Τα λαϊκά στρώματα αντιμέτωπα με ένα απάνθρωπο σύστημα
Η μεγάλη καταστροφή που εξελίσσεται στην Αυστραλία, με τις τεράστιες δασικές πυρκαγιές σε μια ανεπτυγμένη καπιταλιστική χώρα - ήπειρο (με έκταση 7,7 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 25,5 εκατομμυρίων), αναδεικνύει - πέρα από τις προσπάθειες των αστικών δυνάμεων να την αποδώσουν αποκλειστικά στο υπαρκτό φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής, με τις πολύ αυξημένες θερμοκρασίες - ότι η προστασία της φύσης και της ανθρώπινης ζωής δεν αποτελεί προτεραιότητα για τις αστικές κυβερνήσεις, με την Αυστραλία να μην αποτελεί εξαίρεση.
Με αφορμή δε συλλήψεις που έγιναν, αναδεικνύεται ότι η αλλαγή στις χρήσεις γης είναι το κίνητρο των εμπρηστών για την εκμετάλλευση «φιλέτων», ιδιαίτερα σε περιοχές κοντά σε παραλίες.
ΛΕΣΧΕΣ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΕ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ ΚΑΙ ΣΙΔΝΕΪ
Ανακοίνωση για τις καταστροφικές πυρκαγίες, τις ευθύνες των αστικών κυβερνήσεων και τις επιπτώσεις στα λαϊκά στρώματα
Στην ανακοίνωσή τους για τη δύσκολη κατάσταση στην Αυστραλία, με τις καταστροφικές πυρκαγιές, οι Λέσχες Φίλων του ΚΚΕ σε Μελβούρνη και Σίδνεϊ σημειώνουν:
«Εδώ και μήνες η Αυστραλία έχει τυλιχτεί στις φλόγες, με τους κατοίκους της να ζουν τις χειρότερες πυρκαγιές των τελευταίων 20 χρόνων. Υπολογίζεται πως μέχρι τώρα τουλάχιστον 27 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, πάνω από 15 εκατομμύρια στρέμματα γης έχουν καεί ολοσχερώς, περισσότερα από 2.000 σπίτια έχουν καταστραφεί και πάνω από ένα δισεκατομμύριο ζώα έχουν απανθρακωθεί.Από το Δεκέμβρη υπάρχουν πολιτείες που βρίσκονται σε συναγερμό περιορισμού της κατανάλωσης νερού επιπέδου 2, με ανησυχίες και για τις συνέπειες στην υγεία του λαού από την εισπνοή δηλητηριωδών αερίων, καθώς τα ανοιχτά μέτωπα της πυρκαγιάς συνεχίζουν να μαίνονται.
Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στους ανθρώπους που έχασαν τα πάντα, που έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα και τους κόπους μιας ζωής.
Η παραπάνω κατάσταση σε μία από τις πιο ανεπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες, όπως η Αυστραλία, είναι αποκαλυπτική. Γιατί αποδεικνύει, όπως και στην Ελλάδα με τις φονικές πυρκαγιές στο Μάτι και αλλού, ότι κριτήριο και για αυτούς τους κρίσιμους τομείς όπως η δασοπροστασία και η πυρόσβεση αποτελεί το καπιταλιστικό κέρδος, η πολιτική κόστους - οφέλους, που οδηγεί στην υποβάθμιση και απαξίωση των κρατικών υποδομών.Η απόδοση της ευθύνης για τις μεγάλες πυρκαγιές στην κλιματική αλλαγή και στα ακραία καιρικά φαινόμενα αποκρύπτει την αλήθεια, ότι σήμερα υπάρχει εκείνο το επίπεδο της επιστήμης και της τεχνολογίας που είναι σε θέση να περιορίζει σημαντικά τις συνέπειες τέτοιων φαινομένων, να τα προλαμβάνει ή και να τα καταστέλλει. Οι όποιες αλλαγές στο κλίμα δεν θα έπρεπε να αποτελούν δικαιολογία για τη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση, αλλά ένα λόγο παραπάνω για να καταλογιστούν πολιτικές ευθύνες για το ότι δεν πάρθηκαν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να προσαρμοστεί ο μηχανισμός πυροπροστασίας στα νέα δεδομένα που επικαλούνται.Αντίθετα, και στην Αυστραλία, η κυβερνητική πολιτική των Φιλελευθέρων - σε συνέχεια αυτής των Εργατικών - έχει μετατρέψει τη γη και τα δάση σε εμπόρευμα. Καθημερινά όλο και περισσότερα στοιχεία αποκαλύπτονται, φανερώνοντας την εγκληματική γύμνια του κρατικού μηχανισμού στην πρόληψη, στην αντιμετώπιση έκτακτων και επικίνδυνων καταστάσεων.Πρόκειται για ανυπαρξία ολοκληρωμένων σχεδίων αντιμετώπισης, με μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό, που έχουν οδηγήσει ο αριθμός των εθελοντών πυροσβεστών έναντι των μόνιμων να είναι 4 προς 1, ενώ τραγική είναι η κατάσταση και σε υποδομές και μέσα πυρόσβεσης που ενοικιάζονται από τις ΗΠΑ κι άλλες χώρες, παρότι έγκαιρα και επανειλημμένα οι Ενώσεις Πυροσβεστών είχαν προειδοποιήσει την κυβέρνηση για τους μεγάλους κινδύνους που υπήρχαν.Την ίδια ώρα, εργαζόμενοι, μικροπαραγωγοί και κτηνοτρόφοι ως συνέπεια των πυρκαγιών στέλνονται στην ανεργία, ενώ εντείνονται η αγωνία και η αβεβαιότητα πληγέντων που έχουν μερική ή καθόλου κάλυψη για καταστροφές από φωτιά, αποκαλύπτοντας τα αδιέξοδα όπου οδηγεί την εργατική - λαϊκή οικογένεια η χρυσοπληρωμένη ιδιωτική ασφάλιση, η οποία συνοδεύεται με την επικίνδυνη αντίληψη της ατομικής ευθύνης, που βγάζει "λάδι" το καπιταλιστικό σύστημα και τους διαχειριστές του.Δεν είναι απλά "ανίκανοι" ή "αδιάφοροι", όπως επιδιώκεται να καταγραφεί μέσα από την αστική αντιπαράθεση μεταξύ φιλελεύθερων και "εργατικών" κομμάτων. Είναι βαθιά ταξική επιλογή και των δύο, του συστήματος που στηρίζουν από κοινού και μας έφερε ως εδώ, παρά τον μεταξύ τους καβγά για να αποπροσανατολίσουν το λαό.
- Να μη συμβιβαστεί με όλα αυτά ο λαός. Δεν πρέπει να μάθει να ζει ματώνοντας με τις φυσικές καταστροφές όπως και για το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής.
- Να διεκδικηθούν κατεπείγοντα μέτρα ενίσχυσης στα πύρινα μέτωπα, με προσωπικό και υποδομές.
- Να δρομολογηθεί άμεση αποζημίωση όλων των πληγέντων από το κράτος.
Μπορούν να βγουν σήμερα συμπεράσματα και η οργή, η αγανάκτηση να γίνει οργανωμένος αγώνας για περιβάλλον, δασικά οικοσυστήματα και γη λαϊκή περιουσία, όπου βασικός γνώμονας θα είναι η ασφάλεια και η προστασία του λαού».
Αποκαλύπτονται επίσης οι τεράστιες ελλείψεις για την αντιμετώπιση των –αναμενόμενα πιο συχνών– πυρκαγιών, την ώρα που διάφορα στοιχεία, όπως από το SIPRI (Διεθνές Ερευνητικό Ινστιτούτο για την Ειρήνη της Στοκχόλμης), καταγράφουν ότι το 2018 η Αυστραλία είχε δαπάνες 73,1 εκατ. δολαρίων τη μέρα σε εξοπλισμούς και συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ανά τον κόσμο (με στήριξη και των σοσιαλδημοκρατών Εργατικών και των Φιλελευθέρων, που είναι σήμερα στην κυβέρνηση), ενώ επίσης ξοδεύονται καθημερινά τεράστια ποσά για ενοικίαση κατασβεστικών μέσων.
Όπως καταγγέλλουν οι Ενώσεις Πυροσβεστών της χώρας, δεν μπορούν να καλυφθούν οι ανάγκες λόγω της υποστελέχωσης της υπηρεσίας και της έλλειψης κατάλληλων μέσων που οφείλονται στην υποχρηματοδότηση και τις περικοπές που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια.
Χαρακτηριστικά, η Ενωση Πυροσβεστών Νότιας Αυστραλίας, σε Νέα Νότια Ουαλία και Βικτόρια, που βρίσκονται στο επίκεντρο της καταστροφής, ζήτησε τη διεξαγωγή έρευνας για τις ελλείψεις στις υπηρεσίες δασοπυρόσβεσης, καταγγέλλοντας μεταξύ άλλων ότι πολλά φορτηγά και άλλα οχήματα της υπηρεσίας είναι υπερήλικα.
Επίσης, πληθαίνουν οι καταγγελίες για μεγάλες περικοπές που έγιναν στο προσωπικό φύλαξης των εθνικών πάρκων.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Crikey», στην πολιτεία της Νέας Νότιας Ουαλίας –όπου πλειοψηφούν οι δυνάμεις του Φιλελεύθερου Κόμματος– οι πόροι της αρμόδιας υπηρεσίας για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών και τη διάσωση μειώθηκαν το 2019 κατά 12,9 εκατ. δολάρια.
Μεγάλες μειώσεις έγιναν και στη χρηματοδότηση της Αγροτικής Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, που μάλιστα στελεχώνεται κυρίως από εθελοντές και όχι από μόνιμο προσωπικό.
Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα εκφράζουν την αγανάκτησή τους απέναντι στην κυβέρνηση του Σκοτ Μόρισον, που δέχεται σφοδρές επικρίσεις και γιουχαΐσματα κατά τις επισκέψεις του στις πληγείσες περιοχές, ενώ υπάρχουν καταγγελίες στον Τύπο ότι δεν γνωρίζει ούτε καν τον ακριβή αριθμό των νεκρών, που έχουν φτάσει τους 27.
Την ίδια ώρα αναπτύσσεται και η αλληλεγγύη από εργατικές ενώσεις, που απαιτούν να προστατευτούν οι εργαζόμενοι που ξεσπιτώθηκαν και ιδιαίτερα οι ελαστικά απασχολούμενοι, που θα αντιμετωπίσουν ακόμα πιο μεγάλα προβλήματα, ειδικά στον Τουρισμό. Τα αιτήματα των εργαζομένων στηρίζει το ΚΚ Αυστραλίας.
Πολύ σημαντικό ζήτημα τα ανασφάλιστα σπίτια
Σε τεράστιο πρόβλημα εξελίσσεται και η ασφάλιση των σπιτιών, που βρίσκεται στα χέρια ιδιωτικών εταιρειών, με τεράστιο κόστος. Πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ανταποκριθούν σ' αυτό αναμένεται να ξεσπιτωθούν και να μπουν σε έναν φαύλο κύκλο χρεών, χωρίς να μπορούν να ανακτήσουν τη στέγη που με πολλές θυσίες απέκτησαν.
Χαρακτηριστικά δημοσιεύματα στον τοπικό Τύπο, όπως στο δίκτυο abc.net.au, καταγράφουν την εμπειρία από παλιότερες πυρκαγιές και καταστροφές, όπως το 1983, με 2.400 κατεστραμμένα σπίτια, το 2009 με 2.000 και το 2013 με 200, σημειώνοντας ότι τα περισσότερα απ' αυτά τα σπίτια δεν ήταν επαρκώς ασφαλισμένα, με αποτέλεσμα οι ιδιοκτήτες τους να βρεθούν εκτεθειμένοι και να τα χάσουν.
Εκφράζονται έτσι φόβοι ότι από τις φετινές πυρκαγιές οι συνέπειες για τους ανθρώπους θα είναι ακόμα πιο επώδυνες.
Αναφέρεται το παράδειγμα γυναίκας που έχασε το σπίτι της στο Κινγκ Λέικ, βορειοανατολικά της Μελβούρνης, στις πυρκαγιές του 2009.
Η εν λόγω είχε ασφαλίσει το σπίτι της, ή τουλάχιστον έτσι πίστευε, αλλά στην πραγματικότητα η ασφάλιση δεν κάλυπτε το πραγματικό κόστος ανοικοδόμησης του σπιτιού.
Είπε χαρακτηριστικά: «Νομίζαμε ότι καλυπτόμαστε για 550.000 δολάρια, αλλά το ποσό εκτιμήθηκε από την ασφαλιστική στα 120.000».
Έτσι η οικογένειά της κατέληξε να καταβάλει τεράστια ποσά για την ανακατασκευή και με υποθήκη στις τράπεζες.
Όπως σημειώνεται, όσοι μπορούν να ασφαλίσουν το σπίτι τους για πυρκαγιά αντιμετωπίζουν το φαινόμενο η ασφάλιση να γίνεται με την αγοραία αξία του σπιτιού, ενώ σε ένα σημαντικό ποσοστό το κόστος ανοικοδόμησης είναι πολύ μεγαλύτερο, πράγμα που αποκρύπτεται από τις ασφαλιστικές εταιρείες. Και καταφεύγουν σε δανεισμό.
Σύμφωνα με έρευνες που δημοσίευσε η τοπική κυβέρνηση της Βικτόρια το 2017, μόνο το 46% των νοικοκυριών στην πολιτεία έχει επαρκή ασφάλιση για να ανακάμψει από μια καταστροφή.
Πολλοί επιστήμονες και αναλυτές θέτουν τον προβληματισμό ότι η ασφάλιση των σπιτιών δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως προσωπική υπόθεση, αλλά πρέπει να γίνει προσπάθεια για την προστασία και την αποκατάσταση με ευθύνη του κράτους.
Στο πλαίσιο αυτό γίνονται προτάσεις για ανάληψη της ευθύνης από τις τοπικές κοινότητες, πράγμα βέβαια που και πάλι προϋποθέτει φροντίδα από την πλευρά του κράτους, ανάλογα κονδύλια, υποδομές και μέσα.
Όσο όμως η κατοικία αποτελεί εμπόρευμα και όχι δικαίωμα, δηλαδή σε συνθήκες καπιταλισμού, δεν μπορούν να υπάρξουν ολοκληρωμένη προστασία, εξασφάλιση στέγης και πόλεων θωρακισμένων από καταστροφές, με τις κατάλληλες υποδομές.
Δ. Κ.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 11-12/1/2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.