Μάρλον Μπράντο (3 Απριλίου 1924 - 1 Ιουλίου 2004): Καρδιά Του Σκοταδιού

Γιώργου Βακιρτζή: Πορτραίτο του Μάρλον Μπράντο (διάμετρος 2,35 μ.) από τη γιγαντοαφίσα της ταινίας Το Τελευταίο Τανγκό Στο Παρίσι (1972), για τον κινηματογράφο Αττικόν (Αθήνα 11/2/1974).
Περιλαμβάνεται στο Λεύκωμα: Γιγαντοαφίσες από τους κινηματογράφους της Αθήνας, 1950-1975 (σελ. 1). Συλλογή Ηellaffi / Αθηναϊκές Εκδόσεις, Αθήνα 1993 (με αφορμή την έκθεση του 1993 στο Πολιτιστικό Κέντρο "Μελίνα Μερκούρη", πρώην ΠΙΛΟΠΟΙΕΙΟΝ ΤΟΥ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ)

Κύριο Κουρτς ‒ πέτανε*

Μάρλον Μπράντο

Επιμέλεια: Μποτίλια Στον Άνεμο

(Βλέπε και Το ΣΙΝΕΜΑ της Μποτίλιας)

Μάρλον Μπράντο - Λοχαγός Κουρτς στην "Αποκάλυψη Τώρα" (1979)
3 Απριλίου 1924, Ομάχα, Νεμπράσκα, ΗΠΑ - 1 Ιουλίου 2004, Γουέστγουντ, Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, ΗΠΑ

Ο Μάρλον Μπράντο (3/4/1924 – 1/7/2004) ήταν ένας από τους πλέον σημαντικούς αμερικανούς ηθοποιούς του 20ού αι. Οι εξαιρετικές του υποκριτικές ικανότητες φάνηκαν σε ταινίες που σκηνοθέτησε ο ελληνοαμερικανός Ηλίας Καζάν τη δεκαετία του 1950, όπως το Λεωφορείον ο Πόθος και το Λιμάνι της Αγωνίας.

Ηλίας Καζάν, Το Λιμάνι της Αγωνίας (On the Waterfront, 1954)
Αφισέτα από τη συλλογή της Μποτίλιας (36 χ 27,5 εκ.)

Το δραματικό ύφος τού ωραίου, ασυμβίβαστου και καταστρεπτικού ή αυτοκαταστροφικού νέου, που εισήγαγε ο Μπράντο, επηρέασε πολλούς μεταγενέστερους Αμερικανούς ηθοποιούς. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει τέταρτο στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.

Τα πρώτα χρόνια

Ο Μπράντο γεννήθηκε στην Ομάχα της πολιτείας Νεμπράσκα των ΗΠΑ. Το 1935, οι γονείς του χώρισαν και ο μικρός Μπράντο μαζί με τα δύο του αδέλφια ακολούθησε την μητέρα του στην Αγία Άννα στην Καλιφόρνια. Το 1937, οι γονείς του συμφιλιώθηκαν και εγκαταστάθηκαν στο Λίμπερτυβιλ κοντά στο Σικάγο.

Λεωφορείον ο Πόθος (A Streetcar Named Desire, 1951)

Το 1944 ανέλαβε τον πρώτο του μεγάλο ρόλο στην δραματική θεατρική κωμωδία Θυμάμαι Τη Μαμά (Remember Mama), που παίχθηκε στο Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης. Η παράσταση απέτυχε οικονομικά, αλλά οι κριτικές για τον Μπράντο ήταν ιδιαιτέρως καλές. Το 1947, ανέλαβε τον ρόλο του Στάνλεϋ Κοβάλσκι στο θεατρικό δράμα του Τ. Γουίλιαμς Λεωφορείο ο Πόθος (A Streetcar Named Desire) σε σκηνοθεσία του Ηλία Καζάν.

Ηλίας Καζάν, Βίβα Ζαπάτα! (Viva Zapata!, 1952)

Η ώρα του Όσκαρ

Το 1951, ο Μπράντο υποδύθηκε τον Στάνλεϋ Κοβάλσκι στην κινηματογραφική μεταφορά του Λεωφορείου Ο Πόθος, πάλι σε σκηνοθεσία Καζάν. Για τον ρόλο αυτό, καθώς και για τους πρωταγωνιστικούς του ρόλους στις ταινίες Βίβα Ζαπάτα (Viva Zapata!, 1952) και Ιούλιος Καίσαρ (Julius, 1953), ο Μπράντο προτάθηκε για το βραβείο Όσκαρ. Τελικά, τιμήθηκε με Όσκαρ Α΄Ανδρικού Ρόλου το 1954 για τον ρόλο τού Τέρρυ Μαλλόυ στην ταινία του Ηλία Καζάν, Το Λιμάνι Της Αγωνίας (On the Waterfront).

Άρθουρ Πεν, Η Καταδίωξη (The Chase, 1966)

Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και καθ' όλη την δεκαετία του 1960, ο Μπράντο πρωταγωνίστησε σε μέτριες έως κακές ταινίες που δεν ανταποκρίνονταν στο υποκριτικό του ταλέντο. Η επιστροφή του Μπράντο σε σημαντικούς ρόλους έγινε με τις ταινίες του Φράνσις Φορντ Κόπολα Ο Νονός (The Godfather, 1972) και Αποκάλυψη Τώρα (Apocalypse Now, 1979). Για τον ρόλο τού Βίτο Κορλεόνε στον Νονό, ο Μπράντο τιμήθηκε με το βραβείο Όσκαρ, αλλά αρνήθηκε να παραλάβει ο ίδιος το βραβείο, διαμαρτυρόμενος έτσι για την κακομεταχείριση των αυτοχθόνων Ινδιάνων στις ΗΠΑ.

Ο Μάρλον Μπράντο και το «Μικρό φτερό»

Το 1973, ο Μάρλον Μπράντο, κατακτά το Οσκαρ για την ερμηνεία του στην ταινία «Ο Νονός». Ο θρύλος του κινηματογράφου δεν δίνει το παρών στην τελετή, αντ' αυτού εμφανίζεται νεαρή ηθοποιός ντυμένη με παραδοσιακή ινδιάνικη φορεσιά, η οποία συστήνεται ως Σατσίν Μικρό Φτερό, μέλος της φυλής των Απάτσι. Εκ μέρους του Μπράντο, η Σατσίν αρνείται να πάρει το βραβείο, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον τρόπο με τον οποία η βιομηχανία του θεάματος έχει προσεγγίσει τους Ινδιάνους. Η Σατσίν συγκινείται και χειροκροτείται (ενώ ακούγονται και κάποια "ου"). Αργότερα, κατά τη διάρκεια της βραδιάς, ο Κλιντ Ιστγουντ, σχολιάζει ότι κάποιος θα πρέπει να διαμαρτυρηθεί και για όλους τους καουμπόις που έχουν σκοτωθεί στα γουέστερν με τον Τζον Γουέιν στο πέρασμα των χρόνων...

Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, Το Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι (Last Tango in Paris, 1972)

Μία άλλη ταινία στην οποία πρωταγωνίστησε ο Μπράντο και η οποία προκάλεσε έντονες αντιπαραθέσεις κριτικών για τον ερωτισμό της ήταν Το Τελευταίο Ταγκό Στο Παρίσι (Last Tango In Paris, 1972) σε σκηνοθεσία του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι.

Τζίλο Ποντεκόρβο, Κουεμάντα (Queimada / Burn!, 1969)

Τα τελευταία χρόνια

Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Μπράντο ανέλαβε ρόλους και πάλι σε μέτριες έως κακές ταινίες, με εξαίρεση τις ταινίες Μια Σκληρή, Λευκή Εποχή (A Dry White Season, 1989, υποψ. για Όσκαρ β' ανδρικού ρόλου), Ο Αρχάριος (The Freshman, 1990) και Ντον Χουάν ΝτεΜάρκο(Don Juan DeMarco, 1995).

Τζέρεμι Λίβεν, Ντον Χουάν ΝτεΜάρκο (Don Juan DeMarco, 1995)

Η ταραγμένη προσωπική ζωή

Η προσωπική ζωή του Μπράντο υπήρξε το ίδιο ταραγμένη με την επαγγελματική του ζωή. Πάλεψε για τα ανθρώπινα δικαιώματα και για την αποκατάσταση των αυτοχθόνων Ινδιάνων των ΗΠΑ. Παντρεύτηκε τρεις φορές και απέκτησε έντεκα παιδιά, από τις συζύγους του, τις ερωμένες του καθώς και από υιοθεσία.

Αγάπησε με πάθος την Ταϊτή και έζησε εκεί για ένα μεγάλο μέρος της ζωής του. Τον Μάιο του 1990, ο πρωτότοκος γιος του Μπράντο, ο Κριστιάν, δολοφόνησε τον εραστή της ετεροθαλούς αδελφής του, Τσεγιέν. Αργότερα ο Κριστιάν καταδικάστηκε σε φυλάκιση 10 ετών, ενώ η Τσεγιέν αυτοκτόνησε σε ηλικία 25 ετών το Απρίλιο του 1995.

Φορτωμένος με υπέρογκα χρέη και υπέρβαρος ο Μάρλον Μπράντο πέθανε από πνευμονικό οίδημα, από ζάχαρο κι από καρκίνο σε νοσοκομείο του Λος Άντζελες την 1 Ιουλίου του 2004.


ΠΗΓΗ: WIKIPEDIA

Oi δέκα καλύτερες εμφανίσεις του ασυμβίβαστου

Τα «σκονάκια» του Μπράντο στον «Νονό»!

Η υποκριτική ικανότητά του έμεινε στην ιστορία της τέχνης ως ένα ξεχωριστό κεφάλαιο, γραμμένο με ιδρώτα -στο λευκό μακό που φορούσε στο «Λεωφορείο ο πόθος»- βλέμματα, εκφράσεις, ατάκες...

Στο «Νονό» του Φράνσις Φορντ Κόπολα, ως Δον Βίτο Κορλεόνε, ο Μάρλον Μπράντο, είχε προσφέρει άλλη μια αξεπέραστη ερμηνεία, που τον οδήγησε μάλιστα στην κατάκτηση του δεύτερου Οσκαρ του, το 1973. Πάνω από 40 χρόνια μετά, ο τότε συμπρωταγωνιστής του, σπουδαίος ηθοποιός επίσης, Ρόμπερτ Ντιβάλ, αποκαλύπτει -μετά ντοκουμέντου- ένα από τα μυστικά αυτής της πραγματικά αξέχαστης ερμηνείας.

Το ταλέντο του Μπράντο είναι αδιαμφισβήτητο, ωστόσο για να πετύχει το τέλειο στο «Νονό» χρειάστηκε κάποια κρυφή βοήθεια από τους συμπρωταγωνιστές του, κυρίως από τον Ντιβάλ, ο οποίος καρφίτσωνε επάνω του κάρτες με τα λόγια του Μπράντο! Η σχετική φωτογραφία από τα γυρίσματα του «Νονού», αποδεικνύει το «τρικ» που ακολουθούσε το καστ για να εξυπηρετήσει τον Μπράντο.

Μάρλον Μπράντο - Λοχαγός Κουρτς στην "Αποκάλυψη Τώρα" (1979)

Ξετυλίγοντας τις αναμνήσεις του από την εποχή του «Νονού» σε συνέντευξη στη Huffington Post, ο Ρόμπερτ Ντιβάλ, χαρακτήρισε τον Μπράντο «μέντορα» για όλους τους ηθοποιούς, ενώ αποκάλυψε άλλη μια λεπτομέρεια: ότι στην περίφημη σκηνή, με τον Μπράντο και τον Αλ Πατσίνο στον κήπο, ο Μπράντο κοιτάει ψηλά, όχι γιατί ατενίζει τον ορίζοντα, αλλά γιατί τα λόγια του εμφανίζονταν σε μια υψηλή πινακίδα που είχε αναρτήσει η παραγωγή της ταινίας...

thetoc

Φιλμογραφία

Φράνσις Φορντ Κόπολα, Αποκάλυψη Τώρα (Apocalypse Now, 1979)

Marlon Brando (1924–2004)

• Το κορμί μου σου ανήκει (The Men, 1950)
• Λεωφορείον ο Πόθος (A Streetcar Named Desire, 1951) - Υποψήφιος για Όσκαρ Πρώτου Ανδρικού Ρόλου
• Βίβα Ζαπάτα! (Viva Zapata!, 1952) - Υποψήφιος για Όσκαρ Πρώτου Ανδρικού Ρόλου
• Ιούλιος Κάισαρ (Julius Caesar, 1953) - Υποψήφιος για Όσκαρ Πρώτου Ανδρικού Ρόλου

Λάζλο Μπένεντεκ, Ο Ατίθασος (The Wild One, 1954)

• Ο Ατίθασος (The Wild One, 1954)
• Το Λιμάνι της Αγωνίας (On the Waterfront, 1954) - Όσκαρ Πρώτου Ανδρικού Ρόλου
• Ντεζιρέ, Το λουλούδι ενός θρόνου (Desirée, 1954)
• Μάγκες και κούκλες (Guys and Dolls, 1955)
• Αυγουστιάτικο φεγγάρι (The Teahouse of the August Moon, (1956)
• Σαγιονάρα (Sayonara, 1957) - Υποψήφιος για Όσκαρ Πρώτου Ανδρικού Ρόλου

Έντουαρντ Ντμύτρικ, Ο χορός των καταραμένων (The Young Lions, 1958)

• Ο χορός των καταραμένων (The Young Lions, (1958)
• Ο φυγάς (The Fugitive Kind, 1959)
• Η εκδίκηση είναι δική μου (One-Eyed Jacks, 1961)
• Η ανταρσία του Μπάουντι (Mutiny on the Bounty, 1962)
• Η Καταδίωξη (The Chase, 1966)
• Η κόμισσα απ'το Χόνγκ Κονγκ (A Countess from Hong Kong, 1967)

Σίντνεϋ Λιούμετ, Ο φυγάς (The Fugitive Kind, 1959)

• Ανταύγιες σε χρυσά μάτια (Reflections in a Golden Eye, 1967)
• Candy (1968)
• Η Νύχτα της Επόμενης Μέρας, (The Night of the Following Day, 1968)
• Κουεμάντα (Queimada / Burn!, 1969)
• Ο Άνθρωπος της Νύχτας (The Nightcomers, 1972)

Τζων Χιούστον, Ανταύγιες σε χρυσά μάτια (Reflections in a Golden Eye, 1967)

• Ο Νονός (The Godfather, 1972) - Όσκαρ Πρώτου Ανδρικού Ρόλου (αρνήθηκε, αλλά το αποδέχτηκε ιδιωτικά αργότερα)
• Το Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι (Last Tango in Paris, 1972) - Υποψήφιος για Όσκαρ Πρώτου Ανδρικού Ρόλου
• Οι Φυγάδες του Μισούρι (The Missouri Breaks, 1976)
• Σούπερμαν (Superman:The Movie, 1978)
• Roots: The Next Generations (1979) - Μίνι τηλεοπτικές σειρές, Βραβείο Emmy

Μάρλον Μπράντο, Η εκδίκηση είναι δική μου (One-Eyed Jacks, 1961)

• Αποκάλυψη Τώρα (Apocalypse Now, 1979)
• Η μυστική φόρμουλα (The Formula, 1980)
• Μιά σκληρή, λευκή εποχή (A Dry White Season, 1989) - Υποψήφιος για Όσκαρ Δεύτερου Ανδρικού Ρόλου
• Ο Αρχάριος (The Freshman, 1990)
• Christopher Columbus: The Discovery (1992)
• Ντον Χουάν ΝτεΜάρκο (Don Juan DeMarco, 1995)
• The Island of Dr. Moreau (1996)
• Ο Γενναίος (The Brave, 1997)
• The Score (2001)

Μάρλον Μπράντο - Λοχαγός Κουρτς στην "Αποκάλυψη Τώρα!" (1979)

Joseph-Conrad, Heart Of Darkness (1899 σειρά, 1902 βιβλίο)

* Mistah Kurtz ‒ he dead.

Από τη νουβέλα του Κονραντ, Καρδιά του Σκοταδιού. Μότο στο ποίημα του Τ. Σ. Έλιοτ, Οι Κούφιοι Άνθρωποι (Μτφρ. Γιώργου Σεφέρη).

Ο ήρωας του Κόνραντ, ο Κουρτς, πράκτορας μιας εταιρείας που εμπορεύεται ελεφαντόδοντο, βουλιάζει σιγά σιγά στα βάθη της Κεντρικής Αφρικής και στην καρδιά του ποταμού Κονγκό.
Όπως κι ο Κουρτζ του Μπράντο και του Κόπολα· που έχει γίνει κι αυτός "ένα" με τα σκοτάδια της ζούγκλας του Βιετνάμ· εκεί που θα τον βρούμε και θα τον ακούσουμε να απαγγέλλει το ποίημα του Έλιοτ, σε μια από τις κορυφαίες σκηνές της ταινίας.

Επιμέλεια: Μποτίλια Στον Άνεμο
(Βλέπε και Το ΣΙΝΕΜΑ της Μποτίλιας)

 

3 Απριλίου 1912: Ζ

Ο αθλητής, γιατρός και μαχητής της Ειρήνης Γρηγόρης Λαμπράκης.

Κερασίτσα Αρκαδίας 3 Απριλίου 1912 – Θεσσαλονίκη 27 Μαΐου 1963
Δολοφονήθηκε από το παρακράτος του Καραμανλή ή Κώτσου ή Φρυδά, ή Ευταξία ή Τριανταφυλλίδη, ή (με ανοδική πορεία, όπως όλοι οι πολυώνυμοι) Εθνάρχα.

Δεν πέθανε ποτέ

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ

ΣΤΟΝ ΗΡΩΑ ΛΑΜΠΡΑΚΗ

Σε φάγαν οι φασίστες σκύλοι, Ελλάδα,
με μάσκα ή χωρίς μάσκα, ξένοι, ντόπιοι.
Εσύ ’σουνα, Λαμπράκ’, η αιώνια Ελλάδα,
φως, αρετή, παληκαριά και πρώτος!

Χρόνια και χρόνια, Μάνα οι δουλεμπόροι
σε σούρνανε στη λάσπη και στη νύχτα.
Μα στα κόκκαλα μέσα των παιδιώ σου
λαμπάδιαζεν η πάναγνη τιμή σου.

Τ’ άδικον αίμα του παλικαριού μας
κοκκίνισε πελάη, βουνά και κάμπους,
ανάστησε τ’ αρχαία σου μεγαλεία,
Μάνα ‒πατρίδα, Μάνα‒ ελεφτερία.

Αθάνατε λαέ, της Ιστορίας
εσύ τα περασμένα κι αβριανά!
Δεν άφησες τον ήρωα να πεθάνει.
Απ’ τον τάφο του η νέα ζωή σου αρχίζει.

Όχι κλάμ’, αναστάσιμες καμπάνες
για τη μεγάλη της οργής σου νίκη.
Έδειξες στον οχτρό τη δύναμή σου,
ξέροντας ποιος και πούθε σε χτυπάει.

ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΔΟΣΗ
(ΓΕΝΑΡΗΣ ΤΟΥ 1966)
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΔΡΟΣ, 1965 
(σελ. 49)

Σκίτσο του Μίνου Αργυράκη. Αυγή, 27.5.1963. Πηγή Σαραντάκος

ΣΥΡΙΖΑΝΕΛκουλουπές δυνάμεις: Γυρίζει η σούβλα των νέων μέτρων - Ψήνεται το 3ο Μνημόνιο

«Θολώνει τα νερά» για να κρύψει τα μέτρα σε βάρος του λαού

Στον απόηχο της «διαρροής» των προτάσεών της που κατατέθηκαν στους «θεσμούς» (Κομισιόν - ΕΚΤ - ΔΝΤ), η συγκυβέρνηση επιχειρεί να θολώσει το πεδίο γύρω από τους στόχους για τα «αιματοβαμμένα» πρωτογενή πλεονάσματα, τις ιδιωτικοποιήσεις, τους νέους φόρους και χαράτσια που κρύβονται πίσω από διαβεβαιώσεις για αναζήτηση εσόδων και τις περικοπές δαπανών, την αντικατάσταση παλιών μέτρων με νέα αντιλαϊκά ισοδύναμα. Με προπαγανδιστικά τερτίπια, non paper, ασάφειες, αντιφατικές δηλώσεις στελεχών συνεχίζει τη γνωστή της τακτική βαφτίζοντας το κρέας ψάρι.

Όμως, η αλήθεια είναι μία και επιβεβαιώνεται και με την «εμπλουτισμένη λίστα»: Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ διατηρεί ουσιαστικά το σύνολο των προηγούμενων αντιλαϊκών μέτρων, δεσμεύεται στην προώθηση νέων, αθετεί ακόμα και αυτές τις περιορισμένες υποσχέσεις της προς το λαό.

Καμιά, λοιπόν, επανάπαυση, καμιά αναμονή και ανοχή από τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Μαξίμου: Δεν αφορά την κυβέρνηση το άρθρο Πανούση ‒ Και Νοείται οπωσδήποτε η Αριστερά του (απ') ΟΛΑ

Γεια σου κι εσένα!

Μαξίμου: Δεν αφορά την κυβέρνηση το άρθρο Πανούση

03 Απρ. 15 (13:31) | upd: 03 Απρ. 15 (13:35)

Απάντηση στο σημερινό άρθρο του Αναπληρωτή υπουργού Εσωτερικών Γ. Πανούση στα «Νέα» δίνει το Μαξίμου με non paper σύμφωνα με το οποίο το επίμαχο άρθρο και οι ισχυρισμοί του υπουργού «προφανώς και δεν αφορούν ούτε την πολιτική της κυβέρνησης, ούτε κυβερνητικά στελέχη, ούτε τις πολιτικές δυνάμεις που τη στηρίζουν».

Στο ίδιο έγγραφο σημειώνεται ότι «η κυβέρνηση παραμένει σταθερά προσηλωμένη στην προάσπιση του κράτους δικαίου, των δικαιωμάτων και της έννομης τάξης».

thetoc

Διαβάστε και εδώ: 

• ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ: Επεισόδιο στην κυβέρνηση για ΕΛ.ΑΣ. και καταλήψεις ‒ Μπαλτάς: Μελετώ το φαινόμενο (!) ‒ Και πολλές ακόμη δηλώσεις! ‒ ΕΛ.ΑΣ το μεγαλείο σας! (Νοείται όμως η μεγάλη Αριστερά του Αυτοσχεδιασμού!)

ΣΥΡΙΖΑΝΕΛκουλουπές δυνάμεις: Επεισόδιο στην κυβέρνηση για ΕΛ.ΑΣ. και καταλήψεις ‒ Μπαλτάς: Μελετώ το φαινόμενο (!) ‒ Και πολλές ακόμη δηλώσεις! ‒ ΕΛ.ΑΣ το μεγαλείο σας! (Νοείται όμως η μεγάλη Αριστερά του Αυτοσχεδιασμού!)

Νίκος Παρασκευόπουλος: «Και καλά κάνει που λέει στο τέλος, ότι όλα αυτά δεν είναι θέματα Αριστεράς αλλά Δημοκρατίας. Το ζήτημα είναι να βρίσκει κανείς που είναι η χρυσή τομή». ( Έλα μου, ντε!)
Νίκος Φίλης: «Ο κ. (και όχι σύντροφος!) Πανούσης  είναι υπουργός κι όχι σχολιαστής». 
Ραχήλ Μακρή: «Ο κ. (και όχι σύντροφος!) Πανούσης  είναι υπουργός κατ΄αρχήν και δεν είναι σχολιαστής» (Εμφανίζεται ελαφρώς διαφοροποιημένη από τον προηγούμενο ομιλητή!)
Θεοδώρα Τζάκρη: «Ο κ. (και όχι σύντροφος!) Πανούσης, λέει το αυτονόητο» (Τέτοια αυτονόητα έλεγε κι ο Γιωργός. Γεια σου Θοδώρα!) (Πηγή)
Αριστερά χωρίς συντρόφους, πάντως, νοείται σίγουρα!

Επεισόδιο στην κυβέρνηση για ΕΛ.ΑΣ. και καταλήψεις

03 Απρ. 15 (10:01) | upd: 03 Απρ. 15 (10:09)

Μείζον ενδοκυβερνητικό θέμα δημιουργείται με το σημερινό άρθρο του αναπληρωτή υπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης Γιάννη Πανούση, στα «ΝΕΑ», με το οποίο ο κ. Πανούσης «επιτίθεται» στην «Αριστερά του τίποτα», όπως χαρακτηριστικά σημειώνει και εμμέσως πλην σαφώς αποδίδει τις πρόσφατες εισβολές αντιεξουσιαστών σε Βουλή, Πανεπιστήμια και πολιτικά γραφεία στην ανοχή πολλών εντός της κυβέρνησης απέναντι σε τέτοια φαινόμενα.

Γιάννης Πανούσης: «Νοείται Αριστερά του Τίποτα;» (Καλά... και τι σημαίνει εμπέδωση θεσμών, πολιτική νομιμοποίηση και κοινωνική συναίνεση;! Και ποιο είναι το σύγχρονο διεθνές και ευρωπαϊκό πεδίο;!) ‒ Άστε μας κυριε Πανούση μας... Ρωτήστε αν νοείται Αριστερά, πρώτα...)

Γιάννης Πανούσης: «Νοείται Αριστερά του Τίποτα;»

Ο Γ. Πανούσης με άρθρο για τις καταλήψεις μιλά για Αριστερά του Τίποτα που δεν τη χρειάζεται ο τόπος. Ν' αφήσουμε στην μπάντα τα πιστοποιητικά αριστεροφροσύνης.

03 Απρ. 15 (07:51) | upd: 03 Απρ. 15 (07:55)

Με άρθρο του Γιάννη Πανούση, αναπληρωτή υπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, κυκλοφορεί σήμερα το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ». 

Αποδέκτες; Το εσωτερικό της κυβέρνησης.  Μιλά για «Αριστερά του Τίποτα και καταλήγει με το σαφές ερώτημα: «Θα ήθελα να μάθω πώς νοούν οι ''καθαρόαιμοι'' την ''αριστερή Αστυνομία''. Να καίγονται οι αστυνόμοι από κουκουλοφόρους; Και αν ναι, ποιοι εκπροσωπούν τη Δημοκρατία και την Κοινωνία και από ποιον ελέγχονται;».

Με μια εξεταστική ξεχνιέσαι

Γνωστή η αιτία...

Στη φράση «σε δουλειά να βρισκόμαστε», παραπέμπει η απόφαση της κυβέρνησης για σύσταση εξεταστικής επιτροπής που θα διερευνήσει «την υπαγωγή της Ελλάδας στο καθεστώς των μνημονίων».

Η αλήθεια είναι ότι με μια εξεταστική επιτροπή «ξεχνιέσαι».

• Ξεχνιέσαι από το γεγονός ότι η πολιτική των «μνημονίων» είναι εδώ πανταχού παρούσα. Ότι οι «μνημονιακοί» αντεργατικοί - αντιλαϊκοί νόμοι είναι όλοι σε ισχύ.
• Ξεχνιέσαι από το γεγονός ότι η «αντιμνημονιακή» συγκυβέρνηση έχει δεσμευτεί ουσιαστικά σε όσα δέσμευαν και τα «μνημόνια» τις προηγούμενες συγκυβερνήσεις: Ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, ιδιωτικοποιήσεις (που θα τις λέμε «κοινοπραξίες») πρωτογενή πλεονάσματα, μειωμένες δαπάνες σε Υγεία, Πρόνοια κ.λπ.

Lufthansa χαμηλού κόστους: Αποκαλυπτικά στοιχεία από την Ενωση Πιλότων της Ευρώπης

(



ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΙΣ ΓΑΛΛΙΚΕΣ ΑΛΠΕΙΣ

Η εντυπωσιοθηρία συνεχίζεται

Αποκαλυπτικά στοιχεία από την Ενωση Πιλότων της Ευρώπης

Θα ακολουθήσει μια ακόμη ξένη αναδημοσίευση, βασισμένη στην έκθεση Γάλλου βουλευτή, μέλους του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος και μέλους της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων

Ενώ συνεχίζεται η εντυπωσιοθηρία από τα αστικά ΜΜΕ για την τραγωδία με τη συντριβή του αεροσκάφους της Germanwings, θυγατρικής χαμηλού κόστους της γερμανικής Lufthansa, με τελευταία στοιχεία ένα «βίντεο» της λαϊκίστικης εφημερίδας «Bild», και την «αναγνώριση» της Lufthansa ότι γνώριζε ότι ο πιλότος της είχε αντιμετωπίσει κατά την εκπαίδευσή του προβλήματα κατάθλιψης, κάποιες επισημάνσεις των ίδιων των πιλότων έχουν τη δική τους σημασία.

2 Απριλίου 1944 και 1949: Η καταστολή της Αντιφασιστικής Στρατιωτικής Οργάνωσης στη Μέση Ανατολή – Ο ΔΣΕ στη Βόρεια Πίνδο – Επίμετρο: Ο Γιάννης Σαλλάς και ο Μανόλης Αναγνωστάκης

Έλληνες στρατιώτες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Μέση Ανατολή τον Απρίλη του 1944

2 Απριλίου

 Δεν ήξερε κανείς τους ποιος ήταν ο Γιάννης ο Σαλάς.

 Μανόλης Αναγνωστάκης, ΥΓ.

(Νεφέλη, 1992, σελ. 10)

1944 –Ξεκινά η ανοιχτή καταστολή των βρετανικών δυνάμεων κατά των Ελλήνων στρατιωτών, ναυτών και αεροπόρων στη Μέση Ανατολή, που είχαν ταχθεί υπέρ της ΠΕΕΑ -Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (με το ΕΑΜ τάσσονταν σχεδόν το 90% των ελληνικών δυνάμεων στη Μέση Ανατολή, οι οποίοι συσπειρώνονταν στις οργανώσεις Αντιφασιστική Στρατιωτική Οργάνωση –με επικεφαλής τον κομμουνιστή Γιάννη Σαλλά- την Αντιφασιστική Οργάνωση Ναυτικού και Αεροπορίας).

ΛΑΡΚΟ: Νέο έγκλημα στο κυνήγι του μέγιστου κέρδους ‒ Νεκρός 53χρονος «εργολαβικός» εργάτης

Νεκρός 53χρονος εργάτης σε μεταλλείο της ΛΑΡΚΟ
Ανακοίνωση της ΤΕ Φθιώτιδας του ΚΚΕ

Δημοσίευση: Πέμ, 02/04/2015 - 09:41
Τελευταία Ενημέρωση: Πέμ, 02/04/2015 - 09:42

Ένας εργάτης σκοτώθηκε την Τετάρτη στο μεταλλείο της ΛΑΡΚΟ στη θέση «Τσούκα» στο Μαρτίνο Φθιώτιδας.

Ο 53χρονος εργάτης -που δούλευε σε εργολάβο- σκοτώθηκε όταν μετά από ελεγχόμενη έκρηξη για την εξόρυξη μεταλλεύματος ανέβηκε στο χώρο της έκρηξης για τον καθιερωμένο έλεγχο και εκείνη την στιγμή έγινε κατολίσθηση παλιάς στοάς του μεταλλείου.

Ο εργάτης έπεσε από μεγάλο ύψος μέσα στη στοά και καταπλακώθηκε από χώματα. Χρειάστηκε πολύωρη επιχείρηση 20 πυροσβεστών της ΕΜΑΚ με εκπαιδευμένο σκύλο προκειμένου να ανασυρθεί ο εργάτης, ο οποίος ήταν νεκρός.