Δεκέμβρης 1944 (17)

Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά. Ο Φιντέλ είναι αθάνατος

Έφοδος στις Μονκάδες τ’ Ουρανού!: Fidel vivirá para siempre! Fidel es inmortal! - Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά! Ο Φιντέλ είναι αθάνατος!
Φιντέλ: Ένα σύγγραμμα περί ηθικής και δυο μεγάλα αρχίδια στην υπηρεσία της ανθρωπότητας (Ντανιέλ Τσαβαρία)
* Φιντέλ: Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης
* Πάμπλο Νερούδα: Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούνε * Νικολάς Γκιγιέν: Φιντέλ, καλημέρα! (3 ποιήματα)
* Ντανιέλ Τσαβαρία: Η Μεγάλη Κουβανική Επανάσταση και τα Ουτοπικά Αρχίδια του Φιντέλ * Ντανιέλ Τσαβαρία: Ο ενεργειακός βαμπιρισμός του Φιντέλ * Ραούλ Τόρες: Καλπάζοντας με τον Φιντέλ − Τραγούδι μεταφρασμένο - Video * Χουάν Χέλμαν: Φιντέλ, το άλογο (video)


Κάρλος Πουέμπλα - Τρία τραγούδια μεταφρασμένα που συνάδουν με τη μελωδία:
* Και τους πρόφτασε ο Φιντέλ (Y en eso llego Fidel) − 4 Video − Aπαγγελία Νερούδα * Δεν έχεις πεθάνει Καμίλο (Canto A Camilo) * Ως τη νίκη Κομαντάντε (Hasta siempre Comandante)
* Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα: Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση και μέχρι τις μέρες μας ‒ Με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ ‒ Εκλογικό σύστημα & Εκλογές - Ασφάλεια - Εκπαίδευση - Υγεία (88 ΦΩΤΟ) * Φιντέλ

Πέμπτη 4 Απριλίου 2024

Αν Σέξτον: Αυτός Που Δέρνει Τη Γυναίκα Του — Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος

Αν  Σέξτον

Anne Sexton

Μασαχουσέτη, ΗΠΑ, 9 Νοε. 1928 ‒ 4 Οκτ. 1974

 

 

The Wifebeater

Μετάφραση – Σημειώσεις
Μπάμπης Ζαφειράτος – Μποτίλια Στον Άνεμο

 

 

Με αφορμή την δολοφονία της άτυχης Κυριακής Γρίβα, από πρώην σύντροφό της έξω από το αστυνομικό τμήμα Αγίων Αναργύρων, θυμήθηκα αυτό το τραγικά επίκαιρο ποίημα.


 

Αν Σέξτον

Αυτός Που Δέρνει Τη Γυναίκα Του

 

 

Θα είναι λασπιασμένο απόψε το χαλί

φτιαγμένη με αίμα θα ’ναι η σάλτσα.

Αυτός που δέρνει τη γυναίκα του είναι εκτός ορίων

αυτός που δέρνει το παιδί του είναι εκτός ορίων

τρώγεται με τα ρούχα του και καταπίνει σφαίρες απ’ την κούπα του.

Πηγαίνει πέρα δώθε νευρικά

μπρος στου γραφείου μου το παράθυρο

μικρά κομμάτια κόκκινα μασάει απ’ την καρδιά μου.

Τα μάτια του σπίθες βγάζουνε σαν τούρτα γενεθλίων

κι ένα ψωμί μπορεί από τα βράχια να ζυμώσει.

 

Χτες επερπάταγε

σαν άνθρωπος στον κόσμο.

Ήτανε μια χαρά και προστατευτικός

όμως φορές απρόβλεπτος, κομμάτι μολυσματικός.

Χτες μία πατρίδα μού έχτισε ολάκερη

και έναν ίσκιο μού έστρωσε να πάω και να πλαγιάσω

μα σήμερα ετοιμάζει φέρετρο για τη βρεφοκρατούσα Παναγιά,

σήμερα δυο γυναίκες δυο απροστάτευτα μωρά θα γίνουνε κιμάς.

 

Κι αυτός με την ξυραφένια γλώσσα του θα σκύψει να φιλήσει

τη μάνα, το παιδί

κι οι τρεις μαζί θα βάψουμε κατάμαυρα τ’ αστέρια

στη μνήμη της δικιάς του μάνας

που αλυσοδεμένο στην ταΐστρα τον εκράτησε

ή ό,τι ήθελε τον έκανε πατώντας το κουμπί

και στα ανταριασμένα χρόνια που επεράσανε κατάφερε να γίνουνε  

οι γυναίκες ο εχθρός του με την ψεύτικη καρδιά.

 

Απόψε ακόμα και τα κόκκινα σκυλιά λουφάζουν φοβισμένα

και η γυναίκα με την κόρη αγκαλιάζονται σφιχτά

ώσπου θα σκοτωθούνε.

 

 

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 3 Απρ. 2024


Το Βιβλίο Της Παράνοιας ‒The Book of Folly (1972) - Ι. Thirty Poems

Από το: The Complete Poems: Anne Sexton (σ. 307)

 

 

Πηγή φωτό: Anne Sexton at Table, from Ransom Center Magazine, via the University of Texas Austin

 

 

(Πηγή φωτό: The Collector)

 

 

Anne Sexton

The Wifebeater

 

 

There will be mud on the carpet tonight

and blood in the gravy as well.

The wifebeater is out,

the childbeater is out

eating soil and drinking bullets from a cup.

He strides back and forth

in front of my study window

chewing little red pieces of my heart.

His eyes flash like a birthday cake

and he makes bread out of rock.

 

Yesterday he was walking

like a man in the world.

He was upright and conservative

but somehow evasive, somehow contagious.

Yesterday he built me a country

and laid out a shadow where I could sleep

but today a coffin for the madonna and child,

today two women in baby clothes will be hamburg.

 

With a tongue like a razor he will kiss,

the mother, the child,

and we three will color the stars black

in memory of his mother

who kept him chained to the food tree

or turned him on and off like a water faucet

and made women through all these hazy years

the enemy with a heart of lies.

 

Tonight all the red dogs lie down in fear

and the wife and daughter knit into each other

until they are killed.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.