«Επανάσταση σημαίνει ενότητα, ανεξαρτησία, πάλη για τα όνειρά μας, μιας δίκαιης Κούβας και ενός δίκαιου κόσμου, θεμέλιο του πατριωτισμού μας, του σοσιαλισμού μας και του διεθνισμού μας»
ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ
*
Η Πρεσβεία της Κούβας και η NEW STAR, σας καλούν στην εκδήλωση μνήμης και τιμής
ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ
COMANDANTE EN JEFE
COMANDANTE EN JEFE
FIDEL CASTRO RUZ
ΟΜΙΛΙΕΣ
ZELMYS MARIA DOMINQUEZ
Πρέσβειρα της Δημοκρατίας της Κούβας
*
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
Καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ
ΠΡΟΒΟΛΗ
H TEXNH TOY NA EΠΙΒΙΩΝΕΙΣ
(EL MERITO ES ESTAR VIVO)
του Otto Miguel Guzmán Guerrero
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ
*
STUDIO new star art cinema
Στυροπούλου 33 και Σπάρτης, ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
THΛ. 2108640054-2108220008
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
*
Cabalgando con Fidel - NEW STAR
Καλπάζοντας με τον Φιντέλ
Μετάφραση στα μέτρα του πρωτότυπου,
Μπάμπης Ζαφειράτος, 3 Δεκεμβρίου 2016
(Πρώτη δημοσίευση: 4 Δεκ. 2016)
Λεν πως στην πλατεία αυτές τις μέρες
καβάλα πέρασαν αργά
ο Καμίλο κι ο Μαρτί.
Και μπροστά μπροστά στη λιτανεία
άτι δίχως καβαλάρη,
το δικό σου το φαρί.
Είναι οι πληγές μας που δεν κλείνουν
ο Καμίλο κι ο Μαρτί.
Και μπροστά μπροστά στη λιτανεία
άτι δίχως καβαλάρη,
το δικό σου το φαρί.
Είναι οι πληγές μας που δεν κλείνουν
κι όλοι οι άντρες κι οι γυναίκες
δεν σ’ αφήνουμε στιγμή.
Τώρα η καρδιά μας έχει σπάσει
κι ο λαός σου που πονάει
πώς να σ’ αποχωριστεί.
Φίλε, όλος σου ο λαός σε συνοδεύει.
Φίλε, όλος σου ο λαός σε συνοδεύει.
Πόσο η δύναμή σου θα μας λείψει.
Ούτ’ ο θάνατος ο ίδιος να την σβήσει δεν μπορεί.
Φίλε, μάθαμε να σ’ έχουμε για πάντα.
Όπως τον Ολόφι ή το Χριστό μας,
και παντού ένα φως για σένα καίει στη γη.
Σήμερα δεν είσαι ο Κομαντάντε,
Ούτ’ ο θάνατος ο ίδιος να την σβήσει δεν μπορεί.
Φίλε, μάθαμε να σ’ έχουμε για πάντα.
Όπως τον Ολόφι ή το Χριστό μας,
και παντού ένα φως για σένα καίει στη γη.
Σήμερα δεν είσαι ο Κομαντάντε,
Ούτε Γίγας και μπαρμπούδος,
κι όλα όσα είσ’ εσύ.
Τώρα είσ’ «ο δικός μου ο πατέρας»,
μη μ’ αφήνεις μ’ άδεια χέρια,
πώς να ζήσω μια ζωή.
Φίλε, όλος σου ο λαός σε συνοδεύει.
Φίλε, όλος σου ο λαός σε συνοδεύει.
Πόσο η δύναμή σου θα μας λείψει.
Μα ούτ’ ο θάνατος ο ίδιος να σε σβήσει δεν μπορεί.
Φίλε, μάθαμε να σ’ έχουμε δικό μας.
Όπως τον Ολόφι ή το Χριστό μας.
Κι απ’ το φως σου τ’ άστρα φως ρίχνουν στη γη.
Φίλε, όλος σου ο λαός σε συνοδεύει.
Μα ούτ’ ο θάνατος ο ίδιος να σε σβήσει δεν μπορεί.
Φίλε, μάθαμε να σ’ έχουμε δικό μας.
Όπως τον Ολόφι ή το Χριστό μας.
Κι απ’ το φως σου τ’ άστρα φως ρίχνουν στη γη.
Φίλε, όλος σου ο λαός σε συνοδεύει.
Πόσο η δύναμή σου θα μας λείψει.
Μα ούτ’ ο θάνατος ο ίδιος να σε σβήσει δεν μπορεί.
Φίλε, μάθαμε να σ’ έχουμε δικό μας.
Όπως τον Ολόφι ή το Χριστό μας.
Κι απ’ το φως σου τ’ άστρα φως ρίχνουν στη γη.
Τούτο το πρωί μες στην πλατεία,
Μα ούτ’ ο θάνατος ο ίδιος να σε σβήσει δεν μπορεί.
Φίλε, μάθαμε να σ’ έχουμε δικό μας.
Όπως τον Ολόφι ή το Χριστό μας.
Κι απ’ το φως σου τ’ άστρα φως ρίχνουν στη γη.
Τούτο το πρωί μες στην πλατεία,
άλογα άλλα δεν χωράνε
κι έφτασαν από μακριά.
Ένα πλήθος μέγα απελπισμένο
ήρωες με πλατιές φτερούγες
μαζευτήκανε όλοι εκεί.
Και μπροστά μπροστά απ’ το μέγα πλήθος
άτι δίχως καβαλάρη,
το δικό σου το φαρί.
το δικό σου το φαρί.
(Μπάμπης Ζαφειράτος, 3 Δεκεμβρίου 2016)
*
Comandante Fidel Alejandro Castro Ruz
In memoriam
Silvio Rodríguez - Canción del Elegido
Μετάφραση στα μέτρα του πρωτότυπου,
Μπάμπης Ζαφειράτος, 1 Δεκεμβρίου 2016
(Πρώτη δημοσίευση: 1 Δεκ. 2016)
Το τραγούδι του Εκλεκτού
Κάθε που φτιάχνεται μια ιστορία
Λες για ένα παιδί, για έναν γέρο, ή για σένα
Μα η δική μου δεν είναι απλή
Γιατί πρέπει να πω για έναν άνθρωπο απλό
Να πω για κάποια ψυχή
Από έναν άγριο κόσμο μακρινού γαλαξία,
Μια ιστορία που θέλει να πει
Για την πορεία ενός αστεριού
Μια ιστορία θαμμένη
Για ένα πλάσμα απ’ το τίποτα.
Παιδί μιας καταιγίδας
Στον ήλιο της νύχτας
Τον ενδέκατο μήνα*
Από σύμπαν σε σύμπαν
Μια σταγόνα να ψάχνει νερό
Κι ακόμα αν υπάρχει ζωή
Το θάνατο ίσως να ψάχνει
–Ποιος τάχα να ξέρει–
Κοιτώντας για ίσκιους
Ή κάτι που να μπορείς να λατρέψεις
Κάτι εντέλει ν’ αγγίξεις μ’ ένα λάγνο** φιλί σου.
Και βρήκε πως το χρυσάφι
Του βασιλιά Σολομώντα
Στον ουρανό ήταν κι όχι
Στην Αφρική που φλεγόταν
Όπως οι άνθρωποι λένε.
Αλλά οι πέτρες παγώνουν.
Και νοιάστηκε για τη ζεστασιά της αγάπης.
Τα πετράδια δεν είχαν ψυχή
Ήταν μόνο λαμπερά καθρεφτάκια.
Και στον πόλεμο πάντα οδηγούσαν…
Συγγνώμη, στη γη εννοούσα.
Κι έκανε αυτός την έκρηξη τότε
Στο κεφάλι του μέσα τα κρύσταλλα σπάνε
Κι είπε, ο αχός του αγώνα
Είν’ η ειρήνη απ’ το μέλλον:
Και το πιο τρομερό που πρέπει να μάθεις
Είναι η ομορφιά της ζωής μας.
Μετά τον είδα να φεύγει
Σε καπνούς και συντρίμμια.
Γυμνός και ωραίος:
Να κυνηγάει τους κανάγιες
Με της ζωής τα κανόνια.
Μετάφραση συνάδουσα με τη μελωδία:
Μπάμπης Ζαφειράτος, 1 Δεκεμβρίου 2016
Μπάμπης Ζαφειράτος, 1 Δεκεμβρίου 2016
(Πρώτη δημοσίευση: 1 Δεκ. 2016)
Το τραγούδι του Εκλεκτού
Κάθε που φτιάχνεται μια ιστορία
Λες για ένα παιδί, για έναν γέρο, ή για σένα
Μα η δική μου δεν είναι απλή
Γιατί πρέπει να πω για έναν άνθρωπο απλό
Να πω για κάποια ψυχή
Από έναν άγριο κόσμο μακρινού γαλαξία,
Μια ιστορία που θέλει να πει
Για την πορεία ενός αστεριού
Μια ιστορία θαμμένη
Για ένα πλάσμα απ’ το τίποτα.
Παιδί μιας καταιγίδας
Στον ήλιο της νύχτας
Τον ενδέκατο μήνα*
Από σύμπαν σε σύμπαν
Μια σταγόνα να ψάχνει νερό
Κι ακόμα αν υπάρχει ζωή
Το θάνατο ίσως να ψάχνει
–Ποιος τάχα να ξέρει–
Κοιτώντας για ίσκιους
Ή κάτι που να μπορείς να λατρέψεις
Κάτι εντέλει ν’ αγγίξεις μ’ ένα λάγνο** φιλί σου.
Και βρήκε πως το χρυσάφι
Του βασιλιά Σολομώντα
Στον ουρανό ήταν κι όχι
Στην Αφρική που φλεγόταν
Όπως οι άνθρωποι λένε.
Αλλά οι πέτρες παγώνουν.
Και νοιάστηκε για τη ζεστασιά της αγάπης.
Τα πετράδια δεν είχαν ψυχή
Ήταν μόνο λαμπερά καθρεφτάκια.
Και στον πόλεμο πάντα οδηγούσαν…
Συγγνώμη, στη γη εννοούσα.
Κι έκανε αυτός την έκρηξη τότε
Στο κεφάλι του μέσα τα κρύσταλλα σπάνε
Κι είπε, ο αχός του αγώνα
Είν’ η ειρήνη απ’ το μέλλον:
Και το πιο τρομερό που πρέπει να μάθεις
Είναι η ομορφιά της ζωής μας.
Μετά τον είδα να φεύγει
Σε καπνούς και συντρίμμια.
Γυμνός και ωραίος:
Να κυνηγάει τους κανάγιες
Με της ζωής τα κανόνια.
Μετάφραση συνάδουσα με τη μελωδία:
Μπάμπης Ζαφειράτος, 1 Δεκεμβρίου 2016
* Ενδέκατος μήνας: Το Granma ξεκίνησε από το λιμάνι του Τούξπαν στι 25 Νοεμβρίου του 1956. Δεν ήταν απόβαση, περί ναυαγίου επρόκειτο, θα πει αργότερα ο Τσε.
** Ο Ροδρίγες στις εκτελέσεις, μέχρι το 1974 τραγουδάει: Besable –vaya (:ως επιφώνημα: απίθανο! τέλειο!)– amable. Ο Ουρουγουανός Daniel Viglietti: Besable –bueno (:ωραίο, καυτό)– amable.
*
*
Yo soy Fidel
Yo soy Fidel
*
CANCION A #FIDEL
*
Lo prometí - Canción dedicada a Fidel Castro
*
Canción dedicada a Fidel Castro Ruz
*
Silvio Rodriguez - Te Molesta Mi Amor (Homenagem a Fidel)
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.