ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ. Τεύχος 5, 2013

Ντιέγκο  Ριβέρα (1886-1957),
Η Γέννηση Της Ταξικής Συνείδησης ​
 (Ο Αγκιτάτορας) 1926-1927

ΚΟΜΕΠ, 2013. Τεύχος 5

Εξι μήνες μετά το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ οι πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις επιβεβαιώνουν βασικές θέσεις και εκτιμήσεις του Συνεδρίου για το προς τα πού οδηγείται η κατάσταση.

Σε αυτό το διάστημα πραγματοποιήθηκαν τα συνέδρια των δύο βασικών κομμάτων που διεκδικούν τον κυρίαρχο ρόλο στην αστική διακυβέρνηση, επιδιώκοντας να προωθήσουν την αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος με τη διαμόρφωση του νέου δίπολου, κεντροδεξιάς - κεντροαριστεράς, στην εναλλαγή συμμαχικών κυβερνητικών σχημάτων.

ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Τάσου Τραβασάρου: Το ΚΚ Χιλής στην κυβέρνηση Λαϊκής Ενότητας. Διδάγματα για το σήμερα.

Ιδεολογική Επιτροπή της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ: Για τη λεγόμενη αυτοδιαχείριση των εργοστασίων. Η περίπτωση της ΒΙΟ.ΜΕ.

Κώστα Σκολαρίκου: Με αφορμή ένα συνέδριο: Ζητήματα μεθοδολογίας της ιστορικής έρευνας.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Γρηγόρη Λιονή: Για τις τελευταίες εξελίξεις στο χρηματοπιστωτικό σύστημα

ΠΑΙΔΕΙΑ

Τμήμα Παιιδείας & Έρευνας της ΚΕ του ΚΚΕ: Το σχολείο και ο ρόλος του κομμουνιστή εκπαιδευτικού στη διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς.

Θ. Παφίλης: «Το νέο σχολείο είναι στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης με στόχο την προσαρμογή της εκπαίδευσης στις ανάγκες του κεφαλαίου, που θέλει ένα φθηνό ευέλικτο και υποταγμένο εργατικό δυναμικό» (VIDEO)

«Η κατάσταση για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών θα χειροτερέψει με το νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση, το οποίο αποτελεί συνέχεια όλων των αλλαγών που προωθούνταν το προηγούμενο διάστημα για τη δημιουργία του νέου σχολείου».

G20: Συμβιβασμοί και αντιθέσεις στη Σύνοδ. Ανησυχία για την εύθραυστη ανάκαμψη, με δεδομένη την επιβράδυνση στις αναπτυσσόμενες οικονομίες

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Από τις εργασίες της Συνόδου του «G20» που έγινε την περασμένη εβδομάδα στη Ρωσία

Την ανησυχία τους για το γεγονός ότι η παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη παραμένει «ιδιαίτερα ισχνή» εκφράζουν στην κοινή τους ανακοίνωση οι χώρες-μέλη του «G20», επικεντρώνοντας την προσοχή τους στους «κινδύνους» που απορρέουν από την επιβράδυνση της ανάπτυξης στις λεγόμενες «αναπτυσσόμενες» χώρες.

Στην ίδια ανακοίνωση σημειώνεται πως «η Ευρωζώνη δεσμεύθηκε ότι θα ενισχύσει τα θεμέλια της Οικονομικής και Νομισματικής της Ενωσης, περιλαμβανομένων προσπαθειών για τη βελτίωση των τραπεζικών ισολογισμών, τη μείωση του χρηματοοικονομικού κατακερματισμού και πως θα προωθήσει χωρίς καθυστέρηση την τραπεζική ένωση».

Συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ για την Παιδεία

ΤΡΙΤΗ 10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, 7 μ.μ. ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ

ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΟΛΟΠΛΕΥΡΗ ΜΟΡΦΩΣΗ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.

ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ!

ΤΟ ΠΑΜΕ ΚΑΛΕΙ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ, ΤΩΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ, ΤΗΣ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΓΟΝΕΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΑΓΣΜΕ), ΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΓΟΝΕΩΝ.

***

"Εργάτη κάνε υπόθεση δική σου το μέλλον και τη μόρφωση που θα ‘χει το παιδί σου"

 ***

Εργάτη, υπάλληλε, άνεργε, νέα και νέε,

Η κυβέρνηση έφερε στη Βουλή το σχέδιο νόμου "για την αναδιάρθρωση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις".

Στην κυριολεξία, πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που τσακίζει τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Φτιάχνουν ένα σχολείο που πετάει έξω από τη γενική μόρφωση και έξω από το Λύκειο τα παιδιά της εργατικής τάξης. Τα σπρώχνουν για να γίνουν βίαια και γρήγορα-γρήγορα το αυριανό φτηνό, ευέλικτο εργατικό δυναμικό, γρανάζι στην κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

Το μεροκάματο... (Με αφορμή το αυριανό, 10/9/2013, Συλλαλητήριο για την Παιδεία)

Με αφορμή το αυριανό (10/9/2013) Συλλαλητήριο για την Παιδεία, που έχει αρχίσει ήδη να παρέχεται με αγοραίους όρους, προετοιμάζοντας σχολεία ταξικής διάρθρωσης και κοινωνικών αποκλεισμών, η Μποτίλια φιλοξενεί (και στέλνει με τον άνεμο) ένα απλό, άμεσο, δυνατό, βαθιά πολιτικό κείμενο, από τα καλύτερα –κατά την άποψή της– που έχουν γραφτεί μέχρι σήμερα στο διαδίκτυο (και όχι μόνο).

 _____________________

 

 Το μεροκάματο...

 Από Fadomduck2, 5/9/2013

Δεν είναι μόνο το μεροκάματο...

Είναι το δικαίωμα στο μεροκάματο.

Είναι το δικαίωμα να είσαι χορτάτος και υγιής, ακριβώς για να μπορείς να το κάνεις το μεροκάματο.

Είναι το δικαίωμα να σου περισσεύει χρόνος για εσένα, τους φίλους και την οικογένεια σου από το μεροκάματο.

Είναι το δικαίωμα να ξέρεις το πότε θα το κάνεις το μεροκάματο για να κουλαντρίσεις τον χρόνο σου.

Είναι το δικαίωμα στο να μάθουν πέντε γράμματα για να ανοίξουν λίγο παραπάνω από εσένα το κεφάλι τους τα παιδιά σου. Και να την κάνουν λίγο αξιοπρεπέστερη την υπόθεση μεροκάματο.

Είναι το δικαίωμα στο να έχεις την δυνατότητα να σουλουπώσεις λίγο το κορμί σου, όταν θα έχει διαλυθεί από την προσπάθεια να βγει το μεροκάματο

Είναι το δικαίωμα σε μία αξιοπρεπή σύνταξη, όταν πια δεν θα μπορείς να το βγάλεις το μεροκάματο.

Είναι το δικαίωμα να μπορείς να το βγάλεις το μεροκάματο, χωρίς να αναγκάζεις τους κουρασμένους και καλόβολους γέρους σου να κάνουν την μπέιμπυ σίτερ για να πας στην δουλειά.

Είναι το δικαίωμα άμα σακατευτεί το κορμί σου στο μεροκάματο, να μπορείς να το βγάλεις το μεροκάματο, δίχως να το τσακίσεις κι άλλο.

Είναι το δικαίωμα να έχεις ένα σπίτι για να κοιμηθείς, με νερό για να πιεις και να πλυθείς, και ηλεκτρικό μέσα για να μπορείς να φας και να δεις, να μαγειρέψεις και να ζεστάνεις το νερό, να πλύνεις τα ρούχα σου και να διαβάσεις. Για να έχεις και την δυνατότητα να το βγάλεις το μεροκάματο.

Είναι το δικαίωμα της γυναίκας να μην πηγαίνει λεχώνα στην δουλειά για να βγάλει το μεροκάματο.

Είναι το δικαίωμα να μπορείς να μετακινηθείς μέχρι τον τόπο που θα το βγάλεις το ρημάδι το μεροκάματο.

Είναι το δικαίωμα στην ψυχαγωγία, για να μπορείς να το βγάζεις το μεροκάματο, χωρίς να τσακίσει η ψυχή σου πριν την ώρα της.

 

Είναι το δικαίωμα σου να μπορείς να ζήσεις σαν άνθρωπος, πριν, μετά και κατά την ώρα που θα βγαίνει το μεροκάματο.

Είναι το δικαίωμα αυτών που το βγάζουν το μεροκάματο να εξουσιάζουν τον εαυτό τους.

Και για να το κάνουν αυτό, πρέπει πρώτα να εξουσιάσουν το μεροκάματο.

Καλές ιδέες

Από Lenin Reloaded

Ξημέρωνε κ’ ήτανε κ’ οι δυο τους

ασπροντυμένοι.

Κελαηδούσε απ’ όξω ο τόπος. «Τα πουλιά»

ψιθύρισε ο Μαχάτμα.

Ο Λένιν χαμογέλασε καλόκαρδα διορθώνοντας.

«Μυδράλια».

Νίκος Καρούζος, ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ ΜΑΧΑΤΜΑ

Το 1931, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο Λονδίνο, και αφού είχε περιηγηθεί στα μεγάλα αξιοθέατα της μητρόπολης της αυτοκρατορίας, ο Μοχάντας (Μαχάτμα) Γκάντι, που είχε ήδη ανακηρυχθεί άνθρωπος της χρονιάς απ' το περιοδικό Time, ρωτήθηκε τι γνώμη έχει για τον βρετανικό πολιτισμό.

Η απάντησή του είναι διάσημη: "Νομίζω πως θα ήταν καλή ιδέα." Ο Γκάντι είχε έτσι έμμεσα αλλά ξεκάθαρα αποκαλέσει την βρετανική αυτοκρατορία βάρβαρη και οπισθοδρομική.

Το 1933, δύο χρόνια αργότερα, ο Αδόλφος Χίτλερ ανέβαινε στην καγκελλαρία της Γερμανίας, υιοθετώντας στην προπαγάνδα του NSDP τις βασικές ιδέες περί βιολογικής και νοητικής ανωτερότητας της λευκής φυλής τις οποίες προπαγάνδιζαν οι Άγγλοι Τσάμπερλαιν και Τσώρτσιλ. 

Τι είδε ο ΡΩΣΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ, δύο μήνες μέσα στον Εμφύλιο της Συρίας

«Πριν 10 χρΟνια οι κίνδυνοι παραμόνευαν σε ένα άλλο δάσος, γεμάτο τρομοκράτες Ταλιμπάν, Μπιν Λάντεν –πρωτοπαλίκαρα άλλοτε της CIA– και αιμοβόρους ισλαμιστές της Αλ Κάιντα.

ΣΗμερα, η ίδια (χρήσιμη πάντα) Αλ Κάιντα και κάποιοι καλοί (αυτή τη φορά) «τρομοκράτες» εξοπλισμένοι από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, την Τουρκία, την Αίγυπτο, ευγενικά χορηγούμενοι από τη γαλλική σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του Ολάντ –του επονομαζόμενου και «ούριου της Ευρώπης ανέμου»– βαφτίζονται αντικαθεστωτικοί «Αδελφοί Μουσουλμάνοι» που κινδυνεύουν από κακά και διεφθαρμένα καθεστώτα.

Κι Ενα νΕο (ή παλιό;) ιμπεριαλιστικό παραμύθι αρχίζει, παροτρύνοντάς μας να ευλογήσουμε το τσεκούρι του αγνού και τίμιου κυνηγού».

Μποτίλια Στον Άνεμο, 2/9/2013: Ο λύκος κι ο κυνηγός

Δυο μήνες στον Εμφύλιο της Συρίας

Μάκης Παπαδόπουλος: Πίσω απ' την αστική διαπάλη για το νέο δάνειο

Η διαπάλη σχετικά με τη διαχείριση του ελληνικού κρατικού χρέους εξακολουθεί να προβάλλεται απ' τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, σαν η «μητέρα των μαχών» για τη διασφάλιση της λαϊκής ευημερίας. Με επίκεντρο το προεκλογικό σκηνικό της Γερμανίας, προβάλλεται το δίλημμα μεταξύ δύο βασικών αστικών επιλογών:

Απ' τη μια η πρόταση της κυβέρνησης Μέρκελ που περιλαμβάνει παράταση του χρόνου εξόφλησης των σημερινών δανειακών υποχρεώσεων της Ελλάδας καθώς και νέο δάνειο που θα συνοδευθεί με νέο αντιλαϊκό μνημόνιο. Η ελληνική κυβέρνηση συμπλέει με τη συγκεκριμένη πρόταση της Γερμανίας, της ΕΕ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και την εξωραΐζει με την υπόσχεση μιας διαπραγμάτευσης αφού επιτευχθεί το περιβόητο ετήσιο πρωτογενές πλεόνασμα. Υπόσχεται ήδη «κοινωνικό μέρισμα» με ελάφρυνση της θέσης κάποιων ομάδων ακραίας φτώχειας, όπως οι χαμηλοσυνταξιούχοι.

Τσίπρας: «Μια χώρα πρέπει να έχει συνέχεια στην εξωτερική πολιτική. Θέλουμε η Ελλάδα να συνεχίσει να είναι σε θέση να παίζει ρόλο σταθεροποιητικό στην περιοχή»

Ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ιμπεριαλιστές και η Συρία

Με δηλώσεις του τις προηγούμενες μέρες, ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε να αποτραπεί η επέμβαση στη Συρία και να μη συμμετάσχει η Ελλάδα σ' αυτή.

Στις ανακοινώσεις του, όμως, και στις δημόσιες παρεμβάσεις των στελεχών του, υπάρχουν αποχρώσεις που δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και στο ζήτημα του ιμπεριαλιστικού πολέμου, δεν μπορεί παρά να πατά σε δυο βάρκες, αφού στον πυρήνα της στρατηγικής του βρίσκεται η διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος, που γεννάει τον πόλεμο.

Ορισμένα παραδείγματα: Σε ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, στις 27/8/2013, αναφέρεται:

Σύντομη ιστορία της Αμερικής

Κάποτε Στη Δύση

Ο Καλός, Ο Κακός Και Ο Άσχημος

Για Μια Χούφτα Δολάρια

έφεραν
την Αποκάλυψη Τώρα!