Ή ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ Ή ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ!
Χιλιάδες στη συναυλία των Φοιτητικών Συλλόγων για το έγκλημα στα Τέμπη - Έσμιξαν τη φωνή τους για να φτάσει ο αγώνας ως το τέρμα (VIDEO - ΦΩΤΟ)
Πέμπτη 13/03/2025 - 23:02
Χιλιάδες κόσμου για άλλη μια φορά γέμισε το Σύνταγμα ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των Φοιτητικών Συλλόγων οι οποίοι δίνουν συνέχεια στις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις για το έγκλημα στα Τέμπη κάνοντας πράξη την υπόσχεσή τους ότι δεν θα επιτρέψουν αυτό το έγκλημα να συγκαλυφθεί, ότι θα πάνε τον αγώνα μέχρι τέλους.
Και ήταν δεκάδες οι καλλιτέχνες που ανταποκρίθηκαν σε αυτό το κάλεσμα να πουν ένα τραγούδι «για τα παιδιά που χάθηκαν στα τρένα».
Οι στίχοι και τα τραγούδια έσμιξαν με το δίκιο και την οργή.
Τραγούδια που γράφτηκαν για τα Τέμπη, τραγούδια του αγώνα μα και της περισυλλογής μπλέχτηκαν με τα συνθήματα.
Καλλιτέχνες και κόσμος έγιναν ένα σμίγοντας τη φωνή τους, τραγουδώντας για όσους δεν σηκώνουν το άδικο, για να φτάσει αυτός ο αγώνας ως το τέρμα.
Συγκλόνισε για ακόμη μια φορά η Ελένη Βασάρα, μητέρα της 23χρονης Αγάπης που σκοτώθηκε στα Τέμπη και γραμματέας του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών, μιλώντας στη συναυλία.
«Είμαστε εδώ ακόμα μία φορά και διαδηλώνουμε! Αυτή τη φορά με ένα τραγούδι, για τα παιδιά που χάθηκαν στα Τέμπη! Για τους συμφοιτητές μας. Για αυτούς που έγιναν κομμάτι της ψυχής μας», σημείωσε ο Πάνος Σπηλιόπουλος, πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου της ΑΣΟΕΕ.
«Και σήμερα από το Σύνταγμα δείχνουμε την αποφασιστικότητά μας! Κάνουμε πράξη την υπόσχεση που δώσαμε, να φτάσουμε στο τέρμα!», σημείωσε η πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Παντείου Ελένη Καρτελιά και συνέχισε: «Εκείνο το βράδυ πληγώθηκε η γενιά μας. Όλοι χάσαμε 57 κομμάτια από την ψυχή μας. Γιατί σε αυτό το τρένο συγκρούστηκε η ζωή μας με τα κέρδη τους. Μπορεί να μετρηθήκαμε και να ήμασταν λιγότεροι, όμως από τότε όλο και πληθαίνουμε όσοι δεν βολευόμαστε με το άδικο. Ήταν παιδιά ίδια ηλικία με όλους εμάς. Ήταν όλοι τους ένας από εμάς. Με όνειρα που τους στέρησε αυτό το σύστημα. Σε εσάς θα φτάσει σήμερα το τραγούδι μας. Σε εσάς υποσχόμαστε από αυτή τη μεγάλη συναυλία και διαδήλωση ότι: Αν δεν βρούμε το τέρμα, δεν θα ησυχάσουμε Δεν θα σταματήσουμε, δεν θα ξαποστάσουμε. Δεν θα κάνουμε πίσω και δεν θα ξεχάσουμε! Ξέρουμε καλά ότι το πραγματικά δίκαιο περνάει μόνο από τα δικά μας χέρια», τόνισε. «Δίνουμε μαζί τον αγώνα, σημείωσε, για να νικήσουμε το άδικο και τη συγκάλυψη, για να σταματήσει να σκοτώνει όπου βρει το κέρδος, για να μπορούν τα όνειρα μας να στηρίζονται σε μια κοινωνία απαλλαγμένη από το κέρδος των λίγων, την εκμετάλλευση των πολλών, απαλλαγμένη από το σάπιο κράτος και πολιτεία τους».
Συμπυκνώνοντας την αγωνιστική στάση του λαού και της νεολαίας αυτόν τον ενάμιση μήνα, ο πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Μεταλλειολόγων ΕΜΠ Γ. Βερβεσός χρησιμοποίησε τον στίχο του Γ. Ρίτσου από το έργο γειτονιές του κόσμου: «Ετούτος ο λαός δεν γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του».
Με συνθήματα υποδέχτηκε ο κόσμος στο Σύνταγμα την Μάγδα Φύσσα την οποία οι Φοιτητικοί Σύλλογοι κάλεσαν στο βήμα για να απευθύνει χαιρετισμό. Η ίδια απευθύνθηκε με θερμά λόγια προς τους νέους, σημειώνοντας μεταξύ άλλων:
«Ευχαριστώ πολύ που είστε εδώ και που είστε πάντα εδώ. Συνεχίζουμε μέχρι τέλους. Ενάντια σε όλες τις κρατικές δολοφονίες όχι μόνο για τα Τέμπη, για όλες τις κρατικές δολοφονίες. Εμείς είμαστε στον δρόμο εντεκάμισι χρόνια», είπε μεταφέροντας τον πόνο που νιώθουν οι γονείς.
«Σακατέψανε ολόκληρη την Ελλάδα, εμείς όμως είμαστε εδώ! Και σας παρακαλώ αυτό που έχει ξεκινήσει να μη σταματήσει. Σε εμάς ήσασταν πάντα δίπλα μας», είπε καλώντας τους φοιτητές να συνεχίσουν τον αγώνα απέναντι σε όλα τα εγκλήματα «μήπως καταφέρουμε να φτάσουμε σε ένα σημείο ούτως ώστε να πούμε "βρήκαμε το δίκιο", αυτό που ψάχνουμε χρόνια ατέλειωτα. Καλή συνέχεια και ούτε βήμα πίσω».
Το «παρών» έδωσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης και Μαρία Κομνηνάκα.
Σήμερα «είμαστε εδώ οι μαθητές μαζί με τα αδέλφια μας τους φοιτητές για να φωνάξουμε όλοι μαζί ότι θα φτάσουμε ως το τέρμα για όλα τα αδέλφια μας που χάθηκαν στα τρένα!».
Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε ο χαιρετισμός της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Αθήνας από την μαθήτρια Αγάπη Κανάκη. Αναφέρθηκε στον καθημερινό αγώνα στα σχολεία, τα μεγάλα συλλαλητήρια, τα συνθήματα στους τοίχους, τις τσάντες που στα προαύλια σχηματίζουν τον αριθμό 57, τα σώματα που φτιάχνουν το «Δεν έχω οξυγόνο» γιατί αυτό είναι που κάνει το κράτος δολοφόνο!
Όπως είπε: «Τους στριμώξαμε και θα συνεχίσουμε κάθε μέρα να το κάνουμε! Προσπαθούν να συγκαλύψουν τις ευθύνες τους, να ξεχάσουμε ότι το έγκλημα αυτό έχει ιστορία. Εμείς όμως δείξαμε ότι όλοι τους έχουν ευθύνες: Κράτος, κυβερνήσεις, εταιρεία! Μας ήθελαν στη γωνία και πήραν αποστομωτική απάντηση από χιλιάδες μαθητές που φωνάξαμε: "ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία, το έγκλημα αυτό έχει ιστορία"! Ήθελαν να κάτσουμε καλά και εμείς αποδείξαμε ότι μόνο με τον συντονισμένο, συλλογικό αγώνα μας θα επιβάλουμε να αποδοθεί η πραγματική δικαιοσύνη. Οι μαθητές, οι φοιτητές, οι εργαζόμενοι είμαστε αυτοί που μαζί με τις οικογένειες των θυμάτων, με τον αγώνα που δίνουμε καθημερινά έχουμε φροντίσει αυτό το έγκλημα να μην ξεχαστεί από κανέναν μας. Άλλωστε αυτό είναι που φοβούνται, τον δικό μας αγώνα που όλο και δυναμώνει, για να αποδοθούν όλες οι ευθύνες και με όλους τους τρόπους. Συνεχίζουμε τώρα ακόμη πιο δυναμικά να παλεύουμε για να φύγει από τη μέση η πολιτική τους που επιλέγει το κέρδος αντί για τη ζωή μας. Τώρα θα συνεχίσουμε ακόμη πιο δυναμικά, ακόμη περισσότεροι. Όποιος θέλει να τιμωρηθούν όλοι οι ένοχοι έχει θέση σε αυτό τον αγώνα».
Οι στίχοι και τα τραγούδια έσμιξαν με το δίκιο και την οργή
Πηγή: Eurokinissi
Τους χιλιάδες που συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα καλωσόρισε ο Θοδωρής Θεοδωρίδης και ακολούθησε ο Αλέξανδρος Κτιστάκης, ο οποίος τους ταξίδεψε στις «Χαραυγές ξεχνιέμαι» με το σύνθημα «Αυτοί μετράνε κέρδη και ζημιές, εμείς μετράμε ανθρώπινες ζωές» να κυριαρχεί.
Ακολούθησε ο Πάνος Μπούσαλης, ερμηνεύοντας με την ευαισθησία που τον διακρίνει το τραγούδι που έγραψε για τα «57 πουλιά μες στο σκοτάδι» μετά τη μεγαλειώδη απεργία στις 28 Φλεβάρη, καλώντας τους συγκεντρωμένους να δώσουν όρκο να πολεμήσουμε το άδικο.
«Είμαστε εδώ για να στηρίξουμε τον σημαντικότερο αγώνα που έχει γνωρίσει η δική μας γενιά. Είμαστε εδώ για όσους έφυγαν και για όσους έμειναν και συνεχίζουν αυτόν τον αγώνα για τα αυτονόητα», ανέφερε η Μυρτώ Βασιλείου που μαζί με τον Γιώργο Παυριανό ερμήνευσαν το «Καταφύγιο» που μιλά για όλα αυτά που ψάχνουν τα παιδιά και στη συνέχεια το τραγούδι του Φοίβου Δεληβοριά για τα Τέμπη...
«Στην ανθρωπιά και στο δίκιο θα είμαστε πάντα εδώ», είπε η Νατάσσα Μποφίλιου έχοντας στο πλευρό της τον Θέμη Καραμουρατίδη, παίρνοντας τη θέση της στη σκηνή ερμηνεύοντας τη «Δεμένη» και στη συνέχεια κάλεσε την Μυρτώ Βασιλείου για ερμηνεύσουν παρέα το «Έχει το νου σου στο παιδί», σμίγοντας τις φωνές τους με τους χιλιάδες που το σιγοτραγουδούσαν. «Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα...». Και η απάντηση ήταν... «Στείλε όταν φτάσεις, δεν έφτασες ποτέ, εκδίκηση θα πάρουμε για σένανε μικρέ».
Πηγή: Eurokinissi
«Τι αγώνας είναι αυτός, να ανακαλύπτεται κομμάτι - κομμάτι τι έγινε... Σκέφτομαι αυτούς τους γονείς... Θα είμαστε εδώ μέχρι τέλους... Ένα ποτάμι που δεν γυρίζει πίσω...», δήλωσε ο Απόστολος Ρίζος παίρνοντας τη θέση του στη σκηνή και παραφράζοντας τον στίχο... «Τι να θυμηθώ απ' τα μάτια σου που ζω να τα δω δύο χρόνια» σκορπώντας σε όλους συγκίνηση.
Ακολούθησαν η Ρίτα Αντωνοπούλου και οι «Ρεβάνς» με τον «Μικρόκοσμο» του Θάνου Μικρούτσικου ξεσηκώνοντας το πλήθος. «Για αυτούς τους ανθρώπους έγινε η αλλαγή στους στίχους που δεν κατεβάζουν το κεφάλι... Για αυτούς τους ανθρώπους είμαστε και πάλι εδώ», είπε η Ρίτα Αντωνοπούλου. Και ακολούθησε το «Ρώτησαν κάποτε ένα αστέρι» του Σταύρου Σιόλα, σημειώνοντας ότι όταν το έγραψε είχε μια μάνα στο μυαλό, πλέον όμως όχι μόνο μία...
«Πριν από λίγες μέρες στο μεγαλειώδες συλλαλητήριο ο κόσμος βγήκε έξω απαιτώντας κάποιες απαντήσεις, δικαίωση στα 57 θύματα, δικαιοσύνη, να τιμωρηθούν οι ένοχοι...». Με αυτά τα λόγια ο Δημήτρης Μητσοτάκης ανέβηκε στη σκηνή ερμηνεύοντας το δικό του κομμάτι για τα Τέμπη... «Δεν έχω οξυγόνο... Το δίκιο θέλει πείσμα, αγώνα, υπομονή ώσπου να ξημερώσει μία καινούργια αυγή...». Και η απάντηση ξεκάθαρη: «Να λέει ένα παιδί δεν έχω οξυγόνο αυτό είναι που κάνει το κράτος δολοφόνο».
«Θα είμαστε πάντα εδώ... Καλό αγώνα» ανέφεραν οι «Babo Κoro» πριν ξεσηκώσουν τον κόσμο. Το πολυφωνικό σύνολο «Χαονία» δήλωσε ότι θα τραγουδάνε πάντα στους δρόμους, όπως και πέρσι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των Φοιτητικών Συλλόγων για τη σφαγή στη Γάζα. Και συγκίνησαν όλους ερμηνεύοντας ένα πολυφωνικό μοιρολόι για τα παιδιά των Τεμπών, που προηγουμένως το είχαν αφιερώσει στα προσφυγοπούλα που χάνονται στα νερά του Αιγαίου.
Ακολούθησε η Πολυξένη Καράκογλου με την «Πρωτομαγιά» της και το νέο της τραγούδι «Του κόσμου η ρότα» και οι «Κιντέρια» με τα ηπειρώτικα τραγούδια τους.
«Μόνο εμείς μπορούμε να σώσουμε εμάς» ανέφερε η Ματούλα Ζαμάνη ανάμεσα σε αγαπημένα τραγούδια... Με τη «Δικαιοσύνη», το τραγούδι που έγραψε για τα Τέμπη, να κερδίζει το πιο θερμό χειροκρότημα.
«Εμείς. Θα γίνουμε φωτιά μέσα στον πάγο. Λαός, θα γίνουμε το φως μέσα στη νύχτα. Εμείς. Θα σπάσουμε του ανήφορου το αδράχτι που γνέθει κάματο, υποταγή και ήττα. Εμείς. Κρατώντας πάλι κόκκινες σημαίες, λαός που τον δικό του δρόμο θα ανοίξει. Εμείς. Με ανάσα των νεκρών μας τους αγώνες, στις φλέβες το αίμα κι η οργή τους να κυλήσει»... Με το τραγούδι «Εμείς» ξεκίνησαν οι «Υπεραστικοί», σημειώνοντας ότι η ρίζα του κρατικού καπιταλιστικού εγκλήματος στα Τέμπη είναι η πολιτική της ΕΕ και ακολούθησε το καινούργιο τους τραγούδι που μας συνοδεύει στις συγκεντρώσεις αυτών των ημερών «Ξανά Λαός».
Και το πρόγραμμα συνεχίστηκε με τους Tiny Jackal + Raibo, «Το Σφάλμα»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.