Νίκος Καρούζος, 17 Ιουλίου 1916, Ναύπλιο - 28 Σεπτεμβρίου 1990, Αθήνα
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 2.IX.2015 (Μελάνι, 29χ21 εκ.)
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 2.IX.2015 (Μελάνι, 29χ21 εκ.)
ΜΟΡΜΟΛΥΚΗ
Φαινόμαστε άναυδοι κι ας φλυαρούμε
χρωματιστά· βυσσινί κυρίως·
κι ας αναδίνουμε χνώτο πορτοκαλένιο.
Μήπως ο άνεμος; μήπως η καταιγίδα;
Μη χειροτερεύεις!
Έχουμε όνειρα κι ανταλλαχτικά οπτασίας
ερχόμαστε άναυδοι.
Κι όταν λέμε το σκότος επουλώνει, τότενες
χωρατεύουμε
δίχως πλήγιασμα· οι πληγές αγνοούν
εμείς υποφέρουμε
γάζες επίδεσμοι στο αίμα ποτισμένα
μα οι λέξεις ακούνε;
Μαντεύω εξολόθρευση στο στήθος μου
κι ό,τι παρωδήσεις
γυρίζει και πυρσοκροτεί εκτός οράσεως.
Χεστέα η κατάσταση.
ΜΥΧΙΟΘΗΚΗ
10. Δημοκρατία είν’ η μάνα της πολιτικής η χρυσοχέρα
κ’ η κόλαση μητέρα του παράδεισου.
16. Βαρέθηκα να τέρπομαι στην τέφρα
ρίχνοντας μέσα σ’ έναν ερημόλακκο
το έπαθλο της νύχτας: το φεγγάρι.
ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΑΝΕΛΚΥΣΤΗΡΩΝ [1986]
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ, ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ Β΄ (1979-1991)
ΙΚΑΡΟΣ, Αθήνα 1994, σσ. 388, 400
ΙΚΑΡΟΣ, Αθήνα 1994, σσ. 388, 400
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.