Πώς ξεπερνά η αστική τάξη τις κρίσεις; Από τη μια μεριά καταστρέφοντας αναγκαστικά μάζες από παραγωγικές δυνάμεις. Από την άλλη, κατακτώντας καινούργιες αγορές και εκμεταλλευόμενη πιο βαθιά τις παλιές. Πώς, λοιπόν; Προετοιμάζοντας πιο ολόπλευρες και πιο τεράστιες κρίσεις και ελαττώνοντας τα μέσα για να προλαβαίνει τις κρίσεις.Καρλ Μαρξ - Φρήντριχ Ένγκελς: Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος (1848). Εισαγωγή - Αστοί και Προλετάριοι
*
Πολλά αντιλαϊκά σενάρια...
Εδώ και μερικές μέρες, στην προοπτική της «καθαρής εξόδου» από τα μνημόνια, που προπαγανδίζει η κυβέρνηση, και στο σενάριο της «προληπτικής γραμμής στήριξης», που προβάλλεται είτε ως «κίνδυνος» είτε ως «αντιπρόταση» από ορισμένα αστικά επιτελεία, προστέθηκε το ενδεχόμενο να υπάρξει «τεχνική παράταση» του 3ου μνημονίου, άγνωστο για πόσον καιρό μετά τον Αύγουστο του 2018, οπότε προβλεπόταν η τυπική του ολοκλήρωση.
Θυμίζουμε ότι αντίστοιχη παράταση δόθηκε και στο 2ο μνημόνιο, το Δεκέμβρη του 2014, με τον τότε υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, Β. Σόιμπλε, να δηλώνει ότι
«η Ελλάδα χρειάζεται λίγο χρόνο ακόμα για να ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις».
Τον Αύγουστο της επόμενης χρονιάς, και αφού μεσολάβησαν οι εκλογές του Γενάρη, η κυβέρνηση ψήφισε το 3ο μνημόνιο, μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.
- Όπως και τότε, έτσι και σήμερα, ανεπίσημα διακινείται η «εξήγηση» ότι δεν επαρκεί ο χρόνος μέχρι το Γιούρογκρουπ του Ιούνη για να νομοθετήσει η κυβέρνηση όλα τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα της 4ης «αξιολόγησης», και επομένως χρειάζεται να παραταθεί η ισχύς του μνημονίου.
Έτσι, η συζήτηση αξιοποιείται και για τον εκβιασμό του λαού να δεχτεί αδιαμαρτύρητα νέα μέτρα και θυσίες, στο όνομα της «ανάκαμψης», μετά από σχεδόν εννιά χρόνια κρίσης.