Η τελλουρική δύναμη Φιντέλ Κάστρο Ρους
(Απόσπασμα)*
Η εργατική τάξη είναι η απόλυτα πλειοψηφική τάξη. Η εργατική τάξη είναι η γόνιμη και δημιουργική τάξη, η εργατική τάξη είναι αυτή που παράγει όλο τον πλούτο που υπάρχει σε μια χώρα. Και όσο η εξουσία δεν είναι στα χέρια της, όσο η εργατική τάξη επιτρέπει να βρίσκεται η εξουσία στα χέρια των αφεντικών που την εκμεταλλεύονται, στα χέρια των κερδοσκόπων που την εκμεταλλεύονται, στα χέρια των γαιοκτημόνων που την εκμεταλλεύονται, στα χέρια των μονοπωλίων που την εκμεταλλεύονται, στα χέρια ξένων ή ντόπιων συμφερόντων που την εκμεταλλεύονται, όσο τα όπλα βρίσκονται στα χέρια μιας κλίκας, που είναι στην υπηρεσία αυτών των συμφερόντων, και όχι στα δικά της χέρια, η εργατική τάξη, σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, θα είναι καταδικασμένη σε μια άθλια ύπαρξη, όσα ψίχουλα κι αν της πετάξουνε αυτά τα μεγάλα συμφέροντα και οι προνομιούχοι από το φαγοπότι τους!
Φιντέλ Κάστρο
Ποτέ στη Λατινική Αμερική δεν είχε συμβεί ένα γεγονός με τόσο αξιοθαύμαστα χαρακτηριστικά, με τόσο βαθιές ρίζες και τόσο σημαντικές συνέπειες για την τύχη των προοδευτικών κινημάτων της ηπείρου, όπως ο επαναστατικός μας πόλεμος. Σε τέτοιο βαθμό, που έχει χαρακτηριστεί από μερικούς ως το απόλυτο γεγονός της Λατινικής Αμερικής και που ακολουθεί σε σημασία την τριλογία που συνθέτουν η Ρωσική Επανάσταση, ο θρίαμβος επί των αρμάτων του Χίτλερ, με τους επακόλουθους κοινωνικούς μετασχηματισμούς, και η νίκη της Κινεζικής Επανάστασης.
Αυτό το κίνημα, το τόσο ετερόδοξο στις μορφές και τις εκδηλώσεις του, ακολούθησε, και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, το γενικό περίγραμμα όλων των μεγάλων ιστορικών γεγονότων του αιώνα, που χαρακτηρίζονται από τους αντι-αποικιακούς αγώνες και τη μετάβαση στον σοσιαλισμό.
Εν τούτοις, κάποιες ομάδες, με ενδιαφέρον ή με καλή πίστη, προσπάθησαν να διακρίνουν στην Επανάστασή μας μια σειρά από αίτια και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, η σχετική σημασία των οποίων —έναντι του βαθύτερου ιστορικο-κοινωνικού φαινομένου— την εξυψώνουν τεχνητά, μέχρι να γίνουν οι καθοριστικοί της παράγοντες.
Συζητάνε για την εξαιρετικότητα της Κουβανικής Επανάστασης, συγκρίνοντάς την με τις κατευθυντήριες γραμμές άλλων προοδευτικών κομμάτων της Λατινικής Αμερικής, και ως εκ τούτου διαπιστώνεται πως η μορφή και οι δρόμοι της Κουβανικής Επανάστασης είναι το μοναδικό επαναστατικό προϊόν και ότι στις λοιπές χώρες της Λατινικής Αμερικής θα είναι διαφορετική η ιστορική μετάβαση των λαών.
Δεχόμαστε πως υπήρξαν εξαιρέσεις που δίνουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους στην Κουβανική Επανάσταση, και είναι απόλυτα τεκμηριωμένο πως κάθε επανάσταση διέπεται από παρόμοιους ειδικούς παράγοντες, αλλά δεν είναι και ατεκμηρίωτο ότι όλες αυτές οι επαναστάσεις θα ακολουθήσουν νόμους που δεν μπορούν να παραβιαστούν μέσα στις δυνατότητες της κοινωνίας. Ας αναλύσουμε, λοιπόν, τους παράγοντες αυτής της υποτιθέμενης εξαιρετικότητας.
Ο πρώτος ίσως, ο πιο σημαντικός, ο πρωταρχικός είναι αυτή η τελλουρική δύναμη που λέγεται Φιντέλ Κάστρο Ρους, ένα όνομα που μέσα σε λίγα χρόνια έχει αγγίξει τεράστια ιστορικά μεγέθη. Το μέλλον θα τοποθετήσει τα πλεονεκτήματα του πρωθυπουργού μας στη σωστή τους θέση, αλλά σ’ εμάς φαίνονται συγκρίσιμα με εκείνα των μεγάλων ιστορικών μορφών σε όλη τη Λατινική Αμερική. Και ποιες είναι οι εξαιρετικές ιδιαιτερότητες που περιβάλλουν την προσωπικότητα του Φιντέλ Κάστρο;
Υπάρχουνε πολλά στοιχεία στη ζωή του και στον χαρακτήρα του που τον κάνουνε να ξεχωρίζει πάνω από όλους τους συντρόφους και τους συνεργάτες του.
Ο Φιντέλ είναι ένας άνθρωπος με τεράστια προσωπικότητα, που πρέπει να ηγηθεί σε οποιοδήποτε κίνημα κι αν συμμετέχει και το έκανε σε όλη του τη σταδιοδρομία, από τη φοιτητική του ζωή μέχρι την πρωτοκαθεδρία του στη χώρα μας και στους καταπιεσμένους λαούς της Αμερικής.
Έχει τα χαρακτηριστικά ενός κορυφαίου ηγέτη, που —αθροιζόμενα στα προσωπικά του χαρίσματα, της τόλμης, της δύναμης και της γενναιότητας, και στην εξαιρετική του προθυμία να αφουγκράζεται πάντα τη θέληση του λαού— τον έχουνε οδηγήσει στο βαθμό της τιμής και της αυτοθυσίας που κατέχει σήμερα.
Έχει όμως και άλλα σημαντικά προσόντα, όπως είναι η ικανότητά του να αφομοιώνει τη γνώση και την εμπειρία —για να κατανοεί σφαιρικά μια δεδομένη κατάσταση, χωρίς να παραβλέπει τις λεπτομέρειες—, η απέραντη πίστη του στο μέλλον και η διορατικότητά του να προβλέπει γεγονότα και να προλαμβάνει καταστάσεις, βλέποντας πάντα μακρύτερα και καλύτερα από τους συντρόφους του.
Με αυτές τις σπουδαίες, θεμελιώδεις ιδιότητες, με την ικανότητά του να συνθέτει, να ενώνει, να αντιτίθεται στη διαίρεση που αποδυναμώνει, με την ικανότητά του να κατευθύνει —επικεφαλής όλων— τη δράση του λαού. Με την απέραντη αγάπη του γι’ αυτόν τον λαό, με την πίστη του στο μέλλον και την ικανότητά του να το προβλέπει, ο Φιντέλ Κάστρο έκανε περισσότερα από οποιονδήποτε άλλον στην Κούβα, για να οικοδομήσει απ’ το μηδέν τον αξιοθαύμαστο σήμερα μηχανισμό της Κουβανικής Επανάστασης.
Ωστόσο, κανείς δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί πως στην Κούβα υπήρχαν πολιτικοκοινωνικές συνθήκες εντελώς διαφορετικές από αυτές των άλλων χωρών της Λατινικής Αμερικής και πως λόγω αυτής ακριβώς της διαφοράς έγινε η Επανάσταση. Ούτε και θα μπορούσε να ισχυριστεί, αντίθετα, πως, παρά αυτή τη διαφορά, ο Φιντέλ Κάστρο έκανε την Επανάσταση. Ο Φιντέλ, ένας σπουδαίος και επιδέξιος ηγέτης, ηγήθηκε της Επανάστασης στην Κούβα την κατάλληλη χρονική στιγμή και με τον τρόπο που το έκανε, ερμηνεύοντας τις βαθιές πολιτικές αναταραχές που προετοίμασαν τον λαό για το μεγάλο άλμα προς τα επαναστατικά μονοπάτια. Υπήρχαν επίσης ορισμένες συνθήκες, οι οποίες δεν αφορούσαν μόνο την Κούβα, που δύσκολα όμως θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και πάλι από άλλους λαούς, γιατί ο ιμπεριαλισμός, σε αντίθεση με ορισμένες προοδευτικές ομάδες, μαθαίνει σίγουρα από τα λάθη του. […]
________________
* Από άρθρο του Τσε, με αυτό το μότο, υπό τον τίτλο «Κούβα: Ιστορική εξαίρεση ή πρωτοπορία στον αντιαποικιακό αγώνα;». Δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Verde Olivo, 9 Απριλίου 1961.
Το μότο προέρχεται από ομιλία του Φιντέλ στη Γενική Συνέλευση των εργαζομένων στα Εργοστάσια Ηλεκτρικής Ενέργειας, που πραγματοποιήθηκε στο θέατρο CTC, 14 Δεκ. 1960. Πρώτη δημοσίευση (μέρος): ΚΑΤΙΟΥΣΑ και ΜΣΑ, 13/8/2022.
Τελλουρική (telúrica στα Ισπανικά): Αυτή τη λέξη χρησιμοποιεί ο Τσε, αντί της λέξης γήινη, από το λατινικό Tellus· Γη.
Μπάμπης Ζαφειράτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.