LECTURA DE DOMINGO
HE LEIDO acostado
todo un blando domingo.
Yo en mi lecho tranquilo,
mi suave cabezal,
mi cobertor bien limpio,
tocando piedra, lodo, sangre,
garrapata, sed,
orines, asma:
indios callados que no entienden,
soldados que no entienden,
señores teorizantes que no entienden,
obreros, campesinos que no entienden.
TERMINAS de leer,
quedan tus ojos fijos
¿en qué sitio del viento?
El libro ardió en mis manos,
lo he puesto luego abierto,
como una brasa pura,
sobre mi pecho.
Siento las últimas palabras
subir desde un gran hoyo negro.
Inti, Pablito, el Chino
y Aniceto.
El cinturón del cerco.
La radio del ejército
mintiendo.
Aquella luna pequeñita
colgando suspendida
a una legua de Higueras
y dos de Pucará.
Después silencio.
No hay más páginas.
Esto se pone serio.
Esto se acaba pronto.
Termina.
Va a encenderse.
Se apaga
Va a nacer.
Nicolás Guillen, 1969. Publica sus Cuatro canciones para el Che, muerto dos años antes en Bolivia.
|
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ
ΔΙΑΒΑΖΩ ξαπλωμένος
όλη τη ράθυμή μου Κυριακή.
Χαλαρώνω στο κρεβάτι μου
στο μαλακό προσκέφαλό μου
στις καθαρές μου τις καλές κουβέρτες,
αγγίζοντας πέτρα, λάσπη, αίμα,
τσιμπούρι, δίψα,
κάτουρo, άσθμα:
βουβοί αυτόχθονες που δεν καταλαβαίνουν
στρατιώτες που δεν καταλαβαίνουν
της θεωρίας κύριοι που δεν καταλαβαίνουν,
εργάτες, αγρότες που δεν καταλαβαίνουν.
ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ τελειώνει,
να στρέψω αλλού το βλέμμα·
σε ποια μεριά του ανέμου;
Μου καίει τα χέρια το βιβλίο,
απ’ τη στιγμή που το άνοιξα
κάρβουνο πυρωμένο
μου κάθεται στο στήθος.
Τα τελευταία λόγια νιώθω
από μια μαύρη τρύπα ν’ ανεβαίνουν.
Ο Ίντι, ο Παμπλίτο, ο ελ Τσίνο
κι ο Ανιθέτο.
Και ο κλοιός που σφίγγει.
Το ράδιο του στρατού
παραπλανάει.
Κι εκείνο το φτενό το φεγγαράκι
αβέβαια κρεμασμένο
μια λεύγα απ’ την Ιγέρα
και δυο απ’ την Πουκαρά.
Μετά σιωπή.
Δεν έχει άλλες σελίδες.
Τα πράμα δυσκολεύει.
Είναι η αρχή του τέλους.
Τελειώνει.
Παίρνει φωτιά.
Σβήνει
Θα ξαναγεννηθεί.
Νικολάς Γκιγιέν, 1969. Περιλαμβάνεται στην έκδοση Τέσσερα τραγούδια για τον Τσε, που δολοφονήθηκε δυο χρόνια νωρίτερα στη Βολιβία.
Μετάφραση:
Μπάμπης Ζαφειράτος, Οκτ. 2015
|