Ανθρακωρύχοι: Η πιο βαθιά ταξική πάλη (VIDEO)

Τουρκία: Πλήρωσαν με το αίμα τους το θαύμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης – Αρνείται κάθε ευθύνη η Σόμα – Με καταστολή απαντά ξανά η κυβέρνηση σε διαδήλωση για το εργοδοτικό έγκλημα (Φωτό+VIDEO)

Τουρκία: Με καταστολή απάντησε ξανά η κυβέρνηση σε διαδήλωση για το εργοδοτικό έγκλημα

Σου είπε αλήθεια για την ΕΕ. Η ζωή σου το αποδεικνύει. Κάνε το βήμα! – Δεκάλεπτο βίντεο του ΚΚΕ για τις Ευρωεκλογές

ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ: Στο ίδιο ΠΟΤΑΜΙ κυλάνε

Ενωμένοι στην εξαπάτηση του λαού

Πλήθος συνεντεύξεων υποψήφιων δημάρχων, περιφερειαρχών των αστικών κομμάτων δημοσιεύονται αυτές τις μέρες στον Τύπο.

Όλοι χρησιμοποιούν φοβερές περιγραφές για την κατάσταση του λαού αλλά στο διά ταύτα σφυρίζουν κλέφτικα, καθώς πρέπει να μιλήσουν για την ΕΕ στην οποία όχι μόνο πιστεύουν αλλά κάνουν κι ότι περνά από το χέρι τους να την ανυψώσουν στις λαϊκές συνειδήσεις.

Έρη Ρίτσου: Ψηστιέρες, ψυγεία και ροζ μακιγιάζ (VIDEO)

Απλά μαθήματα Προλεταριακού Διεθνισμού

VI Antigua Historia Pablo Neruda Ahora abro los ojos y recuerdo: brilla y se apaga, eléctrica y oscura, con alegrías y padecimientos la historia amarga y mágica de Cuba. Pasaron años como pasan peces por el azul del mar y su dulzura, la isla vivió la libertad y el baile, las palmeras bailaron con la espuma, eran un solo pan blancos y negros porque Martí amasó su levadura, la paz cumplía su destino de oro y crepitaba el sol en el azúcar, mientras maduro por el sol caía el rayo de la miel sobre las frutas: se complacía el hombre con su reino y la familia con su agricultura, cuando llegó del Norte una semilla amenazante, codiciosa, injusta, que como araña propagó sus hilos y extendió una metálica estructura que hundió clavos sangrientos en la tierra y alzó sobre los muertos una cúpula. Era el dólar de dientes amarillos, comandante de sangre y sepultura. Canción de Gesta Imprenta Nacional de Cuba, 1960 (p. 10)

VI Αρχαία ιστορία Πάμπλο Νερούδα Τώρα τα μάτια ανοίγω και θυμάμαι: λάμψεις που σβήνουν, φώτα και σκοτάδι, με ανείπωτες χαρές και με μαράζια τη μαγική πικρή ιστορία της Κούβας. Πέρασαν χρόνια όπως γλιστρούν τα ψάρια μες στης γαλάζιας θάλασσας τη γλύκα, και το νησί ελεύθερο χορεύει, οι φοινικιές λικνίζονται στο κύμα, τρώνε το ίδιο ψωμί άσπροι και μαύροι γιατί ο Μαρτί έχει πλάσει το προζύμι, μες στο χρυσάφι η μοίρα της ειρήνης κι η ζάχαρη τριζοβολάει στον ήλιο, καθώς οι αχτίνες του ώριμες σαν μέλι  πέφτουν επάνω στ’ άγουρα τα φρούτα: χαίρονται οι ανθρώποι στο βασίλειό τους κι οι φαμελιές μαζεύουν τη σοδειά τους, μα ήρθε απ’ το Βορρά η άδικη φύτρα η απειλητική κι η αδηφάγα, που απλώνει τον ιστό της σαν αράχνη και χτίζει από μέταλλο ένα πλέγμα με ματωμένες πρόκες παχτωμένο και υψώνει θόλο πάνω από κουφάρια: Του δολαρίου τα κίτρινα τα δόντια που δυναστεύουν με αίμα και με τάφους. Επικό Τραγούδι Εθνικό Τυπογραφείο Κούβας, 1960 (σ. 10) Πρώτη ελληνική μετάφραση, Μπάμπης Ζαφειράτος, 18 Ιουνίου 2017.

XVIII LA LIBERTAD Pablo Neruda Tesoros del Caribe, espuma insigne sobre ilustres azules derramada, costas fragantes que de plata y oro parecen, por la arena elaboradas, archipiélago intenso de los sueños, comarcas de susurro y llamarada, castillos de palmeras navegantes, montañas como piñas perfumadas, islas sonoras que al baile del viento llegasteis como novias invitadas, razas color de noche y de madera, ojos como las noches estrelladas, estatuas que danzaron en los bosques como las olas por el mar amadas, cadera de azafrán que sonstuvieron el ritmo del amor en la enramada, senos oscuros como el humo agreste con olor a jazmín en las cabañas, cabelleras urdidas por la sombra, sonrisas que la luna edificara, cocoteros al viento concedidos, gente sonora como las guitarras, pobreza de las islas y la costa, hombres sin tierra, niños sin cuchara, muchachas musicales dirigidas por un tambor profundo desde el África, héroes oscuros de los cafetales, trabajadores duros de la caña, hijos del agua, padres del azúcar, atletas del petróleo y las bananas, oh Caribe de dones deslumbrantes, oh tierra y mar de sangre salpicadas, oh antillas destinadas para el cielo, por el Diablo y el hombre maltratadas: ahora llegó la hora de las horas: la hora de la aurora desplegada y el que pretenda aniquilar la luz caerá con la vida cercenada: y cuando digo que llegó la hora pienso en la libertad reconquistada: pienso que en Cuba crece una semilla mil veces mil amada y esperada: la semilla de nuestra dignidad, por tanto tiempo herida y pisoteada, cae en el surco, y suben las banderas de la revolución americana. Canción de Gesta Imprenta Nacional de Cuba, 1960 (pp. 25-26)

XVIII Η Ελευθερία Πάμπλο Νερούδα Πλούτη των Αντιλλών, αφροί της δόξας πάνω σε μπλε βαθιές αντανακλάσεις, ευωδιαστές ακτές, που λες κι η άμμος από χρυσό κι ασήμι είναι φτιαγμένη, σε φλογερό αρχιπέλαγος ονείρων, χώρες από ψιθύρους κι από εκρήξεις, κάστρα από φοινικιές θαλασσοπόρες, βουνά μοσχοβολούν σαν κουκουνάρια, νησιά που ηχούν απ’ το χορό του ανέμου σαν φιλενάδες έρχεστε κοντά μας, ράτσες, χρώμα της νύχτας και του ξύλου, μάτια σαν ουρανοί γεμάτοι αστέρια,  αγάλματα στα δάση που χορεύουν σαν κύματα με θάλασσα ερωμένη, γοφοί από παλλόμενο σαφράνι ρυθμοί ερωτικοί κάτω απ’ τα κιόσκια, στήθη στητά σαν θυμωμένα ηφαίστεια κι οσμή του γιασεμιού μες στις καλύβες κόμες λυτές φτιαγμένες από ίσκιους, χαμόγελα πλασμένα από φεγγάρι, και χουρμαδιές στον άνεμο αφημένες, άνθρωποι που μιλούν σαν τις κιθάρες, μες στων νησιών και των ακτών τη φτώχεια, παιδιά χωρίς φαΐ,  λαός ακτήμων, με μουσικές κορίτσια οδηγημένα από κρυφό αφρικάνικο ταμπούρλο, φυτείες του καφέ με σκιές ηρώων, τραχείς εργάτες μες στους καλαμιώνες, γιοι του νερού, της ζάχαρης γονέοι, δρομείς του πετρελαίου και της μπανάνας· ω, Καραϊβική των σπάνιων δώρων ω, θάλασσα και γη σπαρμένες με αίμα, ω, Αντίλλες προορισμένες για τα ουράνια, δαρμένες από ανθρώπους και διαβόλους: τώρα είναι η στιγμή, έφτασε η ώρα: η ώρα της αυγής να ξεπροβάλλει, μ’ αυτόν που έχει σκοπό να γεφυρώσει το χάσμα στη ζωή μας την κομμένη: κι αν λέω πως η ώρα έχει φτάσει είναι που η λευτεριά ξαναγυρνάει: γιατί στην Κούβα βλάστησ’ ένας σπόρος χιλιάκριβος με χίλιες προσδοκίες: είναι της περηφάνιας μας ο σπόρος, που χρόνια έχει πληγές, ποδοπατιέται στις γράνες, μα υψώνονται οι σημαίες μιας επανάστασης αμερικάνας. Επικό Τραγούδι Εθνικό Τυπογραφείο Κούβας, 1960 (σσ. 25-26) Πρώτη ελληνική μετάφραση, Μπάμπης Ζαφειράτος, 18-19 Ιουλίου 2017.

Τί περιμένεις; Κάνε το βήμα: Το ΚΚΕ σου είπε την αλήθεια. Η ζωή σου το αποδεικνύει. Δυνάμωσε το ΚΚΕ. Για να δυναμώσει η προοπτική και η ελπίδα – Χιλιάδες κόσμου στη μεγάλη συγκέντρωση του ΚΚΕ – Κουτσούμπας, Παφίλης, Σοφιανός: Οι ομιλίες (VIDEO+14 ΦΩΤΟ)

Η κεντρική συγκέντρωση του ΚΚΕ και οι ομιλίες


Χιλιάδες κόσμου στη μεγάλη συγκέντρωση του ΚΚΕ στην Αθήνα με ομιλητές τους Δ. Κουτσούμπα, Θ. Παφίλη και Ν. Σοφιανό (VIDEO - ΦΩΤΟ)

Χιλιάδες κόκκινες σημαίες ανέμισαν στην μεγάλη προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ στο Πεδίον Αρεως της Αθήνας για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές

«Κάνε το βήμα, ψήφισε ΚΚΕ στις ευρωεκλογές και Λαϊκή Συσπείρωση σε Περιφέρειες και Δήμους» το σύνθημα της κεντρικής προεκλογικής συγκέντρωσης του ΚΚΕ με ομιλητές τον Δημήτρη Κουτσούμπα ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, τον Νίκο Σοφιανό μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιο δήμαρχο της Αθήνας και τον Θανάση Παφίλη μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιου περιφερειάρχη Αττικής. Ακολουθούν οι ομιλίες αναλυτικά:

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας τόνισε: 

«Φίλες και Φίλοι

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Στηρίζουμε, δυναμώνουμε το ΚΚΕ παντού, γιατί δύναμη κι ελπίδα είναι του λαού.

Λέμε ΟΧΙ στα δεσμά της ΕΕ, των μονοπωλίων.

Δίνουμε τη μάχη και αυτή την Κυριακή στους δήμους και τις περιφέρειες και την άλλη Κυριακή στις ευρωεκλογές.

Για να γίνει ισχυρός ο λαός.

3 μπομπίνες την ημέρα, το γιατρό τον κάνουν πέρα: ΤΑΙΝΙΟΡΑΜΑ 2014 (34+9 φωτό) – Αλφαβίλ & Άστυ – Και ένα επίμετρο Ιστορικής Μνήμης

Το (ΤΑΙΝΙ)ΟΡΑΜΑ των Στεργιάκηδων

Με σύνθημα ΤΟ ΦΙΛΜ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΠΟΤΕ η AMA films των ακούραστων αδελφών Στεργιάκη, ξεκινάει την Πέμπτη, 15 Μαΐου, στο ΑΣΤΥ της οδού Κοραή, το ΤΑΙΝΙΟΡΑΜΑ 2014, όχι με ψηφιακή φόρτωση των ταινιών, αλλά με φιλμ και με την πατροπαράδοτη μέθοδο της μπομπίνας.

Μπαμπάς του θεσμού, από το 1990, ο μπαμπάς Στεργιάκης, ο αξέχαστος κυρ Αντώνης (έφυγε το 2012 στα 75 του), ένας γλυκύτατος άνθρωπος, μια ζωή στα σινεμά, από παιδί του κοκ-σάμαλι και πορτιέρης, ως τη διεύθυνση αιθουσών και τη διανομή ταινιών. Ζούσε και ανάπνεε για το σινεμά, ξετυλίγοντας εκατοντάδες μπομπίνες με φιλμ.

Αντώνης Στεργιάκης

(1938 - 24/11/2012)

«Αντώνη», τον ρωτούσες, «τι θά 'θελε η ψυχούλα σου»;

Στερνό «αντίο» στον Μπάμπη Αγγουράκη: Θα νικήσουμε!

Σύντροφοι και φίλοι αποχαιρέτησαν τον Μπάμπη Αγγουράκη

ΣΥΡΙΖΑ, 751€: Καλά ευχαριστώ, εσείς (VIDEO+13 Φωτό)

Τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με τον κατώτερο μισθό;

Τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με τον κατώτερο μισθό, αν γίνει κυβέρνηση;

Σύμφωνα με τον Αλέξη Τσίπρα (τηλεόραση «Alpha», 8/5):

«Φέρνουμε το μισθό, τον κατώτατο μισθό, εκεί που έχουμε υποσχεθεί, στα 751 ευρώ (...) Η επαναφορά του κατώτατου μισθού δεν έχει δημοσιονομικό κόστος, διότι είναι στον ιδιωτικό τομέα. Η επαναφορά του μισθού στα 751 ευρώ είναι μέσα στα πλαίσια των αλλαγών που θα γίνουν για την επανασυγκρότηση του εργασιακού θεσμικού πλαισίου, έτσι;»