Εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά!
Αρθρο του Γ. Τασιούλα, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ και προέδρου της Ομοσπονδίας Οικοδόμων
*
Από την ίδρυση του ΠΑΜΕ μέχρι σήμερα
Αναδρομή σε σημαντικούς σταθμούς της πορείας του ΠΑΜΕ από το 1999 μέχρι σήμερα, ενδεικτικούς για τη συμβολή του στον ταξικό προσανατολισμό και την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος
Αναδρομή σε σημαντικούς σταθμούς της πορείας του ΠΑΜΕ από το 1999 μέχρι σήμερα, ενδεικτικούς για τη συμβολή του στον ταξικό προσανατολισμό και την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος
*
Κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία
Συζητούν την πείρα τους κι ετοιμάζονται να τη μεταφέρουν στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη
Συζητούν την πείρα τους κι ετοιμάζονται να τη μεταφέρουν στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη
*
Διεθνείς αντιπροσωπείες στη Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ
Η σημαντική συμμετοχή διεθνών αντιπροσωπειών συνδικαλιστικών οργανώσεων στη Συνδιάσκεψη αντανακλά το αυξημένο κύρος του ΠΑΜΕ στο διεθνές εργατικό κίνημα
Η σημαντική συμμετοχή διεθνών αντιπροσωπειών συνδικαλιστικών οργανώσεων στη Συνδιάσκεψη αντανακλά το αυξημένο κύρος του ΠΑΜΕ στο διεθνές εργατικό κίνημα
***
Του Γιάννη ΤΑΣΙΟΥΛΑ
Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων
Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων
Σήμερα, 17 χρόνια από τη δημιουργία του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, επιβεβαιώνεται η ορθότητα της ίδρυσής του.
Η γραμμή που προωθούν όλα αυτά τα χρόνια Ομοσπονδίες, Συνδικάτα, Επιτροπές Αγώνα, πρωτοπόροι συνδικαλιστές, που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, επίσης, επιβεβαιώνεται από την ίδια τη ζωή.
Η γραμμή αυτή προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί την πολεμική του κεφαλαίου και των δυνάμεων που το στηρίζουν σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο.
Η πολεμική απέναντι στο ΠΑΜΕ και τη γραμμή του είναι αναπόφευκτη για το κεφάλαιο, γιατί έρχεται σε σύγκρουση με τα συμφέροντά του, αμφισβητεί τον μονόδρομο του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, παλεύει για την ανατροπή του και βοηθάει τους εργαζόμενους να βλέπουν ποια είναι η διέξοδος και ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να γίνει πραγματικότητα, βοηθάει να πιστέψει ο εργάτης στη δύναμή του, να μην αποδεχτεί ότι η ζωή του είναι συνυφασμένη με τη βαρβαρότητα της εξουσίας του κεφαλαίου, να μην αποδεχτεί ότι δεν έχει άλλη επιλογή παρά μόνο να ζήσει στην εξαθλίωση και το «μαρτύριο» που του προσφέρει ως μονόδρομο και υποχρεωτική επιλογή η καπιταλιστική οικονομία.