Σημαδεύουμε τον ορατό εχθρό
Του Μάκη Παπαδόπουλου
(Μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ )
*
Αυτό που ζούμε σήμερα δεν θα είναι μια σύντομη παρένθεση. Δεν πρόκειται να επιστρέψουμε σε λίγο στο σημείο που βρισκόμασταν πριν ληφθούν τα μέτρα για την πανδημία.
Ο κίνδυνος για το λαό δεν περιορίζεται μόνο στην πανδημία.
Αφορά το μεγάλο κύμα φτώχειας, ανεργίας και κατεδάφισης εργατικών δικαιωμάτων που φέρνει η επίθεση του κεφαλαίου στο έδαφος της νέας κρίσης.
Όλοι οι σημαντικοί ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί (ΟΟΣΑ, ΔΝΤ κ.λπ.) προβλέπουν πλέον ότι το βάθος και η διάρκεια της νέας κρίσης θα είναι μεγαλύτερη απ' την αντίστοιχη του 2008 - 2009.
Οι διεθνείς εξελίξεις είναι ραγδαίες.
- Το μέλλον της Ευρωζώνης γίνεται όλο και πιο αβέβαιο.
- Τα λίκνα του καπιταλισμού, οι ΗΠΑ και η ΕΕ, χάνουν γρήγορα τη λάμψη τους, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις εγκληματικές ελλείψεις του συστήματος δημόσιας Υγείας.
- Πολλές αστικές δυνάμεις προβάλλουν σήμερα νέες σωτήριες λύσεις, γιατί γνωρίζουν ότι θα αυξηθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια.
Προσπαθούν να μας πείσουν ότι θα μας σώσει η μεγαλύτερη κρατική παρέμβαση, η επιστροφή στον κεϊνσιανισμό, τα ευρωομόλογα στην ΕΕ.
Όμως όλα τα περιβόητα «μπαζούκας» των κυβερνήσεων και των Κεντρικών Τραπεζών μετατρέπονται γρήγορα σε «νεροπίστολα» που αδυνατούν να ανακόψουν την εκδήλωση της νέας διεθνούς κρίσης.
Θα μας σώσει ο Κέινς;
Σε διεθνές επίπεδο και στην Ελλάδα επιχειρείται να εμφανιστεί ως νέα φιλολαϊκή προοδευτική στροφή η αύξηση της κρατικής παρέμβασης στην οικονομία.
- Ασκείται κριτική στο μοντέλο του «νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού», για να μείνει στο απυρόβλητο για άλλη μια φορά ο πραγματικός ένοχος, ο καπιταλισμός. Τα προηγούμενα χρόνια, δεν απουσίαζε ασφαλώς η κρατική παρέμβαση, ούτε είχε αφεθεί η οικονομία στον «αυτόματο πιλότο» της αγοράς.
Η αλήθεια είναι ότι η παρέμβαση του αστικού κράτους, μεγαλύτερη ή μικρότερη, υπηρετεί πάντοτε τα συμφέροντα του κεφαλαίου σε βάρος του λαού.