ΔΣΕ: Παραμένει ηθικά και πολιτικά νικητής

ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ

ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΦΑΝΙΖΕΣΑΙ

Το μνημείο του ΔΣΕ, ψηλα στον Κέρκη της Σάμου[1].

Με αφορμή τη λήξη του εμφυλίου, 29 Αυγούστου 1949, επανέρχονται στο προσκήνιο - ενισχυμένες, μάλιστα, ώστε να υπηρετούν τις σύγχρονες ανάγκες της αστικής τάξης - διάφορες θεωρίες που ξορκίζουν τον εμφύλιο.

Tα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα στις συνθήκες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και των τεράστιων δυσκολιών διαχείρισής της από το αστικό πολιτικό σύστημα, στελέχη των αστικών κομμάτων, διάφοροι δήθεν ιστορικοί, δημοσιολόγοι, άλλα αστικά επιτελεία οξύνουν την προπαγάνδα κατασυκοφάντησης της επαναστατικής πάλης της περιόδου του εμφυλίου, ενώ η Χρυσή Αυγή, άλλοι εθνικιστές βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του χυδαίου αντικομμουνισμού, αξιοποιώντας τη συγκεκριμένη περίοδο, όπως η πρόσφατη αθλιότητα στη Βουλή, με το: «Στο Βίτσι και στο Γράμμο, σας θάψαμε στην άμμο»[2].

ΣΥΡΙΖΑ: Αποπροσανατολισμός και χειραγώγηση του λαού

Ο Ι. Δραγασάκης αναγγέλλει τη μεγάλη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ.
Από την ουτοπία στον... ρεαλισμό
 (Το ΒΗΜΑ, 4/8/2013)

Ο Αλ.Τσίπρας από τον Πέτρο Ζερβό

 
Κλιμακώνει ο ΣΥΡΙΖΑ τη συνθηματολογία και τον αποπροσανατολισμό, θέλοντας να εγκλωβίσει τις λαϊκές συνειδήσεις στη λογική του μικρότερου κακού, όσο επιβεβαιώνεται ότι οι διαφορές του με τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ σε ζητήματα στρατηγικής περιορίζονται ολοένα και περισσότερο. Ορισμένα τέτοια παραδείγματα δίνει η προχτεσινή ομιλία του Αλ. Τσίπρα στην Κέρκυρα.

Ο Σαμαραγδής αγαπάει το χαβιάρι με ολίγη από τάκο ή ο μέγας (προς την εξουσία) αλληθωρίζων. Η Μποτίλια Στον Άνεμο αποκαλύπτει την μεθεπόμενη ταινία του

«Ο θεός αγαπάει το χαβιάρι, αλλά μισεί το προλεταριάτο»

Nicholas Bell, Αμερικανός κριτικός (1)

«Το φανταράκι στο στρατό να μην το λησμονείτε

με χρήματα κι επιταγές να το παρηγορείτε».

 Μαντινάδα «του Στρατού»

 «Σαν ήλιος βγήκες φωτεινός, στ' Αμερικής τ' αλώνι,

κι ήρθες κι έλαμψες και ήρθες νικητής, και σ' αγαπάμε όλοι».

Γιάννης Σαμαραγδής. Ο και «μέγας ανηφορίζων»

Με αυτό το δύστυχο ευχαρίστησε ο Σαμαραγδής (ο μεγάλος μας πρόεδρος) τον… Σαμαραγδή (τον μεγάλο μας σκηνοθέτη), σε ειδική εκδήλωση, για να τιμήσει την τεράστια προσφορά του δεύτερου στον πολιτισμό (ο Αγγελόπουλος έφυγε. Ζήτω ο Σαμαραγδής), και για να ευχαριστήσει ο δεύτερος τον πρώτο όταν ο πρώτος τον προσφώνησε με την αποδιδόμενη στον Καζντζάκη έκφραση «ο μέγας ανηφορίζων».

Τώρα, αν όντως αναφέρεται στο έργο του Καζαντζάκη τέτοιο γλωσικό υβρίδιο, θα λέμε ότι ο και περί τον Ελύτη ειδήμων μπορεί να φέρει επαξίως τον τίτλο: «ο μέγας καζαντζακίζων».

Χωμεϊνήδες και τσατσόπουλοι στο διβάνι της εξουσίας

Τα σοφά παιδιά.

«Συμπέρασμα: οι ελεγκτές δεν πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους γιατί κάποιος τζαμπατζής μπορεί να πηδήξει έξω από το όχημα. Λογικό».

Λένα Διβάνη. Ιστορικός και λογοτέχνης. Αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας Εξωτερικής Πολιτικής στο Tμήμα Nομικής της Σχολής Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τέως Αντιπρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου. Τέως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΡΤ. Μέλος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.

«Είναι απίστευτο ότι μια φράση που στην ουσία έλεγε ότι το τραγικό αυτό ατύχημα δεν σημαίνει ότι το επάγγελμα του ελεγκτή (που υπάρχει σε όλο τον κόσμο χωρίς εξαίρεση) είναι ρουφιανιά, κατέληξε σ´ αυτό το παραλήρημα μίσους. Λυπάμαι πολύ».

ο.π.π.

*

(Σωστή! Δεν είχαμε καταλάβει. Αυτό εννοούσε.

Φτερό Στο Πέλαγο).

 *

Ποιον πολιτικό αρχηγό θεωρείτε πολιτικά συνεπή;

Την Αλέκα Παπαρήγα. Δεν συμφωνώ με ό,τι λέει αλλά είναι συνεπέστατη. Και συμπαθέστατη εδώ που τα λέμε. (1)

Για την ανομία ευθύνονται οι πολίτες ή οι πολιτικοί;

Όλοι ευθυνόμαστε. Ο ένας βοηθάει τον άλλον να κολυμπήσει στη λάσπη. Και όλοι μαζί πνιγόμαστε σ’ αυτή. (2)

Σε ποια κόμματα βρίσκετε καθαρές θέσεις και απόψεις;

 Σε κανένα. Είναι όλα σαν τον πνιγμένο που από το μαλλί του πιάνεται. Εκτός αυτών που κάθονται στην ακτή και διασκεδάζουν βρίζοντας ανέξοδα τους κολυμβητές. (3)

ο.π.π.π. (ο πιο πάρα πάνω)

Σχόλια από Φτερό Στο Πέλαγο

1. Όπα! 

2. Α! Πάγκαλος. 

3. Σιγά που θα διαφέρανε.

*

«Η Λένα Διβάνη χρησιμοποίησε μια λάθος λέξη τη λάθος στιγμή. Οι αγαπημένοι μας συμπολίτες, που δεν κάνουν ποτέ λάθος, άτεγκτοι και αψεγάδιαστοι, έσπευσαν να την λυντσάρουν. Εδώ και μερικές ώρες δεν είναι ούτε συγγραφέας ούτε πανεπιστημιακός ούτε τίποτε. Είναι η Λάθος Λέξη. Ελλάδα 2013. Το πανηγύρι της μοχθηρίας».

Πέτρος Τατσόπουλος. Συγγραφέας - Πολιτευτής – Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ

«Δεν είναι ταμπού η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ».

ο.π.π.

 *

Κάνει "like" στο σχόλιο της προηγουμένης κυρίας καθηγητρίας, και δηλώνει κάθετος στο "ανθρωποφαγικό λιντσάρισμα"

Χρήστος Χωμενίδης. Σύγχρονος Έλληνας πεζογράφος. Ανιψιός του Λεωνίδα Κύρκου. Πρώην ΠΑΣΟΚος. Λογογράφος του Γιωργάκη. Συγγραφέας του βιβλίου «Ο Κόσμος στα Μέτρα του», με ήρωα τον Ανδρέα Παπανδρέου. Πρώην ΔΗΜΑΡατος, αποχωρήσας εκ της ΔΗΜΑΡ μετά την αποχώρησιν αυτής εκ της κυβερνήσεως. Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO. Μέλος του νεοσύστατου Εποπτικού Συμβουλίου της ΝΕΡΙΤ.
 

ο.π.π.

*

(,,,)
ο.π.π.π.π. (ο πιο πάρα πάρα πάνω)

Δικαστικό δράμα και αλληγορικό παραμύθι. Δυο διαφορετικές μεταξύ τους ταινίες, εξηντάρες, αρυτίδωτες

 Δυο λόγια για τις ταινίες 
(Δείτε τις εδώ)

Οι 12 Ένορκοι (1957). Δικαστικό δράμα δωματίου του Σίντνεϋ Λιούμετ (1924-2011), στο οποίο 12 ένορκοι (λευκοί) καλούνται αν αποφασίσουν για την ενοχή ενός 18χρονου Μεξικάνου μετανάστη.

Οι 11 είναι πεπεισμένοι για την ανοχή του. Ο ένας αμφιβάλει. Το φαίνεσθαι και το είναι των καταστάσεων και των ανθρώπων.

Τρεις υποψηφιότητες στα Όσκαρ (ταινίας, σκηνοθεσίας, διασκευασμένου σεναρίου), έξι βραβεία σε διάφορα φεστιβάλ.

Άλλες ταινίες (επιλογή): Σέρπικο (1973), με μουσική Μίκη, Σκυλίσια Μέρα ( 1975), και οι δυο με Αλ Πατσίνο. Το Δίκτυο (1976), –Φαίη Νταναγουαίη, Γουίλιαμ Χόλντεν, Πήτερ Φιντς, Ρόμπερτ Ντυβάλ. Η Ετυμηγορία (1982) –Πωλ Νιούμαν, Σάρλοτ Ράμπλιν, Τζαίημς Μαίησον. Το Επόμενο Πρωινό 1986), Τζαίην Φόντα, Τζεφ Μπρίτζες. Τρέχοντας Στο Κενό (1988) – Ρήβερ Φοίνιξ, Μάρθα Πλίμτον. Πριν Ο Διάβολος Καταλάβει Ότι Πέθανες (2007), το κύκνειο άσμα του, –Φίλιπ Σέϋμουρ Χόφμαν, Ήθαν Χωκ, Άλπερτ Φίνεϋ, Μαρίσα Τομέϊ.

*

Θαύμα Στο Μιλάνο (1951). Ποιητικό, αλληγορικό, μανιχαϊστικό παραμύθι του Βιττόριο Ντε Σίκα (1901-1974), όπου οι φτωχοί αναλήπτονται στους ουρανούς καβάλα σε… σκουπόξυλα.

Μωρό βρίσκεται ανάμεσα στα… λάχανα. Μεγαλώνει, και μετά το ορφανοτροφείο οργανώνει τους άστεγους μιας παραγκούπολης, κόντρα στα σχέδια αδίστακτου μεγιστάνα.

«Οι φτωχοί μου –λέει ο Ντε Σίκα– είναι φτωχοί, όχι όμως αποδιοπομπαίοι. Δεν τα βάζουν μ’ αυτό που αποκαλούμε αστική κοινωνία, αλλά ζουν με τόλμη στο περιθώριό της, γιατί θέλουν ν’ απλοποιήσουν τον τρόπο ζωής τους και να επιστρέψουν στις ρίζες της ύπαρξης».

 Άλλες ταινίες (επιλογή): Κλέφτης Ποδηλάτων (1948), από Μποτίλια Στον Άνεμο, –Άννα Καρίνα, Αντρέ Λαμπάρτ, Ζεράρ Οφμάν. Ουμπέρτο Ντ. (1951), το αριστούργημά του, -Κάρλο Μπατίστι, Μαρία Πία Κασίλιο. Τελευταίος Σταθμός (1953) –Μοντγκόμερυ Κλιφτ, Τζένιφερ Τζόουνς. Χθες, Σήμερα, Αύριο (1963) και Γάμος Αλά Ιταλικά (1964), Ο Κήπος Των Φίντζι Κοντίνι (1970) –Ντομινίκ Σαντά, Χέλμουτ Μπέργκερ. Το Ηλιοτρόπιο (1970) –Σοφία Λώρεν, Μαρτσέλο Μαστρογιάννι. Εφτά Φορές Γυναίκα (1967) –Σίρλευ Μακλαίην, Πήτερ Σέλερς. Το Ταξίδι (1974), η τελευταία του, -Σοφία Λώρεν, Ρίτσαρντ Μπάρτον.

Μπ. Ζ.

_______

Πηγές που λήφθηκαν υπόψη: Βασίλης Ραφαηλίδης: Λεξικό Ταινιών, τ. Γ΄ (Αιγόκερως, 2003), Μπάμπης Ακτσόγλου: 1919-1986, Μια συλλογή ταινιών (Εταιρεία STUDIO, 1989).
Περισσότερα από IMDB: Οι Δώδεκα Ένορκοι, Θαύμα Στο Μιλάνο  Φιλμογραφία: Σίντνεϋ Λιούμετ, Βιττόριο Ντε Σίκα. 

Το πετρέλαιο βρωμάει και λερώνει - Κυνηγώντας το μέγιστο κέρδος (ΙΙ)

«Ο ιμπεριαλισμός είναι ο καπιταλισμός στο στάδιο εκείνο της ανάπτυξης, στο οποίο έχει διαμορφωθεί η κυριαρχία των μονοπωλίων και του χρηματιστικού κεφαλαίου, έχει αποκτήσει εξαιρετική σημασία η εξαγωγή κεφαλαίου, έχει αρχίσει το μοίρασμα του κόσμου από τα διεθνή τραστ και έχει τελειώσει το μοίρασμα όλων των εδαφών της γης από τις μεγαλύτερες καπιταλιστικές χώρες».

(Β. Ι. ΛΕΝΙΝ: Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ, Κεφ. VII, σελ. 109 & 110. Μετάφραση, Γ. Ν. Νικολαΐδης. Εκδόσεις Θεμέλιο, 1964. Βλέπε και εδώ, σελ. 392-393).

 

«Και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο».

ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ, Ο εφιάλτης της Περσεφόνης

______________

ΠΡΟΛΟΓΟΣ 

Aυτό το κείμενο γράφτηκε με αφορμή το Δελτίο Τύπου του Αγωνιστικού Μετώπου στα ΕΛΠΕ, της προηγούμενης ανάρτησης ΟΜΙΛΟΣ ΛΑΤΣΗ: Κυνηγώντας το μέγιστο κέρδος.

Στόχος μας είναι να καταδείξουμε (μέσα από έναν χώρο που συμβαίνει να γνωρίζουμε αρκετά καλά), πώς και με ποιους παίζεται τα καπιταλιστικό MONOPOLY, ποιον ρόλο οφείλουν να παίζουν οι εργαζόμενοι, γιατί όλα όσα ακούγονται σε παρόμοια Δελτία Τύπου (που θίγουν την ουσία των προβλημάτων και σημαδεύουν την καρδιά του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού) πρέπει να θεωρούνται ξύλινα, πώς τα αστικά ΜΜΕ αντιλαμβάνονται το  ρόλο τους, και πώς κάποιοι παίζουν ξυλίκι στην πλάτη μας.

ΟΜΙΛΟΣ ΛΑΤΣΗ: Κυνηγώντας το μέγιστο κέρδος (Δελτίο Τύπου από το Αγωνιστικό Μέτωπο στα ΕΛΠΕ)

Από το ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΕΛΠΕ (Ελληνικά Πετρέλαια του ΟΜΙΛΟΥ ΛΑΤΣΗ), λάβαμε και δημοσιεύουμε το ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ που ακολουθεί, και αναφέρεται σε πυρκαγιά που σημειώθηκε χτες το πρωί του Σαββάτου (17/8/2013) στα διυλιστήρια Ελευσίνας (ΕΛΠΕ). Πρόκειται για το δεύτερο σοβαρό ατύχημα στα διυλιστήρια της Ελευσίνας μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα (24/6/2013).

Κάτω από το Δελτίο Τύπου. η Μποτίλια Στον Άνεμο κρίνει απαραίτητο να εξηγήσει κάποιους τεχνικούς και «τεχνικούς» όρους που καθιστούν το κείμενο κατανοητό στους μη ειδικούς, αλλά και σε όσους θεωρούν αποκύημα φαντασίας το τρίπτυχο: αταξικός συνδικαλισμός - καπιταλιστικό κέρδος - εργατικά ατυχήματα (με όποια σειρά θέλετε).

Το Αγωνιστικό Μέτωπο στα ΕΛΠΕ συμμετέχει στους αγώνες
με το Κλαδικό Σωματείο Ενέργειας οργανωμένα και διεκδικητικά.

(Από πρόσφατο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ)

*

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Διυλιστήριο Ασπροπύργου,
18 Αυγούστου 2013

Δεν πέρασαν 2 μήνες από την τελευταία ανακοίνωση που έβγαλε το Αγωνιστικό Μέτωπο, σχετικά με το ατύχημα που είχε σαν αποτέλεσμα τον τραυματισμό συναδέλφου στις ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ [1].

Χιροσίμα, αγάπη μου: Ένα έγκλημα (1945). Μια ταινία (1959)

 

Φυσάει δαιμονισμένα απ' τις τουρμπίνες του θεού.

Και κάτω η ζωή μουγκρίζοντας κι ο θάνατος.
Καθώς ρόδι που σπάει ο ουρανός,
ουράνιο ξερνώντας και σκοτωμένα αστέρια.

Μπ. Ζ.

Α.  ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ
____________________

Ο ιμπεριαλισμός δολοφονεί σε πόλεμο και «ειρήνη»

*
 
«Ποτέ πια Χιροσίμα και Ναγκασάκι - Έξω από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ - Καμιά εμπλοκή της χώρας μας ενάντια στη Συρία και το Ιράν» 

*

Χιροσίμα - Ναγκασάκι

280.000 νεκροί
Αμέτρητα, μέχρι σήμερα, θύματα 

*
«Οι ιμπεριαλιστές έχουν αιματοκυλήσει την περιοχή μας, και δε θα διστάσουν να προχωρήσουν σ' ένα γενικευμένο πόλεμο προκειμένου να ελέγξουν τον ενεργειακό πλούτο και τους δρόμους μεταφοράς του. (...) Η περιοχή μας είναι μια πυριτιδαποθήκη έτοιμη να εκραγεί. (...) Η αποτροπή κάθε ιμπεριαλιστικής επέμβασης με λαϊκή πάλη, η αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς με ανατροπή της αστικής εξουσίας στην Ελλάδα και σε κάθε χώρα, είναι η μόνη εγγύηση για σταθερότητα υπέρ των λαών». 

Σταύρος Τάσσος, πρόεδρος της ΕΕΔΥΕ

Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη 

(6/8/2013*) 

Το μανιτάρι της Χιροσίμα

Ισχύς βόμβας, 20.000 ΤΝΤ

Η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον Charles Levy,

μέλος πληρώματος σε ένα από τα Υπερφρούρια Β-29

που χρησιμοποιήθηκε στην επίθεση.

Αυτός είναι ο στόχος στη διόπτρα του βομβαρδιστή Τόμας Φέρμπη. Οι αριθμοί δείχνουν «στρατιωτικούς στόχους» στη Χιροσίμα, δηλαδή  γέφυρες, δρόμους, κι εγκαταστάσεις, οι οποίες όμως, λόγω γενικής κατάρρευσης της Ιαπωνίας δεν λειτουργούσαν καν.
Η βόμβα ΔΕΝ ΕΠΕΛΕΞΕ στρατιωτικούς στόχους. 
Εξολόθρευσε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, κυρίως άμαχους.
Ο Φέρμπη πέθανε μερικά χρόνια αργότερα κάτω από συνθήκες που κρατήθηκαν μυστικές. Σήμερα πολλοί πιστεύουν ότι αυτοκτόνησε.

ΧΙΡΟΣΙΜΑ

6 Αυγουστου 1945, 8:15 π.μ.

...Και οι ελεγκτές να εκτελούν με ζήλον το καθήκον τους και τους τζαμπατζήδες

ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ ΔΟΚΙΜΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ *

Οι τσαγκαράδες να φτιάνουν όπως πάντα γερά παπούτσια

Οι εκπαιδευτικοί να συμμορφώνονται με το αναλυτικό πρόγραμμα του Υπουργείου

Οι τροχονόμοι να σημειώνουν με σχολαστικότητα τις παραβάσεις

Οι εφοπλιστές να καθελκύουν διαρκώς νέα σκάφη

Οι καταστηματάρχες ν’ ανοίγουν και να κλείνουν σύμφωνα με το εκάστοτε ωράριο

Οι εργάτες να συμβάλλουν ευσυνείδητα στην άνοδο του επιπέδου παραγωγής

Οι αγρότες να συμβάλλουν ευσυνείδητα στην κάθοδο του επιπέδου καταναλώσεως

Οι φοιτητές να μιμούνται τους δασκάλους τους και να μην πολιτικολογούν

Οι ποδοσφαιριστές να μη δωροδοκούνται πέραν ενός λογικού ορίου

Οι δικαστές να κρίνουν κατά συνείδησιν και, εκτάκτως μόνον, κατ’ επιταγήν

Ο τύπος να μη γράφει ό,τι πιθανόν να εμβάλει εις ανησυχίαν τους φορτοεκφορτωτάς

Οι ποιητές όπως πάντα να γράφουν ωραία ποιήματα.

_________________

* Πρόκειται περί προσχεδίου, ως ο τίτλος, και προσφέρεται εις ελευθέραν δημοσίαν συζήτησιν. Μετά τας ακουσθησομένας απόψεις θα γίνει τελική επεξεργασία υπό ομάδος εγκρίτων Ποιητών και θα παραδοθεί εις το κοινό προς γνώσιν και αναμόρφωσιν.

Μανόλης Αναγνωστάκης, Τα ποιήματα 1941-1971

(Από την ενότητα: Ο Στόχος, 1970)

Θεσσαλονίκη, 1971

Λαϊκή Συμμαχία: Στα χέρια του λαού βρίσκεται η λύση

Ο κουρνιαχτός που σήκωσε η κυβέρνηση με τις προκλητικές θριαμβολογίες για την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος, αποσκοπούσε στο να κρύψει ότι το «επίτευγμα» οφείλεται στην αιμορραγία που υφίσταται ο ελληνικός λαός.

Συγχρόνως στο να κρύψει ότι νέα μέτρα βρίσκονται προ των πυλών στο όνομα της διατήρησης αυτή τη φορά και μεγέθυνσης του πλεονάσματος, προκειμένου να προχωρήσει η «δημοσιονομική προσαρμογή» της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας.

Η ιστορία έχει επαναληφθεί στο παρελθόν, όταν κάθε στόχος της αστικής τάξης και του κράτους της, βαφτιζόταν «εθνικός», επιβάλλονταν θυσίες για την επίτευξή του και στη συνέχεια νέες θυσίες για τη διατήρησή του.