Με επιχειρήματα που δεν τόλμησαν να ξεστομίσουν ούτε οι προπαγανδιστές του σχεδίου Γιαννίτση, η χτεσινή «Αυγή» προσπαθεί να δικαιολογήσει και κυρίως να νομιμοποιήσει στις συνειδήσεις ασφαλισμένων και συνταξιούχων τις συντελούμενες και επερχόμενες αντιασφαλιστικές ανατροπές.
Με αφορμή την εξειδίκευση, με υπουργική απόφαση, των νέων αυξημένων ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για ορισμένες ειδικές κατηγορίες ασφαλισμένων, η «Αυγή» γράφει:
«Είναι κατανοητή η αγωνία του εξηντάρη να μάθει πόσο περισσότερο πρέπει να μείνει στη δουλειά του πριν έρθει η ώρα της σύνταξης (...) αλλά για τον τριαντάρη, τον σαραντάρη, τον πενηντάρη, εφόσον βέβαια έχει δουλειά αυτές τις άγριες εποχές, το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης δε θα έπρεπε να είναι κυρίαρχο στο νου του (...) είναι παράλογο να θεωρεί κανείς ότι δικαιούται στα πενήντα του να ολοκληρώσει τον εργασιακό του βίο».
Δηλαδή, οι σημερινοί εργαζόμενοι και άνεργοι δε θα πρέπει να δίνουν δεκάρα τσακιστή για τις αλλαγές στο Ασφαλιστικό, αλλά αντίθετα, μόνη τους έγνοια θα πρέπει να είναι το πώς θα έχουν δουλειά!