Προπαγανδίζουν τη «σημασία ενός ευέλικτου και αποτελεσματικού μείγματος συλλογικών διαπραγματεύσεων για το μέλλον της εργασίας»...
Στο διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, βάζουμε ως άξονες:
1. Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές, κάλυψη των απωλειών, των βασικών αναγκών.
2. Υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ.
3. Επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
4. Κατάργηση όλων των αντεργατικών, αντιλαϊκών νόμων και μέτρων, των μνημονίων.
- Προτάσσουμε το μέτωπο διεκδίκησης Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ), συνδέοντάς το με την πάλη για το ξήλωμα όλου του αντεργατικού πλαισίου.
- Παλεύοντας για ΣΣΕ με γνώμονα τις απώλειες, σε συνδυασμό με τις βασικές ανάγκες μας, δεν περιορίζουμε τη διεκδίκηση μόνο στους μισθούς.
- Αλλά διεκδικούμε ένα συνολικό πλαίσιο στόχων - αιτημάτων που περιλαμβάνει τις εργασιακές σχέσεις (λαμβάνοντας υπόψη την «ευελιξία» που τσακίζει κόκαλα, με μερική απασχόληση, εκ περιτροπής εργασία, διευθέτηση χρόνου κ.λπ.), τα ωράρια δουλειάς, επικεντρώνοντας στο σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο (8ωρο - 7ωρο, 5ήμερο), στην Υγεία, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην υγεία και ασφάλεια στους τόπους δουλειάς, δηλαδή σε όλο το πλαίσιο των όρων πώλησης της εργατικής δύναμης.
Και ο ΣΕΒ έχει ανοίξει πολύμορφα και πονηρά το ζήτημα των ΣΣΕ. Και λέμε πονηρά γιατί συνδέει το ζήτημα με την καπιταλιστική ανάπτυξη, αλλά εμφανίζεται να ενδιαφέρεται τάχα για την «αντιμετώπιση της ανεργίας», για την άμβλυνση των συνεπειών της κρίσης στην εργατική τάξη.
Παράδειγμα η επεξεργασία του με τίτλο: «Αναπτυξιακή εξόρμηση με σύγχρονη αγορά εργασίας, ο μόνος σίγουρος δρόμος για τη μείωση της ανεργίας!».
Λέει σε αυτήν χαρακτηριστικά: