Ναζίμ Χικμέτ 15 Ιανουαρίου 1902, Θεσσαλονίκη - 3 Ιουνίου 1963, Μόσχα
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 5.V.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)
|
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
ΟΤΑΝ ΕΝΑ ΟΝΟΜΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΣ
ΟΤΑΝ ΕΝΑ ΟΝΟΜΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΣ
Στον Ναζίμ ΧΙΚΜΕΤ
Αδελφέ μου Ναζίμ,
Ναζίμ με τα γαλάζια μάτια,
με τη γαλάζια καρδιά,
με τα πιο γαλάζια όνειρα,
εσύ που κάνεις
να γαλανίζει
το μαύρο κοιτώντας το κατάματα·
Ναζίμ,
εσύ που μ’ ένα ποτήρι κρασί,
με το γόνατο μιας ωραίας γυναίκας,
μ’ ένα ποίημα από θάλασσα,
με μια λαϊκή σημαία αγάπη
ξεκαθαρίζεις τον ορίζοντα,
βάζεις ένα παράθυρο
εκεί που λείπουν τα πάντα,
κι οι πέτρες κυλούν ευδιάθετες
απ’ τους λόφους στις βάρκες,
κι ένα σκυλί ονειρεύεται κάτω απ’ το φανοστάτη ‒