Το μεροκάματο... (Με αφορμή το αυριανό, 10/9/2013, Συλλαλητήριο για την Παιδεία)

Με αφορμή το αυριανό (10/9/2013) Συλλαλητήριο για την Παιδεία, που έχει αρχίσει ήδη να παρέχεται με αγοραίους όρους, προετοιμάζοντας σχολεία ταξικής διάρθρωσης και κοινωνικών αποκλεισμών, η Μποτίλια φιλοξενεί (και στέλνει με τον άνεμο) ένα απλό, άμεσο, δυνατό, βαθιά πολιτικό κείμενο, από τα καλύτερα –κατά την άποψή της– που έχουν γραφτεί μέχρι σήμερα στο διαδίκτυο (και όχι μόνο).

 _____________________

 

 Το μεροκάματο...

 Από Fadomduck2, 5/9/2013

Δεν είναι μόνο το μεροκάματο...

Είναι το δικαίωμα στο μεροκάματο.

Είναι το δικαίωμα να είσαι χορτάτος και υγιής, ακριβώς για να μπορείς να το κάνεις το μεροκάματο.

Είναι το δικαίωμα να σου περισσεύει χρόνος για εσένα, τους φίλους και την οικογένεια σου από το μεροκάματο.

Είναι το δικαίωμα να ξέρεις το πότε θα το κάνεις το μεροκάματο για να κουλαντρίσεις τον χρόνο σου.

Είναι το δικαίωμα στο να μάθουν πέντε γράμματα για να ανοίξουν λίγο παραπάνω από εσένα το κεφάλι τους τα παιδιά σου. Και να την κάνουν λίγο αξιοπρεπέστερη την υπόθεση μεροκάματο.

Είναι το δικαίωμα στο να έχεις την δυνατότητα να σουλουπώσεις λίγο το κορμί σου, όταν θα έχει διαλυθεί από την προσπάθεια να βγει το μεροκάματο

Είναι το δικαίωμα σε μία αξιοπρεπή σύνταξη, όταν πια δεν θα μπορείς να το βγάλεις το μεροκάματο.

Είναι το δικαίωμα να μπορείς να το βγάλεις το μεροκάματο, χωρίς να αναγκάζεις τους κουρασμένους και καλόβολους γέρους σου να κάνουν την μπέιμπυ σίτερ για να πας στην δουλειά.

Είναι το δικαίωμα άμα σακατευτεί το κορμί σου στο μεροκάματο, να μπορείς να το βγάλεις το μεροκάματο, δίχως να το τσακίσεις κι άλλο.

Είναι το δικαίωμα να έχεις ένα σπίτι για να κοιμηθείς, με νερό για να πιεις και να πλυθείς, και ηλεκτρικό μέσα για να μπορείς να φας και να δεις, να μαγειρέψεις και να ζεστάνεις το νερό, να πλύνεις τα ρούχα σου και να διαβάσεις. Για να έχεις και την δυνατότητα να το βγάλεις το μεροκάματο.

Είναι το δικαίωμα της γυναίκας να μην πηγαίνει λεχώνα στην δουλειά για να βγάλει το μεροκάματο.

Είναι το δικαίωμα να μπορείς να μετακινηθείς μέχρι τον τόπο που θα το βγάλεις το ρημάδι το μεροκάματο.

Είναι το δικαίωμα στην ψυχαγωγία, για να μπορείς να το βγάζεις το μεροκάματο, χωρίς να τσακίσει η ψυχή σου πριν την ώρα της.

 

Είναι το δικαίωμα σου να μπορείς να ζήσεις σαν άνθρωπος, πριν, μετά και κατά την ώρα που θα βγαίνει το μεροκάματο.

Είναι το δικαίωμα αυτών που το βγάζουν το μεροκάματο να εξουσιάζουν τον εαυτό τους.

Και για να το κάνουν αυτό, πρέπει πρώτα να εξουσιάσουν το μεροκάματο.

Καλές ιδέες

Από Lenin Reloaded

Ξημέρωνε κ’ ήτανε κ’ οι δυο τους

ασπροντυμένοι.

Κελαηδούσε απ’ όξω ο τόπος. «Τα πουλιά»

ψιθύρισε ο Μαχάτμα.

Ο Λένιν χαμογέλασε καλόκαρδα διορθώνοντας.

«Μυδράλια».

Νίκος Καρούζος, ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ ΜΑΧΑΤΜΑ

Το 1931, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο Λονδίνο, και αφού είχε περιηγηθεί στα μεγάλα αξιοθέατα της μητρόπολης της αυτοκρατορίας, ο Μοχάντας (Μαχάτμα) Γκάντι, που είχε ήδη ανακηρυχθεί άνθρωπος της χρονιάς απ' το περιοδικό Time, ρωτήθηκε τι γνώμη έχει για τον βρετανικό πολιτισμό.

Η απάντησή του είναι διάσημη: "Νομίζω πως θα ήταν καλή ιδέα." Ο Γκάντι είχε έτσι έμμεσα αλλά ξεκάθαρα αποκαλέσει την βρετανική αυτοκρατορία βάρβαρη και οπισθοδρομική.

Το 1933, δύο χρόνια αργότερα, ο Αδόλφος Χίτλερ ανέβαινε στην καγκελλαρία της Γερμανίας, υιοθετώντας στην προπαγάνδα του NSDP τις βασικές ιδέες περί βιολογικής και νοητικής ανωτερότητας της λευκής φυλής τις οποίες προπαγάνδιζαν οι Άγγλοι Τσάμπερλαιν και Τσώρτσιλ. 

Τι είδε ο ΡΩΣΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ, δύο μήνες μέσα στον Εμφύλιο της Συρίας

«Πριν 10 χρΟνια οι κίνδυνοι παραμόνευαν σε ένα άλλο δάσος, γεμάτο τρομοκράτες Ταλιμπάν, Μπιν Λάντεν –πρωτοπαλίκαρα άλλοτε της CIA– και αιμοβόρους ισλαμιστές της Αλ Κάιντα.

ΣΗμερα, η ίδια (χρήσιμη πάντα) Αλ Κάιντα και κάποιοι καλοί (αυτή τη φορά) «τρομοκράτες» εξοπλισμένοι από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, την Τουρκία, την Αίγυπτο, ευγενικά χορηγούμενοι από τη γαλλική σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του Ολάντ –του επονομαζόμενου και «ούριου της Ευρώπης ανέμου»– βαφτίζονται αντικαθεστωτικοί «Αδελφοί Μουσουλμάνοι» που κινδυνεύουν από κακά και διεφθαρμένα καθεστώτα.

Κι Ενα νΕο (ή παλιό;) ιμπεριαλιστικό παραμύθι αρχίζει, παροτρύνοντάς μας να ευλογήσουμε το τσεκούρι του αγνού και τίμιου κυνηγού».

Μποτίλια Στον Άνεμο, 2/9/2013: Ο λύκος κι ο κυνηγός

Δυο μήνες στον Εμφύλιο της Συρίας

Μάκης Παπαδόπουλος: Πίσω απ' την αστική διαπάλη για το νέο δάνειο

Η διαπάλη σχετικά με τη διαχείριση του ελληνικού κρατικού χρέους εξακολουθεί να προβάλλεται απ' τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, σαν η «μητέρα των μαχών» για τη διασφάλιση της λαϊκής ευημερίας. Με επίκεντρο το προεκλογικό σκηνικό της Γερμανίας, προβάλλεται το δίλημμα μεταξύ δύο βασικών αστικών επιλογών:

Απ' τη μια η πρόταση της κυβέρνησης Μέρκελ που περιλαμβάνει παράταση του χρόνου εξόφλησης των σημερινών δανειακών υποχρεώσεων της Ελλάδας καθώς και νέο δάνειο που θα συνοδευθεί με νέο αντιλαϊκό μνημόνιο. Η ελληνική κυβέρνηση συμπλέει με τη συγκεκριμένη πρόταση της Γερμανίας, της ΕΕ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και την εξωραΐζει με την υπόσχεση μιας διαπραγμάτευσης αφού επιτευχθεί το περιβόητο ετήσιο πρωτογενές πλεόνασμα. Υπόσχεται ήδη «κοινωνικό μέρισμα» με ελάφρυνση της θέσης κάποιων ομάδων ακραίας φτώχειας, όπως οι χαμηλοσυνταξιούχοι.

Τσίπρας: «Μια χώρα πρέπει να έχει συνέχεια στην εξωτερική πολιτική. Θέλουμε η Ελλάδα να συνεχίσει να είναι σε θέση να παίζει ρόλο σταθεροποιητικό στην περιοχή»

Ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ιμπεριαλιστές και η Συρία

Με δηλώσεις του τις προηγούμενες μέρες, ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε να αποτραπεί η επέμβαση στη Συρία και να μη συμμετάσχει η Ελλάδα σ' αυτή.

Στις ανακοινώσεις του, όμως, και στις δημόσιες παρεμβάσεις των στελεχών του, υπάρχουν αποχρώσεις που δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και στο ζήτημα του ιμπεριαλιστικού πολέμου, δεν μπορεί παρά να πατά σε δυο βάρκες, αφού στον πυρήνα της στρατηγικής του βρίσκεται η διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος, που γεννάει τον πόλεμο.

Ορισμένα παραδείγματα: Σε ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, στις 27/8/2013, αναφέρεται:

Σύντομη ιστορία της Αμερικής

Κάποτε Στη Δύση

Ο Καλός, Ο Κακός Και Ο Άσχημος

Για Μια Χούφτα Δολάρια

έφεραν
την Αποκάλυψη Τώρα!

"Η δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα..." (ΙΙ)

 

«Έχει ειπωθεί ότι η δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα,
με την εξαίρεση όλων των άλλων που έχουν δοκιμαστεί.»
Winston Churchill

Ένα ευφυολόγημα. Στην δημοκρατία αρέσουν τα ευφυολογήματα. Για τον Πλάτωνα ήδη, οι βασικοί της ιδεολογικοί εκφραστές λέγονται σοφιστές. Η δημοκρατία αγαπά τους σοφιστές και τα σοφίσματα.

Ένα ευφυολόγημα με την δομή παραδοξολογίας. Στην δημοκρατία αρέσει η παραδοξολογία. Είναι το χειρότερο πολίτευμα, εκτός από όλα τα άλλα. Είναι πραγματική δημοκρατία στον βαθμό που δίνει φωνή σε αυτούς που την εχθρεύονται. Είναι η ίδια ο χειρότερος εχθρός του εαυτού της. Είναι το πολίτευμα που όταν μιλά για τον εαυτό του λέει τα χειρότερα, για αυτό παραμένει το καλύτερο.

Δημοκρατία (I)

«Έχει ειπωθεί ότι η δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα,
με την εξαίρεση όλων των άλλων που έχουν δοκιμαστεί.»

Winston Churchill

«Ναι, η δημοκρατία δεν είναι καθόλου καλή, ο Μαρξ είχε δίκαιο, αλλά τι άλλο είναι ο Μαρξ παρά ένας τρόπος του να μιλάς για την υπόσχεση της δημοκρατίας, για την δημοκρατία ως υπόσχεση,
για την δημοκρατία που έρχεται πέρα από τον Μαρξ,
μετά τον Μαρξ, παρά τον Μαρξ;»

Αντώνης Μπαλασόπουλος

Διαβάζουμε σε άρθρο του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, 7/9/2013:


Στην Κύπρο, τέλος, με 41 θετικές ψήφους έναντι τριών αρνητικών, η Βουλή ψήφισε την Πέμπτη τις «προαπαιτούμενες δράσεις» για την εκταμίευση της επόμενης δόσης, ύψους 1,5 δισ. ευρώ.

Είχε προηγηθεί γερό παζάρι, καθώς κατά την ψήφιση των 14 μνημονιακών νομοσχεδίων, δύο από αυτά δεν συγκέντρωσαν αρχικά την πλειοψηφία του Σώματος.

Με 22 ψήφους κατά και 21 υπέρ, οι νόμοι «περί συνεργατικών εταιρειών» και «περί αναδιάρθρωσης χρηματοοικονομικών οργανισμών (Ελληνικής Τράπεζας)» καταψηφίστηκαν από την Ολομέλεια της Βουλής.

Αργά το βράδυ και ύστερα από παρασκηνιακές διεργασίες, τα δυο επίμαχα νομοσχέδια εγκρίθηκαν(!!)

Μπουνιουέλ - Νταλί: Δυο μυθικές υπερεαλιστικές ταινίες (δείτε τις εδώ)

Οι δύο πρώτες ταινίες του Μπουνιουέλ, γεννημένες από τη μυθική συνεργασία του με τον Νταλί, και πρώτες αυθεντικά σουρεα­λιστικές ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου: Ένας Ανδαλουσιανός σκύλος (1929) και Η χρυσή εποχή (1930), που απαγορεύτηκε.

Λουίς Μπουνιουέλ: Το αφιέρωμα στον Κινηματογράφο ΑΣΤΥ. (Μικρό επίμετρο)

Ο Μπουνιουέλ από τον Νταλί

Για να γλυτώσει από το φασισμό του Φράνκο, ο Λουίς Μπουνιουέλ (1900 - 1983), έζησε αυτοεξόριστος στο Παρίσι, την Αμερική και κυρίως στο Μεξικό. Το κατ' εξοχήν χαρακτηριστικό του σπουδαίου δημιουργού, με τον όνομα του οποίου συνδεόταν, σχεδόν αποκλειστικά, για δεκαετίες, ο ισπανικός κινηματογράφος, συνίσταται στη χρήση της ερωτικής παθολογίας σαν μεταφορά για τον διαστροφικό πολιτισμικό ξεπεσμό της παρωχημένης πια, αστικής τάξης...  

Το αφιέρωμα οργανώνει στον κινηματογράφο ΑΣΤΥ η AMA Films, η μικρή ανεξάρτητη ελληνική εταιρεία των Στεργιάκηδων, ανθρώπων με μεράκι και άποψη για το Σινεμά.