Η χαμένη τιμή των μικροαστών
1. Το τραγούδι του μικροαστού:
Το κράτος βουλιάζει, παιδιά
στα δύσκολα και στα βαθιά
τι λέτε για όλα αυτά;
Και τι με νοιάζει εμένα;
κόκαλα ατάκτως ριγμένα
κάποιο θ' ανήκει και σ' εμένα.
2. Χωρίς να έχει συμβεί κάποιο συγκλονιστικό γεγονός στη ζωή τους, οι μικροαστοί έχουν υποστεί με τη θέλησή τους μια ολοκληρωτική μετάλλαξη προκειμένου να προσαρμόζονται σε κάθε πραγματικότητα. Έχουν αποφασίσει να παρακολουθούν το καθετί στον δημόσιο βίο, χωρίς να συμμετέχουν, αλλά να καρπώνονται και ό,τι προκύπτει από τις διεκδικήσεις από το κράτος, ειρηνικές ή συγκρουσιακές.