Για ναυαγούς που θέλουν να κολυμπήσουν. Το σημείωμα άλλοτε βιαστικό και ταραγμένο, άλλοτε φλύαρο ή λακωνικό, ακατάληπτο κι ερμητικό, κακογραμμένο κι αδέξιο, ευδιάκριτο ή ξεθωριασμένο. Μπουκαλάκια, φιαλίδια, φιάλες αερίου. Μποτίλιες, μποτίλιες, μποτίλιες... Με καθορισμένο, πάντοτε, στίγμα.
Καλή στεριά, συνταξιδιώτες...
Ή καλή θάλασσα.
Η κινηματογραφική ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Άνω Αμπελοκήπων σας προσκαλεί στην εκδήλωση που θα γίνει την Πέμπτη 15 Νοέμβρη 2018, 8.15μμ, στην αίθουσα Λάκωνος 9, Πάρκο ΚΑΠΑΨ,
με θέμα την ΕΑΜική Αντίσταση την περίοδο της Κατοχής.
Η εκδήλωση περιλαμβάνει:
Προβολή του εξαιρετικού ντοκιμαντέρ των Ξενοφώντα Βαρδαρού & Γιάννη Ξύδα
«ΟΙ ΠΑΡΤΙΖΑΝΟΙ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ»
Συζήτηση με τη συμμετοχή των δημιουργών, με τον υπ. Διδάκτορα Ιστορίας Χάρη Ραζάκο και με το ιστορικό, εν ενεργεία μέλος του συλλόγου μας, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης Κώστα Μαραγκουδάκη, μαρτυρία του οποίου παρουσιάζεται και στο ντοκιμαντέρ.
Έκθεση βιβλίου με τη συμμετοχή του Εκδοτικού Οίκου «Εντός».
Την επέτειο της 12ης Οκτώβρη του 1944, της μέρας που «η λευτεριά φτερούγισε πάνω από την Αθήνα», τιμά η ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ με μεγάλη εκδήλωση που έγινε στην Αθήνα, στηνπλατεία Κοραή, έξω από το κτίριο όπου στεγάστηκαν τα γραφεία του ΕΑΜ.
Συμμετείχαν χιλιάδες μέλη και φίλοι του ΚΚΕ, φωνάζοντας συνθήματα όπως «Λαέ θυμίσου, το χώμα που πατάς, λευτερωσαν μ' αγώνα ΕΑΜ, ΕΠΟΝ, ΕΛΑΣ», «ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΔΣΕ, δόξα και τιμή στο ΚΚΕ».
Κρατώντας πανό με τις Αχτίδες της εποχής του Κόμματος, όπου αναγράφεται ο αριθμός των θυμάτων της κάθε μιας σε αυτήν τη λαϊκή εποποιία, αλλά και συνθήματα που αφορούν το σήμερα, όπως:
«Αχτίδα 1η - θύματα 304 Γράψαμε ιστορία - Συνεχίζουμε - Θα νικήσουμε με το λαό για το Σοσιαλισμό», «Αχτίδα 10η θύματα 54 - Αγώνας ρήξη ανατροπή η ιστορία γραφεται με ανατροπή», «Αχτίδα 3η θύματα 348 - "Σε κάθε βήμα πρόσεχε, κάτω από το χώμα ζούνε οι νεκροί μας, ζούνε οι πεθαμένοι μας" Ρίτσος», «Αθάνατοι οι νεκροί του ΚΚΕ της εργατιάς».
Κάλεσαν έτσι τους εργαζόμενους, όλο τον λαό να αντλήσει δύναμη και έμπνευση από τη λαϊκή εποποιία της δεκαετίας του 1940, να συνειδητοποιήσει ότι ο εχθρός όσο ισχυρός και να φαίνεται δεν είναι ανίκητος, ότι με οργάνωση, συσπείρωση και πάλη, μπορεί να νικηθεί και ο πιο δύσκολος αντίπαλος.
Τις τελευταίες μέρες γράφονται διάφορα αντικομμουνιστικά κείμενα και διοργανώνονται αντίστοιχου περιεχομένου εκδηλώσεις, με αφορμή το Δεκέμβρη του ’44 και τη μάχη στου Μακρυγιάννη, από διάφορα φασιστοειδή, με σκοπό να αποτίσουν φόρο τιμής στους «γενναίους υπερασπιστές του Έθνους και της πατρίδας, οι οποίοι προέταξαν τα γενναία τους στήθη απέναντι στον κομμουνιστικό κίνδυνο και τους εαμοσυμμορίτες».
Αυτές οι αντιδράσεις είναι λογικές από πλευράς τους,
αφενός γιατί είναι μια ακόμη αφορμή να χύσουν το δηλητήριο τους ενάντια στους λαϊκούς αγώνες που έδωσε ο λαός της Αθήνας εκείνες τις μέρες και
αφετέρου γιατί είναι γνωστή η αποστροφή τους σε οποιαδήποτε προσπάθεια του εργατικού λαϊκού κινήματος, με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές, να οργανώσει την πάλη του ενάντια στην αστική τάξη.
Είναι γνωστό εξάλλου το πόσο «πιστά» μαντρόσκυλα του συστήματος είναι!
Η αλήθεια είναι ότι τους πονάει το γεγονός ότι ο λαός, με μπροστάρη το ΕΑΜ, στράφηκε ενάντια στους πολιτικούς τους προγόνους, που και τότε έσπευδαν να υπερασπιστούν με κάθε τρόπο την επικράτηση της αστικής δημοκρατίας, μετά και την έλευση του «Γέρου της Δημοκρατίας», του Γ. Παπανδρέου.
Βασίλης Ρώτας
Χιλιομόδι Κορινθίας, 23 Απριλίου 1889 - Αθήνα, 30 Μαΐου 1977
Άρης Βελουχιώτης
27 Αυγούστου 1905, Λαμία - 16 Ιουνίου 1945, Μεσούντα Άρτας
Σχέδιο-Σύνθεση (1ο από 2 του Άρη), Μπάμπης Ζαφειράτος, 29.V.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)
Με βάση τη γνωστή φωτογραφία του Σπύρου Μελετζή
«Ο Βασίλης Ρώτας στα ελεύθερα βουνά του ΕΑΜ» Ήσουν μεγάλος / δε σε χωρούσε τούτος ο καιρός Γενειοφόρος Άη Αντάρτης στα ελατόβουνα. (Γιάννης Ρίτσος) Βασίλης Ρώτας: Ντουφέκια κλέφτικα ελασίτικα κρέμονται στα κλαδιά του τραγουδιού του ‒ Δυο χαιρετισμοί από τον Γιάννη Ρίτσο ‒ Επίμετρο
12/10/1944
Ο ΕΛΑΣ απελευθερώνει την Αθήνα. Μια απέραντη λαοθάλασσα πλημμυρίζει τους δρόμους. Το νέο ότι οι μαχητές του ΕΛΑΣ κατέβασαν το πρωί (09:45) από την Ακρόπολη τη γερμανική σημαία έκανε αστραπιαία, στόμα με στόμα, το γύρο της πρωτεύουσας.
«ΛΕΥΤΕΡΙΑ! ΛΕΥΤΕΡΙΑ! Η ΑΘΗΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ», γράφει ο «Ριζοσπάστης» την επόμενη μέρα.«Χάθηκε -σημειωνόταν στο ρεπορτάζ - το βρωμερό κουρέλι του Φασισμού απ' την Ακρόπολη (...). Η μπαρουτοκαπνισμένη Αθήνα, που γνώρισε την πείνα και το βόλι του κατακτητή, το στιλέτο του προδότη (...) ξεχύθηκε ζωντανή ανθρωποθάλασσα να διαλαλήσει τη Νίκη της (...) Διαδηλώσεις που πρώτη φορά βλέπει η Αθήνα ξεχύνονται από παντού. Απ' το Σύνταγμα ως την Ομόνοια (...) Και πάνω απ' όλα μια φωνή που αγκαλιάζει όλη την Αθήνα (...): Ε-Α-Μ! Ε-Α-Μ!».
Τρία γράμματα μόνο φωτίζουν την ελληνική μας την γενιά και μας δείχνουν φωτεινό τον δρόμο για να φέρουμε την λευτεριά
Είναι του αγώνα μας τα φώτα κι ο λαός ακολουθεί πιστά,
νέοι, γέροι, όλοι μαζί φωνάζουν: ζήτω, ζήτω, ζήτω το ΕΑΜ
Το ΕΑΜ μας έσωσε απ’ την πείνα θα μας σώσει και πάλι απ’ την σκλαβιά κι έχει πρόγραμμα λαοκρατία˙ ζήτω ζήτω, ζήτω το ΕΑΜ
Έχει ενώσει όλο τον λαό μας, έχει την ΕΠΟΝ και τον ΕΛΑΣ, κι έχει πρόγραμμα λαοκρατία˙ ζήτω ζήτω, ζήτω το ΕΑΜ
*
Άρης Βελουχιώτης
27 Αυγούστου 1905, Λαμία - 16 Ιουνίου 1945, Μεσούντα Άρτας
Σχέδιο (2ο από 2 του Άρη), Μπάμπης Ζαφειράτος, 10.VI.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.) Και πίσω τον ακολουθάει πάντοτες ένας τρανός αητός με μια σημαία.
Συμμετέχουν: Μαρία Δημητριάδη, Αφροδίτη Μάνου και Χορωδία. Διασκευή, ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας:
Θάνος Μικρούτσικος.
Πρώτη κυκλοφορία του δίσκου: 1981
Σαν ατσάλινο τείχος που αλύγιστος ορμάει
στα πεδία των τίμιων μαχών.
Με αρχηγούς Σαμαρινιώτη, Καραγιώργη και Σαράφη
που `ναι οι μάνες του λαϊκού στρατού.
Δίχως τανκς, αεροπλάνα, μόνο όλμους πολυβόλα
και ψυχή σαν του λαϊκού στρατού.
Με καθοδήγηση λαμπρή του αρχηγού μας Βελουχιώτη
ξεψυχάει ο αγκυλωτός του φασισμού.
Να η ώρα μας ήρθε και σαν θύελλα ξεσπάει
στον αγώνα η παγκόσμια εργατιά.
Μια φωνή αντηχεί στον αέρα πέρα ως πέρα
"μ’ επανάσταση θα διώξουμε τη σκλαβιά".
Κι ο αγέρας που μουγκρίζει τη σημαία κυματίζει,
τη βαμμένη απ το αίμα του λαού.
Κατακόκκινη τη νίκη μας αγγέλει του λαού μας με ένα "ζήτω" γύρω γύρω από παντού.
* Tovideo χρησιμοποιείται για λόγους εκπαιδευτικούς και επ' ουδενί για κερδοσκοπικούς.
Προφεστιβαλική εκδήλωση αφιερωμένη στους αλύγιστους της ταξικής πάλης
Με μαζική συμμετοχή κατοίκων των Δαμουλιανάτων έγινε την Κυριακή, 6/8/2017, η προφεστιβαλική εκδήλωση, αφιερωμένη στους αλύγιστους της ταξικής πάλης, που οργάνωσαν η Κομματική Οργάνωση Παλικής του ΚΚΕ και το ΤΣ Κεφαλονιάς - Ιθάκης της ΚΝΕ, στην πλατεία του χωριού.
Στην εκδήλωση που παρουσίασε ο Μπάμπης Ζαφειράτοςτιμήθηκε η αγωνιστική ιστορία των Δαμουλιανάτων από τον ελληνοϊταλικό πόλεμο και την ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση ως το ΔΣΕ, ακούγοντας νέα στοιχεία για τη σχέση του χωριού με το ΔΣΕ που παρουσίασε ο Λάκης Ευαγγελάτος και προήλθαν από το προσωπικό αρχείο του Ζαχαρία Απολλωνάτου.
Η κεντρική ομιλία έγινε από τον Ανδρέα Βαλεντή, Γραμματέα του ΤΣ της ΚΝΕ, ο οποίος αναφέρθηκε στα συμπεράσματα που βγάζει το ΚΚΕ με βάση τον αγώνα του ΔΣΕ για τις σημερινές σύνθετες συνθήκες.
Η εκδήλωση διανθίστηκε με ποιήματα που απήγγειλαν νεολαίοι και τραγούδια. Μετά το προσκλητήριο των νεκρών έγινε ενός λεπτού σιγή και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από το ΚΚΕ, την ΚΝΕ, την ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, καθώς και τους απογόνους των νεκρών του αγώνα.
Στο χώρο καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης υπήρχε έκθεση βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής» και έκθεση φωτογραφίας και αρχειακού υλικού για το ΔΣΕ.
Εκδηλώσεις για τους 200 εκτελεσμένους την Πρωτομαγιά του '44
Τους 200 κομμουνιστές που εκτελέστηκαν την Πρωτομαγιά του ‘44 από τα ναζιστικά γερμανικά στρατεύματα ως αντίποινα για ενέδρα του ΕΛΑΣ στους Μολάους Λακωνίας τιμούν ο Δήμος Καισαριανής και ο Δήμος Χαϊδαρίου.
Καλούν όλο το λαό, τους γονείς με τα παιδιά τους να αγκαλιάσουν τις πολιτικές - πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις του 2ημέρου στις 6 και στις 7 Μάη.
* ΚΑΛΕΣΜΑ Το Παράρτημα Καισαριανής της ΠΕΑΕΑ–Δ.Σ.Ε. σας καλεί στην εκδήλωση τιμής και μνήμης για τους 5 κρεμασμένους κομμουνιστές στου Ζωγράφου
Πορευόμαστε ως το μνημείο της θυσίας τους: Κυριακή 9 / 4 / 2017 9 π.μ. : Μουσείο ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης 9:30 π.μ. : Πλατεία Παναγιώτη Μακρή
*
Από το Λεύκωμα του Βάσου Π. Μαθιόπουλο, ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΤΟΧΗΣ, Ερμής 1990, Ανατύπωση 2006. (Αναπαραγωγή φωτό, Μπ.Σ.Α.) Κουβέντα για ΕΠΟΝ; ΕΛΑΣ; ΚΚΕ;... Τίποτα. Κι ενώ ήδη μια δεκαετία νωρίτερα, οι κομματικές ταυτότητες των 5 ήταν γνωστές από 3 βιβλία:
Δωρεά Α. Τάσσου και Λουκίας Μαγγιώρου, Αρ. έργου: Π.7263
Σύγκρουση ή ενσωμάτωση; Η εμπειρία των ευρωπαϊκών ΚΚ μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο
Του Αναστάση ΓΚΙΚΑ (Μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ)
Το τελευταίο τρίχρονο, με αφορμή τη συμπλήρωση 70 χρόνων από τη σύγκρουση του Δεκέμβρη (1944) και την έναρξη της ένοπλης πάλης του ΔΣΕ (1946 - 1949), η Ιστορία του Κόμματος και του λαϊκού κινήματος βρέθηκε –ακόμα περισσότερο από πριν– στο επίκεντρο της προσοχής της αστικής και οπορτουνιστικής ιστοριογραφίας, με ειδικές εκδόσεις, αφιερώματα στον Τύπο, συνέδρια, κ.ο.κ. Κοινός παρονομαστής όλων:
Ο στιγματισμός και η καταδίκη, σε όλους τους τόνους και με όλους τους τρόπους, του δικαιώματος –και ιστορικής αποστολής– των εκμεταλλευομένων να αμφισβητήσουν και να ανατρέψουν την εξουσία των εκμεταλλευτών τους (αξιοποιώντας όλα τα μέσα και ειδικά, βεβαίως, την ένοπλη βία).
Πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η δεκαπενθήμερη έκδοση ειδικού ένθετου «Ιστορία» (HOTDOC. HISTORY) από την εφημερίδα «Documento» (εφημερίδα που «λιβανίζει» τον ΣΥΡΙΖΑ, προάγοντας τη γραμμή της αστικής ενσωμάτωσης και ταξικής υποταγής, την οπορτουνιστική διαστρέβλωση της Ιστορίας και την αντίστοιχη πολεμική του ΣΥΡΙΖΑ κατά της στρατηγικής του ΚΚΕ στο σήμερα).
Αντιπροσωπείες του ΕΑΜ και της κυβέρνησης στο υπουργείο Εξωτερικών μετά την υπογραφή της συμφωνίας. Από αριστερά: Σαράφης, Σιάντος, Τσιριμώκος, Σοφιανόπουλος, Ασκούτης, Παρτσαλίδης
ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΚΙΖΑΣ
Έπρεπε να απορριφθεί και η παραμικρή ιδέα για παράδοση τωνόπλων
Στις 12 Φλεβάρη 1945, έπειτα από τις 33 μέρες ηρωικής πάλης του λαού της Αθήνας και του Πειραιά, το Δεκέμβρη του '44, ενάντια στο βρετανικό ιμπεριαλισμό και στην ελληνική αστική τάξη και υπό το βάρος της στρατιωτικής ήττας, υπογράφηκε η απαράδεκτη Συμφωνία της Βάρκιζας. Πριν από την υπογραφή της συμφωνίας του ΕΑΜ με την ελληνική αστική κυβέρνηση, είχε προηγηθεί η υπογραφή ανακωχής ανάμεσα στον ΕΛΑΣ και τα βρετανικά στρατεύματα (11.1.1945), η οποία καθόριζε ως ημερομηνία κατάπαυσης του πυρός την 14.1.1945.
Οι διαβουλεύσεις μεταξύ των εκπροσώπων του ΕΑΜ και της κυβέρνησης του Ν. Πλαστήρα, ξεκίνησαν στις 3 Φλεβάρη 1945 στη Βάρκιζα και κατέληξαν στις 12 του μηνός στη Συμφωνία.
Πλήθος κόσμου, άνθρωποι κάθε ηλικίας βρέθηκαν το πρωί του Σαββάτου στοΓοργοπόταμο στην εκδήλωση της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.
Αντιστασιακοί και απόγονοί τους, μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, ασπρομάλληδες και μικρά παιδιά τίμησαν τα 74 χρόνια από την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου.
Στην εκδήλωση μίλησε ο Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ(διαβάστε παρακάτω όλη την ομιλία).
Επίσης, μίλησε ο Θοδωρής Αυγέρος γενικός γραμματέας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ ο οποίος αναφέρθηκε στο χρονικό της ανατίναξης της γέφυρας, ενώ στηλίτευσε τις άλλες πολιτικές δυνάμεις και τους μαζικούς φορείς που δήθεν τιμούν τον Άρη και τα παλικάρια του, ωστόσο όπως σημείωσε «για όλους αυτούς η Εθνική Αντίσταση ήταν ανώνυμη». «Η αντίσταση όμως του ελληνικού λαού έχει όνομα και πρωτοπορία. Την έλεγαν: ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΟΠΛΑ, Εθνική Αλληλεγγύη, Λαϊκή Πολιτοφυλακή, ΕΛΑΝ. Καρδιά, αιμοδότης, νους και καθοδηγητής του ΕΑΜικού κινήματος ήταν το ΚΚΕ», πρόσθεσε.
Αν για κάποιον που ζει μια «ήσυχη» και «φυσιολογική» ζωή θεωρείται αυτονόητο ότι τα τελευταία χρόνια αυτής της ζωής θα συνοδεύονται από όλα εκείνα τα αγαθά που την κάνουν ζεστή και ανθρώπινη, για τον αγωνιστή που πέρασε μέσα από τις θύελλες πολέμων, φυλακίσεων, διώξεων και κουβαλάει στην πλάτη του τις κακουχίες που επιφέρουν οι φουρτούνες των λαϊκών αγώνων, η απάνεμη γωνιά όπου θα ξαποστάσει κάθε άλλο -πολλές φορές- παρά δεδομένη είναι. Το Σπίτι του Αγωνιστή είναι μια τέτοια γωνιά.
Η πρώτη συνάντηση με τον Κώστα Μαραγκουδάκη, πρόεδρο του ΙδρύματοςΠερίθαλψης Ηλικιωμένων Αγωνιστών «Το Σπίτι του Αγωνιστή» είχε γίνει με αφορμή την προετοιμασία της εκδήλωσης-παρουσίασης από το ΑΤΕΧΝΩΣ του βιβλίου του Χρήστου Νταβαντζή: Όσα επέζησαν στη μνήμη… Οδοιπορικό μιας ζωής, όπου συμμετείχε ο ίδιος ως ομιλητής (φωτο-ρεπορτάζ από την εκδήλωση καθώς και τις ομιλίες μπορείτε να δείτε εδώ). Μου είχε μιλήσει με ενθουσιασμό, μα και περηφάνια για την πορεία και τους στόχους του Ιδρύματος και με ξενάγησε στους χώρους του. Πριν τον αποχαιρετήσω, τότε, του ζήτησα να μου υποσχεθεί ότι μετά την εκδήλωση θα διέθετε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο του για μια συνέντευξη, κάτι που δέχτηκε με χαρά.
Πυκνά γκρίζα σύννεφα έζωναν τον αττικό ουρανό απ’ άκρη σ’ άκρη στη διαδρομή προς το Σπίτι του Αγωνιστή, στον Άγιο Δημήτριο. Το κόπασμα του αέρα, η μυρωδιά της ατμόσφαιρας, όλα έδειχναν ότι ήταν ζήτημα χρόνου να ξεσπάσει καταιγίδα. Μπαίνοντας στο χώρο υποδοχής του Ιδρύματος τα μάτια μου συνάντησαν έναν απόμαχο του αγώνα που βολτάριζε, στηριζόμενος στη μαγκούρα του, λίγο πριν τη μεσημεριανή σιέστα. Ο συνειρμός ήρθε ακάλεστος: ο λαός μας και οιπρωτοπόροι των αγώνων του, οι κομμουνιστές, πέρασαν μέσα από τόσες καταιγίδες και δε λύγισαν, ούτε θα λυγίσουν.
Βασίλης Ρώτας
Χιλιομόδι Κορινθίας, 23 Απριλίου 1889 - Αθήνα, 30 Μαΐου 1977
Άρης Βελουχιώτης
27 Αυγούστου 1905, Λαμία - 16 Ιουνίου 1945, Μεσούντα Άρτας
Σχέδιο-Σύνθεση (και 1ο από 2 του Άρη), Μπάμπης Ζαφειράτος, 29.V.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)
Με βάση τη γνωστή φωτογραφία του Σπύρου Μελετζή
«Ο Βασίλης Ρώτας στα ελεύθερα βουνά του ΕΑΜ»
Όρκος μας ο ΑΡΗΣ Άρης Βελουχιώτης: 27 Αυγούστου 1905, Λαμία - 16 Ιουνίου 1945, Μεσούντα Άρτας Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 10.VI.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.) Το Υστερόγραφο της Δόξας (Σάββατο, 27 Ιουνίου 2015)
***
28 Οκτωβρίου 1940
Το «ΌΧΙ» (Χαρακτικό του Τάσσου)
Στις 3 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940 ο Ιταλός Πρέσβης Ε. Γκράτσι επιδίδει στον Έλληνα δικτάτορα Ι. Μεταξά τηλεγραφική διακοίνωση, με την οποία η φασιστική κυβέρνηση της Ιταλίας, που βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με την Βρετανία, απαιτούσε -ως «έμπρακτη» απόδειξη της ουδετερότητας της Ελλάδας- να της επιτραπεί να καταλάβει στρατιωτικά ορισμένες θέσεις στρατηγικής σημασίας επί ελληνικού εδάφους (δίχως να προσδιορίζει ποιες).
Ο δικτάτορας Ι. Μεταξάς
Η επίδοση του τελεσιγράφου ήταν ουσιαστικά μια τυπική υπόθεση, δεδομένου ότι οι απαιτήσεις της ιταλικής πλευράς ήταν εξωφρενικές, αόριστα διατυπωμένες, ενώ έδιναν περιθώριο μόλις 3 ωρών για την αποδοχή ή την απόρριψή τους. Η επίθεση ήταν προαποφασισμένη. Αυτό εξηγεί και την αντίδραση του Μεταξά, ο οποίος δεν έκανε τίποτε άλλο από το να αναγνωρίσει την κατάσταση: «Alors, c’est la guerre» [σ.σ. ώστε έχουμε πόλεμο]» ήταν η απάντηση που έδωσε στον Ιταλό Πρέσβη. Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος άρχιζε.
Πώς τιμά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης;
Κυριακή 02/10/2016 - 10:02
Θυμάται κανείς, αλήθεια, την πρώτη «συμβολική» κίνηση τουπρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα όταν ανέλαβε την «πρώτη φορά» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ το Γενάρη 2015; Κατέθεσε στεφάνι στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, προκειμένου να το αξιοποιήσει προπαγανδιστικά, ώστε να ενισχύσει το τάχα αντιστασιακό, αριστερό κ.λπ. προφίλ του ψαρεύοντας σε θολά νερά.
Φυσικά, από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στ' αυλάκι, που έχει φέρει μεταξύ άλλων το τρίτο μνημόνιο και όλους τους αντιλαϊκούς νόμους της τελευταίας χρονιάς...
Ήταν 75 χρόνια πριν, στις 27 Σεπτέμβρη 1941, όταν ιδρύθηκε το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) που συσπείρωσε τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας στον αγώνα ενάντια στους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Η δράση του ΕΑΜ έχει καταγραφεί στην Ιστορία- όχι την διαστρεβλωμένη ιστορία των αστικών επιτελείων αλλά την αληθινή, αυτήν που χαράκτηκε στην ψυχή του λαού μέσα από την ταξική πάλη- ως εκείνη η πολιτική οργάνωση που καθοδήγησε το λαϊκο-αντιφασιστικό απελευθερωτικό αγώνα την περίοδο 1941-1944.
Νους, ψυχή, καθοδηγητής και αιμοδότης του ΕΑΜ υπήρξε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Είναι πέρα για πέρα ξεκάθαρο ότι χωρίς το ΚΚΕ δεν θα υπήρχε ούτε το ΕΑΜ, ούτε ο ΕΛΑΣ και η ΕΠΟΝ. Άλλωστε, τα χρόνια που προηγήθηκαν της ίδρυσης του ΕΑΜ, μέσα στη δίνη της μεταξικής δικτατορίας, μέσα σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες διώξεων και φυλακίσεων, είχε αποδειχθεί η ετοιμότητα της εργατικής τάξης να πρωτοστατεί, να παλεύει, να αντιστέκεται. Να θυμηθούμε τους χιλιάδες διωκόμενους κομμουνιστές την περίοδο των αστικών κυβερνήσεων Βενιζέλου, Πάγκαλου, Γούναρη. Να θυμηθούμε την αντικομμουνιστική φρενίτιδα επί εποχής Μεταξά-Μανιαδάκη, και τον αιματοβαμμένο Μάη του ’36. Να θυμηθούμε, επίσης, την ίδρυση του Εργατικού ΕΑΜ (ΕΕΑΜ) τον Ιούλη του 1941.
Το Σκοπευτήριο Καισαριανής, παγκόσμιο σύμβολο του αγώνα του λαού μας ενάντια στο φασισμό, σύμβολο των αγώνων για την κοινωνική απελευθέρωση, κερδήθηκε από το λαό της πόλης βήμα-βήμα και με δεκαετίες ασίγαστων αγώνων για να μετατραπεί σε χώρο ιστορικής μνήμης και τιμής των αγωνιστών που εκτελέστηκαν σε αυτό, να μετατραπεί σε πάρκο αναψυχής για τις ανάγκες του λαού.
Από το 1983, με την πολυήμερη κατάληψη μέσα στο χώρο του Σκοπευτηρίου που πραγματοποιήθηκε με μπροστάρη τη Δημοτική Αρχή του κομμουνιστή Παναγιώτη Μακρή, και με μαζική λαϊκή συμμετοχή, η Καισαριανή διατράνωσε την απόφαση της ότι δεν ανεχθεί άλλο την παρουσία της Σκοπευτικής Εταιρείας. Για 17 ημέρες ο λαός της πόλης παρέμεινε μέσα στο Σκοπευτήριο, χωρίς να κάνει βήμα πίσω στο δίκαιο αίτημά του αψηφώντας τις αστυνομικές δυνάμεις που είχε στείλει η τότε κυβέρνηση για να διαφυλάξει τη "νομιμότητα".