Η Ελλάδα στο επίκεντρο επικίνδυνων σχεδίων και εξελίξεων
Τη «χρησιμότητα» της Ελλάδας στα σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή εκθείασε η εκπρόσωπος της αμερικανικής πρεσβείας, προαναγγέλλοντας και εκείνη -μετά τα κυβερνητικά στελέχη- την ανανέωση της συμφωνίας για τη Σούδα
Ο ρόλος της Ελλάδας στην υλοποίηση των επικίνδυνων αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών στη Νοτιοανατολική πτέρυγα της λυκοσυμμαχίας, προς εμπέδωση της «σταθερότητας» και «ασφάλειας», ώστε να «τρέξουν» «μπίζνες» πάνω στις πηγές και δρόμους της Ενέργειας, και τα εύσημα που λαμβάνει η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ από τις ιμπεριαλιστικές Ενώσεις ακριβώς για την πλάτη που βάζει σ' αυτούς τους σχεδιασμούς, για λογαριασμό του εγχώριου κεφαλαίου, αναδείχτηκαν, την περασμένη Παρασκευή, 28/4, στο «4ο Συνέδριο Ελληνικής Υψηλής Στρατηγικής: Η Γεωοικονομική Διάσταση», που διοργάνωσε το Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων (ΙΔΙΣ) του Παντείου Πανεπιστημίου υπό την αιγίδα της Σχολής Εθνικής Αμύνης (ΣΕΘΑ, η υψηλότερη σχολή ακαδημαϊκής κατάρτισης του ΓΕΕΘΑ).
Χαρακτηριστικός των αντιθέσεων και κινδύνων που απασχόλησαν ήταν ο χαιρετισμός, στην έναρξη του συνεδρίου, του Αλ. Διακόπουλου, διοικητή της ΣΕΘΑ, που ανάμεσα σε άλλα σημείωσε: «Το τέλος της Ιστορίας ποτέ δεν ήρθε. Αντίθετα, σήμερα παρατηρείται αυξανόμενος βαθμός αστάθειας λόγω πολλαπλών απειλών.
Εξάλλου, είναι δυσδιάκριτα πλέον τα όρια μεταξύ των εννοιών Ασφάλειας και Αμυνας λόγω των σύγχρονων μορφών πολέμου (υβριδικός, κυβερνοπόλεμος, κ.ά.), που τρέχουν μαζί με τις παραδοσιακές μορφές απειλών. Η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο πολλών κρίσιμων γεωπολιτικών εξελίξεων».
 |
| Χάρτης με την τουρκική ΑΟΖ όπως την διεκδικεί η Τουρκία |
Σε έναν τέτοιο καμβά, ακολούθησε συζήτηση για τις «προοπτικές και προκλήσεις» «στη Νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ», με τον Χαρ. Παπασωτηρίου, διευθυντή του ΙΔΙΣ, να σημειώνει ότι για πρώτη φορά υπάρχει τόση αβεβαιότητα στην ευρύτερη περιοχή.Χάρτης με την τουρκική ΑΟΖ όπως την διεκδικεί η Τουρκία
Παρεμβαίνοντας η J. Jacoby, ως εκπρόσωπος της αμερικανικής πρεσβείας, αφού αναφέρθηκε στους ιστορικά «ισχυρούς δεσμούς» ΗΠΑ - Ελλάδας και στο «σχέδιο Μάρσαλ», που «σιγούρεψε τη θέση της Ελλάδας στη Δύση», ανέλυσε τη «χρησιμότητα» της Ελλάδας στα σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή, αναφερόμενη σε όλο το φάσμα των επικίνδυνων ανταγωνισμών που «τρέχουν» στην περιοχή και στους οποίους η κυβέρνηση μπλέκει ακόμα πιο βαθιά τον ελληνικό λαό. Είπε:
«Σήμερα η Ελλάδα αντιμετωπίζει σύνθετες προκλήσεις ασφαλείας, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, λόγω της αστάθειας σε Ιράκ, Συρία, Βόρεια Αφρική, λόγω κλιμάκωσης προκλητικών ενεργειών από πλευράς Ρωσίας.Ως απάντηση οι ΗΠΑ τριπλασίασαν τις δαπάνες τους για τις στρατιωτικές δυνάμεις που διατηρούν στην Ευρώπη, ανέπτυξαν υποδομές στην Ανατολική Ευρώπη και παίρνουμε όλα τα μέτρα που χρειάζονται για να μετακινηθούμε γρηγορότερα προς την Ανατ. Ευρώπη αν χρειαστεί.Η αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην Ευρώπη και τη Μεσόγειο θα συνεχιστεί. Φυσικά δεν έχουμε ανεπτυγμένους εδώ τόσους στρατιώτες, όσους είχαμε 50 χρόνια πριν, αλλά η δέσμευσή μας στο ΝΑΤΟ και την ευρωπαϊκή ασφάλεια παραμένει ισχυρή.Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, απέδειξε ότι μπορεί να λειτουργήσει εποικοδομητικά χτίζοντας γέφυρες μεταξύ συμμαχικών δυνάμεων της περιοχής, λειτουργώντας προς εμπέδωση της στρατιωτικής συνεργασίας και περιφερειακής σταθερότητας, όπως αποδεικνύουν ασκήσεις όπως ο "Ηνίοχος", που έφερε σε συνεκπαίδευση δυνάμεις από Ελλάδα, ΗΠΑ, Ιταλία, Ισραήλ.Η αεροναυτική βάση των ΗΠΑ στη Σούδα είναι επίσης κρίσιμη για εμάς και αποδεικνύει τη σταθερότητα της συνεργασίας μας και τη δέσμευσή μας σε κοινούς σκοπούς, όπως θα φανεί και από την ανανέωση της συμφωνίας στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών. Οπως θα φανεί και από τη συνέχιση των κοινών ασκήσεών μας.Επίσης, η παρουσία του πρωθυπουργού, Αλ. Τσίπρα, στα εγκαίνια του αγωγού ΤΑP έδειξε πολύ παραστατικά τη δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης στην υλοποίηση ενός στρατηγικού έργου, κρίσιμου για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης και την οικονομική ανάπτυξη.Μπροστά, επομένως, σε συνεχείς και πιο σύνθετες απειλές, οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να βλέπουν την Ελλάδα ως πυλώνα περιφερειακής ασφάλειας σε μια πολύ προβληματική περιοχή, αναγνωρίζοντας και τις προοπτικές της ως ενεργειακός κόμβος για υλοποίηση σημαντικών ενεργειακών σχεδίων».
 |
| Χάρτης Ανατολικής Μεσογείου |
Σε θεματική ενότητα για τα «Οικονομικά της Άμυνας» και σηματοδοτώντας την αναιμική ανάκαμψη και τις «αβεβαιότητες» της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας, που οξύνουν τους ανταγωνισμούς ιμπεριαλιστικών ενώσεων και κέντρων, ο Θ. Μυλωνάς, στέλεχος της Eurobank, είπε:
«Η τάση της παγκοσμιοποίησης έχει μάλλον ατονήσει και δίνει τη θέση της στην εσωστρέφεια. Εντωμεταξύ δεν υπάρχει πια οικονομικός αναλυτής που να μην παίρνει υπόψη τις γεωπολιτικές εξελίξεις για να κάνει τη δουλειά του. Στις αναλύσεις μας βάζουμε και σενάρια μη συμμετρικά, ακραία. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο ανάλυσης, μπορούμε να πούμε ότι θα μας επηρεάσουν οι εκλογές σε Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία, το Brexit, πιθανές πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία, οι συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις στην Ελλάδα, το μέχρι ποιου σημείου θα εφαρμοστεί η οικονομική ατζέντα Τραμπ. Κοντά σε αυτά και οι οικονομικές επιπτώσεις διεθνώς».«Οι ΗΠΑ», εκτίμησε, «δείχνουν σταθερή τάση για ανάπτυξη. Αλλά και η Ευρώπη έχει ξαφνιάσει θετικά. Όπως και η Κίνα έχει αποτελέσματα καλύτερα του αναμενομένου. Βέβαια, η σταθερή παγκόσμια ανάπτυξη και οι εξελίξεις που μπορεί να την ανατρέψουν συνεχίζουν να μας απασχολούν.Τα ρίσκα αυτά είναι: Το πολιτικό ρίσκο στην Ευρώπη. Πιθανές αναταράξεις στην Κίνα, π.χ. μια φούσκα στα ακίνητα ή το ισχυρό δολάριο. Μια μη εφαρμογή των πολιτικών που εξήγγειλε ο Τραμπ καθώς οι αγορές έχουν ήδη προτιμολογήσει μέτρα που εξήγγειλε, όπως χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές. Τα προβλήματα στις αναπτυσσόμενες αγορές λόγω υψηλότερων επιτοκίων στις ΗΠΑ. Μια ισχυροποίηση της τάσης ενάντια στο ελεύθερο εμπόριο, την οποία απευχόμαστε».
 |
| Χωρίς λόγια |
Σε παραπλήσια ενότητα, για την «Οικονομική διάσταση των σύγχρονων συγκρούσεων», ο οικονομολόγος - διεθνολόγος Ι. Δ. Σαλαβράκος αναφέρθηκε στο χωρισμό του κόσμου μεταξύ «γεωοικονομικών ζωνών», π.χ. Αμερική, βόρεια και νότια, ή ο ενιαίος χώρος Ευρασίας - Αφρικής, όπου γίνονται συγκρούσεις ή αναζητούνται συμμαχίες για έλεγχο σε τομείς όπως οι λεγόμενες σπάνιες γαίες, η ναυτιλία, ως βασικός φορέας διαμετακόμισης του παγκόσμιου εμπορίου, νέες πηγές Ενέργειας, όπως το σχιστολιθικό φυσικό αέριο, ο ενεργειακός πλούτος που κρύβει ο πυθμένας των θαλασσών.
Δίνοντας παραδείγματα για το πώς «οι εμπορικές σχέσεις μπορούν να οδηγήσουν σε πόλεμο» αναφέρθηκε σε όσα προηγήθηκαν του Α' Παγκόσμιου Πολέμου, στην άνοδο του γερμανικού κεφαλαίου, στον ανταγωνισμό του με άλλα κεφάλαια, ενώ όσον αφορά στο σήμερα αναφέρθηκε στις οικονομικές σχέσεις Κίνας - ΗΠΑ, αλλά και στις «τεράστιες διαφορές» για τον έλεγχο του Ειρηνικού, με ό,τι αυτό μπορεί να προκαλέσει στο μέλλον.
Ο ερευνητής του ΙΔΙΣ και πρ. στρατιωτικός Δ. Στεργίου, εστιάζοντας στις οικονομικές κυρώσεις και τον «οικονομικό πόλεμο», ως «μορφές γεωοικονομίας», είπε ότι πολλοί πόλεμοι προκλήθηκαν ως αποτέλεσμα οικονομικών κυρώσεων και αποκλεισμών.
Πρόσθεσε ότι και η ΕΕ τα υιοθετεί, ως μέσο άσκησης πίεσης, ονομάζοντάς τα «περιοριστικά μέτρα», υπενθυμίζοντας ότι έχει εφαρμόσει πάνω από 30 φορές τέτοιες κυρώσεις, όπου μετέχει βέβαια και η Ελλάδα ως κράτος - μέλος της. Παρατήρησε, επίσης, ότι η Ελλάδα είναι γενικώς πολύ ενεργή στην ενίσχυση του νομικού - θεσμικού πλαισίου τέτοιων κυρώσεων, ενώ επέβαλε και μόνη της κυρώσεις, εναντίον των Σκοπίων (απαγόρευση εξαγωγών από την Ελλάδα και αποκλεισμός των Σκοπίων από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης). Είπε ακόμα ότι τα τελευταία χρόνια έχουμε διεθνώς αύξηση των περιπτώσεων επιβολής τέτοιων κυρώσεων, σε αντανάκλαση προφανώς της όξυνσης των αντιθέσεων.
 |
| Ο χάρτης με τα «οικόπεδα» στην κυπριακή ΑΟΖ και οι ενεργειακοί κολοσσοί που έχουν μπει στο παιχνίδι |
Δίνοντας μιαν εικόνα σχεδιασμών που γίνονται πάνω στην Ενέργεια, ο Κ. Γρίβας, καθηγητής στη Σχολή Ευελπίδων, είπε:
«Τα όποια ενεργειακά κοιτάσματα υπάρχουν στην Ανατολική Μεσόγειο πρέπει να τα εξετάσουμε στο πλαίσιο αλλαγών στο διεθνές σύστημα, που από μονοπολικό (αν ήταν) περνά σε μια πιο ρεαλιστική αντίληψη, όπου μετατρέπεται ταχύτατα σε πολυπολικό, όπου μπαίνει δυναμικά στο προσκήνιο η Κίνα, στρατιωτικά και γεωοικονομικά, αλλά υπάρχουν και άλλα κέντρα όπως Ρωσία και Ιράν».
Εκτίμησε ακόμη πως οι πιέσεις των ΗΠΑ για «συσσωμάτωση της Ευρώπης στα προτάγματά τους» και η άσκηση πίεσης στη Ρωσία, όπως και η προσπάθεια να αποκλείσουν την Κίνα από τη Σινική Θάλασσα, μεγαλώνουν την προσέγγιση Ρωσίας - Κίνας και οδηγούν σε ανακατατάξεις.
Σημείωσε ακόμα πως «κομμάτι αυτής της νέας πραγματικότητας είναι η ενεργειακή» και ότι «οι ΗΠΑ, χάρη στο σχιστολιθικό αέριο, έχουν γίνει πλέον ανεξάρτητες», εκτιμώντας πως «πάμε σε έναν πολυπολικό ενεργειακό κόσμο, κομμάτι του οποίου θα είναι η Ανατολική Μεσόγειος, άρα πρέπει να δούμε πώς θα αξιοποιήσουμε εκεί τη θέση μας».
Όσο για το πώς βλέπει η εγχώρια αστική τάξη να «αξιοποιεί» τη θέση της Ελλάδας, χαρακτηριστικά είναι όσα ειπώθηκαν για το ότι
«σε ένα τέτοιο πλαίσιο, οι παλιοί παίκτες δε θέλουν ισχυροποιημένους νέους παίκτες. Π.χ. κανείς δε θέλει μια ισχυροποιημένη Τουρκία, γιατί βάζει τη δική της ατζέντα. Αντίθετα θα θέλανε να κουμπώσουν Ελλάδα και Κύπρος γιατί λόγω μεγέθους δεν είναι ανταγωνιστές τους, και ταυτόχρονα μπορούν να λειτουργήσουν σαν εφοδιαστής της Ευρώπης με Ενέργεια (...) Έχουμε λοιπόν πλεονεκτήματα. Έχουμε κάποιους πόρους, αλλά κύρια πουλάμε την Ενεργειακή Ασφάλεια, τα εν δυνάμει ενεργειακά κοιτάσματα».
 |
| Τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ που ορέγονται τα μονοπώλια, περιπλέκουν ακόμα περισσότερο τους ανταγωνισμούς τους σε βάρος των λαών |
Όλος αυτός ο πλούτος, βέβαια, βρωμά μπαρούτι μπαίνοντας στο στόχαστρο του κεφαλαίου. Εξ ου και αναφερόμενος π.χ. στη Συρία τόνισε ότι «η Ρωσία έχει σήμερα ένα πόδι στη Μεσόγειο και δεν πρόκειται να το βγάλει»...
Στον ίδιο καμβά, στο συνέδριο παρουσιάστηκαν στοιχεία για την αύξηση των τουρκικών εξοπλισμών, και μάλιστα με προμήθεια όπλων επιθετικού προσανατολισμού, με «προφανή στόχο», όπως ειπώθηκε, την ανατροπή των ισορροπιών στο τρίγωνο Δυτική Θράκη - Αιγαίο - Κύπρος.
Επιπλέον, ο σύμβουλος παρουσίασε την Τουρκία «ενεργοβόρα χώρα, σε ενεργειακή εξάρτηση από Ρωσία και Ιράν», που βλέποντας τον πλούτο που υπάρχει δίπλα της κι έχοντας το στρατό που έχει, «θα επιχειρήσει φασαρίες», σημειώνοντας πως οι επενδύσεις χρειάζονται «σταθερότητα»...
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 2/5/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.