Τα οικόπεδα στην κυπριακή ΑΟΖ και τα κοιτάσματα που έχουν ανακαλυφθεί έως τώρα στην περιοχή |
Του Γιώργου Μαρίνου
Μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
Το τελευταίο διάστημα, με αφορμή το κοίτασμα υδρογονανθράκων «Γλαύκος» στο «οικόπεδο» 10 της κυπριακής ΑΟΖ έχει φουντώσει η συζήτηση για την κατάσταση στην περιοχή. Στις σχετικές αναλύσεις μπλέκονται μύθοι και επιθυμίες. Αποσιωπούνται πραγματικά γεγονότα και γίνεται προσπάθεια να παραμεριστούν κρίσιμα ζητήματα που αφορούν το ρόλο των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, τις επιδιώξεις των μονοπωλίων.
Όμως, αντικειμενικά, η εξέταση του ζητήματος των υδρογονανθράκων στην Κύπρο, στην Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή επιβάλλεται να υπολογίζει καλά τις εξελίξεις και το γενικότερο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Ειδικότερα να υπολογίζει ότι:
- Το 37% του εδάφους της Κύπρου παραμένει υπό κατοχή και η τουρκική αστική τάξη αμφισβητεί κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου και της Ελλάδας, προβάλλει ακόμα και εδαφικές διεκδικήσεις, διατηρεί στρατιωτικές βάσεις και στρατεύματα σε σειρά χωρών, όπως στη Συρία, στο Ιράκ, στο Κατάρ, στη Σομαλία, στα Βαλκάνια.
- Ο πόλεμος στη Συρία, παρά την υποχώρηση το «Ισλαμικού Κράτους», συνεχίζεται με την παρουσία βάσεων και στρατευμάτων των ΗΠΑ, της Ρωσίας, του Ιράν, της Τουρκίας και διασταυρώνονται μεγάλα συμφέροντα για τη μοιρασιά της λείας και την αποκαλούμενη ανοικοδόμηση.
- Στη Λιβύη συνεχίζονται οι συγκρούσεις για τον έλεγχο της χώρας και των πλουτοπαραγωγικών της πηγών με πρωταγωνιστές συγκροτημένα πολιτικο-στρατιωτικά σχήματα (π.χ. «κυβέρνηση Εθνικής Συμφιλίωσης» και «κυβέρνηση στρατηγού Χάφταρ»), με διεθνή αναφορά και μέρος της επέμβασης ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσίας, Κίνας, Αιγύπτου, Τουρκίας.
- Η επιθετικότητα του Ισραήλ εκδηλώνεται τόσο με την κατοχή και τα εγκλήματα κατά του Παλαιστινιακού λαού όσο και με επιθέσεις στη Συρία και απειλές κατά του Ιράν και της «Χεζμπολάχ», με διεκδικήσεις σε βάρος του Λιβάνου και για τα ζητήματα της οριοθέτησης της ΑΟΖ.
- Κλιμακώνεται η σύγκρουση Σαουδικής Αραβίας - Ιράν στον πόλεμο στην Υεμένη, αλλά και γενικότερα, για τον έλεγχο της περιοχής του Περσικού Κόλπου.
- Στην Ανατ. Μεσόγειο και το Αιγαίο συγκεντρώνονται σημαντικές ΝΑΤΟικές αλλά και ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις, στα Βαλκάνια επεκτείνονται οι στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και είναι έντονος ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε ΗΠΑ, ΕΕ και Κίνα, Ρωσία.
Στο εκρηκτικό αυτό περιβάλλον οι πανηγυρισμοί των αστικών τάξεων και των πολιτικών τους εκπροσώπων για την ανακάλυψη ενεργειακών κοιτασμάτων δεν μπορούν να αποκρύψουν τους κινδύνους σε βάρος των λαών.