Yorgos Markópulos – Mi Patria Temerosa
Poesía Griega de la generación del '70
Traducción: Josè Antonio Moreno Jurado
(Padilla Libros Editores y Libreros, Sevilla, 2021)
Γιώργος Μαρκόπουλος (Μεσσήνη, 8 Ιουλ. 1951): Ο αγαπημένος μου φίλος —αυτή
η ξεχωριστή μορφη με τη βιωματική, βαθιά ανθρώπινη και μοναδική, τολμώ να πω, γραφή,
από τις σημαντικότερες ποιητικές φωνές της εποχής μας— μου έστειλε σήμερα το μικρό κομψό βιβλιαράκι
του που μόλις κυκλοφόρησε στα Ισπανικά (Σεβίλλη, 2021), με μια συγκινητική όπως πάντα αφιέρωση.
Πρόκειται για μια αυστηρή επιλογή από το σύνολο του έργου του: 26
ποιήματα, μεταξύ
των οποίων και δύο με ιδιαίτερη σημασία, που ανήκουν στη συλλογή Οι Πυροτεχνουργοί (Τραμ, 1979):
- Το πρώτο είναι το αφιερωμένο στην σύντροφό
μου και σ’ εμένα (Τα Ποίηματα, Ένα Ποτάμι, Ο Ποιητής)
- Το δεύτερο —και το πιο συγκινητικό του βιβλίου— είναι το αφιερωμένο στον πολυαγαπημένο και πρόωρα χαμένο κοινό μας φίλο Παντελή Πασχαλίδη (Ο Κλέφτης ή Καφενείο).
Τίτλος της έκδοσης, Mi Patria Temerosa –Η Φοβερή Πατρίδα Μου —από το ομώνυμο εναρκτήριο ποίημα
της συλλογής Μη Σκεπάζεις το Ποτάμι (Κέδρος,
1998)— σε μια πολύ καλή
μετάφραση του ελληνιστή Χοσέ
Αντόνιο Μορένο Χουράδο (στον οποίον ανήκει και η επιλογή των ποιημάτων), που μεταφέρει με
σεβασμό το ιδιαίτερο ύφος του Μαρκόπουλου.
Μπάμπης Ζαφειράτος, 28/5/2021
LOS POEMAS, UN RÍO, EL POETA
Para Angélica y Babi Zafirato
Los poemas son difíciles, lo sabéis.
Y, si levantas las palabras, son tan tristes
como dedos que te duelen una noche agónicamente.
Un río es un extranjero que se oculta, lo sabéis.
Por la mañana va al mar.
Al atardecer se queda tranquilamente inmóvil
como animal salvaje a cuyo lado pasaron cazadores.
El poeta, un indiferente, como se supone,
que oculta sus manos en los bolsillos.
Γιώργος Μαρκόπουλος (8 Ιουλ. 1951). Φωτό: Δημήτρης Γέρος, 2010)
