«Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες», λέει μια παροιμία.
Τα «κακαρίσματα» της κυβέρνησης επιχειρούν έναν αντιπερισπασμό, την ώρα που νομοθετεί το ένα μετά το άλλο τα αντιλαϊκά μέτρα, ενώ ετοιμάζεται να φέρει τον αυτόματο «κόφτη» δικαιωμάτων και εισοδημάτων για εργαζόμενους, υπαλλήλους και συνταξιούχους, «κακαρίζει» ακατάσχετα για αλλαγή σελίδας, για ελπίδες που αναγεννώνται, για νέα μέρα που τάχα ξημερώνει για το λαό.
Κοροϊδεύει ασύστολα
- ότι «τα δύσκολα τελείωσαν» και
- ότι «θα μπορέσει σιγά σιγά η κοινωνία να ανακάμψει».
Το κλίμα ευφορίας, που προσπαθεί να καλλιεργήσει, μπορεί να της χρειάζεται, για να συνεχίσει την αντιλαϊκή δουλειά της, είναι όμως ψεύτικο, όπως πολύ καλά κάθε άνθρωπος του μόχθου διαπιστώνει στην καθημερινότητά του.