέα έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε. Οι θετικές πρωτοβουλίες που έχουν αναπτυχθεί αυτά τα χρόνια μας υποχρεώνουν να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτά που κάνουμε, είναι ακόμα πολύ λίγα μπροστά στον πλούτο που έχουμε να αξιοποιήσουμε και τη φτώχεια που χαρακτηρίζει ακόμα πολλές Οργανώσεις σε αυτόν τον τομέα.

9. Σημαντικό ζήτημα είναι η στάση των κομμουνιστών κατά την εργασιακή διαδικασία, το ενδιαφέρον για την εκπαίδευσή τους σε νέους τομείς της παραγωγής, η εργατικότητα, η επιδίωξή τους για δουλειά σε μεγάλους - στρατηγικής σημασίας εργασιακούς χώρους, η συναδελφική αλληλεγγύη, η στάση του κομμουνιστή δασκάλου, γιατρού (συνολικότερα των νέων επιστημόνων) απέναντι στα ζητήματα που αφορούν το περιεχόμενο της δουλειάς τους, αλλά και της επαγγελματικής επιστημονικής εξέλιξης από τη σκοπιά όχι του ατομικού οφέλους και της καριέρας, αλλά της υπηρέτησης του λαϊκού κινήματος. Συνολικότερα τα ζητήματα της κομμουνιστικής ηθικής, που διακρίνουν το μέλος του ΚΚΕ, όχι μόνο από τα «μέλη» άλλων κομμάτων, αλλά που στη στάση τους ο περίγυρός τους βλέπει εικόνες από το μέλλον, τη νέα σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία για την οποία παλεύουμε.

Ολα τα παραπάνω μπορούν να αποτελέσουν παράγοντες οργάνωσης περισσότερων εργατών, νέων εργαζομένων με επιστημονική μόρφωση στο Κόμμα. Να συμβάλουν στη μαζικοποίηση της ΚΝΕ.

Βεβαίως το θέμα της κομμουνιστικής διαπαιδαγώγησης δεν αντιμετωπίζεται μόνο με την καλή γνώση της ηρωικής Ιστορίας του Κόμματος που είναι απαραίτητη και αναντικατάστατη. Εδράζεται στην καθημερινή προσπάθεια για να δυναμώνει η μαχητικότητα, η αταλάντευτη στάση, να διαμορφώνεται πείρα από τη σύγκρουση με τον αντίπαλο. Γι' αυτό απαιτεί διαρκές μέτωπο σε στοιχεία χαλαρότητας και φιλελευθερισμού στις γραμμές μας. Με τήρηση των αρχών και κανόνων λειτουργίας του Κόμματος, με καλλιέργεια της επαναστατικής ετοιμότητας και επαγρύπνησης, της αδιάλλακτης στάσης απέναντι στους μηχανισμούς της εργοδοσίας και του κράτους.

10. Οφείλουμε να επισημάνουμε ότι η σημαντική επιτυχία όλου του Κόμματος να καταφέρνει σε αντεπαναστατικές συνθήκες να ανανεώνει τις γραμμές του με νέα μέλη, με την καθοριστική συμβολή της ΚΝΕ που ήταν - είναι και θα είναι φυτώριο νέων κομμουνιστών και ως αποτέλεσμα νέων στρατολογιών, συνυπάρχει με ένα περιορισμένο τμήμα κομματικών μελών που δεν ανταποκρίνεται, δυσκολεύει την λειτουργία και δουλειά των ΚΟΒ, επιδρά αρνητικά στα κομμουνιστικά χαρακτηριστικά.

Χρειάζεται να εκτιμήσουμε αντικειμενικά το πρόβλημα σε κάθε ΚΟ και για κάθε ΚΟΒ και να το αντιμετωπίσουμε με σωστό τρόπο, με βάση τις αρχές λειτουργίας μας και το Καταστατικό μας.

Μιλάμε για ένα Κόμμα ατσαλωμένο στη φωτιά της ταξικής πάλης, διαπαιδαγωγημένο για να ανταποκριθεί σε συνθήκες όξυνσης της ταξικής πάλης που μπορεί να φέρει απότομη είσοδο μαζών στον αγώνα, έντασης της καταστολής, προσπαθειών περιορισμού της δράσης του ή και ενσωμάτωσής του, αλλά ακόμα και συνθήκες επαναστατικής κατάστασης. Κόμμα που καλλιεργεί συστηματικά στις γραμμές του και στην ΚΝΕ, στον πολιτικό περίγυρο, τις αρετές της αδιαλλαξίας στον ταξικό αντίπαλο, της αφοβίας, της αντοχής, της προσφοράς, της συντροφικής αλληλεγγύης, της εμπιστοσύνης στην εργατική τάξη, της επαναστατικής καρτερίας που δεν έχει σχέση με την επανάπαυση σε ό,τι ως τώρα έχουμε κατακτήσει.

Με στόχο να εκδηλώνεται οργανωμένα και να προσανατολίζεται η δυσαρέσκεια και η εργατική - λαϊκή πάλη, στην κατεύθυνση της ανάπτυξης ενός πανελλαδικά συντονισμένου, ενιαίου- στην πορεία- κινήματος, με την έννοια των κοινών θέσεων και στόχων διεκδίκησης, κίνημα με αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, ενάντια στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, με πανελλαδικά ενιαία αιτήματα.

11. Από το 21ο Συνέδριο έχει συσσωρευτεί επιπλέον πείρα σε αυτή την κατεύθυνση. Η συγκέντρωση της πείρας δουλειάς μέσα στο κίνημα με πλατιές εργατικές λαϊκές δυνάμεις όλη αυτή την περίοδο μας δείχνει ότι όταν ένα πρόβλημα ή περισσότερα οξυνθούν και ωριμάσουν συνθήκες μαζικής αντίδρασης, είναι απαραίτητο:

• Να μην αφήνουμε κενό και να παίρνουμε την πρωτοβουλία, καθώς παρεμβαίνουμε καλύτερα και στην οργάνωση της πάλης και δημιουργούμε καλύτερες προϋποθέσεις συσπείρωσης και για να οξύνουμε την ιδεολογική - πολιτική διαπάλη. Αυτό απαιτεί να δράσουμε με τόλμη, με πρωτοβουλία και αποφασιστικότητα.
• Η εξασφάλιση της συλλογικής λειτουργίας των καθοδηγητικών οργάνων και των ΚΟΒ, για τη μεταφορά και εκτίμηση της πείρας από την επικοινωνία με τις εργατικές - λαϊκές δυνάμεις. Με άμεση εμπλοκή του καθοδηγητικού επιτελείου, με στήριξη και εμπιστοσύνη σε αυτούς που καθοδηγούν ανθρώπους και καταστάσεις.
• Καμιά υποτίμηση της καθημερινής δουλειάς, της συστηματικής προετοιμασίας, του ιδεολογικοπολιτικού εξοπλισμού, ανεξάρτητα αν έχει ωριμάσει η άμεση δυνατότητα μιας κινητοποίησης. Σταθερή επιδίωξη για τη διαμόρφωση μαχητικής πρωτοπορίας για την προετοιμασία και τη συνέχεια, με προσανατολισμό, σχέδιο, συγκεκριμένη και συνδυασμένη κομματική δουλειά. Για πλατύ δίκτυο Κομματικών και Κνίτικων Οργανώσεων σε κρίσιμους χώρους δουλειάς, εκπαίδευσης και σε εργατικές- λαϊκές γειτονιές.
• Να μπορούμε συστηματικά να έχουμε γνώση της κατάστασης και των προβλημάτων. Να διαμορφώνουμε εύστοχα αιτήματα που να αποτελούν κίνητρο κινητοποίησης κι αγώνα για τους εργαζόμενους, με κατάλληλη επιλογή των διεκδικήσεων και των μορφών πάλης, επιδίωξη της μεγαλύτερης συσπείρωσης σε αυτά.
• Να υπάρχει εικόνα και να υπολογίζουμε διαρκώς τις αντιθέσεις και τα συμφέροντα που διαπλέκονται στην εργοδοσία, στον κλάδο, στην περιοχή κ.λπ. στις αστικές πολιτικές δυνάμεις, στους θεσμούς του αστικού κράτους.
• Η σημασία της ύπαρξης ή δημιουργίας μορφής οργάνωσης των ίδιων των εργαζομένων στους μεγάλους χώρους δουλειάς. Τα ΔΣ να είναι κέντρα αγώνα, με σωστή αντιμετώπιση του γεγονότος ότι το σωματείο αποτελεί μαζική οργάνωση και είναι αναγκαία η συμμετοχή όσο περισσότερων εργαζομένων στην επεξεργασία αιτημάτων, στην επιλογή των μορφών πάλης, στην οργάνωση του αγώνα, στην κλιμάκωση ή αποκλιμάκωση σε κάθε φάση.
• Η εκδήλωση της μέγιστης δυνατής αλληλεγγύης και να έχουμε στραμμένα τα μάτια μας στο τι προσλαμβάνει συνολικά ο κόσμος που παρακολουθεί από απόσταση τον αγώνα. Η συνεχής προσπάθεια ένας αγώνας, που μπορεί να έχει ξεκινήσει και από μια επιμέρους διεκδίκηση, να βγαίνει από τα στενά όρια του χώρου δουλειάς, του κλάδου, της περιοχής που εξελίσσεται. Να γίνεται κέντρο αλληλεγγύης και συντονισμού ευρύτερων δυνάμεων, άλλων σωματείων και φορέων του εργατικού - λαϊκού κινήματος σε τοπικό, κλαδικό, πανελλαδικό τελικά επίπεδο.

Επιπλέον, το ζήτημα της διαμόρφωσης συνδικαλιστικής υποδομής, εκτός από τον αναγκαίο σχεδιασμό για να προκύψει αυτή, χρειάζεται και αντίστοιχη ετοιμότητα για γεγονότα που μπορούν να την επιταχύνουν. Είναι χαρακτηριστικές περιπτώσεις που σωματεία φτιάχτηκαν μέσα στη διάρκεια αγωνιστικών κινητοποιήσεων που ξέσπασαν κάτω από την όξυνση προβλημάτων, σε ορισμένες περιπτώσεις με τη βοήθεια και κλαδικών συνδικάτων.

Αυτά τα στοιχεία επιβεβαιώθηκαν και με τις κινητοποιήσεις των λιμενεργατών στην COSCO, όπως και στις περιπτώσεις της ΛΑΡΚΟ και των μεταλλείων στη Χαλκιδική, ενώ η ετοιμότητα και η ικανότητα δράσης του Κόμματος κρίθηκε επίσης στις άμεσες παρεμβάσεις που αφορούσαν φυσικές καταστροφές, από φωτιές και πλημμύρες.

Στην εισήγηση του ΠΓ τίθενται ζητήματα της δουλειάς μας στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και ευρύτερα στο λαϊκό κίνημα, βασικά στους αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ και στους αγρότες. Χρειάζεται να συζητηθούν αναλυτικά σε ξεχωριστή συνεδρίαση της ΚΕ. Η ΚΕ θεωρεί όμως, ότι τα ζητήματα του μαζικού κινήματος δεν πρέπει να αποσπώνται από τους στόχους της κομματικής οικοδόμησης, αλλά να περιέχονται στο ενιαίο μακρόπνοο σχέδιο της ιδεολογικής - πολιτικής και οργανωτικής ισχυροποίησης του Κόμματος και της ΚΝΕ και επίδρασής τους στα κινήματα, από τα οποία να αντλούν νέες δυνάμεις, με συνεχή ανανέωση των γραμμών τους με νέους κομμουνιστές και κομμουνίστριες, αποφασισμένους να ηγηθούν της πλατιάς μαζικής εργατικής - λαϊκής πάλης, της αντικαπιταλιστικής - αντιμονοπωλιακής συμμαχίας για την εργατική εξουσία και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

12. Ξεχωριστό κεφάλαιο στη συνολική δουλειά μας για την οικοδόμηση είναι ο «Ριζοσπάστης», ως ο συλλογικός προπαγανδιστής και συλλογικός διαφωτιστής, μα και συλλογικός οργανωτής.

Η ΚΕ επισημαίνει ότι παραμένει κρίσιμο ζήτημα στην καθοδηγητική δουλειά η χαμηλή κυκλοφορία του «Ριζοσπάστη», ως κρίσιμος και ποιοτικός δείκτης για την έκταση και το βάθος των πολιτικών δεσμών που χτίζουμε με τον περίγυρό μας.

Η ποιοτική στροφή που πρέπει να πάρει η δουλειά μας σε αυτό το θέμα έχει στενή σχέση με την προετοιμασία καλύτερων προϋποθέσεων για την οικοδόμηση, καλλιεργεί το έδαφος για καλύτερες στρατολογίες, εργατών και εργατριών στο Κόμμα, νέων, βιοπαλαιστών αγροτών και αυτοαπασχολούμενων, επιστημόνων κλπ.

Η ελπιδοφόρα ανανέωση των γραμμών του Κόμματος με νέους ηλικιακά συντρόφους όπως και η φυσιολογική εξέλιξή τους στην κομματική δουλειά, σε διάφορες χρεώσεις και στα όργανα, απαιτεί διαρκή συζήτηση και πρακτικά μέτρα για να αφομοιώνουν μέσα από την ίδια τους την πείρα τον χαρακτήρα του «Ριζοσπάστη», που δεν είναι ειδησεογραφική εφημερίδα, αλλά προβάλλει τις θέσεις και τις απόψεις του Κόμματος για την πολιτική επικαιρότητα, προβάλλει τους αγώνες της εργατικής τάξης, σηματοδοτεί το μέτωπο απέναντι στην εργοδοσία, το κεφάλαιο, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, δίνει μαζικά την κατεύθυνση της πάλης.

Το πρόβλημα πρώτα απ' όλα της ανάγκης και αξιοποίησης του «Ριζοσπάστη» από στελέχη, κομματικά μέλη, κνίτες και κνίτισσες και της διακίνησής του πρέπει να αντιμετωπιστεί ως πρόβλημα κατανόησης του περιεχομένου της ιδεολογικοπολιτικής παρέμβασης του κομματικού και κνίτικου δυναμικού, με αυτήν την έννοια ως καθοδηγητικό πρόβλημα. Δεν «χρειάζεται» τον «Ριζοσπάστη» ή άλλα κομματικά έντυπα (π.χ. ΚΟΜΕΠ κ.λπ.) όποιος δεν αντιλαμβάνεται τις απαιτήσεις της ιδεολογικοπολιτικής παρέμβασης, της διαπάλης για το κέρδισμα συνειδήσεων, για απόσπαση από την πολιτική της αστικής τάξης, για την αντιμετώπιση της προπαγάνδας του αντιπάλου. Οποιος δεν αντιλαμβάνεται την ανάγκη να διαμορφωθούν βαθύτεροι δεσμοί με τον περίγυρο στη βάση του Προγράμματος του ΚΚΕ. Βέβαια αυτό δεν είναι «ατομικό» πρόβλημα, αφορά την καθοδηγητική δουλειά.

Αν δεν αποκαταστήσουμε τη σχέση των στελεχών και μελών του Κόμματος με τον «Ριζοσπάστη», για να τον αξιοποιεί στη δουλειά του μέσα στο Κόμμα και στον περίγυρο, θα αντιμετωπίσουμε προβλήματα στη σταθερότητα και αντοχή των γραμμών μας, μπροστά στις στροφές και στις καμπές της ταξικής πάλης. Η διάθεση, εξασφάλιση του απαιτούμενου χρόνου μελέτης του «Ριζοσπάστη», είναι μέρος της οργάνωσης σχεδιασμένης και αποτελεσματικής πάλης, χρειάζεται να αναμετρηθεί με πρακτικές ενσωμάτωσης στο σύστημα.

13. Σε μια περίοδο που οι απαιτήσεις μεγαλώνουν καθημερινά και υπάρχει η αναγκαιότητα οι ΚΟ να εξειδικεύουν τη διαπάλη τους σε οικονομικά και πολιτικά ζητήματα και στο κίνημα αντίστοιχα, με τη βοήθεια βοηθητικών επιτροπών στο πλάι τους, δεν εξαντλήσαμε τα περιθώρια να ρίξουμε περισσότερα στελέχη σε αυτή την προσπάθεια. Είτε για λόγους υποτίμησης, είτε για λόγους δυσκολίας απόσπασης συντρόφων από οργανωτικές χρεώσεις ή και δυσκολίες στην ανάδειξη, εκπαίδευση, είτε δεν έχουμε αξιοποιήσει όλες τις δυνατότητες που υπάρχουν.

Ενας από τους βασικούς στόχους του 21ου Συνεδρίου του Κόμματος ήταν να ενισχυθεί συνολικά το θεωρητικό - ιδεολογικό στοιχείο στη λειτουργία των καθοδηγητικών οργάνων ως βασική προϋπόθεση για να εκπαιδευτούν σε βάθος τα στελέχη στη θεωρητική - ιδεολογική συζήτηση κάθε πολιτικού και μαζικού καθήκοντος. Εξετάζοντας πόσο προχώρησε αυτός ο στόχος συμπεραίνουμε πως όλες οι Οργανώσεις Περιοχής καταπιάστηκαν αυτά τα χρόνια με την επεξεργασία θέσεων γύρω από μεγάλα και σημαντικά ζητήματα για τα οποία χρειάστηκε να οργανώσουν τη δράση τους, αυτοτελώς και κινηματικά, να ξεδιπλώσουν την ιδεολογική και πολιτική διαπάλη με τις άλλες δυνάμεις, την κυβερνητική πολιτική, την εργοδοσία και άλλους μηχανισμούς. Υπάρχουν σημαντικά τέτοια θετικά παραδείγματα κατά περιοχή που πρέπει να συνεχιστούν και να διευρυνθούν.

Παραμένει προς κατάκτηση η ολοκληρωμένη καθοδήγηση των βοηθητικών επιτροπών στις ΕΠ και ΤΕ, με ευθύνη των ΓΠ και των επικεφαλής από τις ΕΠ, με προσδιορισμό των αναγκών της ΕΠ και χρέωση θεμάτων, ώστε να αναβαθμίσουν τον ρόλο τους ως βοηθητικά επιτελεία για τη στήριξη της δουλειάς των καθοδηγητικών οργάνων με τροφοδότηση επεξεργασιών, εξειδίκευσης θέσεων και διαμόρφωσης πλαισίων πάλης, γενίκευσης πείρας.

Οι αδυναμίες στη λειτουργία και το περιεχόμενο αφορούν σε ορισμένες περιπτώσεις και την πολυχρέωση στελεχών, π.χ. ορισμένων επικεφαλής, ζήτημα το οποίο χρειάζεται έγκαιρα να εξεταστεί για τη διάταξη μπροστά στο Συνέδριο.

Το παραπάνω εντάσσεται στον συνολικότερο σχεδιασμό πολιτικής ανάδειξης και ανάπτυξης στελεχών. Είναι κρίσιμο ζήτημα και αφορά την εξειδίκευση, την εκπαίδευση και παραπέρα ανάπτυξη των στελεχών, την καλλιέργεια της έφεσης και της δυνατότητας που διαθέτουν να εξειδικευτούν σε έναν τομέα δουλειάς, την φροντίδα να περνάνε από συστήματα εσωκομματικής μόρφωσης.

14. Η Κεντρική Επιτροπή ιδιαίτερα επισημαίνει ότι για να δυναμώσει η μαχητική στράτευση των κομματικών μελών χρειάζεται να στηριχτούν πολύ περισσότερο οι Γραμματείς και τα Γραφεία των ΚΟΒ. Παίρνοντας υπόψη ότι είναι βασικό στο επίπεδο των ΚΟΒ να διαμορφώνεται ένα επιτελείο καθοδήγησης που να εξασφαλίζει τα κριτήρια της συνέχειας, της γνώσης του χώρου ευθύνης ώστε να πετύχουμε με καλύτερους όρους να ενισχυθεί η εμπλοκή των Γραφείων στη δουλειά με τον περίγυρο, στην άμεση πολιτική δράση με τη συμμετοχή των μελών τους σε συσκέψεις - ομιλίες, ως εισηγητές και ομιλητές. Την άμεση εμπλοκή τους επίσης στη διαπάλη και στη δράση του κινήματος.

Η παραπάνω κατεύθυνση έχει διαφορετικού χαρακτήρα ζητήματα που πρέπει να λύσουμε ανάλογα την ΚΟΒ. Στις Κλαδικές έχουμε Γραμματείς και Γραφεία ΚΟΒ που εμπλέκονται άμεσα σε κάποιου είδους μαζική δράση - αν και όχι πάντα - η άμεση συμμετοχή τους όμως στο πολιτικό σχέδιο της ΚΟΒ δεν είναι εξασφαλισμένη. Στις Εδαφικές ΚΟΒ μεγάλων αστικών κέντρων, σε γειτονιές της Αττικής και της Θεσσαλονίκης το θέμα είναι πιο πολύπλοκο. Χρειάζεται να εξασφαλίσουμε στη σύνθεση των Γραφείων συντρόφους και συντρόφισσες που θα τους δοκιμάσουμε, δίνοντας χρόνο και βοήθεια να διαμορφώσουν τις προϋποθέσεις να αποκτήσουν ζωντανή εικόνα για τον χώρο που έχουν την ευθύνη άμεσης καθοδήγησης. Το ίδιο συμβαίνει για μεγάλες και ζωντανές ΚΟΒ Υπαίθρου που ο χώρος ευθύνης τους έχει παραγωγικό πληθυσμό, νεολαία κλπ.

Σε ορισμένες περιπτώσεις μετακινούμε στελέχη από τη μια γειτονιά στην άλλη, τα οποία όμως διαθέτουν ελάχιστο χρόνο (όχι από έλλειψη διάθεσης) με αποτέλεσμα να μη συνδέονται ουσιαστικά με τα μέλη και τον χώρο της ΚΟΒ που καθοδηγούν.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η κοινωνικοταξική διάρθρωση των Γραμματέων και Γραφείων των ΚΟΒ κατά περιοχή και συνολικά. Ξεχωρίζει ο μεγάλος αριθμός Ιδιωτικών Υπαλλήλων (προφανώς στελεχώνουν τις αντίστοιχες ΚΟΒ υπηρεσιών και κυρίως τις εδαφικές ή μεικτές Εργατικές). Κατά κανόνα πρόκειται για συντρόφους και συντρόφισσες με σπαστά ωράρια, ακανόνιστα, σε περιστασιακές δουλειές ή σε μικρούς χώρους δουλειάς. Αυτό το γεγονός είναι πηγή μεγαλύτερων δυσκολιών για την οργάνωση της κομματικής δουλειάς και οι συγκεκριμένοι σύντροφοι χρειάζονται περισσότερη βοήθεια και πρακτική στήριξη. Οι καθοδηγητές από τα Τομεακά Γραφεία πρέπει να είναι πιο κοντά, να προβλέπουν τα κενά, να βρίσκουν λύσεις.

Συνολικά, όμως, πρέπει περισσότερο να μας απασχολήσει γιατί σήμερα ένας γραμματέας ή ένα Γραφείο ΚΟΒ δυσκολεύεται να έχει άμεση εμπλοκή και συμμετοχή στην ιδεολογική πολιτική διαπάλη στον χώρο ευθύνης της ΚΟΒ και στο κίνημα. Μαζί με όλα τα παραπάνω ζητήματα που αναφέρθηκαν, θεωρούμε ότι κρίσιμο πρόβλημα σήμερα είναι ο υποβιβασμός του Γραμματέα ή του Γραφείου - όχι με δική του ευθύνη - σε ένα επιτελείο ειδοποιήσεων, τηλεφωνητών ή το πολύ συγγραφής κάποιων εισηγήσεων, εάν δεν αντιγράφει την εισήγηση του Τομεακού Γραφείου. Η εικόνα που υπάρχει είναι ότι η συζήτηση «στεγνώνει» πηγαίνοντας προς τα κάτω και αυτό εκφράζει αδυναμία των παραπάνω οργάνων κάτω από την πίεση και των συνθηκών που υπάρχουν και που δυσκολεύουν.

Η επεξεργασία αντιπαράθεσης στον χώρο ευθύνης της ΚΟΒ πρέπει να είναι υπόθεση του ίδιου του Γραφείου της ΚΟΒ. Να μάθει να κωδικοποιεί αυτά που συναντάει στη δράση του και να προσπαθεί με τις δικές του δυνάμεις να τα απαντάει και με την βοήθεια της καθοδήγησης του ΤΓ που με τη σειρά του θα πρέπει να τροφοδοτεί και τις επεξεργασίες των αντίστοιχων επιτελείων. Συνήθως, οι ΚΟΒ περιμένουν κάποιον από «πάνω» να μπει μπροστά στην εξόρμηση, στην ομιλία, σε μια σύσκεψη, σε μια εκδήλωση, γιατί δεν υπάρχει αυτοπεποίθηση και αυτό συμβαίνει γιατί δεν έχουν μάθει αυτοί οι κρίκοι να δουλεύουν τα ζητήματα διαπάλης, όπως φαίνεται από τις εισηγήσεις που ετοιμάζουν κλπ. Για να λυθεί αυτό, πρέπει το κάθε ΤΓ να βοηθήσει να ξεπεραστεί, να επιμένει σε συζητήσεις μέσα στο Γραφείο της ΚΟΒ, σε συνεργασίες με τον Γραμματέα. Δεν μπορεί αυτά να θεωρούνται πολυτέλεια, γιατί δεν είναι πολυτέλεια, είναι απλά ανάγκη και επιταγή.

15. Σχετικά με το ζήτημα της ενιαίας δράσης των Κλαδικών και Εδαφοπαραγωγικών Τομεακών Οργανώσεων και ΚΟΒ, που ήταν από τους βασικούς στόχους του 21ου Συνεδρίου, εκτιμάμε ότι υπάρχει πρόοδος που αποτυπώνεται στον καλύτερο συντονισμό μεταξύ Κλαδικών και Εδαφοπαραγωγικών ΚΟΒ και Τομέων. Ο συντονισμός αυτός εκφράστηκε στα μεγάλα μέτωπα πάλης της περιόδου: Πολιτική προστασία (φωτιές, πλημμύρες), πλειστηριασμοί, Υγεία, Παιδεία κλπ.

Υπάρχει βελτίωση σε ορισμένες περιπτώσεις στη διάταξη δυνάμεων, στη διαμόρφωση επιτελείων καθοδήγησης μετώπων πάλης, επεξεργασίας εισηγήσεων που συζητήθηκαν σε Κλαδική και Εδαφική βάση, που βοήθησαν στην ενίσχυση του περιεχομένου δουλειάς Τομέων και ΚΟΒ εδαφικών και κλαδικών.

Εκτιμάμε πως αυτή η πείρα δεν στηρίχτηκε από όλα τα καθοδηγητικά όργανα ενιαία, ώστε όλες οι δυνάμεις μας σε εδαφική και κλαδική βάση να υπηρετούν με ένα πιο μακρόπνοο ενιαίο σχέδιο, την οικοδόμηση στην εργατική τάξη, σε κλάδους - χώρους δουλειάς. Υπάρχουν ακόμα μεγάλες διαβαθμίσεις μεταξύ των Κομματικών Οργανώσεων.

Ολη η προσπάθεια που έγινε, αποκαλύπτει πόσο αναγκαία είναι η διατομεακή συνεργασία, ο συντονισμός κλαδικών και εδαφικών Οργανώσεων, ακόμα και Οργανώσεων Περιοχής μεταξύ τους, τόσο για το δούλεμα του περιεχομένου όσο και του ενιαίου σχεδιασμού. Και ως μέθοδος αυτό αφορά καταρχάς την ΚΕ, ειδικότερα το ΠΓ, τη Γραμματεία και τα Τμήματα της ΚΕ και τις Κομματικές Οργανώσεις Περιοχής.

16. Η πορεία της οργανωτικής κατάστασης της ΚΝΕ από το 21ο στο 22ο Συνέδριο του Κόμματος: Η ΚΕ εκτιμά πως ενώ έχει μεγαλώσει η επιρροή της ΚΝΕ στους φοιτητές, σε μαθητές, σε νέους εργαζόμενους, όπως και η ικανότητά της να επικοινωνεί με πλατύτερες μάζες νέων, έχει ανέβει η πρωτοπόρα δράση των μελών της ΚΝΕ στους αγώνες τμημάτων της νεολαίας και σε αγωνιστικά ξεσπάσματα όπως με το έγκλημα των Τεμπών, ταυτόχρονα έχουν ανέβει πολύ ψηλά οι ίδιες οι απαιτήσεις στον ιδεολογικό - πολιτικό αγώνα για τον απεγκλωβισμό νεανικών συνειδήσεων από την αστική ιδεολογία και για το κέρδισμα νέων με τη σοσιαλιστική προοπτική και την οργανωμένη δράση στις σημερινές συνθήκες. Σε ορισμένους χώρους, κυρίως ΑΕΙ, χρειάζεται να ξεπεράσουμε και μια κακώς εννοούμενη «συνδικαλιστικοποίηση» της παρέμβασης των μελών της ΚΝΕ.

Συνολικά, πρέπει να δώσουμε μάχη με όλο τον τρόπο ζωής και της ενσωμάτωσης στο σύστημα με πολλούς τρόπους. Σε συνθήκες που μεγαλώνουν η αβεβαιότητα και ο φόβος λόγω του ιμπεριαλιστικού πολέμου, οικονομικά, ψυχολογικά και άλλα προβλήματα στη ζωή της νεολαίας, ο ατομισμός και οι εξαρτήσεις (ναρκωτικά, τζόγος, αλκοολισμός, social media), η επεξεργασμένη παρέμβαση του αντιπάλου για να προβάλει ως πρόοδο τον «ατομικό δικαιωματισμό», ως ελευθερία τον «αυτοπροσδιορισμό φύλου, ταυτότητας φύλου» ή τον αποσπασμένο από τα κοινωνικά δικαιώματα ατομικισμό, να ταυτίσει το σύστημα αποκλειστικά με τα «κόμματα και το πολιτικό προσωπικό», τον καπιταλισμό με την «τεχνολογική εξέλιξη που θα οδηγήσει σε κοινωνική ευημερία» κ.ο.κ. χρειάζεται να πάρουμε πολύπλευρα μέτρα ενίσχυσης της ιδεολογικοπολιτικής βοήθειας για ΚΝΕ πιο ικανή στην αντιπαράθεση με την αναβαθμισμένη προσπάθεια των αστικών επιτελείων να στρατεύσουν τη νεολαία στις επιδιώξεις τους. Χρειάζεται να δυναμώσουμε την αντιπαράθεση με τους παράγοντες και τις ιδέες που βάζουν εμπόδια στη ριζοσπαστικοποίηση της νεανικής συνείδησης. Να ενισχύσουμε το περιεχόμενο λειτουργίας των ΟΒ, τα στοιχεία της κομμουνιστικής διαπαιδαγώγησης στις γραμμές μας και στον περίγυρο της ΚΝΕ, το στοιχείο της έμπνευσης μέσα από την Ιστορία, τον Πολιτισμό, τη γνώση, το σύγχρονο παράδειγμα των κομματικών μελών και στελεχών, αλλά και την επιμονή να ωριμάζουν πιο γοργά μέσα από τους αγώνες με τη συμμετοχή και την ευθύνη τους.

Ξεχωρίζουμε το ζήτημα της ευθύνης των καθοδηγητικών οργάνων του Κόμματος για την αναβάθμιση της εσωοργανωτικής λειτουργίας των Τομεακών Οργάνων και των ΟΒ, την ενίσχυση των ιδεολογικών μαθημάτων και των συστημάτων εσωκομματικής μόρφωσης που αδυνάτισαν λόγω της πανδημίας και των πολλαπλών εκλογικών μαχών, την αναβάθμιση του «Οδηγητή», την πιο συστηματική επαφή με τις επεξεργασίες του ΚΚΕ για τον σοσιαλισμό, με το Δοκίμιο Ιστορίας κλπ. Ειδικά στην ΚΝΕ, που έχει συνεχή μεγάλη ανανέωση των δυνάμεών της αλλά και το υπαρκτό αδυνάτισμα της επαφής της νεολαίας με το διάβασμα που επιδρά, δυστυχώς, και στις γραμμές μας.

Ταυτόχρονα, απαιτείται να εξετάσουμε και ζητήματα καλύτερης διάταξης με βάση τις ιεραρχήσεις μας, καλύτερου συντονισμού ΚΚΕ και ΚΝΕ, ενιαίου προγράμματος δουλειάς του Κόμματος και της ΚΝΕ στους νέους εργαζόμενους, στους χώρους Εκπαίδευσης, Πολιτισμού και Αθλητισμού. Να ενταχθεί ο σχεδιασμός της κνίτικης οικοδόμησης στον αντίστοιχο κομματικό σχεδιασμό και έλεγχο για στήριξη.

Η βοήθεια στην ΚΝΕ, η καθοδηγητική δουλειά του Κόμματος προς την ΚΝΕ θα πρέπει κυρίως να εστιάζει στην ανάπτυξη εκείνων των χαρακτηριστικών που κάνουν τη ΚΝΕ να «ξεχωρίζει» θετικά από την νεολαία γενικά. Δηλαδή, στην ανάπτυξη των πρωτοπόρων, επαναστατικών, κομμουνιστικών χαρακτηριστικών των μελών και στελεχών της ΚΝΕ. Ταυτόχρονα να εστιάζει στη συγκεκριμένη βοήθεια στην ΚΝΕ, ώστε να αναπτύσσει πλατιούς δεσμούς, να μην είναι ξεκομμένη, αλλά να δρα πρωτοπόρα μέσα στη νεολαία του χώρου ευθύνης της κάθε Οργάνωσης, χωρίς όμως να απορροφάται ή να χάνεται, να αφομοιώνεται μέσα σε αυτήν.

17. Το 2025 είναι χρονιά Συνεδρίου για το Κόμμα μας. Σε προηγούμενη Σύνοδο, η ΚΕ του ΚΚΕ είχε καταλήξει στο βασικό περιεχόμενο και ένα πρώτο περίγραμμα για τις θέσεις του 22ου Συνεδρίου. Ταυτόχρονα είχε αποφασίσει, πριν τη δημοσίευση των Θέσεων της ΚΕ για το 22ο Συνέδριο να προηγηθούν Σύνοδοι της ΚΕ που θα εξετάσουν 4 ζητήματα αναλυτικά, όπως τις εξελίξεις στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ετοιμότητα του Κόμματος να δρα σε όλες τις συνθήκες, τα ζητήματα της κομματικής οικοδόμησης, την ιδεολογική δουλειά του Κόμματος και μια σύνοδο για έναν πιο αναλυτικό έλεγχο ειδικά για το εργατικό και το ευρύτερα λαϊκό κίνημα, με στόχο αυτές οι Αποφάσεις να συζητηθούν πλατιά σε όλα τα όργανα και τις ΚΟΒ του Κόμματος και της ΚΝΕ με μια πλατιά εσωκομματική συζήτηση, η οποία βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και θα ολοκληρωθεί το πρώτο εξάμηνο του 2025.

Στη συνέχεια η ΚΕ θα προχωρήσει στη δημοσίευση των Θέσεών της για να ξεκινήσει και τυπικά η προσυνεδριακή διαδικασία, με σκοπό έως τέλος του 2025 να πραγματοποιηθεί το 22ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Για το ακριβές χρονοδιάγραμμα και τις συγκεκριμένες ημερομηνίες η ΚΕ θα προχωρήσει σε δημόσια ανακοίνωσή τους το επόμενο διάστημα.

Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ
21 ΓΕΝΑΡΗ 2025

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ,15-16/2/2025