Αν κάτι κατέρρευσε από την πρώτη κιόλας συνάντηση του κουαρτέτου με την κυβέρνηση για τα Εργασιακά, ήταν η προπαγάνδα της περί «ακραίων» στη διαπραγμάτευση, τους οποίους ταύτιζε αποκλειστικά με την πλευρά του ΔΝΤ, «βγάζοντας λάδι» την ΕΕ, το κεφάλαιο και, βεβαίως, τη δική της αντιλαϊκή πολιτική.
Όπως προκύπτει, όμως, από τα σχετικά δημοσιεύματα, αυτός που έδωσε πραγματικά «τα ρέστα του» για την υπεράσπιση των αντεργατικών μεταρρυθμίσεων που ζητάει το κεφάλαιο, δεν ήταν μόνο το ΔΝΤ, αλλά και ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, Ντ. Κοστέλο, ο οποίος διαμήνυσε «να ξεχάσουμε την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων» όπως τις ξέραμε.
Στην πραγματικότητα, συνέβη το αναμενόμενο.
- Όλοι οι συμμετέχοντες στη διαπραγμάτευση, κυβέρνηση, κουαρτέτο, αλλά και οι εγχώριοι «κοινωνικοί εταίροι», ως βάση θέτουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και, παρά τις μεταξύ τους αντιθέσεις και διαφορές,
- Προωθούν ενιαία την απρόσκοπτη και χωρίς παρεκκλίσεις εφαρμογή του 3ου μνημονίου.
Κοινός στόχος όλων είναι η ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου.