Αχρείαστοι άνθρωποι ... καλό καλοκαίρι

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΡΗΣ

Δεν πάνε ούτε 2 βδομάδες από την τελευταία μέρα του σχολείου πριν το καλοκαίρι.

Κάθε χρόνο και σ'αυτό το σχολείο μαζεύονται οι καθηγητές, τα παιδιά τους, ο φύλακας, όποιοι μαθητές τους φέρει ο δρόμος και δεν ξέρω κι εγώ ποιός άλλος και κάνουν ένα κάτι σα γλέντι αποχαιρετισμού για το καλοκαίρι.

Lenin Reloaded: Κοκτέιλ Μολότωφ #300

Ο κομμουνισμός είναι η μοναδική πραγματική βάση για την ενότητα της εργατικής τάξης σ' όλο τον κόσμο. Γιατί δεν είναι ενότητα στο όνομα αφηρημένων ιδανικών αλλά ενότητα στην βάση κοινών μαρτυρίων, κοινών στόχων και κοινών εχθρών.

Ο φασισμός είναι το όπλο των αστών για την διάσπαση αυτής της ενότητας.

Η ενότητα της εργατικής τάξης, ανεξάρτητα από χρώμα, εθνικότητα, θρησκεία δίνει μονάχα δύναμη στον κομμουνισμό. Είναι το οξυγόνο, το νερό και το ψωμί του.

Φασίστες, κάτω τα βρωμόχερα απ' το κόκκινο λάβαρο! - Δύο κείμενα

Karl Marx, "Aναγκαστική μετανάστευση", 1853

Karl Marx

Αναγκαστική Μετανάστευση

New York Tribune, 1853

Πηγή και Μτφρ.: Lenin Reloaded

[...]

Ξεκινήστε εξαθλιώνοντας τους κατοίκους μιας χώρας, και όταν δεν μπορείτε να τους στίψετε άλλο για κέρδος, όταν γίνουν βάρος στο εισόδημα, διώξτε τους και κάντε τους λογαριασμούς για το καθαρό εθνικό προϊόν!

Αυτό είναι το δόγμα του Ρικάρντο στο πολύκροτο έργο του "Οι Αρχές της Πολιτικής Οικονομίας". Αφού τα ετήσια κέρδη ενός καπιταλιστή φτάνουν τις 2000 στερλίνες, τι τον νοιάζει αν εργοδοτεί 100 ή 1000; "Δεν είναι", λέει ο Ρικάρντο, "το εισόδημα ενός έθνους παρόμοιο πράγμα;"

Αναληταράδες του «μαρξισμού»

Η αστική τάξη εξωθεί τους εργάτες του ενός έθνους ενάντια στους εργάτες του άλλου έθνους, πασχίζοντας να τους κρατά διχασμένους.

Οι ταξικά συνειδητοί εργάτες, κατανοώντας ότι είναι αναπόφευκτο και προοδευτικό το σπάσιμο όλων των εθνικών φραγμών που βάζει ο καπιταλισμός, προσπαθούν να βοηθήσουν τη διαφώτιση και την οργάνωση των συντρόφων τους εργατών που προέρχονται από τις καθυστερημένες χώρες.

Λένιν, Άπαντα. (τόμος 24, σελ 90-93)

Τις τελευταίες μέρες αναπαράγεται και διακινείται στο διαδίκτυο, μέσω e-mail, το ακόλουθο κείμενο:

Habeas Corpus I

Lenin Reloaded

Για τον Κ. Σακκά

Ο ιερέας τις περνούσε μουρμουρίζοντας, κρατώντας το πράγμα στα χέρια του. Σταματούσε μπροστά απ' την καθεμιά, έπαιρνε την όστια, την τίναζε από μια δυο στάλες (είναι σε νερό;) και την έβαζε ωραία-ωραία στο στόμα της. [...] Ο ιερέας έσκυβε για να της τη βάλει στο στόμα, μουρμουρίζοντας διαρκώς. Λατινικά. Ο επόμενος. Κλείσε τα μάτια κι άνοιξε το στόμα. Τι; Corpus. Καλή ιδέα, τα Λατινικά. Τούς ζαλίζουν πρώτα. Τερματική περίθαλψη για αυτούς που πεθαίνουν. Δεν φαίνονται να την μασάνε. Μόνο την καταπίνουν. [...]
Θα πρέπει να γίνονται είκοσι-τριάντα κηδείες τη μέρα. Μετά, το όρος Τζερόμ για τους Προτεστάντες. Κηδείες σε όλο τον κόσμο, παντού, κάθε λεπτό. Να τους φτυαρίζεις χάμω με το τσουβάλι, γρήγορα-γρήγορα. Χιλιάδες κάθε ώρα. Υπερβολικά πολλοί στον κόσμο [...]
Ο κύριος Μπλουμ θαύμασε τον ευημερεύοντα όγκο του επιστάτη. Όλοι θέλουν να τα έχουν καλά μαζί του. Καλός άνθρωπος, ο Τζον ο' Κόνελ, πραγματικά καλός άνθρωπος. Κλειδιά: όπως η διαφήμιση του Keyes. Δεν υπάρχει φόβος να ξεφύγει κανείς. Δεν δίνονται χαρτιά για έξοδο. Habeas corpus.
James Joyce, Οδυσσέας

Habeas: Υποτακτική επιθυμίας: "[Επιθυμώ] να έχεις".

Corpus: Το σώμα. Και το σώμα του κειμένου επίσης, ή το σύνολο των κειμένων, το έργο: "Corpus Platonicum", "Corpus Reformatorum." Αλλά επίσης, το πτώμα: "Corpus delicti", το σώμα του εγκλήματος.

Αίγυπτος: Σε «εξέγερση» καλούν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι - Σφράγισε τα γραφεία τους ο στρατός

Στρατός φυλάσσει την πλατεία Ταχρίρ στο Κάιρο (φωτό: ΑΡ)

Κλιμακώνεται η ενδοαστική διαπάλη που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Αίγυπτο για τη διαχείριση της εξουσίας.

Με αφορμή την αιματηρή επέμβαση των αιγυπτιακών δυνάμεων ασφαλείας κατά διαδηλωτών έξω από τη βάση της Ρεπουμπλικανικής Φρουράς τα ξημερώματα της Δευτέρας στο Κάιρο, κατά την οποία σκοτώθηκαν 42 άνθρωποι, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι καλούν σε «εξέγερση».

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ. Νέο Τεύχος 4, 2013

Πίνακας του V. I. Nechitailo (1915-1980)
«Μπριγάδα κομμουνιστών εργατών», 1964

ΚΟΜΕΠ, 2013. Τεύχος 4

Το 4ο τεύχος της Κομμουνιστικής Επιθεώρησης κυκλοφορεί σε μια χρονική συγκυρία όπου προωθείται με εντατικούς ρυθμούς ο κεντρικός στόχος της αστικής τάξης για ραγδαία μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, ενώ ταυτόχρονα εκφράζονται πιο ανοιχτά, σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο, οι νομοτελειακές αντιφάσεις του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.


ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Κείμενο της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ: Οι εξελίξεις στα αστικά κόμματα

Μάκη Μακρή: Δεύτερη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ: «Πρόγραμμα μεταβατικό» στην ενσωμάτωση...

Ελένης Μπέλλου: Για την έκδοση «Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν: Για τον πόλεμο και τη σοσιαλιστική επανάσταση»

ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Συνέντευξη: Για τις αγροτικές κινητοποιήσεις

ΙΣΤΟΡΙΑ

Τ. Ντεμπρέντ: Το Κομμουνιστικό Κόμμα απέναντι στην άνοδο του χιτλερισμού

Η «μαύρη ήπειρος» στο στόχαστρο των μονοπωλιακών ομίλων

ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΟΜΠΑΜΑ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ

«Τώρα είναι η ώρα να επενδύσουμε στην Αφρική»
είναι το σλόγκαν σε εκδήλωση στην Τανζανία
όπου ο Ομπάμα πλάσαρε τα αμερικανικά μονοπώλια

Με κεντρικό σύνθημα «Για το Κτίσιμο μιας Αφρικής για τους Αφρικανούς» ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα ολοκλήρωσε την επταήμερη περιοδεία του σε Σενεγάλη, Νότια Αφρική και Τανζανία αναχωρώντας από το Νταρ Ες Σαλάαμ την περασμένη Τετάρτη, αφού προηγουμένως προώθησε τα συμφέροντα πανίσχυρων αμερικανικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο χώρο της ενέργειας, με πρώτη και καλύτερη την περίπτωση της «General Electric».

Κεντρικός στόχος του προέδρου των ΗΠΑ ήταν να ανοίξει νέους δρόμους για τα ενεργειακά μονοπώλια σε μία κρίσιμη περίοδο κατά την οποία ξεδιπλώνεται, όλο και περισσότερο, ο σκληρός ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός με αναδυόμενες οικονομικές δυνάμεις όπως η Κίνα, η Βραζιλία, η Ινδία, η Ιαπωνία.

Το μεγάλο ψέμα περί «κράτους-Σοβιέτ» και η Ελλάδα του Καπιταλισμού

 Του Νικόλαου Μόττα. 

«Ένα ψέμα», έλεγε ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, «κάνει το γύρο του κόσμου πριν η αλήθεια προλάβει να φορέσει το παντελόνι της». Ως πολιτικός εκφραστής της βρετανικής αστικής τάξης, ο Τσώρτσιλ γνώριζε αν μη τι άλλο πολύ καλά την χρησιμότητα του ψέματος στην χειραγώγηση των μαζών. Όπως πολύ καλά την γνωρίζουν και οι πολιτικοί εκπρόσωποι της καθ' ημάς αστικής τάξης και οι ιδεολογικοί τους υπερασπιστές και υπέρμαχοι. Ένα ψέμα λοιπόν που, με αφορμή την καπιταλιστική κρίση, έχει «κάνει το γύρο της Ελλάδας» είναι πως η Ελλάδα της Μεταπολίτευσης είναι «η τελευταία σοβιετική χώρα της Ευρώπης». Το επιχείρημα αυτό έχει δύο σκέλη: Αφενός προσπαθεί να πείσει ότι η κρίση δεν οφείλεται στο ίδιο το DNA του καπιταλιστικού συστήματος και στην υπερσυσσώρευση πλούτου, αλλά στη δήθεν «σοβιετοποιημένη» (κατ' αυτούς) δομή του ελληνικού κρατικού οικοδομήματος. Αφετέρου, επιχειρεί να περάσει τις αντιδραστικές, αντιλαϊκές, φιλομονοπωλιακές «μεταρρυθμίσεις» στην οικονομία και το κράτος ως αναγκαίες για την (δήθεν) «αποσοβιετικοποίηση» της χώρας και την έξοδο απ' την κρίση.

Ο Σακκάς αργοπεθαίνει, η δημοκρατία δεν κινδυνεύει…

Μετά από 31 μέρες απεργίας πείνας η ζωή του κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή. Κώστας Σακκάς, 29 χρόνων. Φυλακισμένος επί δυόμισι χρόνια, «έτσι», χωρίς ποτέ να δικαστεί και να καταδικαστεί.

Με μόνο επιβαρυντικό «στοιχείο» τις κατηγορίες που του απάγγειλαν οι δικαστικές αρχές.