Μιγέλ Ερνάντεθ
Miguel Hernández Gilabert
Γεννήθηκε στις 30 Οκτ. 1910, στην Οριουέλα (Βαλένθια)
Δολοφονήθηκε στα κολαστήρια του Φράνκο στο Αλικάντε στις 28 Μαρ. 1942
Ο Ασυγκράτητος Κεραυνός
El Rayo Que No Cesa
(Σονέτο)
Μετάφραση
Μπάμπης Ζαφειράτος / Μποτίλια Στον Άνεμο
Πρώτη δημοσίευση: 28/3/2024
Μιγέλ Ερνάντεθ
2
Ο κεραυνός που μέσα μου βαθιά έχει κατοικήσει
και την καρδιά μου του άγριου θηρίου εξοργίζει,
που ίδια με σιδερά θυμό στ’ αμόνι της λυγίζει
και το πιο κρύο μέταλλο, πότε θα σταματήσει;
Ο σταλαχτίτης ο άσωστος που μ’ έχει εξαντλήσει
και τη σκληρή τη χαίτη του ασυγκράτητος φροντίζει
λες κι άτεγκτες τραχιές φωτιές και σπάθες μεταγγίζει
μες στην καρδιά μου που θρηνεί κι ουρλιάζει, θα σιγήσει;
Αυτός ο κεραυνός ποτέ δεν παύει δεν τελειώνει:
γεννιέται εντός μου, ζει, ο εαυτός μου τονε θρέφει
και μανιασμένος ρίχνεται, ξεσπάει μες στο κορμί μου.
Το επίμονο αυτό πέτρωμα από μένα ξεφυτρώνει
κι ύστερα κατά πάνω μου πεισματικά επιστρέφει
με μια βροχή από κεραυνούς που ’ναι η καταστροφή μου.
Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 26 Μαρτίου 2024
Από τη συλλογή: Ο Ασυγκράτητος Κεραυνός —El rayo que no cesa (1936)
Η συλλογή περιλαμβάνει 30 ερωτικά ποιήματα, εκ των οποίων τα 27 είναι σονέτα. Τα 29 φέρουν αρίθμηση με το 29ο να τιτλοφορείται Ελεγεία, ενώ το τελευταίο σονέτο, χωρίς αρίθμηση αυτό, τιτλοφορείται Τελικό Σονέτο.
Το πρώτο ποίημα (αρ. 1) αποτελείται από 9 τετράστιχες στροφές με πλεχτή ομοιοκαταληξία και το υπό αρ. 15 είναι μια σίλβα, ισπανικό είδος με εναλλαγή 11σύλλαβων και 7σύλλαβων στίχων.
Η Ελεγεία αποτελείται από 15 τρίστιχες στροφές (τερτσέτα) και μια τελική τετράστιχη στροφή, φέρει ημερομηνία 10 Ιανουαρίου 1936 και είναι αφιερωμένη στον αγαπημένο φίλο, δημοσιογράφο, δοκιμιογράφο, δικηγόρο Ραμόν Σιχέ, που πέθανε στα 22 του χρόνια (16 Νοε. 1913 - 24 Δεκ. 1935) και που ο Ερνάντες φαίνεται πως την πρόσθεσε αφού είχε ολοκληρώσει τη συλλογή του.
Το σχέδιο είναι του θεατρικού συγγραφέα Αντόνιο Βουέρο Βαγιέχο (Antonio Buero Vallejo, 29.9.1916-29.4.2000), καμωμένο στη φυλακή το 1940 (21χ16 εκ.)
Η αφιέρωση: «Για τον Μιγέλ Ερνάντεθ, σε ανάμνηση της φιλίας μας από τη φυλακή. Αντόνιο Βαγιέχο 25-I-XL»
(Πηγή φωτό: https://laescrituradesatad)
Miguel Hernández
2
¿No cesará este rayo
que me habita
el corazón de exasperadas fieras
y de fraguas coléricas y herreras
donde el metal más fresco se marchita?
¿No cesará esta terca estalactita
de cultivar sus duras cabelleras
como espadas y rígidas hogueras
hacia mi corazón que muge y grita?
Este rayo ni cesa ni se agota:
de mí mismo tomó su procedencia
y ejercita en mí mismo sus furores.
Esta obstinada piedra de mí brota
y sobre mí dirige la insistencia
de sus lluviosos rayos destructores.
Περισσότερα από Μποτίλια Στον Άνεμο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.