Της Κουμπάρας μας και της Πουγκάρας μας

Υπουργοί (βρείτε το σωστό σκάνδαλο): Αλογοσκούφης – Αλογοσκούφης Βουλγαράκης – Μάρα Δούκας – Βατοπέδιο Λιάπης – Βίλα Μαγγίνας – ΕΠΕ Μαγγίνας – Μανούσης Παυλίδης – Learjet Ορφανός – Δομημένα Ομόλογα Ρεγκούζας – Offshore Ρουσόπουλος – Αναψυκτήριο Σουφλιάς – Ινδοί Τσιτουρίδης – ΟΠΑΠ Μητσοτάκης (πατήρ) – Πλυντήρια (Siemens) Μητσοτάκης (υιός) – Λιπαντήρια (Siemens) Μητσοτάκη (και το πνεύμα το ολέθριον) – Στεγνωτήρια (Siemens) Γραμματείς (βρείτε το υπουργείο): Ζαχαρίου (Παυλίδης) Παπαδόπουλος, Αναγνωστόπουλος, Αδαμόπουλος, Κωνσταντινίδης, Κατσικάρης (όλοι φίλοι και κουμπάροι του Τσιτουρίδη – ζωή να ’χει) Σαλούφας (Μιχαλολιάκος) Οικονομόπουλος (Παναγιωτόπουλος, «ο κόκκινος Πάνος») Χούπης (Παυλόπουλος) Γούλας (Δούκας, Money Market Dealer) Κεραμιδάς (Λιάσκος) και Φαρισαίοι (βρείτε τον αίτιο): "Σεμνά και ταπεινά" Σημείωση: Για τυχόν ελλείψεις του κουίζ υπεύθυνος είναι ο 35χρονος πρώην Γ.Γ. του υπο-πολιτισμού. (Ο κατάλογος υπόκειται σε διαρκή ανανέωση).

Βουλγαράκης Απελέκητος

Ο θεός να μας φυλάει από πισινά γαϊδάρου, από μπροστινά καλογέρου κι από Οffshore βουλευτή Οι συνταξιούχοι το τρώνε το ξύλο α) γιατί εντοπίζονται εύκολα, β) γιατί δεν μπορούν να τρέξουν και να φύγουν. Ενώ κάποιοι άλλοι, και δύσκολα εντοπίζονται και μόλις εντοπιστούν γίνονται καπνός, κατά συνέπειαν παραμένουν εσαεί ατιμώρητοι. Αυτούς τους κάποιους έχει βάλει στο μάτι ο υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Γ. Βουλγαράκης (στο σκίτσο). Τους θυμήθηκε με την υπόθεση Βαβύλη, όταν κατάλαβε ότι σε ορισμένες περιπτώσεις απομακρυσμένα μοναστήρια γίνονται ιδανικά καταφύγια καταζητουμένων. Κοντολογίς, εμφανίζονται οι Βελζεβούληδες στις μονές ως... ξαφνικοί λάτρεις της ασκητικής ζωής και δηλώνουν αφοσίωση στον Υψιστο, προκειμένου να εξαφανίσουν τα ίχνη τους. Για να τους αντιμετωπίσει ο υπουργός ξεκίνησε συναντήσεις με εκπροσώπους της Ιεράς Συνόδου: θέμα τους η πιθανή ενημέρωση της Αστυνομίας για την άφιξη νέων... μοναχών στις ανά την Ελλάδα μονές. Ηρθε η ώρα να φακελωθούν και οι καλόγεροι! Τώρα αποκαλύπτεται ο πραγματικός λόγος των συναντήσεων: Ποιος κρύβεται δηλαδή, όχι μέσα στις μονές, αλλά πίσω απ' τις μονές. Όσο για το εκπληκτικό σκίτσο της κυρίας Ξένου, ίσως αποδειχθεί προφητικό.

Η Φάρμα Των Ζώων

Λιτότητα. Για όλα τα ζώα. Για τα πιο ίσα… λυτότητα.

Δ.Ε.Θ. (Διαρκείς Εξαγγελίες Θατσερισμού)

(μετά συγχωρήσεως) Με μαθηματική ακρίβεια, απ' την ακρίβεια της αγοράς στα μαθηματικά της λιτότητας. Και τούμπαλιν

Βουλγαράκης

Όχι, δεν πρόκειται για τον κ. Βουλγαράκη μετά την παραίτηση που υπέβαλε για λόγους ευθιξίας.

Ο υπεράκτιος υπουργός, μην αντέχοντας την κριτική του κ. Τατούλη, παραιτήθηκε μεν, αλλά αναχώρησε προς άγνωστη κατεύθυνση δηλώνοντας: "Γιατί δεν μας αφήνουν ν΄αγιάσουμε;"

Σπαράγματα

Σε μια εποχή που ο ανταγωνισμός των Αγορών έχει αντιστρέψει το «πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος» του Πρωταγόρα σε «πάντων ανθρώπων μέτρον χρήμα», οι πολιτικοί γελωτοποιοί των ισχυρών απαξιώνουν την πολιτική, κάνοντάς μας να νοιώθουμε αποστροφή στο άκουσμά της, υποβαθμίζοντάς μας ταυτόχρονα σε άγουρα και αγοραία υποκείμενα. Και από πολίτες, σιγά σιγά μεταλλασσόμαστε σε ιδιώτες και ανδράποδα αλληλοσπαραγμένα. Σπαράγματα απ’ το ομοίωμα της ζωής μας.

Οι Ιδιωτικοποιήσεις Βλάπτουν Σοβαρά Την Υγεία

«χατζηδάκια μ’ θοδωράκια μ’ σεις τρώτι κι πίνιτε κι μένα μι τρώ’ γ’ αρκούδα» «Αν κρατήσουμε το όνομα και το σήμα, γλιτώσουμε από τα χρέη και καλύψουμε τους εργαζομένους, γιατί να παραμείνουμε στη σημερινή άρρωστη κατάσταση;» διερωτήθη ο Κωστής Χατζηδάκης εξερχόμενος του Μεγάρου Μαξίμου. Αφελή ερωτήματα για αφελείς απαντήσεις. Yπάκουο το μειράκιον στη φωνή του κυρίου του. Παρά την πλύση εγκεφάλου για τα οφέλη των ιδιωτικοποιήσεων, οι λογαριασμοί φουσκώνουν, τα τρένα ένεκα μειωμένων δρομολογίων φαίνονται μόνο με τρεϊνσποτινγκ, και τα ατυχήματα είναι πλέον του συρμού, άσε πια τα αδήλωτα βαγόνια. Και το σημαντικότερο: Στα διεθνή χρηματιστήρια η Ανθρωπινη Υπαρξη είναι καμένο χαρτί. Βέβαια, οι ιδιωτικοποιήσεις στις Επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας συνοδεύονται με αύξηση κερδών. Είναι, όμως, γελασμένος όποιος πιστεύει ότι η αύξηση οφείλεται στην παραγωγικότητα, επειδή, δήθεν, το καλό Ιδιωτικό Κεφάλαιο επενδύει για έρευνα και ανάπτυξη, ή επειδή τώρα με τους συνετούς Ιδιώτες γίνεται καλύτερη διαχείριση, μιας και πατάχθηκε το τέρας της γραφειοκρατίας. Τα κέρδη προέρχονται μόνο από τις μαζικές απολύσεις. O υπουργός Εικονικής Οικονομίας (Αλογοσκούφης) ισχυρίζεται ότι οι Ιδιωτικοποιήσεις βελτιώνουν την ποιότητα των διοικήσεων των επιχειρήσεων. Στην πραγματικότητα το μόνο που βελτιώνεται είναι οι μισθοί των διευθυντών με το απειλητικό άνοιγμα της μισθολογικής ψαλίδας. Το μόνο όφελος που προκύπτει με τις συναλλαγές αυτές (έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις) είναι η κάλυψη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και η εξοικονόμηση κονδυλίων για να κλείσουν οι διάφορες δημόσιες οπές, από τις οποίες αιμορραγεί η οικονομία και οι οποίες προκαλούνται από τις υπέρογκες εξοπλιστικές δαπάνες, από την ηθελημένη −προς διευκόλυνση του Κεφαλαίου− φοροδιαφυγή και από την −στην ουσία επιδοτούμενη− εισφοροδιαφυγή. Αντιθέτως, τα κέρδη των ιδιωτών πολλαπλασιάζονται. Και τα ποσά της εξαγοράς επιστρέφουν στις... τσέπες του εγκλήματος. Στην ουσία, ο πολίτης (και όχι αυτό το ασαφές ζώο που το αποκαλούν καταναλωτή) πληρώνει τη νύφη πολλαπλώς, αφού τα φτωχά κοινωνικά στρώματα κορακιάζουν αδυνατώντας να πιουν το μαύρο νερό της ΕΥΔΑΠ, ενώ με τη (Δ)ΕΗ βυθιζόμαστε όλο και πιο συχνά στα πιο μαύρα σκοτάδια, και απολυόμαστε ομαδόν. Το έργο έχει ξαναπαιχεί. Αρκεί να ανατρέξει κανείς στη μεγάλη(!) Βρετανία, που είναι ένα κακό σχολείο με καλά παραδείγματα. Κι αν υπάρχει κανείς που αμφιβάλλει ακόμα ότι Οι Ιδιωτικοποιήσεις Βλάπτουν Σοβαρά Την Υγεία, ας κάνουμε μια σύντομη «πτήση», πάνω από τα συντρίμμια μερικών ατυχημάτων. Οι Συμβάσεις Του Θανάτου Έτσι για να θυμόμαστε: Τα ασθενοφόρα-ελικόπτερα του ΕΚΑΒ ανήκουν στην Ιδιωτική HELITALIA. Στο πρώτο ατύχημα του 2001 η εταιρεία αυτή δεν τηρούσε τη σύμβαση ασφαλών πτήσεων γιατί δεν διέθετε ασύρματες επικοινωνίες, επειδή έχουν υψηλό κόστος! Η Υ.Π.Α. επέτρεπε στη HELITALIA να πετά με μόνη επικοινωνία από τα κινητά των πιλότων! Ένα χρόνο μετά την ολοκλήρωση της προανακριτικής έρευνας από τον εισαγγελέα Δ. Ασπρογέρακα και την άσκηση ποινικών διώξεων κατά παντός υπευθύνου, η ανακρίτρια έχει πλέον στα χέρια της και το πόρισμα της Επιτροπής Διερεύνησης Ατυχημάτων και Ασφάλειας Πτήσεων (ΕΔΑΑΠ), ώστε να προσωποποιήσει το κακούργημα «της έκθεσης σε κίνδυνο με ενδεχόμενο δόλο» και το πλημμέλημα της «παράβασης καθήκοντος». Η τραγωδία των ιδιωτικοποιήσεων Η Helios Airways μετονομάστηκε σε Ajet Aviation και «Οι 121 νεκροί μας (14/8/2005) αναμένουν δικαίωση» 153 νεκροί & 19 τραυματίες είναι ο επίσημος απολογισμός της συντριβής αεροσκάφους της Spanair, θυγατρικής της SAS. «Αξίζει να αναφερθεί ότι η ένωση Ισπανών πιλότων, SEPLA, είχε αποστείλει σειρά επιστολών και e-mail στους υπεύθυνους της Spanair, εκφράζοντας τις ανησυχίες της για θέματα ασφαλείας». Η Spanair είναι θυγατρική της SAS και η δεύτερη μεγαλύτερη αεροπορική εταιρεία της Ισπανίας μετά την Iberia. Ένα ακόμα αεροσκάφος MD-82 της Spanair παρουσίασε χθες πρόβλημα και υποχρεώθηκε σε αναγκαστική προσγείωση στο αεροδρόμιο της Μάλαγας. Το αεροπλάνο, με 141 επιβάτες, είχε απογειωθεί από τη Βαρκελώνη με προορισμό τα Κανάρια νησιά, όταν ο πιλότος επικοινώνησε με τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας και τους ενημέρωσε ότι αντιμετωπίζει πρόβλημα. Αεροπορική τραγωδία στο Κιργιστάν. 65 νεκροί. «Η Itek Air συμπεριλαμβάνεται στη "μαύρη λίστα" της ΕΕ και απαγορεύεται η δραστηριοποίηση της εντός του ευρωπαϊκού εναέριου χώρου». Μάλλον πρόκειται για κακόγουστο αστείο.

Η Λέσχη Των Κρυμμένων Στιλέτων

Με Siemens νανουρίζομαι με Γερμανούς ξυπνάω, Με της Φανής τα δείγματα πάλι αποκοιμιέμαι. Μα οι λιάπηδες περνούν στητοί περνούν καβαλαραίοι Να διαφεντέψουνε τη γης και να γαμούν τον κόσμο. (Νεοδημώδες) Στο ρυθμό της Πεκινιάδος, η από κτήσεως κόσμου καλύτερη κυβέρνηση προχωρεί ντοπαρισμένη, ακολουθώντας με προσήλωση το «χρυσό» τρίπτυχο «πιο ψηλά (ο πληθωρισμός), πιο δυνατά (το κεφάλαιο), πιο γρήγορα (οι ιδιωτικοποιήσεις)». Ταυτόχρονα, με την εγκαθίδρυση των δικών της μανδαρίνων, διαιωνίζει «το φαύλο καθεστώς προσλήψεων». Αρχαίο πνεύμα αθάνατο! Άλογοι άρχοντες με σκούφο από πορφύρα, ντάλα κατακακαλόκαιρο, (σιγο)ψήνουν τους (ψηφο)φόρους, προσφέροντας κι άλλα σμύρνα και (μαύρο) χρυσό στους αειφόρους Μίδες. Μόνο εμείς, ό,τι αγγίξουμε σκατά και πούλβερη. Κι ενώ μια (πάλαι ποτέ) σεμνή και ταπεινή αντιπολίτευση ανώτερη των περιστάσεων στηλίτευε τις αμαρτίες του «φαύλου παρελθόντος», για την πώληση των τιμαλφών του «οίκου» μας, τώρα (και αεί) μια περήφανη και μεγαλοπρεπής κυβέρνηση κατώτερη των καταστάσεων ξεπουλιέται στους ντόπιους και ξένους Γερμανούς «για να μη χαλάσει η εικόνα της Ελλάδας στους διεθνείς επενδυτές», ή ψηφίζει π.χ. τους δασοκτόνους νόμους που στηλίτευε η ίδια. Απ’ την άλλη πάλι, μια κραυγαλέα και κομπάζουσα αντιπολίτευση, σε ρόλο «αντί και λάβρο», ξορκίζει τα συμφέροντα και βρίσκει τον πολίτη στο ψαχνό (εκεί που η κυβέρνηση τον ψάχνει ακόμα: στην καθημερινότητά του, δηλαδή), δημαγωγώντας για την ήπια τουριστική ανάπτυξη του εθνικού μας πλούτου, (ας πούμε) του Καϊάφα, ή στηλιτεύοντας π.χ. τους δασοκτόνους νόμους που ψήφιζε η ίδια. Έτσι, με κραυγαλέα σεμνότητα και κομπάζουσα ταπεινότητα, αντιπολιτεύεται η κυβέρνηση και κυβερνά η αντιπολίτευση. Κι είναι η πατρίδα μας ένα ποτάμι που το στέρεψαν οι εργολάβοι, οι ληστές, οι καταπατητές, τα ασπόνδυλα, οι τζέκοι, οι τζουτζέδες, οι σεβαστοί παναγιωτόπουλοι, οι ασπάλακες... Τα χίλια ονόματα του ίδιου τέρατος που κατατρώει τα θεμέλια της ψυχής μας. Που μας απομυζά χυμούς και χίμαιρες... Προς δόξαν της διαπλοκής, των ιδιωτικοποιήσεων, της μίζας, της κονόμας, της αρπαχτής, της ντόπας, του κεφαλαίου, της λέσχης των κρυμμένων (κι όχι ιπτάμενων) στιλέτων.

Σκέψεις

Ακου λοιπον. Δεν ξέρω εσύ τι σκέφτεσαι, κι ούτε ποτέ θα μάθω. Ξέρω όμως ότι ―δεν μπορεί― όλο και κάπου θα ’χουν συναντηθεί οι σκέψεις μας. Άλλοτε σαν άγνωστοι επιβάτες μιας μονότονης διαδρομής σ’ ένα βαγόνι του Μετρό, κι άλλοτε σαν βιαστική διασταύρωση βλεμμάτων σ’ ένα Self Service της Εθνικής όταν φεύγουν για την καλοκαιρινή τους άδεια. Κι ακόμα μου είναι γνώριμες οι σκέψεις σου. Λίγο πολύ έχουν περάσει κι απ’ τη σκέψη μου. Έχουν το ίδιο ωράριο, κι η καθημερινότητά τους διαφέρει απαράλλαχτα: Δείχνουν την κάρτα τους, φτιάχνουν καφέ... ξανά την κάρτα, στα ίδια τηλεσκουπίδια ξεγελιόνται... Βέβαια, τα ισοζύγιά τους μπορεί να γέρνουν διαφορετικά· δεν έχει σημασία. Υπάρχουν σκέψεις που ξέρουν πού πηγαίνουν (κι ας έχουνε ξεχάσει προ πολλού από πού έρχονται) ή δεν το γνώριζαν ποτέ, ή νόμιζαν πως ξέρουν κατά πού τραβάνε. Κάποιες μεγάλωσαν, σπουδάζουν στα κολέγια μιας ξένης σκέψης· κάποιες (άλλοτε ανήσυχες) πολιτικές και τολμηρές, ονειροπόλες, είναι τώρα πιο «προσγειωμένες»· άλλες διαβολικές, γελοίες, ύπουλες, εγωιστικές με διευθυντικές «ανησυχίες»· κι άλλες που σκέφτονται για όποια σκέψη τις πληρώνει, όχι μόνο για να σκέφτονται, αλλά και να την σκέφτονται. Κάποιες ακόμα, βασανιστικές, αντιφατικές, αδύναμες· κάποιες ρηχές, σκοτεινές, ιδιοτελείς… Κι άλλες που εξοφλούνται με μια VISA CARD και 48 άτοκες δόσεις, ή εξαγοράζονται με πολλά εκατομμύρια. Αλλά οι πιο πολλές κάνουν τις ίδιες σκέψεις. Αγωνιούν για το μέλλον τους, ίδιο με το μέλλον αυτού του τόπου (η αυτού του κόσμου). Κι αντιστρόφως. Ανησυχούν σαν σκέφτονται πως κάποτε μπορεί να γίνουν μαύρες, άνεργες, ανασφάλιστες, με χρέη κι ανήλικα παιδιά... Και τότε πια δεν χάνονται στις σκέψεις τους, παύουν να σκέφτονται κοντόθωρα, πεισμώνουν, γίνονται τολμηρές, βαθιές, δυνατές, αλτρουιστικές, γίνονται πάνω απ’ όλα ελεύθερες. Περνούν στη δράση. Γίνονται σκέψη συλλογική. Που αντιστέκεται και αγωνίζεται. Και γεννά καινούργιες, υπέροχες σκέψεις και ―γιατί όχι;― πανανθρώπινες αξίες.

ΧΙΡΟΣΙΜΑ: 1945-2008

«Θεέ μου, τι είναι αυτό που κάναμε!» Ρόμπερτ Λούις, Β΄πιλότος του βομβαρδιστικού ΕΝΟΛΑ ΓΚΑΙΗ 6 Αυγουστου 1945, 08.15΄: ΧΙΡΟΣΙΜΑ 200.000 νεκροί Ισχύς: 20.000 τόνοι ΤΝΤ 3 μέρες μετά: ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ 80.000 νεκροί * Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα το κέντρο της πόλης καταστράφηκε ολοσχερώς. Οι κάτοικοί του κυριολεκτικά εξατμίστηκαν. Σε ακτίνα ενός χιλιομέτρου τα πουλιά λαμπάδιασαν στον αέρα, κτήρια από πέτρα και ατσάλι έλιωσαν, και οι άνθρωποι απανθρακώθηκαν. Οι δύο πόλεις ξαναζούν χτισμένες πάνω στα ερείπια της καταστροφής. Όμως, τα θύματα εκείνης της βαρβαρότητας φτάνουν μέχρι τις μέρες μας. * ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΙΡΗΝΗΣ Πρώτα η ακτινοβολία. Μετά, το ωστικό κύμα αποκολλάει τη σάρκα * ΧΙΡΟΣΙΜΑ Ο Δόμος της Ατομικής Βόμβας Tο “Μικρό Αγόρι”, η πρώτη βόμβα ουρανίου, εξερράγη πάνω απ’ αυτό το κτήριο. Η ακτινοβολία και το ωστικό κύμα το χτύπησαν κατακόρυφα. Άντεξαν οι τοίχοι και ο σκελετός του θόλου του (δόμος). Σήμερα στέκει εκεί –χαίνουσα πληγή στο βάθος της μνήμης μας. Στον ήσυχο κήπο του βρίσκουν καταφύγιο τα περιστέρια. * ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ Οι πληγές επουλώνονται. Τα τραύματα δεν κλείνουν ποτέ * «Μάλλον, εμείς οι άνθρωποι, έχουμε το δικαίωμα να επιμείνουμε ότι δεν σας δώσαμε την εξουσία να καταστρέψετε τον κόσμο, κ. Μπους». Τανταντόσι Ακίμπα, Δήμαρχος Χιροσίμας, 6/8/2002 * Πηγή: EXPERIMENT, Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 1995. Κείμενο: ΓΙΩΡΓΗΣ ΤΟΥΦΕΞΗΣ. Φωτογραφίες: EIJI MIYAZAWA - DENNIS BRACK / BLACK STAR / APEIRON / SCIENCE FOTO LIBRARY / ISSARIS * πατήστε εδώ για slides * Hiroshima, mon amour. Γαλλία-Ιαπωνία, 1959. Μαυρόασπρη. Σκηνοθεσία: Αλέν Ρενέ. Σενάριο: Μαργκερίτ Ντιράς. Ηθοποιοί: Εμανουέλ Ριβά, Εϊτζι Οκάντα, Στέλα Ντασάς, Πιερ Μπαρμπό, Μπερνάρ Φρεσόν. 88 λεπτά. * Μεγάλο αφιέρωμα από την Μποτίλια Στον Άνεμο (15/8/2013): Χιροσίμα, αγάπη μου: Ένα έγκλημα (1945). Μια ταινία (1959) Το ΣΙΝΕΜΑ της Μποτίλιας