Καθημερινά πλέον η κυβερνητική προπαγάνδα εστιάζει στην «ανάκαμψη που έρχεται», στην «ανάκαμψη που φτάνει», στην «ανάκαμψη που προαναγγέλλουν όλοι οι δείκτες».
Έτσι και χτες τα κυβερνητικά επιτελεία αξιοποίησαν στοιχεία, όπως:
- Η βελτίωση του δείκτη οικονομικού κλίματος,
- Οι προβλέψεις της έκθεσης της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ για την ελληνική οικονομία,
- Οι εκτιμήσεις για κερδοφορία σε τραπεζικούς ομίλους,
για να τεκμηριώσουν την αισιοδοξία τους.
Η κυβερνητική προπαγάνδα ουσιαστικά αποσκοπεί στο να πείσει τους εργαζόμενους να κάνουν υπομονή, στο όνομα της ανάκαμψης,
- Να αποδεχτούν ως δεδομένα τα αντιλαϊκά μέτρα που «τρέχουν»,
- Να υπομένουν καρτερικά τα νέα που πρόκειται να φέρει η ολοκλήρωση της πρώτης «αξιολόγησης»,
- Αυτά που θα φέρει η διαδικασία της δεύτερης, αλλά και
- Αυτά που προϋποθέτει η συζήτηση για ελάφρυνση του χρέους.
Κρύβοντας ότι οι αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις θα είναι διαρκείας γιατί η καπιταλιστική «ανάκαμψη» απαιτεί
- φθηνή εργατική δύναμη,
- διευκολύνσεις στο κεφάλαιο,
- τσάκισμα του εισοδήματος των λαϊκών οικογενειών, ενώ
- δεν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει ουσιαστικά τη μαζική ανεργία.
Οπότε και όταν έρθει, λοιπόν, δεν θα αρκεστεί στις θυσίες που έχουν γίνει ή θα γίνουν το επόμενο διάστημα, αλλά θα απαιτεί και άλλες στη συνέχεια προκειμένου αυτή να διατηρηθεί. Το βαρέλι δεν έχει πάτο.
Αυτή είναι η πραγματικότητα.