Για ναυαγούς που θέλουν να κολυμπήσουν. Το σημείωμα άλλοτε βιαστικό και ταραγμένο, άλλοτε φλύαρο ή λακωνικό, ακατάληπτο κι ερμητικό, κακογραμμένο κι αδέξιο, ευδιάκριτο ή ξεθωριασμένο. Μπουκαλάκια, φιαλίδια, φιάλες αερίου. Μποτίλιες, μποτίλιες, μποτίλιες... Με καθορισμένο, πάντοτε, στίγμα.
Καλή στεριά, συνταξιδιώτες...
Ή καλή θάλασσα.
Με το όπλο που έχουν βάλει στο στόχαστρο κυβέρνηση και κεφάλαιο, την απεργία και τα Συνδικάτα τους, απάντησαν χιλιάδες εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα στο πολυνομοσχέδιο -έκτρωμα.
Το σημερινό αποκαλυπτικό δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη»[βλέπε και πιο κάτω]για τις εργασίες αναβάθμισης και επέκτασης της βάσης της Σούδας, σε συνδυασμό με την ομολογία του υπουργού Άμυνας ότι η νέα «Αμυντική Συμφωνία» με τις ΗΠΑ θα περιλαμβάνει τη χρήση και άλλων στρατιωτικών υποδομών, αεροδρομίων και λιμανιών σε όλη τη χώρα, πρέπει κυριολεκτικά να σημάνει ξεσηκωμό.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, σε συνέχεια της προηγούμενης του ΣΥΡΙΖΑ, υποθηκεύει το μέλλον της σημερινής και των επόμενων γενεών, καθιστώντας τη χώρα προγεφύρωμα πολεμικών αποστολών και επεμβάσεων και επομένως μαγνήτη μεγάλων κινδύνων για το λαό, σε μια περίοδο που οξύνονται σταθερά οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και ηχούν τα τύμπανα νέων πολέμων.
Ο λαός έχει πικρή πείρα για το πώς χωρίς τη θέλησή του αξιοποιήθηκαν οι βάσεις στην Ελλάδα, σε δολοφονικές επιθέσεις και αποστολές σε βάρος άλλων λαών, με τη συναίνεση όλων των κυβερνήσεων.
Πάμπλο Νερούδα: Χιλή, Παράλ, 12 Ιουλ. 1904 – Σαντιάγο, 23 Σεπ. 1973. «Ο μεγαλύτερος ποιητής του εικοστού αιώνα σε οποιαδήποτε γλώσσα» (Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες).
Canto General: Οικουμενικό Τραγούδι (ή Οικουμενικός Ύμνος ή Καθολικό / Γενικό Τραγούδι ή Γενικό Άσμα, όπως το μάθαμε από τη μετάφραση της Δανάης Στρατηγοπούλου). Άρχισε να γράφεται το 1938. Πρώτη έκδοση στο Μεξικό το 1950 και στη συνέχεια κυκλοφόρησε κρυφά στη Χιλή. Αποτελείται από δεκαπέντε μέρη, Cantos, αριθμημένα από το I-XV. 231 ποιήματα συνολικά (πάνω από 15.000 στίχοι), που δεν αφορούν μόνο τους λαούς της Λατινικής Αμερικής –γι’ αυτό άλλωστε και (εδώ) Οικουμενικό, με οκτώ (8) αναφορές στην Ελλάδα και στους Έλληνες (βλ. στις Σημειώσεις).
– IV –
Οι Ελευθερωτές
Οι Ελευθερωτές
Πάμπλο Νερούδα
Εδώ φυτρώνει αυτό το δέντρο, της θύελλας, του λαού το δέντρο. Απ’ τη γη βγαίνουν οι ήρωές του όπως απ’ τους χυμούς τα φύλλα, κι ο άνεμος σπάει τ’ ανταριασμένου πλήθους το φύλλωμα, ώσπου ο σπόρος ψωμί στη γη να ξαναπέσει.
Εδώ φυτρώνει αυτό το δέντρο απ’ τους γυμνούς νεκρούς θρεμμένο νεκρούς δαρμένους, πληγωμένους, νεκρούς με μάγουλα μπασμένα, παλουκωμένους σε κοντάρια, από φωτιά πυρπολημένους, πετσοκομμένους με τσεκούρι, στην εκκλησία σταυρωμένους.
Εδώ φυτρώνει αυτό το δέντρο, που ’χει ολοζώντανες τις ρίζες ήπιε απ’ τη δυστυχία νίτρο οι ρίζες του ποτίσαν μ’ αίμα, και δάκρυα ρούφηξ’ απ’ το χώμα: τ’ ανέβασε απ’ τα κλαριά του κυλήσανε μες στον τον κορμό του. Βγήκαν αόρατα λουλούδια πολλές φορές ήταν θαμμένα, κι άλλες φορές τα πέταλά τους φεγγοβολούσαν σαν πλανήτες.
Κι ο άνθρωπος πήρε απ’ τα κλωνάρια τα μεστωμένα τους μπουμπούκια, σαν να ’ταν ρόδια ή μανόλιες τα μοίρασε χέρι με χέρι κι άξαφνα έσκασε το χώμα και ψήλωσαν μέχρι τ’ αστέρια.
Είναι της λευτεριάς το δέντρο. το δέντρο γη, το δέντρο νέφος. Δέντρο ψωμί, δέντρο σαΐτα. Δέντρο γροθιά και δέντρο φλόγα. Το πνίγει η άγρια καταιγίδα τούτης της μαύρης εποχής μας, όμως αντέχει ο κορμός του κι ο ρωμαλέος του αγώνας.
Κι είναι φορές που ξαναπέφτουν χολεριασμένα τα κλαριά του, στάχτη το πνίγει και σκεπάζει το αλλοτινό του μεγαλείο: κι έτσι γυρίσανε τα χρόνια και βγήκε μέσα απ’ τα μαρτύρια, ωσότου μυστικό ένα χέρι και μπράτσα αμέτρητα υψωθήκαν, φύλαξε ο λαός κομμάτια, έκρυψε κούτσουρα ατόφυα, με τα φιλιά του έβαλε φύλλα στο διαλυμένο εκείνο δέντρο, τα σκόρπισε σε χίλια μέρη και με τις ρίζες του βαδίζει. Ετούτο ’δω είναι το δέντρο, του λαού, των λαών του κόσμου, της λευτεριάς και του αγώνα.
Κοίτα επάνω απ’ τα κλαριά του, τις νέες άγγιξε αστραπές του, στις φάμπρικες βύθισ’ το χέρι εκεί που δένει ο καρπός του, σκόρπα το φως του κάθε μέρα. Τούτη τη γη παρ’ τη στα χέρια, μπες στο χορό αυτής της λάμψης, πάρ’ το ψωμί σου και το μήλο, πάρ’ την καρδιά και τ’ άλογό σου γίνε φρουρός στο σύνορό σου, στην άκρη εκεί της φυλλωσιάς του.
Για τ’ άνθη πάλεψε που σβήνουν, χώσου βαθιά σου εχθρού τις νύχτες, βίγλισε την αυγή που φτάνει, ανάσανε το φως των άστρων, βάστα το δέντρο αυτό, το δέντρο στης γης το κέντρο, που ψηλώνει.
Πάμπλο Νερούδα: Οικουμενικό Άσμα (1950), IV.─ Οι Ελευθερωτές
Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 18 Αυγούστου 2019
Μίκης Θεοδωράκης – Πάμπλο Νερούδα
Μαρία Φαραντούρη – LosLibertadores (CantoGeneral)
*
XIX
Εξεγερμένη Αμερική (1800)
Πάμπλο Νερούδα
Η χώρα μας, χώρα πλατιά, ερημωμένη,
ψίθυρους γέμισε και στόματα και μπράτσα.
Πήρε μια ήρεμη φωνή να σιγοκαίει,
κρυφά το ρόδο το παράνομο συνάζει,
ώσπου τραντάχτηκαν, σκεπάστηκαν οι κάμποι
από έναν άγριο καλπασμό κι αχό μετάλλων.
Κάθε νέος και νέα που αισθάνεται απέχθεια απέναντι στη σημερινή βαρβαρότητα έχει τη δική του θέση στη μάχη μαζί μας, με το βλέμμα καρφωμένο στην αλλαγή, στη νέα κοινωνία που έχουμε ανάγκη, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Το κάλεσμα της κεντρικής πολιτικής συγκέντρωσης στο 45ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» προς τους χιλιάδες νέους και νέες, τους χιλιάδες λαού που κατέκλυσαν την κεντρική σκηνή του Φεστιβάλ στη σημερινή, κορυφαία στιγμή του.
Με τον «Υμνο της ΚΝΕ» να αντηχεί στα μεγάφωνα καθώς έφταναν οι προσυγκεντρώσεις στο χώρο της Κεντρικής Σκηνής, άρχισε η μεγάλη πολιτική συγκέντρωση του 45ου Φεστιβάλ, όπου μίλησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας και χαιρετισμό απηύθυνε νωρίτερα ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος
Χιλιάδες νέοι και νέες, χιλιάδες κόσμου συνέρρεαν απ' όλες τις γωνιές του πάρκου στην Κεντρική Σκηνή που γέμισε ασφυκτικά. Τα τραγούδια δυναμώνουν κι οι σημαίες ανεμίζουν στο ρυθμό τους: «Οταν σφίγγουν το χέρι», «Ηρωες», «Τα οχυρά της Νάουσας». Κι ο κόσμος συνεχίζει να 'ρχεται, να πυκνώνει, τόσο που η συγκέντρωση άπλωσε όχι μόνο στην Κεντρική Σκηνή, αλλά και στον χώρο του Πολιτισμού, στο Βιβλιοπωλείο, μέχρι και στην κεντρική έκθεση του Φεστιβάλ.
Από τα μεγάφωνα ακούγεται το κάλεσμα: «Τώρα με το ΚΚΕ, ανατρεπτικά, τολμηρά, αισιόδοξα! Με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ για τη νεανική έφοδο στο μέλλον για τον νέο κόσμο, τον σοσιαλισμό! Η πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ είναι φάρος ελπίδας για την πλειοψηφία της νεολαίας. Παίρνουμε θέση μάχης δίπλα στο ΚΚΕ παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς και μόρφωσης».
Και στο βήμα ανεβαίνει ο Νίκος Αμπατιέλος και ο κόσμος τον υποδέχεται με το σύνθημα «Αγώνας, γνώση, τόλμη κι αντοχή, εμπρός για ΚΝΕ γερή και μαζική» και «η νεολαία δε σκύβει το κεφάλι, με το ΚΚΕ επίθεση και πάλη», ενώ λίγο μετά, όταν στο βήμα ανέβηκε ο Δημήτρης Κουτσούμπας, η συγκέντρωση δονήθηκε από τα συνθήματα «ΚΚΕ το Κόμμα σου λαέ» και «ένας αιώνας αγώνας και θυσία, το Κάπα Κάπα Έψιλον στην πρωτοπορία».
Στη μεγάλη συγκέντρωση έδωσαν το «παρών» άνθρωποι των τεχνών και του πολιτισμού. Μεταξύ αυτών, οι ηθοποιοί και σκηνοθέτες Κώστας Καζάκος και Γιώργος Κιμούλης, η δημοσιογράφος και συγγραφέας Σεμίνα Διγενή, ο στιχουργός και συγγραφέας Οδυσσέας Ιωάννου, η ηθοποιός Τιτίκα Σαριγκούλη. Επίσης, ο Δήμαρχος Πάτρας, Κώστας Πελετίδης. Ακόμα, οι πρέσβεις της Κούβας, της Παλαιστίνης και της Βενεζουέλας, καθώς και ο σύμβουλος της πρεσβείας του Βιετνάμ. Ξεχώρισε ακόμα η παρουσία της Μαργαρίτας Καλούμενου, κόρης του Νίκου Καλούμενου, κομμουνιστή που εκτελέστηκε μαζί με τον Νίκο Μπελογιάννη.
Η ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα
«Φίλες και φίλοι,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Για άλλη μια χρονιά, το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του "Οδηγητή" ολοκληρώνει απόψε το ταξίδι του σε όλη την Ελλάδα!
Ήταν αρχές καλοκαιριού του 1975 όταν γεννήθηκε η ιδέα να διοργανωθεί κάτι σημαντικό.
Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ, παρόλο που είναι πλέον 45 ετών, παραμένει πάντα φρέσκο, εξελίσσεται χρόνο με το χρόνο, κερδίζει σε πολυμορφία, παίρνοντας υπόψη του τις σύγχρονες ανησυχίες και τους προβληματισμούς της νέας γενιάς.
«Ζωή χωρίς εκμετάλλευση, στην εποχή της "ψηφιακής οικονομίας"», στο θέμα αυτό ήταν αφιερωμένη η εκδήλωση που «φιλοξένησε» το απόγευμα της Παρασκευής, η Λαϊκή Σκηνή του Φεστιβάλ, με ομιλητέςτον Μάκη Παπαδόπουλο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και την Κωνσταντίνα Τσιουπρά, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.
Η συζήτηση, που ξεδιπλώθηκε μέσα από ερωτήματα που τέθηκαν και τις απαντήσεις που δόθηκαν, προσέγγισε τη λεγόμενη «4η βιομηχανική επανάσταση», την «ψηφιακήοικονομία», με άλλα λόγια τις επιστημονικές και τεχνολογικές ανακαλύψεις της εποχής μας και τις εφαρμογές τους,με εργαλείο τον μαρξισμό, αποκαλύπτονταςτις αντιθέσεις του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής τις οποίες οξύνουν,τα νέα προβλήματα που τις συνοδεύουν, αλλά κυρίωςτις δυνατότητες που δημιουργούν και τις προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες μπορούν να γίνουν πράξη.Σύντομη παρέμβαση έκανε μετά τις ομιλίες ο Δημήτρης Πατέλης, καθηγητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης, μιλώντας για το επαναστατικό δυναμικό που περικλείει η επιστήμη και η ανάπτυξη της.
Ο δρόμος του σοσιαλισμού, της κοινωνικής απελευθέρωσης, μπορεί να αξιοποιήσει τη νέα τεχνολογία για την ικανοποίηση των αναγκών μας
Αρχικά, η σ. Κωνσταντίνα Τσιουπρά αναφέρθηκε στα επιτεύγματα και στις αλλαγές που έχουν κωδικοποιηθεί ως «4η Βιομηχανική Επανάσταση» και έθεσε ως θέματα για συζήτηση τις δυνατότητες του σύγχρονου καπιταλισμού να δίνει ώθηση στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, καθώς και το ζήτημα της τεχνοφοβικής στάσης ή αντίστροφα των αυταπατών που αναπτύσσονται σε ένα μέρος της κοινωνίας:
Σχολιάζοντας, ο σ. Μάκης Παπαδόπουλος ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Αρκετοί αντιλαμβανόμαστε εμπειρικά, ακόμα και αν δεν έχουμε ασχοληθεί με την ψηφιακή οικονομία, ότι ενώ έχουν αυξηθεί οι τεχνολογικές δυνατότητες για να διασφαλίσουμε την ευημερία της κοινωνίας, υπάρχουν μεγάλα εμπόδια για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας.
Βλέπουμε στην τηλεόραση διαφημίσεις για το «έξυπνο σπίτι», όπου κάποιος μπορεί να ανοίξει το κλιματιστικό και το πλυντήριο με το κινητό του, ενώ γυρίζει από τη δουλειά του, αλλά την ίδια ώρα υπάρχουν νοικοκυριά που δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε το λογαριασμό της ΔΕΗ για το φως, και φυσικά δεν μπορούν να αγοράσουν αυτό το ακριβό πακέτο υπηρεσιών.
Με 535 ψήφους υπέρ, 66 κατά και 52 λευκά εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία, την Πέμπτη 19 Σεπτέμβρη, το κατάπτυστο αντικομμουνιστικό ψήφισμααπό το Ευρωκοινοβούλιο, που επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά ότι είναι ο σημαιοφόρος στην αντικομμουνιστική εκστρατεία της ΕΕ.
Το ψήφισμα κατέθεσαν οι πολιτικές ομάδες του Λαϊκού Κόμματος, των Σοσιαλδημοκρατών, των Φιλελεύθερων, των Πρασίνων και των Συντηρητικών Μεταρρυθμιστών, με αφορμή τα 80 χρόνια από την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, απαιτώντας επί της ουσίας τη λήψη σκληρών αντικομμουνιστικών μέτρων όπως απαγόρευση συμβόλων, μνημείων, καταστολή σε βάρος ΚΚ.
Ο ωμός αντικομμουνισμός τους φτάνει στο σημείο να παρουσιάζουν τη Σοβιετική Ένωση ως σύμμαχο του Χίτλερ και συνυπεύθυνη για την έναρξη του πολέμου. Μάλιστα, ούτε λίγο ούτε πολύ ζητούν να στηθεί μια νέα Νυρεμβέργη, για τον κομμουνισμό αυτήν τη φορά, κάνοντας λόγο για «επείγουσα ανάγκη πλήρους συνειδητοποίησης και ηθικής, αλλά και νομικής εκτίμησης των εγκλημάτων του σταλινισμού και των κομμουνιστικών δικτατοριών».
Άμεση και αποφασιστική απάντηση από το ΚΚΕ
Το ψήφισμα αποκάλυψε και κατήγγειλε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, η οποία απευθύνθηκε με ανοιχτή επιστολή στο σύνολο ευρωβουλευτών, μεταξύ αυτών των Ελλήνων και Κυπρίων -πλην των προερχόμενων από ακροδεξιά, φασιστικά μορφώματα- ζητώντας τους να μην το ψηφίσουν. Την ίδια επιστολή μετέφερε το ΚΚΕ και στην Ελληνική Βουλή.
Στην επιστολή αναφερόταν μεταξύ άλλων:«Στα κείμενα αυτά πρωτοστάτησαν δυνάμεις προερχόμενες από τις χώρες του Βίσεγκραντ, με τις πιο ακραίες σκοταδιστικές αντιλήψεις και πρακτικές, που ηρωοποιούν το ναζισμό και προκαλούν με τις ρατσιστικές τους θέσεις. Τόσο το περιεχόμενο όσο και η συνολική δομή τους αθωώνουν τα εγκλήματα του φασισμού - ναζισμού, ρίχνουν νερό στο μύλο των εγκληματικών φασιστικών μορφωμάτων στην Ελλάδα, στην Κύπρο και σε όλη την Ευρώπη.
