Χο Τσι Μινχ: Μια στήλη χιλιομετρική το δρόμο δείχνεις (5 ποιήματα)

Χο Τσι Μινχ
19 Μαΐου 1890, Επαρχία Νγκε Αν, Γαλλική Ινδοκίνα
2 Σεπτεμβρίου 1969, Ανόι, Βόρειο Βιετνάμ
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 2.IX.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)

ΧΟ ΤΣΙ ΜΙΝΧ

Πέντε ποιήματα

ΤΑ ΣΙΔΕΡΑ

Στο πεινασμένο στόμα τους, σαν πνεύμα του κακού,

Ανθρώπινα ποδάρια πιάνουν, νύχτα τη νύχτα, αυτά τα τέρατα.

Και καταπίνουν ένα πόδι απ’ τον καθένα μας.

Μόνο μια κνήμη απομένει σ’ όποιον θέλει να σαλέψει.

                                           *

Μα είναι κάτι στη ζωή, ακόμα πιο παράξενο.

Όλοι γι’ αυτά τα σίδερα παλεύουν.

Οι σιδεροδεμένοι έχουν μια γωνιά να κοιμηθούν.

Πού να πλαγιάσουνε οι άλλοι, δεν γνωρίζουν.

Τα Σίδερα: Χειρόγραφο του Χο Τσι Μινχ

ΣΚΑΚΙ

Για να περνούν οι ώρες

Παίζουμε σκάκι:

Χιλιάδες πιόνια κι άλογα χτυπιούνται.

Γίνου αστραπή στην έφοδο, στη σύμπτυξη γοργός.

Τέχνη και πόδια ανάλαφρα τη νίκη εξασφαλίζουν.

                                           *

Αγκάλιασε με τη ματιά, λογάριασε σωστά.

Χτύπησε αποφασιστικά, καιρό μη χάνεις.

Και μ’ όλα τα άρματα μπορείς μια μάχη ναν τη χάσεις.

Από ένα λάθος.

Ένα πιόνι όμως, απλά σε μια ευκαιρία

Μπορεί κι αυτό τη νίκη να σου δώσει.

                                           *

Ισοδύναμα είναι στην αρχή και τα δυο στρατεύματα.

Στο ένα όμως η νίκη θα γείρει.

Χτύπα, φυλάξου, παίξε σωστά!

Έτσι του στρατηγού τον τίτλο άξια θα τον κερδίσεις.

ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΗΣ IV ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΖΩΝΗΣ

Γνώρισα ολόκληρο το Κουάνγκ – Σι και τις δεκατρείς του επαρχίες.

Γεύτηκα γλύκες κάθε λογής στις δεκαοχτώ του φυλακές.

Το έγκλημά μου ποιο; αναρωτιέμαι αληθινά.

Μήπως το πως θυσίασα στο λαό μου σώμα και ψυχή;

ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΙΚΗ ΣΤΗΛΗ

Ούτε πολύ ψηλή, ούτε πολύ μακριά

Ούτε βασίλισσα, ούτε πριγκηπέσα

Μόνο μια στήλη χιλιομετρική, μικρή

Στου μεγάλου δρόμου την άκρη στημένη

Στους περαστικούς

Το δρόμο δείχνεις

Για να μη χαθούν.

Και τους πληροφορείς

Πόσο έχουν ακόμα να περπατήσουν.

Καθόλου ασήμαντος ο ρόλος σου.

Όλοι θα σε θυμούνται.

ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ

Φιλούν τα νέφη τα βουνά,

Τα βουνά αγκαλιάζουν τα νέφη.

Καθρέφτης αψεγάδιαστος είν’ ο ποταμός

Κατάκορφα στα Δυτικά βουνά

Μονάχος με βαριά καρδιά

Τον ουρανό του Νότου αγναντεύω από μακριά.

Τους φίλους μου θυμάμαι.

[Γράφτηκε όταν βγήκε από τη φυλακή. Στο διάστημα της αναγκαστικής διαμονής του στο Λιου – Τσάο ασκήθηκε να διαβαίνει τα βουνά, για να γυμνάσει τα σκεβρωμένα, από τη μακροχρόνια φυλάκιση, πόδια του].

Ημερολόγιο φυλακής

Μετάφραση, Στέλλα Τέσση (ΦΕΞΗΣ, χ.χ.ε.)

* * *

Εκείνος που θα φώτιζε, το 1921

Χο Τσι Μινχ (Εκείνος Που Φωτίζει). Ψευδώνυμο του Νγκουέν Τατ Τχαν. Επιφανής προσωπικότητα του Βιετναμέζικου και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Φοίτησε στο Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο των Εργαζομένων της Ανατολής της ΕΣΣΔ (όπου είχε φοιτήσει, μεταξύ άλλων και ο Νίκος Ζαχαριάδης), υπήρξε αντιπρόσωπος στο 5ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς το 1924, ενώ διετέλεσε για χρόνια Α’ Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ.

Ο Χο Τσι Μινχ ηγήθηκε του κινήματος κατά της Γαλλικής αποικιοκρατίας και της Ιαπωνικής κατοχής. Μετά τη νίκη της επανάστασης, τον Αύγουστο του 1945, εκλέχτηκε πρωθυπουργός και στη συνέχεια πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας του Βιετνάμ. Υπό την καθοδήγησή του, ο λαός του Βιετνάμ διεξήγαγε το σκληρό αγώνα κατά της ιμπεριαλιστικής επέμβασης των ΗΠΑ και κατήγαγε περιφανή νίκη. Πέθανε στις 2 Σεπτεμβρίου του 1969.

Από Μποτίλια: Χο Τσι Μινχ