Συνάντηση του Γ. Αγγελόπουλου με τους παραγωγούς φράουλας

Στο πλευρό των παραγωγών και εμπόρων φράουλας, ενός κλάδου που παράγει ένα εξαιρετικά σημαντικό εξαγώγιμο προϊόν, βρίσκεται η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας εντατικοποιώντας τις συναντήσεις με εκπροσώπους τους προκειμένου να βρεθούν λύσεις στα διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζουν ως κλάδος. Σήμερα το μεσημέρι πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Αντιπεριφερειάρχη Ανάπτυξης και Αγροτικής Οικονομίας Γιώργου Αγγελόπουλου με εκπροσώπους των παραγωγών, στην οποία και συμμετείχαν ο πρόεδρος του Συμβουλίου Αγροτικής Πολιτικής και Τροφίμων της ΠΔΕ Διονύσης Μαυρόγιαννης, ο Γενικός Διευθυντής της Διεύθυνσης Περιφερειακής Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής, Χρήστος Ποταμιάς και ο Προϊστάμενος της Διεύθυνσης στην Περιφερειακή Ενότητα Αχαίας Σταύρος Βέρρας.

Η Νέα Μανωλάδα της Ελλάδας ή η Νέα Ελλαδα της Μανωλάδας;

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Οργή για το μακελειό στη Μανωλάδα - Συγκέντρωση του ΚΚΕ στις 4 μ.μ. στην πλατεία του χωριού (ΦΩΤΟ-AUDIO) Δεκάδες εργατικοί και μαζικοί φορείς καταδικάζουν τη δολοφονική επίθεση Οργή και αγανάκτηση προκαλεί η αντιμετώπιση των εργατών γης από τους μεγαλοτσιφλικάδες-φραουλάδες της Νέας Μανωλάδας, που στο αυτονόητο αίτημα των μεταναστών για πληρωμή της σκληρής δουλειάς τους απάντησαν με δολοφονικές σφαίρες και αίμα! Σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες, από τους δεκάδες τραυματίες, παραμένουν για νοσηλεία τέσσερις στο νοσοκομείο Πύργου και τουλάχιστον ένας στο νοσοκομείο του Ρίο, χωρίς να κινδυνεύει η ζωή τους.

11+3 σημεία (και τέρατα) για το "θαύμα" του ΣΥΡΙΖΑ

Γκάλοπ ο ΣΚΑΪ, όπου προηγείται ο Σαμαράς με ένα εκατοστό; Γκάλοπ κι ο enikos, με μισό πόντο παραπάνω τον Τσίπρα. Ο θεός να βάλει το χέρι του! Μιας και άνοιξε λοιπόν η κουβέντα, να σημειώσω τα εξής: 1.     Το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα 4πλασιάστηκε (12, 24, 48) σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις, με το ρυθμό αμοιβάδας, και συνιστούσε μια κοινωνική ανωμαλία, που μας ταλαιπωρεί επί 30 χρόνια. 2.     Ο ΣΥΡΙΖΑ του νέου Αντρέα , σε μια μόνο διετία κατάφερε να υπερ4πλασιάσει (από 4 σε 17), τη δύναμή του, και μέσα σε ένα μήνα να πηδήξει στο 27% (σχεδόν 6 φορές επάνω), με ένα κίνημα (σε κοινωνικό και –κυρίως– συνδικαλιστικό επίπεδο) κατώτερο (κατά κοινή ομολογία) των συνθηκών που βιώνουμε. Αυτό το άλμα είναι (σίγουρα) κοινωνική εκτροπή. Ελπίζουμε(;) να μη μας γυρίσει 30 χρόνια πίσω. 3.     Ένα κόμμα διέπεται από αρχές και θέσεις και δεν τις επινοεί, ή ψάχνει να τις βρει, ανάλογα με την εκλογική του δύναμη. 4.     Οι συνιστώσες σε ένα κόμμα, δεν είναι κάτι κακό, αρκεί να κάνουν μια συνισταμένη που να οδηγεί κάπου. Να έχει στόχο. Αν ο στόχος είναι «να το παλέψουμε» μέσα στην ΕΕ, τότε τραβάμε όπου λάχει. Και η συνισταμένη πάει περίπατο, χωρίς να παράγει έργο. 5.     Το θαύμα με τον ΣΥΡΙΖΑ  είναι ότι οι 12 συνιστώσες του συνίστανται, έγιναν κόμμα, δεν έχουν πέσει σε κώμα, και δεν έχουν γίνει «εις τα εξ ων συνετέθησαν» ακόμα, αφού αλλάζουν σημαίες σαν πουκάμισα. 6.     Το μεγάλο κόλπο του καπιταλισμού είναι το μνημΟνιο του ΜΑαστριχτ (με τις 4 ελευθερίες του). Το ενιαίο νόμισμα (2002), είναι το επιστέγασμά του, με το οποίο εκχωρήθηκε το χρήμα (δημοσιονομική πολιτική) στις τράπεζες. Τα μνημόνια της δανειακής σύμβασης (2012) είναι ένας τυφλοσούρτης για πρόθυμους, μαθητευόμενους μάγους. Σφραγίζουν απλώς μια 20ετή προσπάθεια (από το 1992) που οδηγεί από το «όνειρο» της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης στον  εφιάλτη του Ευρωπαϊκού ολοκληρωτισμού. 7.     Ε.Ε: Αυτή είναι η «κυρίαρχη πολιτική». Και απέναντι σε αυτήν την πολιτική επιβάλλεται να οργανωθεί μια πλατιά λαϊκή συμμαχία. 8.     Η έξοδος μόνο από το Ευρώ (ή μόνο από το μνημόνιο), είναι εκ-λογική απάτη. 9.     Ένα «μέτωπο» που θα χωράει όλους τους «καλούς» με μίνιμουμ πλαίσιο τα μνημόνια, ενώ η Ε.Ε. θα παραμένει στη θέση της, είναι σαν να χτυπάμε το μέτωπό μας στον τοίχο. Άσε που μπορεί να μας ανοίξουνε το κεφάλι. 10.  Ευρώ ή Δραχμή; Ο Ευρώ(ν) τη δραχμή -εντός ΕΕ- αμειφθήσεται! 11.  Και να μην ξεχνιόμαστε: Η ψήφος στο ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει ένα μικρό ποίημα του Χριστιανόπουλου: «Τα πρόβατα απήργησαν διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες σφαγής». Υ.Γ. 1.  Επισκεφτείτε (ξανά) την ιστοσελίδα της ΚΟΕ να (ξανά)θαυμάσετε δηλώσεις μετανοίας για «παλιές αφίσες με περιεχόμενο ενάντια στην ΕΕ, (αφού είναι γνωστό) το ότι εδώ και αρκετό καιρό το σύνθημα για έξοδο από την ευρωζώνη δεν είναι πλέον στις προτεραιότητες και τις άμεσες διεκδικήσεις της ΚΟΕ». Αχ! πού ’σαι νιότη πού ‘δειχνες πως θα γινόμουν άλλος!   Αριστερά: Το ΝΑΤΟ... φεύγει, αλλά η αφίσα μένει. Δεξιά: Η Ευρωζώνη ζει και βασιλεύει, και η αφίσα αποκαθηλώνεται. Εδώ, θα δείτε όλα τα λάβαρα της επαναστατικής συνιστώσας εκτός από το επίμαχο. Ταυτόχρονα καταπίνει αμάσητο το γνωστό πρωτοσέλιδο photoshop της ΑΥΓΗΣ που της απαλλοτρίωσε άστρα και σφυροδρέπανα "για να μην τρομάξουμε τις αγορές". Για όσους το έχασαν. Αλλά, όταν η ίδια αυτοαπαλλοτριώνει μέχρι και φωτογραφίες της από τις πορείες, τι να πει στους άλλους; Πέντε (5) βουλευτές είναι αυτοί. Στην Περιφέρεια, μάλιστα. 2.  Και μια ματιά στον Επαναστατικό Μαρξισμό της ΔΕΑ, όπου «οι εργάτες θα πάρουν συλλογικά στα χέρια τους τον έλεγχο όλου του κοινωνικού πλούτου».  Φαίνεται, όμως, ότι αυτός (ο πλούτος) μόνο στα χωράφια της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής μπορεί να καρπίσει. 3.  Όσο για το Αριστερό Ρεύμα –«Τον σκληρό αριστερό βραχίονα του ΣΥΡΙΖΑ» (με την έγκριση του Θέμου), που έχει μεν αποκηρύξει το Μάααστριχτ (αλλά όχι τις παραφυάδες του)– εδώ παιδιά κάποιος πρέπει να κλείσει την πόρτα. Μπάζει! Αν σας ενδιαφέρουν οι... λεπτομέρειες διαβάστε την «αποκαλυπτική συνέντευξη» του Π. Λαφαζάνη στον χειμαρρώδη Lenin Reloaded.

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ: "Για την αλήθεια" και για τη "Χρησιμότητα της αλήθειας"

ΠΕΤΡΟΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ. Μικτή τεχνική σε χαρτόνι Για την αλήθεια 1. Υπάρχει μία αλήθεια Δηλαδή: Υπάρχει μόνο μία αλήθεια, όχι δύο ή περισσότερες, όσες είναι οι ομάδες των ενδιαφερόμενων. 2. Αυτή η αλήθεια δεν είναι μόνο μια ηθική κατηγορία Δηλαδή: Δεν είναι μονάχα ζήτημα εσωτερικής διάθεσης (άρνηση δωροδοκίας, αγάπη για την αλήθεια, δικαιοσύνη κ.λπ.), αλλά είναι και ζήτημα δυνατότητας. Πρέπει να παραχθεί. Υπάρχουν, επομένως, τρόποι παραγωγής της αλήθειας. 3. Η ομολογία (και η εξεύρεση) της αλήθειας πρέπει να έχει ένα σκοπό. Η αλήθεια είναι ο αντικατοπτρισμός στο νου των κινητήριων δυνάμεων της πραγματικότητας. Η εμφάνιση του ερωτήματος «ποια είναι η αλήθεια» πρέπει να θεωρείται απόδειξη του ότι έχει γίνει αναγκαία μια ενέργεια μέσα από πραγματικές καταστάσεις (αλλαγές της πραγματικότητας). Ακριβώς σε σχέση με την αναγκαία αυτή ενέργεια πρέπει να μπει το ερώτημα. Αντικείμενο της απάντησης πρέπει να είναι και να μείνουν όλες εκείνες οι καταστάσεις, που δημιούργησαν το ερώτημα. 4. Η αιτία που προκάλεσε το συλλογισμό και την ομολογία πρέπει να βρίσκει την τελείωσή της στην ομολογία και το συλλογισμό. Για παράδειγμα: Οταν παρουσιάζεται το θέμα της ελευθερίας, πρέπει να διαπιστώνεται, ποια καταπιεστική κατάσταση δημιούργησε τον πόθο για ελευθερία, γιατί μια τέτοια διαπίστωση θα είναι καθοριστική για το είδος εκείνο ελευθερίας, που έγινε αναγκαίο. Και για ν' αλλάξει η κατάσταση, επομένως να κερδηθεί η ποθούμενη ελευθερία, πρέπει να χρησιμοποιηθούν ακριβώς εκείνες οι καταστάσεις, που δημιούργησαν την απαίτηση (ή τον πόθο) για ελευθερία. 5. Μια τέτοια μαρτυρία ή παρουσίαση της αλήθειας είναι τότε μονάχα αλήθεια, όταν επιτρέπει μια πρόβλεψη. Σ' αυτήν όμως την πρόβλεψη πρέπει εκείνος που κάνει τη μαρτυρία να είναι και δρων πρόσωπο. Πρέπει να συμπεριφέρεται σαν κάποιος, που η συμβολή του είναι απόλυτα αναγκαία για την πραγμάτωση των όσων πρόβλεψε. Χρησιμότητα της αλήθειας  Σήμερα που το κεφάλαιο, στον απεγνωσμένο του αγώνα, χρησιμοποιεί όλα τα τεράστια μέσα που διαθέτει για να παρουσιάσει σαν «αλήθεια» κάθε χρήσιμο για αυτό ισχυρισμό, η αλήθεια έγινε σε τέτοιο πια βαθμό εμπόρευμα, έγινε πράγμα τόσο περίπλοκο κι αμφισβητούμενο, τόσο εξαρτημένο από αγοραστή και πωλητή (κι αυτούς εξαρτημένους από πολλά), που το ερώτημα «ποια είναι η αλήθεια» δεν μπορεί πια να απαντηθεί χωρίς το ερώτημα: «ποιον εξυπηρετεί αυτή η αλήθεια;» Η αλήθεια έγινε αληθινό εργαλείο: δεν «υπάρχει» (και μάλιστα, όχι ανεξάρτητα από τους ανθρώπους), μα δημιουργείται κάθε φορά. Μέσο παραγωγής, ναι, μα δημιουργημένο! Μπρος στην τεράστια χρησιμότητά της για τη σημερινή τάξη (αταξία) πραγμάτων, τι να σκεφτούμε για τη μεταφυσική σκοπιά; Να πώς την περιγράφει ο Ενγκελς (εφημερίδα «Νόυε Τσάιτ» 8/357): Η αιτία των οικονομικών κρίσεων πρέπει να ξεσκεπαστεί και τίποτε άλλο να μη μας υποχρέωνε να εγκαταλείψουμε τη μεταφυσική σκοπιά, θα έπρεπε οπωσδήποτε να το κάνουμε για να μπορέσουμε να καταλάβουμε τούτη την αιτία, τούτη τη βαθύτερη, αγιάτρευτη συνολική κρίση. Ετσι κι αλλιώς, η κρίση αυτή απαιτεί μια δράση, όπως και η ίδια αποτελεί δράση. Οδηγημένοι από την υποψία, πως οι απόψεις μας σε τούτον τον εμπορευματικό κόσμο έχουν από καιρό γίνει και οι ίδιες εμπορεύματα (δεν μπορούσαν να μείνουν απλά προϊόντα), πρόκειται τώρα να ερευνήσουμε τις απόψεις αυτές και μάλιστα τον εμπορευματικό τους χαρακτήρα. Πολύ καιρό τώρα μιλούσαμε για «καινούργια αίσθηση ζωής», «μεταπολεμική κοσμοαντίληψη», «κοσμοθεωρία μιας νέας γενιάς», θεωρούσαμε το «καινούργιο» σαν δεδομένο, και δεν το εξετάζαμε. Είναι καιρός, να αναλύσουμε τώρα αυτά τα «δεδομένα». Πρέπει λοιπόν να αγνοηθεί ο συγγραφέας ή αναγνώστης που αποζητά το «συναρπαστικό» και, με τη γυμνή αναγκαιότητα σαν μόνο οδηγό, να χρησιμοποιηθούν μέθοδοι κριτικής τέτοιες, να οικοδομηθούν νέες απόψεις τέτοιες, που να καταξιώνονται από τη χρησιμότητά τους (το όπλο δεν χρειάζεται να είναι «συναρπαστικό» για εκείνον που το έχει ανάγκη). Μέτρο της χρησιμότητας αυτής πρέπει να είναι: η δύναμη μεταβολής του κοινωνικού κόσμου. Ριζοσπάστης, Κυριακή 14 Απριλίου 2013 ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ:  «ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ. Για το προλεταριάτο»

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας στο τιμόνι

Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ Υψηλό επίπεδο αντιπαράθεσης με τους πολιτικούς αντίπαλους. Χωρίς κλισέ, ψευτομαγκιές, και εξυπνακισμούς. Ήθος. Μεγάλη κληρονομιά αφήνει η Αλέκα στον Δημήτρη. Νέος Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ ο Δημήτρης Κουτσούμπας. Βιογραφικό εδώ. Με την ολοκλήρωση των εργασιών του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ δόθηκε από το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ η παρακάτω ανακοίνωση: «Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ με την εκλογή νέας Κεντρικής Επιτροπής, η οποία στην πρώτη της συνεδρίαση εξέλεξε Γενικό Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ τον Δημήτρη Κουτσούμπα». 902

Χαλυβουργοί: Έτσι δένεται το ατσάλι

«Αν ο δρόμος είναι η ΓΣΕΕ του Παναγόπουλου, δεν συμφωνούμε!» Να βγούμε στο δρόμο για να μην πάρουμε δρόμο    Ελληνική Χαλυβουργία Πρωτομαγιά 2012 Φωτογραφίες: Φτερό στο πέλαγο

Παναγόπουλος: Πώς δεν δένεται το ατσάλι

Μας δείχνει το δρόμο (της ανεργίας) ή Τους αγώνες σαν τις χάντρες τους μπεγλέρισε   «Κάθε βράδυ να τραβάω το ποτήρι μου και να σφάζονται εργάτες για χατήρι μου». Ο κ. Γ. Παναγόπουλος εξελέγη και πάλι πρόεδρος της ΓΣΕΕ, από τη νέα διοίκηση που προέκυψε μετά το 35ο συνέδριο της Συνομοσπονδίας και γενικός γραμματέας ο κ. Ν. Κιουτσούκης.    Κιουτσούκης για Σαμαρά (4 /11/2012)  «Είναι τα τελευταία τέτοια μέτρα!!! Ο πινόκιο έλεγε λιγότερα ψέματα... Τα ίδια έλεγε και ο Γ.Α.Π. και ο Παπαδήμος!!!» Τι λέει ο Κιουτσούκης για την επιστροφή του στη Ν.Δ. (10/3/2013) «Θα ανταποκριθώ στο κάλεσμα του Α.Σαμαρά, αλλά θα συνεχίσω να εκπροσωπώ τους εργαζόμενους». Και με το σταυρωτή και με το σταυρωμένο! Μιλώντας στην πρώτη συνεδρίαση της νέας διοίκησης της ΓΣΕΕ που προήλθε από το 35ο συνέδριο και σχολιάζοντας τις θέσεις που είχε αναπτύξει ο εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ, ο Γιάννης Παναγόπουλος είπε ξεκάθαρα: «Αν ο δρόμος είναι η "Χαλυβουργία" δε συμφωνούμε..!» Ο κ. Γ. Παναγόπουλος, όπως διαβάζουμε στο βιογραφικό του, και σε άπταιστα ελληνικά,  «Είναι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου ΠΑΣΟΚ κατόπιν εκλογής του στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ τον Μάρτιο του 2005, θέσης την οποία εξακολουθεί να κατέχει με τη θεσμική του ιδιότητα (προβλεπόμενη εκ του καταστατικού)». Εδώ, για το μέλος.

Maggie's Death Party (II)

Ανοίγουμε ακόμα μια ΜΠΟΤΙΛΙΑ για τη Μάγκυ Aπό τον Ντέηβιντ Λεβίν το 1982 (Ακολουθεί η μετάφραση του κειμένου με ολίγες σημειώσεις από Φτερό στο Πέλαγο) «Μάγκυ κουφάλα μας έφαγες το γάλα»   Margaret Thatcher was the most divisive and polarising politic leader of the last century. This is an incomplete list of why many of us fall on the side that does not regard her with anything other than odium… 1.     She supported the retention of capital punishment 2.     She destroyed the country's manufacturing industry 3.     She voted against the relaxation of divorce laws 4.     She abolished free milk for schoolchildren ("Margaret Thatcher, Milk Snatcher") 5.     She supported more freedom for business (and look how that turned out) 6.     She gained support from the National Front in the 1979 election by pandering to the fears of immigration 7.     She gerrymandered local authorities by forcing through council house sales, at the same time preventing councils from spending the money they got for selling houses on building new houses (spending on social housing dropped by 67% in her premiership)

Maggie's Death Party

Ας το γιορτάσουμε κι εμείς με τον Lenin και με τ’ άλλα τα παιδιά, ανοίγοντας καμιά ΜΠΟΤΙΛΙΑ. Και αντί προλόγου, το σημείωμα από τη Μαρξιστική επιθεώρηση θεωρίας και πολιτικής PRAXIS: Το ιστολόγιο, με κριτήριο τον θρήνο για την "σιδηρά κυρία" που ξεκίνησε ήδη απο τα αστικά ΜΜΕ σε όλη την Ευρώπη και τους πανηγυρισμούς των εργατικών περιοχών που ισοπέδωσε (σίγουρα στο μισητό της Liverpool θα γίνουν πολλά πάρτι απόψε), αναδημοσιεύει το παρακάτω τραγούδι. To Liverpool (όπου οι μισοί δημοτικοί σύμβουλοι φυλακίστηκαν επί πρωθυπουργίας Θάτσερ) και η μεγάλη απεργία των ανθρακωρύχων το 1981, οι πιο μαχητικές εστίες αντίστασης στον κανιβαλικό θατσερισμό των περικοπών, της λιτότητας και της καταστολής, που έγινε μοντέλο και πρότυπο για τους αστούς σε όλη την Ευρώπη. 1. The Smiths, "Big Mouth Strikes Again" Γλυκιά μου, γλυκιά μου αστειευόμουν όταν είπα ότι θα θελα να σπάσω όλα τα δόντια στο κεφάλι σου Ω, γλυκιά μου, γλυκιά μου, αστειευόμουν όταν είπα ότι το δίκαιο θα ήταν να σου σπάσουν το κεφάλι καθώς κοιμάσαι...

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ: "Το διάβασμα του Μαρξ" και "Είναι ο κομμουνισμός αποκλειστικός;"

Μπέρτολτ Μπρεχτ Άουγκσμπουργκ Βαυαρίας, 10 Φεβρουαρίου 1898 Ανατολικό Βερολίνο, 14 Αυγούστου 1956 Ο Μπρεχτ σε σκίτσο του 1971 από τον Ντέηβιντ Λεβίν (1926-2009) Το διάβασμα του Μαρξ Ενώ ήμουν πια από χρόνια ονομαστός συγγραφέας, δεν είχα ακόμα την παραμικρή ιδέα από πολιτική και δεν είχα δει, ως τότε, στα μάτια μου ούτε ένα βιβλίο, ούτε ένα κείμενο του Μαρξ ή σχετικό με τον Μαρξ. Είχα ήδη γράψει τέσσερα δράματα και μια όπερα, που ανεβάστηκαν σε πολλά θέατρα, είχα πάρει λογοτεχνικά βραβεία και στις σφυγμομετρήσεις σχετικά με τη γνώμη προοδευτικών συγγραφέων μπορούσε κανείς συχνά να διαβάσει και τη δική μου γνώμη. Αλλά από πολιτική δεν καταλάβαινα ακόμα ούτε την αλφαβήτα, και για τη ρύθμιση των δημόσιων υποθέσεων στη χώρα μου είχα τόση ιδέα όση κι ένας μικροχωριάτης σ' ένα απομονωμένο υποστατικό. [...] Το 1918 ήμουν στρατιωτικός σύμβουλος και μέλος του USPD (Ανεξάρτητο Σοσιαλιστικό Κόμμα Γερμανίας). Αλλά ύστερα, όταν μπήκα στη λογοτεχνία, δεν προχώρησα πέρα από μια μηδενιστική κριτική της αστικής κοινωνίας. Ούτε καν τα μεγάλα κινηματογραφικά έργα του Αϊζενστάιν, που ασκούσαν επάνω μου μια τρομερή επίδραση, ούτε καν οι πρώτες θεατρικές παραστάσεις του Πισκατόρ, που τις θαύμαζα, δεν με κέντρισαν για τη μελέτη του Μαρξισμού.