Δεν είμαι φτιαγμένος για τίποτα
και το τίποτα ακολουθώ
[…]
Τώρα ο δρόμος έστριψε απότομα
και με έβγαλε στο μοβ δάσος της Καισαριανής
μια ίλη ιππικού που ερχόταν
για ασκήσεις από το Χαϊδάρι
συγκρούεται με αγωνιστικές μοτοσικλέτες
λίγο μετά την εκκίνησή τους
Τα άλογα σηκώνουν τα μπροστινά πόδια τους
οι μηχανές τρομάζουν και χτυπάνε στα τυφλά
γίνονται όλα μια ασημένια σάρκα
με τα κεφάλια των αλόγων
σαν θαύματα να πέφτουν στο αιώνιο
το μοβ του δάσους γίνεται βαθύ κόκκινο
με πιτσιλιές και κομμάτια μετάλλου
που αναγνωρίζουν το τέλος τους
Πρέπει να ευχαριστήσω τον Ύψιστο
που ενώ δεν με γνωρίζει
με κάνει κοινωνό αυτής της σφαγής;