Δημήτρης Κουτσούμπας: Μεγαλειώδης ο πανελλαδικός ξεσηκωμός των αγροτών - Δίνουμε μάχη να βγει ο λαός στο προσκήνιο με τους αγώνες του (AUDIO)
Αναδεικνύοντας χαρακτηριστικά από τον μεγαλειώδη πανελλαδικό ξεσηκωμό των βιοπαλαιστών αγροτοκτηνοτρόφων ξεκίνησε ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ την παρέμβαση του στο στον ρ/σ «Παραπολιτικά fm».
Επεσήμανε πως η προσπάθεια της κυβέρνησης και της διορισμένης από την ίδια ηγεσίας της δικαιοσύνης να εντείνει την καταστολή, την τρομοκρατία απέναντι στους χιλιάδες που βρίσκονται στα μπλόκα του αγώνα θα τους γυρίσει μπούμερανγκ.
Σχολίασε τις διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα θέτοντας ως κύριο στοιχείο τους τις προσπάθειες να εγκλωβιστεί η λαϊκή δυσαρέσκεια σε αυταπάτες ότι το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα μπορεί να γίνει καλύτερο.
Επίσης αναλυτικά τοποθετήθηκε για τις διεργασίες που γίνονται και στην λαϊκή συνείδηση «φωτίζοντας» ελπιδοφόρα στοιχεία που ευρύτερες δυνάμεις εμπιστεύονται το ΚΚΕ και αυτό εκφράζεται και από τις αρχαιρεσίες μεγάλων ομοσπονδιών ακόμα και της ΑΔΕΔΥ.
Τέλος, ερωτώμενος για τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες στο πλαίσιο της δικτατορίας των μονοπωλίων, ο Δ. Κουτσούμπας τόνισε πως για το ΚΚΕ η πραγματική μάχη είναι ο ελληνικός λαός να βγει στο προσκήνιο με τους αγώνες του χωρίς να περιμένει σωτήρες να του λύσουν τα προβλήματα.
Ησυνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στους δημοσιογράφους Βασίλη Σκουρή και Σωτήρη Ξενάκη
«- Καλεσμένος μας ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο κ. Δημήτρης Κουτσούμπας. Καλημέρα σας.
Καλημέρα σας κ. Σκουρή. Καλώςήρθα στο μπαξέ σας κ. Ξενάκη. Μόνο που εδώ είναι ραδιοφωνικός μπαξές, δεν έχετε αγροτικά προϊόντα να κερνάτε τους καλεσμένους, όπως κάνουν οι αγρότες, ξέρετε, μοιράζουν στα μπλόκα -για τη μικρή ταλαιπωρία που υφίστανται αυτοί που ταξιδεύουν- αγροτικά προϊόντα, το πρωί έδιναν πατάτες σε όσους περνούσαν.
- Να σας ρωτήσω τώρα, βλέπουμε πλέον αυτεπάγγελτες διώξεις των εισαγγελέων, παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, εγκληματική οργάνωση στη δικογραφία λένε, χωρίς αυτό να προκύπτει. Πιστεύετε ότι μπορεί αυτό να κάμψει τις κινητοποιήσεις, γιατί φοβάται ο άλλος εκ των πραγμάτων;
Σε καμιά περίπτωση. Αφού απέτυχε με την καταστολή τις πρώτες μέρες η κυβέρνηση, αφού απέτυχε με τη συκοφαντία και την καλλιέργεια του κλίματος του “κοινωνικού αυτοματισμού”, τώρα προσπαθεί με απειλές για δικαστικές διώξεις, για εγκληματικές οργανώσεις, και άλλα σχετικά και απαράδεκτα φυσικά, να αντιμετωπίσει αυτόν τον πραγματικά παλλαϊκό ξεσηκωμό των αγροτών. Είναι σίγουρο για μας ότι αυτή η απόπειρα θα της γυρίσει μπούμερανγκ. Δεν έχει να ωφεληθεί σε τίποτα η κυβέρνηση να βάζει τη δικαιοσύνη, τη διορισμένη από την ίδια, δηλαδή εισαγγελία του Αρείου Πάγου εδώ που τα λέμε, για μια ακόμα φορά απέναντι σε αυτό τον μεγαλειώδη μαζικό ξεσηκωμό των αγροτών και κτηνοτρόφων. Προσπαθεί να απαντήσει με μια νέα βιομηχανία προφανώς διώξεων, νέων αγροτοδικείων. Βέβαια χιλιάδες όλα αυτά τα χρόνια γίνονται, αλλά βλέπουμε ότι οι αγώνας δεν σταματάνε, αντίθετα δυναμώνουν και μαζικοποιούνται.
Εγώ, που βρέθηκα στα μπλόκα το προηγούμενο Σαββατοκύριακο και θα ξαναπάω τώρα πάλι, είδα πραγματικά -γιατί παρακολουθώ αυτή την κατάσταση όπως πολύ καλά ξέρετε από το 1996 που ξεκίνησαν- ότι είναι οι μαζικότερες κινητοποιήσεις, οι αποφασιστικότερες, με χιλιάδες τρακτέρ, με χιλιάδες αγρότες και κτηνοτρόφους, μελισσοκόμους και αλιείς στους δρόμους του αγώνα. Δεν έχει ξαναγίνει αυτό το πράγμα, ούτε σε τέτοια έκταση σε όλη την Ελλάδα.
- Επιτρέψτε μου να σας κάνω μια ερώτηση. Είπατε ότι βάζει η κυβέρνηση τη δικαιοσύνη. Δεν είναι βαρύ;
Όχι, δεν είναι καθόλου βαρύ. Η δικαιοσύνη δυστυχώς είναι διορισμένη. Μάλιστα, οι ανώτατοι δικαστικοί είναι διορισμένοι από την ίδια την κυβέρνηση. Όταν είναι διορισμένος από την κυβέρνηση του κυρίου Μητσοτάκη, όπως ο κ. Εισαγγελέας, προφανώς έχει και μια ανοιχτή γραμμή με το Μαξίμου. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Φυσικά, έχουν και την ατομική τους ευθύνη οι δικαστές, και μάλιστα οι ανώτατοι δικαστικοί που προχωρούν σε τέτοια μέτρα και ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Δεν ξέρω τελικά ποιους εξυπηρετούν.
- Υπάρχει πρόβλημα λέτε με την ηγεσία της δικαιοσύνης, αυτό λέτε;
Μα φυσικά υπάρχει πρόβλημα για το συγκεκριμένο. Όταν κάνει δικαστικές διώξεις σε έναν αγώνα που τον βλέπει ότι είναι μαζικός, που τον βλέπουν όλοι ότι είναι δίκαιος, ακόμα και κυβερνητικά στελέχη, ακόμα και πρώην πρωθυπουργοί της ΝΔ, ο κ. Καραμανλής, ο κ. Σαμαράς, άλλοι, στελέχη όλων των πολιτικών κομμάτων. Οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων λένε ότι είναι δίκαιος ο αγώνας, είναι δίκαια τα αιτήματα.
Εμείς εδώ δεν μπορούμε να βάλουμε, όπως βάζει η κυβέρνηση ή και κάποια στελέχη άλλων κομμάτων, αστερίσκους και “ναι μεν αλλά”. Δηλαδή, “ναι έχετε δίκιο, απόλυτο δίκιο παιδιά, ο αγώνας σας πρέπει να δικαιωθεί, αλλά εντάξει, δείτε και τις μορφές πάλης”. Οι μόνοι αρμόδιοι να αποφασίζουν τις μορφές πάλης είναι οι ίδιοι αγρότες. Η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων έχει δώσει συγκεκριμένες κατευθύνσεις μέσα από συλλογικές διαδικασίες. Κάθε μέρα γίνονται γενικές συνελεύσεις. Το Σάββατο θα γίνει η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, που εκπροσωπεί το 95% των μπλόκων που έχουν στηθεί σε όλη την Ελλάδα και εκεί θα αποφασίσουν.
- Λοιπόν, ακούστε με τώρα να σας ρωτήσω κάτι. Επειδή είπατε ότι παρακολουθείτε και από τη δεκαετία του ‘90 -και εγώ μαζί, γιατί πάνω κάτω κοντά είμαστε- τις κινητοποιήσεις. Όντως, και εγώ θεωρώ ότι -δεν ξέρω αν είναι οι μαζικότερες- είναι σίγουρα από τις μαζικότερες όμως που έχω δει ποτέ. Σίγουρα θυμάμαι πάντα την αντιπολίτευση, την κάθε αντιπολίτευση, να λέει “έχουνε δίκαιο οι αγρότες” όποια κι αν ήταν η κυβέρνηση. Υπάρχει όμως κι ένα άλλο κομμάτι, ότι αυτές οι κινητοποιήσεις δημιουργούν προβλήματα, αντικειμενικά δημιουργούν προβλήματα, σε άλλες μεγάλες κοινωνικές ομάδες, τάξεις επαγγελματικές, τα οποία ήδη έχουν αρχίσει και φαίνονται. Αυτό δεν θα είναι πρόβλημα για τους αγρότες, το ότι ας πούμε ξενοδόχοι, τοπικές οικονομίες -οι οποίες περιμένουν να ζήσουν το διάστημα αυτό κλπ- ήδη βλέπουμε, μιλάνε για ακυρώσεις σε δωμάτια, για μειωμένο κόσμο ο οποίος δείχνει ενδιαφέρον. Αυτό δεν είναι ένα πρόβλημα;
Μα, κ. Ξενάκη, η κάθε κινητοποίηση, ο κάθε αγώνας δημιουργεί κάποια ζητήματα σε άλλες κοινωνικές ομάδες. Δηλαδή, για παράδειγμα, όταν έχουν απεργία οι ναυτεργάτες και κλείνουν τα λιμάνια, δημιουργούνται κάποια προβλήματα σε άλλους. Όταν κάνουν μπλόκα και κινητοποιούνται στις εθνικές οδούς οι φορτηγατζήδες που τους είδαμε παλιότερα, και πάλι ετοιμάζονται, δημιουργούν κάποια ζητήματα. Όταν κινητοποιούνται ή κάνουν απεργία οι εργαζόμενοι σε οποιοδήποτε τομέα και σε οποιοδήποτε κλάδο, βεβαίως κάποια ζητήματα δημιουργούν. Αλλά αυτό είναι το νόημα και του αγώνα, να ασκήσει τη μέγιστη δυνατή πίεση προς την εξουσία, προς την κεντρική εξουσία, προς τις κυβερνήσεις, τα υπουργεία για να επιλύσει αιτήματα. Δεν υπάρχει άλλο μέσο… Είναι η απεργία, το συλλαλητήριο. Γιατί κάθε φορά όταν γίνονται διαδηλώσεις στην Αθήνα δεν έχουμε τα: “πω πω πάλι ταλαιπωρούνται οιγιοταχήδες που θα καθυστερήσουν στη δουλειά τους”. Αυτά υπάρχουν. Αλλά τώρα μην μου πείτε ότι είναι πρόβλημα και αυτό το καταλαβαίνει ο ελληνικός λαός. Γι' αυτό και δεν λειτουργεί ο κοινωνικός αυτοματισμός και δεν υπάρχει αυτή η αγανάκτηση. Το βλέπουμε στα μπλόκα έτσι όπως περνάνε τα αυτοκίνητα, γιατί καταρχήν μετακινούνται. Το να πας με μισή ώρα καθυστέρηση στον τόπο προορισμού σου, ιδιαίτερα τώρα λένε που είναι γιορτές και θα βγουν έξω, δεν υπάρχει και πρόβλημα. Μισή ώρα με μία ώρα καθυστέρηση είναι για να πάει όλος ο πληθυσμός της Αττικής, που δεν θα πάει όλος, τα τρία εκατ. και το ένα εκατ. του πληθυσμού της Στερεάς, για να περάσει από τα μπλόκα του Κάστρου, για παράδειγμα, και των Θηβών για να πάει στην Αράχοβα, ας πούμε, όσοι πάνε που δε θα πάνε τώρα τα τέσσερα εκατ., θα πάνε αυτοί που έχουν κάποια χρήματα, κάποιο απόθεμα. Ε, θα καθυστερήσουν μια ώρα, τόσο είναι.
- Λέτε δηλαδή εσείς, δεν πιστεύετε ότι θα υπάρχει πρόβλημα και ότι θα υπάρχει κομμάτι της κοινωνίας το οποίο θα βγει απέναντι και θα πει “ρε παιδιά, όπα, έλεος μέχρι ένα σημείο”. Δεν το φοβάστε αυτό; Πιστεύετε ότι δεν θα συμβεί…
Ιδιαίτερα φέτος δεν το φοβάμαι καθόλου...
- Αυτό ήθελα την άποψή σας για το θέμα αυτό...
Οι αγρότες έχουν πείρα και ανοίγουν δρόμους, κάνουν σωστές κινήσεις, τώρα άνοιξαν και κάποια μπλόκα για να περάσουν κάποιοι, κάνουν διάφορες ενέργειες, θα τα δούνε συλλογικά. Δεν είναι αυτή η περίπτωση... ούτε μπορούμε να πάρουμε κάποιους μεμονωμένους αγανακτισμένους, ας πούμε, για να τους κάνουμε κύριο θέμα. Αυτοί λειτουργούν αν θέλετε αντικειμενικά και προβοκατόρικα ενάντια στο αγροτικό κίνημα. Αλλά δεν είναι εκεί το πρόβλημα και αυτά πάντα συμβαίνουν, σε όλες τις κινητοποιήσεις και σε όλους τους αγώνες.
- Λέτε γι’ αυτούς στην Κρήτη με το ξύλο, γραμματέα, στο αεροδρόμιο;
Μα η κυρία ευθύνη εκεί είναι της αστυνομίας. Θα μπορούσε να αποφευχθεί όλο αυτό.
- Ταυτόχρονα έχουμε και το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, όσα έχουν γίνει, και μια εξεταστική επιτροπή η οποία φαίνεται να ολοκληρώνει τις εργασίες της σε λίγο διάστημα. Πιστεύετε ότι θα αποδοθούν πολιτικές ευθύνες, θα οδηγηθεί πουθενά;
Η κυβέρνηση κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να κλείσει το σκάνδαλο αυτό, για να αθωώσει τους υπουργούς της, για να αθωώσει τους εκπροσώπους του ΟΠΕΚΕΠΕ που ίδια τους έβαλε εκεί, για να αθωώσει διάφορους δικούς της αγροτοπατέρες, τον κομματικό της στρατό, τους κυρίους “φραπέδες” και “χασάπηδες”, τις κυρίες και τους κυρίους με τις “φεράρι”. Αυτή είναι η ουσία και προβάλλουν όλη αυτή την κατάσταση. Δεν έκαναν προανακριτική επιτροπή, έτσι όπως θα έπρεπε να κάνουν, γιατί προανακριτική επιτροπή έπρεπε να γίνει με βάση όλα τα πορίσματα και με βάση όλα τα στοιχεία που είχαν κατατεθεί. Με αποτέλεσμα τώρα η Ευρωπαία Εισαγγελέας, από ό,τι μαθαίνουμε, να κάνει ενέργειες για να στείλει κατευθείαν στη δικαιοσύνη υπουργούς και κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης, κάτι που δεν έκανε η κυβέρνηση, και έκανε μια Εξεταστική Επιτροπή, την οποία ακόμα και αυτή την υπονομεύει.
- Γραμματέα, επειδή είναι μια πληροφορία της τελευταίας ημέρας, της χθεσινής αργά. Μπορεί να το κάνει αυτό η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία -επειδή παραβιάζουν το κοινοτικό δίκαιο, είναι κοινοτικός ο προϋπολογισμός- να στείλει απευθείας στην δικαιοσύνη πολιτικά στελέχη, εννοώ υπουργούς και βουλευτές;
Δεν το ξέρω αυτό, αλλά το ότι φτάνουν ανώτερα στελέχη της Κομισιόν, ευρωπαϊκά κόμματα, άλλοι υπεύθυνοι δικαστικοί σε ευρωπαϊκό επίπεδο και λένε ότι αυτό μπορεί να γίνει, καταρχάς αναδεικνύει το πρόβλημα ότι οι κύριοι υπουργοί, οι συγκεκριμένοι της κυβέρνησης, έχουν ποινικές ευθύνες και έπρεπε ήδη να έχουν καθίσει στο σκαμνί. Και αυτοί και όσους πριμοδότησαν και επιδότησαν χωρίς να είναι αγρότες, χωρίς να είναι κτηνοτρόφοι, με ψεύτικα στοιχεία.
- Να πάμε σε πιο γενικά πολιτικά θέματα. Θέλω να σας ρωτήσω το εξής. Έχουμε, βλέπετε, μια σειρά από δημοσκοπήσεις, στις οποίες το σκηνικό είναι πάνω κάτω το ίδιο. Η ΝΔ να έχει πρόθεση ψήφου εκεί γύρω στο 23, 24, 25%, που με την εκτίμηση πάει γύρω στο 30%. Από κάτω, πολύ μακριά, το δεύτερο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ είναι αυτή την περίοδο στις δημοσκοπήσεις. Και επίσης έχουμε και το εξής, τον κ. Τσίπρα πλέον να είναι έτοιμος, μόνο που δεν το έχει πει, να ξαναμπεί στην κεντρική πολιτική σκηνή, να κάνει ένα κόμμα, το οποίο μάλιστα δημοσκοπικά, όσο μετριέται, συγκεντρώνει ένα ποσοστό το οποίο είναι αρκετά υψηλό. Δηλαδή, είναι σε όλες τις δημοσκοπήσεις πάνω από 15 με 20% το “σίγουρα ή το πολύ πιθανόν” θα ψήφιζε ένα κόμμα Τσίπρα. Εσείς πώς το βλέπετε αυτό το πολιτικό σκηνικό; Είναι και ένα ερώτημα και για την κυβέρνηση πώς κρατάει αυτές τις δυνάμεις, με όλα αυτά τα οποία έχετε περιγράψει ως τώρα, και τα βλέπουνε και όλοι αυτοί που βρίσκονται μέσα στο Κόμμα και δημοσίως τα λένε, Αλλά και την παρουσία ξανά του κ. Τσίπρα.
Καταρχάς, και δημοσκοπικά, η φθορά της κυβέρνησης, η φθορά της ΝΔ είναι πάρα πολύ μεγάλη. Από το 40% να βρίσκεται στο 25% ή δεν ξέρω το πολύ στο 30% με συγκεκριμένες δημοσκοπήσεις δεν λέει και πολλά πράγματα. Ξέρετε, το να χάνεις 1,5 εκατ. ψηφοφόρους ή να σκέφτονται να ψηφίσουν άλλο κόμμα ή να μην ψηφίσουν και τίποτα, γιατί το ίδιο είναι και σε αυτή την περίπτωση, είναι μεγάλη απώλεια. Σημαίνει αγανάκτηση μεγάλη, σημαίνει μεγάλη δυσαρέσκεια και, άρα, η κυβέρνηση πρέπει να προβληματιστεί γι' αυτό.
- Που δεν πάει κάπου όμως...
Αντίστοιχα είναι και για τα υπόλοιπα κόμματα. Ο κ. Τσίπρας, για παράδειγμα, εμφανίστηκε θέλοντας να φτιάξει, με νέο περιτύλιγμα και με παλιά υλικά, ένα κόμμα. Εμφανίζεται ότι είναι εν δυνάμει εκεί στο 13 έως 17% περίπου, κάπου πάντως κάτω από 20%, λένε θα το ψηφίσουν, κάπου δηλαδή στο ποσοστό που πήρε την τελευταία φορά, στο 17% ήταν. Το οποίο, βέβαια, άμα προσθέσεις τα κόμματα που απαρτίζουν τον όλο ΣΥΡΙΖΑ της προηγούμενης περιόδου του κ. Τσίπρα, δηλαδή τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ με τον κ. Φάμμελο, τη Νέα Αριστερά με τον κ. Χαρίτση, το ΜέΡΑ25 με τον κ. Βαρουφάκη, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου με την Πλεύση Ελευθερίας, το Κίνημα Δημοκρατίας του κ. Κασελάκη και άλλες τέτοιες ομάδες εκεί γύρω είναι. Ε, για δέστε πόσο φτάνει. Αυτούς συγκεντρώνει και έχει μια δυναμική να πάει μέχρι το 17%. Αυτό φαίνεται μέχρι στιγμής. Εγώ δεν νομίζω ότι θα το πάρει βέβαια και εκλογικά, πολιτικά αυτό, αλλά τέλος πάντων δεν θέλω να σχολιάζω και δημοσκοπήσεις, πώς γίνονται και γιατί γίνονται.
- Αυτή καθεαυτή την επιστροφή του κ. Τσίπρα, Γραμματέα, πώς την κρίνετε; Δηλαδή μπορεί να είναι μια ελπίδα, τι ακριβώς κατά τη γνώμη σας μπορεί να σηματοδοτεί μια επιστροφή με νέο κόμμα;
- Και μήπως όλα αυτά τα πολλά μικρά που περιγράψατε μπορούν να τα συνδέσει και πάλι σε ένα πιο μεγάλο.
Το ζήτημα είναι ότι σήμερα δεν υπάρχει περιθώριο, για κανέναν άνθρωπο λογικό θα έλεγα, όχι απλά προοδευτικό ή αριστερό, για οποιοδήποτε λογικό άνθρωπο να πατήσει πάλι τις γνωστές μπανανόφλουδες. Δεν έχουν περάσει και πολλά χρόνια. Δηλαδή, να χάσει και άλλο πολύτιμο χρόνο από τη ζωή του και από κάποια θετική εξέλιξη και να οδηγηθεί σε νέες απογοητεύσεις, σαν αυτές που ζήσαμε για παράδειγμα με τον ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα ή παλιότερα που τις ζήσαμε με το ΠΑΣΟΚ που συνεργάστηκε και με τη ΝΔ και έφεραν όλα αυτά τα απαράδεκτα μνημόνια.
- Λέτε ότι είναι εφεδρεία ο κύριος Τσίπρας του συστήματος;
Μα είναι. Ένα κόμμα που λέει ότι θα φτιάξει από ίδια υλικά, από φθαρμένα υλικά, με τις ίδιες αυταπάτες της σοσιαλδημοκρατίας για ένα δήθεν ανθρώπινο και δημοκρατικό καπιταλισμό, οι οποίες δοκιμάστηκαν και απέτυχαν ξανά και ξανά, και μέσα στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη και διεθνώς. Φέρνει μόνο μεγαλύτερη απογοήτευση και θα έλεγα και συντηρητική αναδίπλωση. Αυτή η πολιτική ατόμων σαν τον κ. Τσίπρα, και τέτοιων πολιτικών μορφωμάτων είναι που οδηγούν και έρχεται ξανά η “δεξιά”, όπως λένε, η συντήρηση, η αντίδραση και πάει λέγοντας.
- Υπάρχει όμως και μια άλλη φιλολογία, η οποία από το ρεπορτάζ προκύπτει ότι έχει βάση, και μιλάμε για τη δημιουργία ενός κόμματος στο οποίο θα πρωτοστατήσει η κ. Καριστιανού. Θα ήθελα το σχόλιο σας και γι' αυτό το ενδεχόμενο, Γραμματέα.
Ακούμε πάρα πολλά, πραγματικά γίνεται ένα εμπόριο ελπίδας, πρόκειται όμως για εξαπάτηση. Κι αυτό γίνεται έχοντας συνεργούς, ο κ. Τσίπρας για παράδειγμα και όλοι αυτοί, και αυτούς που αποχώρησαν αργότερα και έφτιαξαν διάφορα προσωποπαγή κόμματα, αλλά και άλλοι που καλλιεργούν αυταπάτες και προσπαθούν να πάρουν θέση στο πολιτικό σκηνικό, να διεκδικήσουν κάτι, οτιδήποτε.
Δεν ξέρω αν η κ. Καρυστιανού θα φτιάξει κόμμα. Εγώ την αντιμετωπίζω σαν μια γυναίκα, μια μάνα, η οποία έχει το δίκιο με το μέρος της, γιατί έχασε το παιδί της, όπως το έχουν και όλοι οι συγγενείς των 57 θυμάτων, οι γονείς, οι παππούδες, οι γιαγιάδες, τα αδέρφια, τα ξαδέρφια, οι φίλοι, οι γνωστοί, όλων αυτών που χάθηκαν. Και εμείς όλοι έχουμε πάρα πολλούς γνωστούς, συντρόφους μας, φίλους ή συγγενείς που έχασαν ανθρώπους εκεί ή γνωρίζουν ανθρώπους που έχασαν. Εκεί το σκέφτεσαι.
Όμως πολιτικό κόμμα, πολιτικό κίνημα μόνο με αυτό το αίτημα να αποδοθεί δικαιοσύνη για τα Τέμπη δεν γίνεται. Γιατί το πολιτικό κόμμα θα πρέπει να μιλήσει για όλα τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, της εσωτερικής πολιτικής, της οικονομίας, των κοινωνικών δικαιωμάτων. Τμήμα όλων αυτών είναι και η δικαιοσύνη, οπωσδήποτε, και ο ρόλος της. Είναι μια σειρά τέτοια ζητήματα τα οποία η κυρία Καρυστιανού, ή όποιος άλλος προτίθεται να κάνει, δεν τα έχει θέσει και δεν έχει μιλήσει καθαρά.
Βέβαια δικαίωμα του καθένα είναι να κάνει ό,τι θέλει, να έχει ό,τι φιλοδοξίες θέλει, να μην υπονομεύει όμως το δίκαιο αγώνα που δίνουν οι γονείς των θυμάτων των Τεμπών, που έχουν απόλυτο δίκιο σε αυτό και είμαστε στο πλευρό τους.
- Λέτε θα το υπονομεύσει αυτό το κίνημα ένα Κόμμα Καρυστιανού;
Απ’ ότι φαίνεται μέχρι σήμερα, ναι. Αλλά η ίδια λέει ότι δεν θα κάνει κόμμα, δεν ξέρω τι θα γίνει, μένει να το παρακολουθήσουμε. Γιατί μιλάμε, ακόμα και για τον Τσίπρα ή για την Καρυστιανού ή για άλλους, μιλάμε εν ονόματι του τι θα κάνουν ή τι θέλουν να κάνουν ή τι σκέφτονται να κάνουν.
- Ο κ. Τσίπρας νομίζω πια είναι πολύ κοντά, η κ. Καρυστιανού όντως το έχει μακριά της. Να σας ρωτήσω κάτι πιο γενικό. Παρακολουθώ την πολιτική από το 1981, από τα χρόνια του σχολείου, όταν γραμματέας του ΚΚΕ νομίζω ήταν ο Χαρίλαος Φλωράκης, αν δεν κάνω λάθος. Έτσι, δεν κάνω λάθος. Το ΚΚΕ είχε πάντα μια γραμμή, εγώ θυμάμαι να εκφράζεται κάποια εποχή με το σύνθημα “πέντε κόμματα, δύο πολιτικές”, λέγοντας ότι είναι όλοι οι άλλοι και εμείς από την άλλη πλευρά. Καταρχήν, θέλω να σας ρωτήσω, ισχύει και σήμερα αυτό, τώρα από τα κόμματα με παραπάνω; Ότι είναι, ξέρω εγώ, εννιά κόμματα, οκτώ στη Βουλή πόσο, και δύο πολιτικές. Και το δεύτερο, μαζί, να απαντήσετε συνολικά, σας προβληματίζει ότι ο πολιτικός λόγος του Κομμουνιστικού Κόμματος, που διατυπώνεται δημοσίως από στελέχη του, και από εσάς και από τα στελέχη του στα τηλεοπτικά πάνελ και παντού, η απήχηση του στον κόσμο κάθε φορά που στήνονται κάλπες δεν διευρύνεται ιδιαίτερα, δηλαδή να φτάσει στο 8, στο 9, στο 10%, εκεί στο 11. Αυτό δεν σας δημιουργεί ένα προβληματισμό;
Βεβαίως μπορεί κάποιον να τον προβληματίσει και εμάς μας προβληματίζει, όμως θέλουμε να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Για εμάς για παράδειγμα ότι υπάρχουν διάφορα κόμματα στην ελληνική κοινωνία, δεν σημαίνει ότι όλα αυτά τα κόμματα έχουν εντελώς ταυτόσημες απόψεις σε όλα τα ζητήματα. Αυτό που εμείς λέμε είναι ότι υπάρχουν δυο όχθες εδώ, από τη μια με την εργατική τάξη, τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους επαγγελματίες, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, την νεολαία, τις γυναίκες και απ' την άλλη αυτοί που είναι με το μεγάλο κεφάλαιο, τα μονοπώλια που λέμε, τους βιομηχάνους, τους εφοπλιστές, που αυτούς υπηρετούν και όλο το μηχανισμό που στήνεται γύρω από αυτό. Στην ουσία υπηρετούν δύο στρατηγικές, δύο τεράστια οικονομικά ταξικά συμφέροντα που είναι εκ διαμέτρου αντίθετα στο δια ταύτα. Όχι ότι δεν έχουν σε επιμέρους νομοσχέδια, ή σε άλλα ζητήματα, τα κόμματα διαφορετικές απόψεις μεταξύ τους. Αυτό για να εξηγήσω το “5 κόμματα 2 πολιτικές”, το παλιό σύνθημα και την ουσία του συνθήματος.
Άρα λοιπόν, αυτό ισχύει, σε μια κοινωνία καπιταλιστική, σε μια κοινωνία ταξικών ανισοτήτων ισχύει ότι υπάρχουν τα κόμματα που υπηρετούν τη στρατηγική του κεφαλαίου αυτού του συστήματος, αυτού του κράτους, του σάπιου, του διεφθαρμένου και το Κομμουνιστικό Κόμμα που υπηρετεί εκ διαμέτρου διαφορετικά συμφέροντα από αυτά που υπηρετούν τα υπόλοιπα κόμματα. Αυτό να ξεκαθαρίσουμε και αυτό εκφράζεται. Για παράδειγμα για μας, το ζήτημα της πολιτικής συνειδητοποίησης, της ριζοσπαστικοποίησης της συνείδησης, που είναι πάρα πολύ σύνθετο ζήτημα, έχει να κάνει για παράδειγμα με το ότι αλλάζει άρδην ο συσχετισμός δυνάμεων παντού. Δηλαδή στη νεολαία, στο φοιτητικό κίνημα, σε άλλους τομείς που δρουν νεολαιίστικες οργανώσεις έχουμε αλλαγή συσχετισμού. Η ΚΝΕ για παράδειγμα είναι πρώτη στα πανεπιστήμια. Έχουμε επίσης αλλαγή συσχετισμών στην εργατική τάξη. Η πλειοψηφία των Εργατικών Κέντρων σήμερα είναι μέλη, φίλοι στα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ. Σε ομοσπονδίες πολύ δυναμικών κλάδων, στην ίδια την ΑΔΕΔΥ στα ποσοστά που έχει και θα εκφραστεί και στο συνέδριο, είναι πρώτη δύναμη το ΚΚΕ. Και εκεί δεν είναι ένας και δύο, ψηφίσαν πάνω από 300-400 χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι.
Λέω λοιπόν, ότι σε αυτό που εμείς θεωρούμε ως κύριο ζήτημα και βασικό κριτήριο στη δράση μας, δηλαδή πώς δουλεύεις και παλεύεις να οργανωθεί το κίνημα του λαού, να βγει δηλαδή ο λαός στο προσκήνιο, ο ίδιος και όχι κάποια πολιτικά πρόσωπα ή κάποιοι υπουργοί ή κάποιοι κυβερνώντες ή άνθρωποι της εξουσίας που έχουν το μαχαίρι και το πεπόνι, αλλά να βγει ο ίδιος ο λαός, αυτό εκφράζεται ακριβώς στις αρχαιρεσίες των πρωτοβάθμιων, δευτεροβάθμιων σωματείων στην λαϊκή πάλη, στη μαζικοποίηση των αγώνων. Και εδώ έχουμε τεράστια βήματα. Το να φτάσει βέβαια όλος αυτός ο κόσμος να ψηφίσει και το ΚΚΕ χρειάζεται ανώτερη πολιτική ιδεολογική δουλειά. Αυτά τα συζητάμε ήδη εμείς στο συνέδριό μας για το πως θα βάλουμε το πρόγραμμα του κόμματος, τη συνολική πολιτική πρόταση του κόμματος σε συζήτηση πλατιά στο λαό και θα πείσουμε γι' αυτό. Και πείθουμε γι' αυτό. Κάποτε μας λέγανε είστε κολλημένοι στο 4% με 5%. Τώρα μας λένε είστε κολλημένοι στο 6% με 7%. Τώρα με τις δημοσκοπήσεις μας λένε είστε κολλημένοι άντε το πολύ στο 9% με 10%. Ε, αυτό δεν είναι και ακριβώς κόλλημα.
- Πρόωρες εκλογές βλέπετε, και αν κυβερνήσεις συνεργασία προς τις οποίες οδεύουμε μπορούν να βγάλουν το πολιτικό σύστημα από την κρίση τους
Οι κοινοβουλευτικές εκλογές ποτέ δεν βγάζουν το σύστημα από την κρίση του. Μπορεί για κάποια στιγμή να δώσουν μια ανάσα στο σύστημα, με την έννοια ότι μπορεί κάπως να φτιαχτεί το πολιτικό σκηνικό, οι μεγάλες αντιθέσεις τους και μέσα στα ίδια τα κυβερνώντα κόμματα ή τα αστικά συνολικότερα κόμματα που λέμε εμείς να πάψουν να υπάρχουν ή να ελαφρυνθούν, να μειωθούν οι αντιθέσεις, οι ανταγωνισμοί, το “ξύλο” που πέφτει μέσα και στη ΝΔ και αλλού, το πολιτικό εννοώ ξύλο.
- Αλήθεια τους πρώην πρωθυπουργούς πώς τους κρίνεται;
Αυτό ακριβώς λέω, ότι υπάρχουν σήμερα μεγάλες αντιθέσεις που εκφράζουν αντιθέσεις και διαφορετικές προσεγγίσεις ακόμα και τμημάτων του κεφαλαίου. Υπάρχει σήμερα και βιομηχανικό και τραπεζικό και εφοπλιστικό κεφάλαιο, εμπορικό κεφάλαιο, που έχουν και διαφορετικά συμφέροντα για το που θα στραφεί για παράδειγμα η οικονομία, τι μέτρα πρέπει να πάρει μια κυβέρνηση ή ποια θα είναι η θέση μας στην ΕΕ ή αν θέλετε πολύ περισσότερο στον διεθνή περίγυρο, σ’ αυτό το διεθνές σκηνικό με τόσους πολέμους, με τόσους ανταγωνισμούς μεγάλων δυνάμεων. Άλλοι μιλάνε για προσέγγιση ξανά με τη Ρωσία, να αφήσουμε ανοιχτά όλα τα ζητήματα και με την Κίνα, να μην έχουμε μονόπλευρο προσανατολισμό σαν χώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες και πάει λέγοντας. Αυτά είναι υπαρκτά ζητήματα αντιθέσεων, προβληματισμών και αντιρρήσεων που έχουν και τμήματα που εκπροσωπεί σήμερα για παράδειγμα η κυβέρνηση της ΝΔ. Έτσι εξηγείται ο ρόλος αυτών. Γι' αυτό λέμε εμείς, κ. Ξενάκη, ότι περιμένοντας κάποιες εκλογές, είτε πρόωρες, είτε κάθε τέσσερα χρόνια, δεν λύνεται το πολιτικό πρόβλημα στην ουσία, δεν πάμε δηλαδή να λύσουμε τις αιτίες. Γιατί χρειάζεται ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα. Η πραγματική μάχη κατά την άποψή μας -και σεβαστείτε την αυτήν και ακούστε την και διαδώστε την γιατί είναι για το καλό του ελληνικού λαού- είναι ο ελληνικός λαός να βγει στο προσκήνιο με τους αγώνες του. Αν περιμένει διάφορους μεσσίες, καινούριους ή παλιότερους, διάφορους σωτήρες κάθε φορά που θα του λύσουν και θα τους αναθέσει να του λύσουν τα προβλήματα, δεν πρόκειται να γίνει παρά “μια τρύπα στο νερό”. Αυτό αφορά τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες που είπα, γιατί δυστυχώς ο τρόπος λειτουργίας αυτού του συστήματος είναι τέτοιος, αντιδημοκρατικός, είναι η σύγχρονη, να το πω έτσι, δικτατορία των μονοπωλίων, όσο και αν δεν σας αρέσει ο όρος.
- Όχι, εγώ δεν είπα... Προσπαθώ να σκεφτώ πού αλλού υπάρχει αυτό το σύστημα που έχετε στο μυαλό σας εσείς.
Λέω, όχι σε σας, σ’ αυτόν που μας ακούει.
- Ποιο είναι το σύστημα αυτό που έχετε στο μυαλό σας, εσείς προσωπικά;
Ο σοσιαλισμός είναι, εμείς το λέμε καθαρά. Που θα εκφράζει τη συμμετοχή του λαού, που θα έχει κοινωνικοποίηση όλων των μέσων παραγωγής, που θα δίνει τη δυνατότητα, για παράδειγμα, στην αγροτιά να οργανωθεί εθελοντικά μέσα από παραγωγικούς συνεταιρισμούς που θα συνδέονται με τη βιομηχανία, την κοινωνικοποιημένη, και με όλη την οικονομία και με τις υπηρεσίες. Εκεί ο αγρότης θα μπορεί να βρει το δίκιο του, γιατί εκεί θα έχει εγγυημένες τιμές, θα έχει εγγυημένη απορρόφηση των προϊόντων του, θα έχει αξιοπρεπή ζωή -να είναι στο χωριό του δηλαδή και να έχει δημόσια υγεία, πρωτοβάθμια φροντίδα περίθαλψης που δεν υπάρχει τώρα, να έχει υγεία, παιδεία για τα παιδιά του δημόσια και δωρεάν να μπορεί να τα σπουδάζει, να έχει πολιτισμό- και βεβαίως να έχει όλη την απαραίτητη προστασία από το κράτος, από αυτό το εργατικό, το λαϊκό κράτος, πως να το πω, πείτε το όπως θέλετε. Δηλαδή, ένα κράτος το οποίο θα τον προστατεύει από τις φυσικές καταστροφές, θα του δίνει τα απαραίτητα μηχανήματα και τις υποδομές. Γιατί τώρα κοιτάξτε να δείτε, με την ΚΑΠ και την ΕΕ και με τις κυβερνήσεις εδώ, για να μπει κάποιος στα προγράμματα επιδοτήσεων, στα προγράμματα της ΕΕ, για να κάνει στοιχειώδεις υποδομές, για να πάρει ακόμα και ένα τρακτέρ, αναγκάζεται να πληρώνει χοντρά στην τράπεζα, στον τραπεζίτη και να του σφίγγει τη θηλιά στο λαιμό με τα δάνεια συνεχώς, την ίδια ώρα που είναι καθηλωμένες ή μειωμένες οι κατώτατες τιμές, γιατί απλά και μόνο θέλουν φθηνή πρώτη ύλη τα μονοπώλια, οι διατροφικοί όμιλοι, οι οποίοι ουσιαστικά αυτοί είναι που ενισχύονται και από την ΚΑΠ της ΕΕ και από τις κυβερνήσεις. Αυτό το σύστημα του σοσιαλισμού θα λύσει αυτά τα ζητήματα.
- Ευχαριστούμε πολύ, Γραμματέα. Ευχαριστούμε πραγματικά από καρδιάς για αυτή τη συζήτηση και για το ότι απαντάτε σε όλα τα ερωτήματα με σαφήνεια νομίζω και με ευθύνη.
Κι εγώ σας ευχαριστώ. Εμείς καθαρά μιλάμε πάντα, το ξέρετε όσο κι αν διαφωνεί κάποιος που μας ακούει μ’ αυτά που λέμε ή σε πλευρές αυτών που λέμε.
- Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι είναι πολύ καθαρός ο λόγος του ΚΚΕ και γι' αυτό ποτέ δεν τον αμφισβητεί κανείς, στο κομμάτι της καθαρότητάς του και ότι δεν αλλάζει από μέρα σε μέρα, από χρόνο σε χρόνο, ανάλογα με τις περιστάσεις. Ευχαριστούμε, Γραμματέα. Καλημέρα σας.
Και στην εντιμότητα και στην καθαρότητα. Και νομίζω αυτό θα το εκτιμήσει ο ελληνικός λαός. Καλημέρα σας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.