ΣΥΡΙΖΑ; |
Οι εξελίξεις
στα κόμματα της συγκυβέρνησης, δεν μπορούν
να ειδωθούν ανεξάρτητα από το βάθος της καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα και
την Ευρωζώνη, την προσπάθεια της αστικής τάξης να τη διαχειριστεί με τον πιο
αποτελεσματικό τρόπο προς όφελός της, οδηγώντας σε χρεοκοπία το λαό.
Παρά τις εξαγγελίες για το αντίθετο, η κρίση παραμένει βαθιά στην Ελλάδα και
η διαχείρισή της επιβάλλει νέα μέτρα σε βάρος του λαού. Είναι χαρακτηριστικές οι συζητήσεις που γίνονται αυτές τις
μέρες με την τρόικα, από τις οποίες
προκύπτει χρηματοδοτικό κενό πολλών δισ.
για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, που θα επιχειρηθεί να καλυφθεί με νέα μέτρα, ενδεχόμενα και με νέα δάνεια και μνημόνια.
Ή Λαϊκή Συμμαχία; |
Νέα αντιδραστικά
μέτρα είναι στα σκαριά και στα
εργασιακά - ασφαλιστικό, επαληθεύοντας
τις καταγγελίες του ΚΚΕ ότι η τραγική κατάσταση που έχει δημιουργήσει στα
Ταμεία η διαχείριση υπέρ του κεφαλαίου,
βάζει σε κίνδυνο ακόμα και τις σημερινές
άθλιες συντάξεις.
Το έλλειμμα
των 2,5 δισ. ευρώ που καταγράφει ήδη για φέτος ο ΕΟΠΥΥ, είναι θρυαλλίδα εξελίξεων σε βάρος των εκατομμυρίων
ασφαλισμένων του.
Με άλλα λόγια, οι εξελίξεις του επόμενου
διαστήματος θα επιβεβαιώσουν αυτό που λέει το ΚΚΕ. Ότι το «φως στο τούνελ» που
βλέπει η συγκυβέρνηση, δεν αφορά το λαό
και τα πραγματικά του συμφέροντα, αλλά την
ντόπια και ξένη πλουτοκρατία, που αρχίζουν να απολαμβάνουν τους καρπούς των μέχρι τώρα αντιλαϊκών ανατροπών και
προγραμματίζουν ήδη τις επόμενες, για να διασφαλίσουν την ανάκαμψη της
οικονομίας προς όφελός τους.
Μπροστά στην κατάσταση που διαμορφώνεται, οι όποιες διαφωνίες σε ΠΑΣΟΚ, και ιδιαίτερα σε
ΔΗΜΑΡ, εκφράζονται στα πλαίσια της συγκυβέρνησης, έχουν σχέση με το ρόλο
του καθενός στην αστική διαχείριση, παίρνοντας υπόψη και το πολιτικό κόστος,
ζήτημα που σχετίζεται με το ρόλο που θέλουν να διαδραματίσουν στην αναδιάταξη
του αστικού πολιτικού συστήματος, που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Το σημαντικότερο όμως που πρέπει να δει ο λαός,
είναι ότι οι όποιες κόντρες τους δεν
εδράζονται στη διαφωνία τους για την αντιλαϊκή πολιτική και τα φιλομονοπωλιακά
μέτρα που επιβάλλει η διαχείριση της κρίσης στον καπιταλιστικό δρόμο
ανάπτυξης.
Οι διαφωνίες τους περιορίζονται στον τρόπο με τον οποίο θα πλασαριστεί αυτή η πολιτική, ώστε να μειώνει τις κοινωνικές αντιδράσεις
και να χειραγωγεί αποτελεσματικά τα όποια σκιρτήματα ριζοσπαστικοποίησης
καταγράφονται στις λαϊκές συνειδήσεις.
Ούτε όμως ο
ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει εναλλακτική φιλολαϊκή πρόταση διεξόδου από την κρίση.
Θέλει κι αυτός να
σώσει τα μονοπώλια με άλλο μείγμα
διαχείρισης και προσαρμόζει ολοένα
και περισσότερο τις προτάσεις και τις ρητορείες του στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.
Δίνει διαπιστευτήρια
στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και καλλιεργεί
συστηματικά αυταπάτες για το ρόλο του ΔΝΤ και των ΗΠΑ στη
διαχείριση της κρίσης.
Με τέτοια ματιά πρέπει να δει ο λαός τις εξελίξεις
στο πολιτικό σκηνικό, για να πάρει τα μέτρα του.
Η προσπάθεια, να μασκαρευτεί η συγκυβέρνηση, δείχνει προετοιμασία για όξυνση της
αντιλαϊκής επίθεσης και προσπάθεια ελιγμού απέναντι στη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Μ' αυτό το σκεπτικό πρέπει να απορρίψει ο λαός παλιούς και νέους σωτήρες.
Με τη δική
του οργάνωση και λαϊκή συμμαχία, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, να βάλει τη σφραγίδα
του στις εξελίξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.