Δεκέμβρης 1944 (17)

Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά. Ο Φιντέλ είναι αθάνατος

Έφοδος στις Μονκάδες τ’ Ουρανού!: Fidel vivirá para siempre! Fidel es inmortal! - Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά! Ο Φιντέλ είναι αθάνατος!
Φιντέλ: Ένα σύγγραμμα περί ηθικής και δυο μεγάλα αρχίδια στην υπηρεσία της ανθρωπότητας (Ντανιέλ Τσαβαρία)
* Φιντέλ: Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης
* Πάμπλο Νερούδα: Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούνε * Νικολάς Γκιγιέν: Φιντέλ, καλημέρα! (3 ποιήματα)
* Ντανιέλ Τσαβαρία: Η Μεγάλη Κουβανική Επανάσταση και τα Ουτοπικά Αρχίδια του Φιντέλ * Ντανιέλ Τσαβαρία: Ο ενεργειακός βαμπιρισμός του Φιντέλ * Ραούλ Τόρες: Καλπάζοντας με τον Φιντέλ − Τραγούδι μεταφρασμένο - Video * Χουάν Χέλμαν: Φιντέλ, το άλογο (video)


Κάρλος Πουέμπλα - Τρία τραγούδια μεταφρασμένα που συνάδουν με τη μελωδία:
* Και τους πρόφτασε ο Φιντέλ (Y en eso llego Fidel) − 4 Video − Aπαγγελία Νερούδα * Δεν έχεις πεθάνει Καμίλο (Canto A Camilo) * Ως τη νίκη Κομαντάντε (Hasta siempre Comandante)
* Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα: Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση και μέχρι τις μέρες μας ‒ Με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ ‒ Εκλογικό σύστημα & Εκλογές - Ασφάλεια - Εκπαίδευση - Υγεία (88 ΦΩΤΟ) * Φιντέλ

Κυριακή 24 Ιουλίου 2022

Μπάμπης Ζαφειράτος: Ο Λιμπερταδόρ του Πάμπλο Νερούδα

Σιμόν Μπολιβάρ
(Simón José Antonio de la Santísima Trinidad Bolívar y Palacios)
24 Ιουλίου 1783, Καράκας, Βενεζουέλα – 17 Δεκεμβρίου 1830, Σάντα Μάρτα, Κολομβία
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 12.ΧΙΙ.2017 (Μολύβι, 29 χ 21 εκ.)
Πάμπλο Νερούδα
Ένα ποίημα για τον Λιμπερταδόρ
Μετάφραση – Σημειώσεις – Σχέδια
Μπάμπης Ζαφειράτος - Μποτίλια Στον Άνεμο
*
Πάμπλο Νερούδα
Ύμνος Στον Μπολιβάρ

Πατέρα μας, εσύ που είσαι στη γη και στο νερό και στον αέρα
παντού μέσα στ’ απέραντα τα σιωπηλά μας πλάτη,
όλα, πατέρα, έχουν τ’ όνομά σου, εδώ στο φτωχικό μας:
το όνομά σου γλυκαίνει το ζαχαροκάλαμο
το καλάι μπολιβάρ έχει μια λάμψη μπολιβάρ,
το πουλί μπολιβάρ πάνω απ’ το ηφαίστειο μπολιβάρ,
το νίτρο, η πατάτα, των ίσκιων οι αποχρώσεις,
τα ορμητικά ρυάκια, οι φλέβες στα φωσφορικά πετρώματα,
ό,τι δικό μας πηγάζει απ’ τη σβησμένη σου ζωή,
κληρονομιά σου ήταν τα ποτάμια, οι κάμποι, τα καμπαναριά,
κληρονομιά σου κι ο άρτος μας ο επιούσιος, πατέρα.
 
Το μικρό σου λείψανο, γενναίε καπετάνιε,
άπλωσε μες στο σύμπαν το άχραντο μέταλλό του,
κι άξαφνα, τα δάχτυλά σου ξεπροβάλλουν απ’ το χιόνι
και ο ψαράς του νότου φέρνει άξαφνα στο φως
το χαμογέλιο σου, και τη φωνή σου που σπαρταράει στα δίχτυα.
 
Η συνέχεια εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.