9 Οκτωβρίου 1967 δολοφονήθηκε ο Ernesto “Che” Guevara. Οι εχθροί του- εχθροί της ανθρωπότητας- πιστεύουν πως με τον Che νεκρό, σκοτώνουν τις ιδέες, το πάθος, τον έρωτα για την Επανάσταση που θα συντρίψει τη μηχανή που αλέθει τους λαούς του πλανήτη. Κατάφεραν ακριβώς το αντίθετο. Οι κορυφαίοι ποιητές και μουσικοί του κόσμου δημιουργούν εξαιρετικά έργα για να τον τιμήσουν και να κρατήσουν τη φλόγα ζωντανή. Από τον Allen Ginsberg στον Yevgeny Yevtushenko (βλ. σύνδεσμο κάτω) και από τον Charlie Haden στη Judy Collins. Βασική πηγή, η σπουδαία μεταφραστική και σχολιαστική δουλειά του Μπάμπη Ζαφειράτου / Μποτίλια Στον Άνεμο, που μπορεί ο κάθε ένας να βρει στην πολύτιμη σελίδα του https://zbabis.blogspot.com/ Θα κλείσω με ένα θαυμάσιο beat διάθεσης ποίημα της Eleni Marina
Playlist Κινούμενη Άμμος
1. Charlie Haden - Song for Ché
3. Hans Werner Henze - Das Floß der Medusa (Requiemfor Che)
4. Companeros - Ewan Maccoll and Peggy Seeger
5. Shostakovich - Symphony No. 11
6. Hasta Siempre Comandante - Carlos Puebla
(από Μποτίλια με ελλην. υπότιτλους Μπ.Ζ. στα μέτρα της μελωδίας)
7. Nathalie Cardone - Hasta Siempre
9. León Gieco y Gustavo Santaolalla - A los mineros de
Bolivia (από 4ο σύνδεσμο κάτω)
10. Thelonious Monk - Hackensack
*
Ακούστηκαν με τη φωνή του Γιώργου Πήττα:
Ποιήματα για τον Τσε
Μπάμπης Ζαφειράτος: Ένα σονέτο για τον Τσε Γκεβάρα
(Βλέπε σχετικό βίντεο και από την ανάρτηση του Γιώργου Πήττα)
*
Ποιήματα του Τσε:
Μπάμπης
Ζαφειράτος: Ο ποιητής Τσε Γκεβάρα - Στους μεταλλωρύχους της Βολιβίας (μετά
μουσικής 3 VIDEO)
* * *
Ελένη Μπάλιου
You know
πως όταν τα μάτια μου
δεν θα μπορούν να σε βλέπουν
καθαρά
η κινησή μου θα έχει καταντήσει fuck it
και η θωριά μου θα μοιάζει με δέντρο
broken by the winds
εγώ θ' ακούω τ' αγέραστα τραγούδια
και θα βλέπω μπροστά μου
εκείνο τον ωραίο που στάθηκε
στο άνοιγμα της πόρτας
με τον ήλιο πίσω του
και με φωνή βροντώδη
it has to be a dream
ξεφώνισε.
Take me a way
από τα μάτια του κόσμου
που είναι συνηθισμένα στη φθορά
και την ασχήμια.
You promised me
ταξίδια σε κόσμους μαγικούς
έξω
απ' το χρόνο των τυφλών αρνητών
και των πτωμάτων.
So its time
να εκπληρώσεις την υποσχεσή σου
κι εγώ τη δική μου
ωραίε με τον ήλιο πίσω σου
και τη βροντώδη φωνή.
και fuck the poems
και fuck the language
αν το μόνο που ξέρουν να κάνουν
είναι να στενεύουν τα κελλιά
της φυλακής μας.
Take me a way
όπως σου είπα πως θα κάνω κι εγώ
το πρωί που ειδωθήκαμε για πρώτη φορά.
today that was
and tomorrow
εκεί που οι αγάπες δεν πνίγονται στα ρηχά
και τα μάτια μπορούν να κοιτάζουν ορίζοντες
με ηλιοβασιλέματα κι ανατολές.
Because I know you still love me
because you know I still do too.
*
Από Μποτίλια
Ελένη Μπάλιου και Γιώργος Πήττας
*
*
* * *
