Η ΑΓΟΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΗΣ ΓΗΣ
ΚΙ Η ΓΟΝΙΜΗ ΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι.
ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
ΣΕ όλα τα μήκη και τα πλάτη αυτού του άνυδρου πλανήτη οικοδομείται ο Γενναίος Νέος Κόσμος.
ΠΡΕΠΕΙ το δίχως άλλο «να υψώσουμε πύργο ατίθασο απέναντί τους». Ένας τρόπος υπάρχει για να το κατορθώσουμε: Να σταθούμε με μεγαλύτερη υπευθυνότητα απέναντι στους εαυτούς μας, και να ορθώσουμε το ανάστημά μας προασπίζοντας και ενισχύοντας τους θεσμούς που προωθούν τη συλλογική δράση και –αν δεν το έχουμε ακόμα αντιληφθεί– είναι οι μόνοι που μπορούν να ανακόψουν την επέλαση των βαρβάρων και να ματαιώσουν τα σχέδιά τους.
ΤΟ ΞΕΘΕΜΕΛΙΩΜΑ θεσμών και αξιών είναι η «φιλοσοφία» των ισχυρών του Κεφαλαίου. Να κατασκευάζουν υπηκόους χωρίς αντιστάσεις, συνεργούς στην κάθε Σταυροφορία τους, άλλοθι που θα καθαγιάζει το χρήμα και θα ευλογεί τα όπλα τους, που θα φέρνουν φρέσκο χρήμα, που θα φτιάχνει καινούργια όπλα…
ΝΑ ΓΙΑΤΙ, χρόνια τώρα, οι πολιτικοί γελωτοποιοί των ισχυρών του κεφαλαίου απαξιώνουν τον συνδικαλισμό, κάνοντάς μας να νοιώθουμε αποστροφή στο άκουσμά του. Να γιατί –παράλληλα με τον ανταγωνισμό των Αγορών– βιώνουμε μια ανήθικη εποχή, η οποία έχει μετατρέψει το «πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος» του Πρωταγόρα σε «πάντων ανθρώπων μέτρον χρήμα», καθιστώντας μας άγουρα και αγοραία υποκείμενα, μεταλλάσσοντάς μας αργά μα σταθερά από πολίτες σε ανδράποδα και ιδιώτες, αλληλοσπαραγμένους και σπαράγματα σ’ ένα ομοίωμα ζωής.
ΈΧΟΥΜΕ υποχρέωση να αντισταθούμε στις επιλογές που ναρκοθετούν το παρόν και υποθηκεύουν το μέλλον μας και τη ζωή των παιδιών μας.
Αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι…
ΓΙΑ να μην είμαστε το μόνο επουσιώδες εν επαρκεία είδος στις άθλιες αγορές εργασίας, δίπλα στα τελάρα με τα μεταλλαγμένα.
ΓΙΑ να μη μείνουμε αντικείμενο άνευ αξίας στις αγορές εργασίας του ασύδοτου καπιταλισμού.
ΓΙΑ να μη γινόμαστε προεκλογικώς αντικείμενα πλειοδοσίας, και μετεκλογικώς υποκείμενα σκέτα.
ΝΑΙ! Παλεύουμε με τέρατα και δαίμονες. Με μπαρακούντες και γύπες… Τότε; Που πάμε λοιπόν παιδιά της νύχτας;
ΘΕΛΟΥΜΕ, άραγε, να συναντήσουμε έναν κόσμο, όπου θα ηττώνται οι Καραμανλήδες και θα νικάνε οι Παπανδρέου (και τούμπαλιν), όταν κι οι δυο μαζί θάβουν το μέλλον μας στις νεοφιλελεύθερες χωματερές;
Ή ΘΕΛΟΥΜΕ έναν κόσμο στον οποίο θα βγαίνουν κερδισμένοι οι πολίτες, οι άνθρωποι, η ζωή μας κι ο κόσμος ο ίδιος; Αν ναι, τότε…
Πάμε μαζί κι ας μας λιθοβολούν
Κι ας μας φωνάζουν αεροβάτες
Φίλε μου όσοι δεν ένιωσαν ποτέ με τι
Σίδερο με τι πέτρες τι αίμα τι φωτιά
Χτίζουμε ονειρευόμαστε και τραγουδάμε!
ΠΑΜΕ με τα λόγια του Οδυσσέα Ελύτη. Κι ας είναι επίπονος ο αγώνας. Γιατί αξίζει να δοκιμάζεις. Πάλι και πάλι και ξανά… Επειδή αν εγκαταλείπεις κάθε φορά που δεν πετυχαίνεις το στόχο, τότε περίμενε να συμβεί το χειρότερο…
Αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι.
Σημείωση: Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε τον Νοέμβριο του 2004, στο περιοδικό εδώ, της Ομοσπονδίας Διυλιστηρίων (ΠΟΕΠΔΧΒ), και αναδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ο ΠΑΛΜΟΣ (αρ. φ. 18, Δεκ. 2004, σελ. 2, εδώ), των εργαζομένων της Πανελλήνιας Ένωσης Εργαζομένων ΕΚΟ (ΠΕΠΕΚΟ). |
Μέτρα - σοκ, όπως μειώσεις μισθών και στον ιδιωτικό τομέα, ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων και απολύσεις στο Δημόσιο, θα περιλαμβάνει το πακέτο- εφιάλτης που θα συζητήσουν από τη Δευτέρα στην Αθήνα οι εκπρόσωποι της Ε.Ε. και του ΔΝΤ με την ελληνική κυβέρνηση.